Ποιο είναι το πρόβλημα του αντεργατικού νομοσχεδίου που συζητιέται από σήμερα στην Ολομέλεια, σύμφωνα με τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας; Οτι ...καταστρατηγείται η 11ωρη ανάπαυση! Αυτό επαναλαμβάνουν εδώ και μια βδομάδα στη Βουλή εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, εγκαλώντας ουσιαστικά την κυβέρνηση ότι «παραβιάζει» την ευρωπαϊκή Οδηγία της 13ωρης δουλειάς, αφού το 13ωρο μαζί με τα διαλείμματα δεν αφήνει «χώρο» για 11 ώρες ανάπαυσης τη μέρα... Μόνο που η ίδια η ύπαρξη του 11ωρου ως «ελάχιστος χρόνος ανάπαυσης» είναι που κατοχυρώνει στην πράξη το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου. Η ύπαρξη της Οδηγίας της ΕΕ, που όλοι μαζί έχουν ψηφίσει, είναι που δίνει «κάλυψη» στη 13ωρη εργασία, μετατρέποντας το 8ωρο σε «μουσειακό είδος». Αραγε, υπάρχει τρόπος «υπεράσπισης» των εργασιακών δικαιωμάτων μέσω αυτής της ευρωενωσιακής βαρβαρότητας; Υπάρχει «υπεράσπιση του 8ωρου» και ταυτόχρονα «υπεράσπιση της 11ωρης ανάπαυσης», που στην πράξη σημαίνει 13 ώρες δουλειάς την ημέρα; Τα μαθηματικά δεν βγαίνουν. Γι' αυτό η σοσιαλδημοκρατία αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά «υπουργείο αντιπολίτευσης» της κυβέρνησης. Γι' αυτό οι δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα έχουν υπογράψει μέχρι και 16 ώρες δουλειάς την ημέρα, ενώ έχουν βαλθεί να υπονομεύσουν τη σημερινή απεργία, π.χ. μέσω της ΓΣΕΕ. Γι' αυτό «ούτε ψύλλος στον κόρφο τους» οι διεκδικήσεις για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, για σταθερό εργάσιμο χρόνο χωρίς «αστερίσκους» και «μέσους όρους» που σμπαραλιάζουν τη ζωή των εργαζομένων. Και, βέβαια, γι' αυτό οι εργαζόμενοι με τη σημερινή τους απεργία δίνουν αποφασιστική απάντηση τόσο στην κυβέρνηση όσο και στους «σωτήρες» των υπόλοιπων αστικών κομμάτων που μοιράζονται τις «δόξες» στο θάψιμο εργασιακών δικαιωμάτων.