Το έκανε (πάλι) το «θαύμα» του ο κρατικός μηχανισμός. Πέμπτη πρωί, έζωσε από τα άγρια χαράματα το λιμάνι του Πειραιά με κλούβες και ΜΑΤ, για να κρύψει τη διαδήλωση των συνδικάτων της πόλης από τους Ισραηλινούς «τουρίστες», που κάνουν ...de-stress (αποφόρτιση) στη χώρα μας από τα εγκλήματα στη Γάζα.

Ζυγισμένο - στοιχισμένο το κράτος απέναντι στον εχθρό λαό, για να περιφρουρήσει τη «στρατηγική σχέση» με το Ισραήλ. Το απόλυτο κοντράστ δηλαδή με την Αχαΐα, την Πρέβεζα, τη Χίο και τις άλλες περιοχές, όπου οι στάχτες καπνίζουν ακόμα!

Εκεί που ο κρατικός μηχανισμός έλαμψε (ξανά) δια της επιλεκτικής ανικανότητάς του να προστατεύσει τον λαό. Εκεί που οι κάτοικοι πήραν (ξανά) πάνω τους το έργο της πυρόσβεσης, μαζί με τους εξαντλημένους πυροσβέστες για να σώσουν το βιος τους...

Με το κιάλι έβλεπες πυροσβέστη, όχημα και αεροπλάνο σε κρίσιμα σημεία τις ώρες της μεγάλης καταστροφής. Μόνο ...112 και ξερό ψωμί!

Δυο εικόνες του ίδιου κράτους: Ικανό, αποτελεσματικό και γρήγορο όταν πρόκειται να προστατεύσει το κεφάλαιο, τις συμμαχίες και την κερδοφορία του. Ανύπαρκτο στο πεδίο της καταστροφής, δυσκίνητο, εχθρικό όταν πρόκειται για τον λαό και τις ανάγκες του.

* * *

Αυτά κατήγγειλαν το ΚΚΕ και ο δήμαρχος της Πάτρας. Γι' αυτό η κυβέρνηση επιστράτευσε τους (άθλιους) μηχανισμούς και υπουργούς της, για να συκοφαντήσει τη δημοτική αρχή, που βρέθηκε με όλες τις δυνάμεις της στην πρώτη γραμμή της μάχης για να σβήσει η φωτιά, να σωθεί το βιος του λαού.

Οπως βρέθηκε και πριν τη φωτιά μπροστά στη διεκδίκηση, για ουσιαστική χρηματοδότηση του δήμου και μέτρα πυροπροστασίας, με ευθύνη του κράτους.

Οταν τα ζητούσε βέβαια αυτά η δημοτική αρχή, ο Κεφαλογιάννης έκανε τον ...χαζό και ψήφιζε με τα δύο χέρια τους πολεμικούς προϋπολογισμούς των 30 δισ. για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Σιγά μην είχε για προτεραιότητα την πρόληψη των πυρκαγιών ο προϊστάμενος της (ΝΑΤΟικής) Πολιτικής Προστασίας!

* * *

Οσο για το πολυδιαφημισμένο 112, είναι σύστημα ...τρεχάτε ποδαράκια μου, για «να μην έχουμε νεκρούς»! Καμιά μέριμνα από το κράτος για οργανωμένη - συντεταγμένη απομάκρυνση, διαμονή, κανένα μέσο για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς στους άδειους από κατοίκους οικισμούς.

(Το ίδιο έγινε και στην Κάτω Αχαγιά, όπου δόθηκε εντολή εκκένωσης χωρίς κανένα σχέδιο, μόνο με ατομική ευθύνη! Μέχρι και ο ΠΑΣΟΚος δήμαρχος ωρύονταν στην ΕΡΤ ότι «αυτό δεν γίνεται»!!! - όπως και δεν έγινε...).

Γι' αυτό, τις εντολές εκκένωσης τις αντιμετωπίζει ο κόσμος με δυσπιστία και δεν φεύγει. Κάθεται να σώσει το σπίτι του και την περιουσία του, επειδή ξέρει ότι το κράτος δεν μπορεί και δεν θέλει να το κάνει.

* * *

Αυτό το σάπιο κράτος μπορεί σε μια νύχτα να νομοθετεί για την άρση των εμποδίων στην επιχειρηματικότητα, με διευκολύνσεις και απαλλαγές στο κεφάλαιο...

Μπορεί με αποτελεσματικότητα να αναλαμβάνει ΝΑΤΟικές αποστολές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα της Ελλάδας...

Αλλά όταν πρόκειται για μια πυρκαγιά, μια πλημμύρα, ή τις συνέπειες ενός σεισμού, ο σώζων εαυτόν σωθήτω! Επειδή προτεραιότητα του κράτους είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου και όχι του λαού.

Εξηγείται λοιπόν το άγχος τους να ψάχνουν άλλοθι για τις εγκληματικές ευθύνες τους. Μάταια όμως προσπαθούν να γλιτώσουν από τη λαϊκή κατακραυγή.

Θέλουν τον λαό αμίλητο στο ίδιο έργο θεατή, να κοιτάει απελπισμένος τον ουρανό κάθε φορά που το κράτος τον αφήνει στο έλεος μιας καταστροφής. Αλλά δεν τους βγαίνει...

* * *

Αντί για επίλογο: Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η συνάντηση Τραμπ - Πούτιν δεν έχει αρχίσει ακόμα. Για όποιον όμως παρακολουθεί τα προκαταρκτικά της συνάντησης, η αίσθηση είναι ότι κάπου εδώ μπορεί και να ...τελειώνει ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Οτι η επόμενη μέρα της συνάντησης θα έχει λιγότερες συγκρούσεις και σκοτωμούς. Οτι υπάρχουν ακόμα περιθώρια για «μεγάλους συμβιβασμούς», που μπορούν να αποτρέψουν τον κίνδυνο μιας γενικευμένης ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.

Καλλιεργούν εφησυχασμό για δήθεν ...happy end σε ανταγωνισμούς και αντιθέσεις που βρίσκονται σε ανεπίστρεπτη τροχιά όξυνσης, ανεξάρτητα από τα μπρος - πίσω των συγκρούσεων και τους πρόσκαιρους συμβιβασμούς, αφού τα παζάρια συνυπάρχουν με την κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων.

* * *

Η συνάντηση Τραμπ - Πούτιν έχει για «μενού» τον διαμοιρασμό της ιμπεριαλιστικής λείας και είναι βέβαιο ότι οποιοδήποτε σχέδιο κι αν δρομολογήσει, θα είναι η αφετηρία μιας νέας και μεγαλύτερης όξυνσης των ανταγωνισμών στην περιοχή και παγκόσμια. Οι αντιδράσεις της ΕΕ και της κυβέρνησης της Ουκρανίας είναι ενδεικτικές.

Ολοι άλλωστε προετοιμάζονται για κλιμάκωση, στο φόντο του ανταγωνισμού που δυναμώνει ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Κανένας εφησυχασμός λοιπόν. Ετοιμότητα και εγρήγορση του λαού με το δικό του σχέδιο, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον σάπιο καπιταλισμό που τον γεννά.