Στο πλαίσιο αυτό μεταξύ άλλων:

• Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ανακοινώσει το πρόγραμμα «ReArm Europe» με χρηματοδότηση 800 δισ. ευρώ στην πολεμική βιομηχανία.
• Ο προϋπολογισμός της ΕΕ για την περίοδο 2028 - 2034 προβλέπει μεταξύ άλλων 500% αύξηση στις δαπάνες για την «άμυνα», 131 δισ. ευρώ για το σκέλος Αμυνας και Διαστήματος στο πλαίσιο του Ταμείου Ανταγωνιστικότητας, και 100 δισ. ευρώ για την Ουκρανία. Συνολικά εκατοντάδες δισ. ευρώ από τις επιπλέον δαπάνες του προϋπολογισμού της ΕΕ θα «πέσουν» στην παραγωγή οπλικών συστημάτων, αλλά και στην κατασκευή υποδομών για τη στρατιωτική κινητικότητα (βλέπε και «Ριζοσπάστης», «ΕΕ: Με 800 δισ. στις πλάτες των λαών δηλώνει "παρούσα" στον "παγκόσμιο αγώνα δρόμου"», «Επενδύσεις εκατοντάδων δισ. ευρώ στην πολεμική προετοιμασία»), ενώ ήδη τα τελευταία χρόνια οι πολεμικές δαπάνες πάνε από ρεκόρ σε ρεκόρ.
• Τα κονδύλια για την «πολεμική έρευνα» αναμένεται να διπλασιαστούν: Η σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το επόμενο Πλαίσιο του «Horizon 2028 - 2034», όπως και οι ανακοινώσεις της Κομισιόν προβλέπουν 200 - 220 δισ. από 95 δισ. στο προηγούμενο, δίνοντας ξεκάθαρη κατεύθυνση των κονδυλίων σε τεχνολογίες «διττής χρήσης» και στην κάλυψη των στόχων για την «αμυντική θωράκιση» της Ευρώπης (βλέπε και «Ριζοσπάστης», «Ερευνα για πολεμικούς σκοπούς: Ευκαιρία ή δεσμά;»).
• Το ΝΑΤΟ πρόσφατα αποφάσισε ότι κάθε κράτος - μέλος πρέπει να δίνει το 5% του ΑΕΠ του σε πολεμικούς εξοπλισμούς, με τον ελληνικό λαό δηλαδή να πληρώνει πάνω από 12 δισ. ευρώ κάθε χρόνο για τα πολεμικά σχέδια.

Την ίδια ώρα, μια σειρά από εκθέσεις, Οδηγίες και αποφάσεις της ΕΕ (έκθεση Νιινίστο, «Στρατηγική Πυξίδα», «Λευκή Βίβλος για την Αμυνα») «πλαισιώνουν» τις αποφάσεις αυτές με την ενίσχυση της πολεμικής προετοιμασίας σε όλα τα επίπεδα, επιχειρούν να στοιχίσουν τους λαούς πίσω από τους στόχους των αστικών τάξεων, να «θωρακίσουν» - ενισχύσουν τους κρατικούς κατασταλτικούς και άλλους μηχανισμούς απέναντι στον «εχθρό λαό».

Η κυβέρνηση, που προσυπογράφει όλα τα παραπάνω, με τη συναίνεση και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, σπεύδει να «αξιοποιήσει» το «μομέντουμ» για τους επιχειρηματικούς ομίλους:

• Εχει ανακοινώσει την εκκίνηση 12ετούς πολεμικού - εξοπλιστικού προγράμματος, ύψους 25 δισ. ευρώ, χώρια και τα πάνω από 30 δισ. που έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός για πολεμικούς - ΝΑΤΟικούς σκοπούς τα τελευταία 4 χρόνια.
• Κατέθεσε προ εβδομάδων πρόταση για την ένταξη της Ελλάδας στον μηχανισμό «SAFE» της Ευρωπαϊκής Ενωσης - μέρος του «Rearm Europe» - ζητώντας δάνεια ύψους τουλάχιστον 1,2 δισ. ευρώ, τα οποία θα δοθούν για εξοπλισμούς που υπηρετούν τις ανάγκες της πολεμικής προετοιμασίας της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
• Εχει κάνει συναντήσεις με εκπροσώπους εταιρειών της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και της τεχνολογίας, με αντικείμενο τα πολεμικά έργα και την «αξιοποίηση» - «μοιρασιά» των σχετικών κονδυλίων.
• Εχει καταθέσει - και έγινε δεκτό - αίτημα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για ενεργοποίηση της ρήτρας διαφυγής, προκειμένου να εξαιρεθεί η αύξηση των πολεμικών δαπανών από τους δημοσιονομικούς στόχους, που κατά τα άλλα θα «τσεκουρώνουν» κανονικά τα κονδύλια για τις λαϊκές ανάγκες.
• Επιταχύνει τις προσπάθειες μέσα από το «Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας» ΑΕ, που ανάμεσα στα άλλα έχει στόχο τη μετατροπή των δημόσιων ερευνητικών ιδρυμάτων σε μηχανισμούς υποστήριξης των στρατιωτικών προγραμμάτων του ΝΑΤΟ και των στρατηγικών σχεδιασμών του.

Την ίδια ώρα ετοιμάζεται να νομοθετήσει και το παραπέρα ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, την επέκταση του 13ωρου, με στόχο, όπως λένε «φόρα - παρτίδα» οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, να αξιοποιηθεί μαζί με το υπόλοιπο αντεργατικό πλαίσιο για την «ενίσχυση της στρατιωτικής ετοιμότητας».

Γι' αυτό το «φαγοπότι» με την εγγυημένη κερδοφορία ακονίζουν μαχαίρια οι επιχειρηματικοί όμιλοι και στη χώρα μας (βλέπε και «Ριζοσπάστης», «Σε θέση μάχης για τη νέα πίτα των εξοπλισμών»), είτε με την άμεση εμπλοκή τους στην παραγωγή πολεμικού υλικού, είτε μέσα από την αξιοποίηση των λεγόμενων «διττών» υποδομών (πολιτικής και πολεμικής χρήσης), όπως βέβαια και συνολικότερα μέσα από τη μοιρασιά της «λείας» στα σημερινά και μελλοντικά πεδία των μαχών.

Χαρακτηριστικά είναι άλλωστε και τα «αντανακλαστικά» που δείχνουν μια σειρά από επιχειρηματικούς ομίλους για τη στροφή προς το πεδίο αυτό όπου ΕΕ και κυβέρνηση ανοίγουν δρόμο για την επένδυση των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων τους. Εντελώς ενδεικτικά, κάποιοι από τους ομίλους που συμμετείχαν στην προ μηνών σύσκεψη με τον πρωθυπουργό:

• Ο όμιλος «Βιοχάλκο» (με ετήσιο κύκλο εργασιών 6,6 δισ. και παραγωγικές εγκαταστάσεις σε 8 χώρες) δηλώνει πως «αν υπάρξουν ευκαιρίες θα τις παρακολουθεί και θέλει να τις εκμεταλλευτεί. Η ΕΛΒΑΧΑΛΚΟΡ έχει την παραγωγική δυναμικότητα να διεκδικήσει έργα» (https://markets.economico.gr/endiaferon-elvalchalkor-gia-to-programma-rearm-europe-thetika-mechri-stigmis-ta-minymata-apo-tous-dasmous/), αφού ο χαλκός και τα κράματά του χρησιμοποιούνται σε ηλεκτρονικά συστήματα (π.χ. radars, επικοινωνίες), βλήματα και πυρομαχικά όπως και θωρακισμένες εφαρμογές. Οι εταιρείες του ομίλου επίσης (ειδικά η Σωληνουργεία Κορίνθου και η «Ελληνικά Καλώδια») συμμετέχουν στα μεγάλα ευρωατλαντικά «projects» ενεργειακών και άλλων διασυνδέσεων (π.χ. για καλώδια δεδομένων) που τρέχουν στην περιοχή και αποτελούν «μήλον της έριδος» των ανταγωνισμών.
• Ο Ομιλος Μυτιληναίου έχει ανακοινώσει νέα επένδυση για την παραγωγή αρμάτων μάχης, εξαρτημάτων εξοπλισμού και ειδικών κατασκευών για θωρακισμένα στρατιωτικά οχήματα, κατασκευάζει ήδη «σύγχρονη εργοστασιακή μονάδα παραγωγής υψηλής εξειδίκευσης μεταλλικών κατασκευών για αμυντικές εφαρμογές». Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Μυτιληναίος έλεγε πως «δημιουργούμε ένα αμυντικό hub με τα τρία νέα εργοστάσια» (https://www.powergame.gr/epichirisis/890904/mytilinaios-dimiourgoume-ena-amyntiko-hub-me-ta-tria-nea-ergostasia/), ενώ εμμέσως πλην σαφώς απαιτούσε και το 30% των σχετικών επενδυτικών σχεδίων να πηγαίνουν σε ντόπιους ομίλους. Στις 31/3/25 η «METLEN» και η «Iveco Defence Vehicles» (IDV) υπέγραψαν Μνημόνιο Αποκλειστικής Συνεργασίας (MoU), «εγκαινιάζοντας μια συνεργασία για την από κοινού συμμετοχή τους στο πρόγραμμα του υπουργείου Εθνικής Αμυνας για την ανανέωση του στόλου στρατιωτικών φορτηγών - θωρακισμένων και μη - των τριών Κλάδων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων». Ενώ στις 7 Απρίλη ανακοίνωσε πως σύναψε «αποκλειστική συνεργασία με την KNDS France (KNDS) για την παραγωγή του VBCI PHILOCTETES, του πλέον σύγχρονου γαλλικού 8x8 τεθωρακισμένου οχήματος μάχης πεζικού, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό ορόσημο στην ευρωπαϊκή βιομηχανική και αμυντική συνεργασία».
• Ο όμιλος Σαρακάκη, γνωστός μεγαλοεισαγωγέας οχημάτων, συμμετέχει εδώ και χρόνια στις εκθέσεις «DEFEA», έχοντας αποκαλύψει πως «βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις με τη γαλλική εταιρεία Arquus (...) προκειμένου να φτιαχτεί εργοστάσιο συναρμολόγησης οχημάτων στην Ελλάδα» προκειμένου να αντικαταστήσουν τα «Stayer» (https://www.newsauto.gr/news/o-omilos-sarakaki-schediazi-ergostasio-mazi-me-gallous-video/). Ενώ στη φετινή DEFEA 2025 υποστήριξε την παρουσία της «Volvo Defense» παρουσιάζοντας δύο παραλλαγές των στρατιωτικών οχημάτων της που διασφαλίζουν «επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα σε ποικιλία στρατιωτικών περιβάλλοντων».

Με βάση την «πίτα» που μεγαλώνει, από τους πολέμους που βρίσκονται σε εξέλιξη και εκείνους που ετοιμάζονται, διεργασίες «τρέχουν» την ίδια ώρα και σε μια σειρά από άλλους βασικούς στρατιωτικούς «παρόχους»:

• Στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά εκτελείται πρόγραμμα αναβάθμισης των υποδομών και του εξοπλισμού των ναυπηγείων, με στόχο την κατασκευή και πολεμικών πλοίων. Τον περασμένο Απρίλη μάλιστα η γαλλική «Naval» κατέθεσε πρόταση στην κυβέρνηση (συνδεδεμένη με το παζάρι για την 4η φρεγάτα Μπελαρά), «για την κατασκευή των τριών FDI στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά με τα οποία η "Naval Group" έχει ήδη υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας (MoU)» (https://www.onalert.gr/eksoplismoi/naval-group-nea-protasi-gia-epipleon-3-fdi-stin-ellada-me-symmetochi-40-tis-egchorias-amyntikis-viomichanias-kai-naypigisi-ston-skaramagka/617943/).
• Τα Ναυπηγεία Σαλαμίνας συμμετέχουν σε κατασκευή τμημάτων για τις φρεγάτες FDI του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού. Τον Νοέμβριο του 2024 υπογράφτηκε στην Euronaval/Παρίσι και η Συμφωνία Follow-on-Support (FoS) με τη Naval Group για περίοδο 6 ετών, που αφορά τόσο τις φρεγάτες του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, όσο και αντίστοιχα αυτές του Γαλλικού Εθνικού Ναυτικού (Marine Nationale).
• Στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, που ως γνωστόν βρίσκονται υπό τη διαχείριση του ομίλου ΟΝΕΧ, το συνολικό επενδυτικό πλάνο υποτίθεται πως ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια ευρώ, μέσω ίδιων κεφαλαίων και χρηματοδότησης από τον Αμερικανικό Κρατικό Οργανισμό (DFC), με στόχο τη μετατροπή τους σε ναυπηγικό κόμβο για το ΝΑΤΟ και ευρύτερα. Ο Ξενοκώστας έχει προτείνει τη δημιουργία ενός ενιαίου αμυντικού ναυπηγικού φορέα, που θα περιλαμβάνει και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (https://portnet.gr/panos-xenokostas-foroum-ton-delfon-protasi-pros-ta-nafpigeia-skaramagka-gia-eniaio-amyntiko-nafpigiko-forea/?utm_source=chatgpt.com).
• Νέα συμβόλαια και πακέτα διεκδικούν και τα «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα» (ΕΑΣ) που συνεργάζονται μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος ASAP με τον τσέχικο όμιλο CSG. Τη συγκεκριμένη σύμπραξη έχει προσβάλει η ΟΝΕΧ, η οποία έχει συμβάσεις ενοικίασης των εργαζομένων της με τα ΕΑΣ. Υπενθυμίζεται πως τα ΕΑΣ εκτελούν συμβόλαιο για την παραγωγή πυρομαχικών τύπου 155 χιλιοστών, με τελικό προορισμό την Ουκρανία, σε συνεργασία και με την εταιρεία MSM, του ομίλου CSG, ενώ στους διακηρυγμένους στόχους είναι και η επαναλειτουργία του εργοστασίου ΤΝΤ στο Λαύριο, η δημιουργία γραμμής παραγωγής κόκκου base bleed, που αυξάνει την ακτίνα δράσης των πυρομαχικών και η αναβάθμιση του γομωτηρίου για πυρομαχικά μεγάλου διαμετρήματος, που χρησιμοποιούνται ευρέως στην Ουκρανία.

Με βάση αυτές τις συμφωνίες και τα «ντιλς» και μια «στεφάνη» μικρότερων σχετικά επιχειρήσεων αναπτύσσεται γύρω από αυτά τα έργα, αναλαμβάνοντας είτε «παράπλευρες» δουλειές με το «κομμάτι», είτε συγκεκριμένες εργασίες στην αλυσίδα παραγωγής οπλικών συστημάτων κ.ο.κ., ενώ τη δική τους ξεχωριστή «άνθιση» καταγράφουν και εταιρείες που αναπτύσσουν μια σειρά από ειδικότερες στρατιωτικές εφαρμογές.

Ενδεικτικά καταγράφουμε: Η «MILTECH» που εξειδικεύεται στην ανάπτυξη και παραγωγή ηλεκτρονικών και οπτικοηλεκτρονικών συστημάτων για στρατιωτικές εφαρμογές, έχει μεταξύ άλλων συνάψει συνεργασίες με την «MBDA France» για την ανάπτυξη και παραγωγή καλωδιώσεων για τα συστήματα εκτόξευσης πυραύλων ASTER και EXOCET, αλλά και με την ισραηλινή IAI για τα ελληνικά αντιαεροπορικά συστήματα, συνεργάζεται με εταιρείες όπως οι «Dassault Aviation», «THALES», MBDA, «Raytheon», «BAE Systems», «Rheinmetall» και «Airbus», ενώ είναι και πιστοποιημένος προμηθευτής του ΝΑΤΟ (NSPA).

Ο όμιλος «THEON INTERNATIONAL» που κατασκευάζει οπτικές συσκευές για στρατιωτικές εφαρμογές, ο οποίος πέρυσι έσπασε κι άλλα ρεκόρ κερδοφορίας μπαίνοντας και στο Χρηματιστήριο του Αμστερνταμ, πρόσφατα ανακοίνωσε τη σύσταση μιας νέας θυγατρικής εταιρείας, της «THEON SENSORS», στο Arlington της Virginia, στις ΗΠΑ, με επίκεντρο την Τεχνητή Νοημοσύνη. Την ίδια ώρα ο «αδελφός» όμιλος «EFA Group» πρόσφατα εξαγόρασε τις εταιρείες «UCANDRONE» και «AETHER AERONAUTICS» με ειδικότητα στην κατασκευή στόχων drones για προσομοίωση εναέριων απειλών π.χ. μαχητικά, πυραύλους, UAVs, «πιστοποιημένα για χρήση σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις».

Η «ΑΚΜΩΝ» (ο πρόεδρός της είναι και πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού) που μεταξύ άλλων συμμετέχει στο πρόγραμμα κατασκευής φρεγατών FDI HN για το Πολεμικό Ναυτικό, υπέγραψε σύμβαση με τη «Naval Group» για την παραγωγή κονσόλων και ηλεκτρονικών ερμαρίων για το Σύστημα Διαχείρισης Μάχης (CMS), συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «VICTORIOUS» το οποίο χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας (EDF), συνεργάζεται με την «Lockheed Martin», «Boeing», «Airbus Defence & Space» κ.ά.

Η «Velos Rotors», που φέρεται να έχει στείλει drone στην Ουκρανία, ενώ παρουσιάζει ως CEO της τον «βετεράνο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, με 20 χρόνια εμπειρίας σε μη επανδρωμένα σκάφη, Michael Seal», με έδρα... το Maryland των ΗΠΑ.

Η «Aeroservices», στη συντήρηση αεροσκαφών και εξαρτημάτων, με συμβόλαια με την υπηρεσία εναέριων μέσων της ΕΛ.ΑΣ., τη διοίκηση Αεροπορίας Ναυτικού, το υπουργείο Αμυνας, και συνεργασία με το NATO Support and Procurement Agency (NSPA). Η «ELMON» που αναπτύσσει εξοπλισμό θωράκισης, η «HELLENIC INSTRUMENTS» που πρόσφατα παρουσίασε σε επιτελείς του ΓΕΣ σχετικά με τον πυροσωλήνα Πυροβολικού πολλαπλών ρόλων «HK-MOFA - Multi-Option Fuze for Artillery», για τα διαμετρήματα των 105 και 155 χιλ., η «GLASSART» που παράγει και προκατασκευασμένα συστήματα στέγασης και αλεξίσφαιρων κατασκευών. Αλλά και εταιρείες όπως η «B&T Composites» που παράγει ελαφριές κατασκευές από σύνθετα υλικά, η «SUNLIGHT GROUP» για συστήματα Ενέργειας, η ΒΟΣΑ ΑΕ που κατασκευάζει εξαρτήματα για αεροσκάφη, η ΕΛΥΝ που κατασκευάζει μεταλλικά εξαρτήματα και μέρη για αμυντικά συστήματα, η ΕΛΦΟΝ (καλώδια και λοιπά υλικά για στρατιωτικά συστήματα), η ΣΗΛΜΑΝ (Κατασκευή μεταλλικών και ηλεκτρομηχανικών συστημάτων για στρατιωτική χρήση), η ΣΣΜΑΡΤ για εξειδικευμένα ηλεκτρομηχανικά μέρη κ.ο.κ.

Από το «τσιμπούσι» φυσικά επιδιώκουν να βγουν κερδισμένοι επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται σε υποστηρικτικές δραστηριότητες και ενσωματώνονται σταδιακά στην οικονομία του πολέμου. Τέτοιες, για παράδειγμα, είναι στον κλάδο των logistics και των μεταφορών - όπου και το «5ο όπλο του ΝΑΤΟ», ο στόλος, οι ενεργειακοί όμιλοι όπως των διυλιστηρίων (π.χ. «Motor Oil») που ανεφοδιάζουν δεξαμενόπλοια που στηρίζουν τις πολεμικές επιχειρήσεις κ.ά. Ολα αυτά χώρια προφανώς και από τα όσα «έχουν λαμβάνειν» από τη συνολική εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια: Από τα «ντιλς» για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας έως τα άρρωστα σχέδιά τους για τη Γάζα, τους ενεργειακούς, εμπορικούς δρόμους στη Μ. Ανατολή κ.ο.κ.

Ξεχωριστή θέση σπεύδουν να πάρουν και μια σειρά από επιχειρήσεις που αναπτύσσουν λογισμικά και εφαρμογές για στρατιωτική χρήση, με βάση και την προαναφερόμενη αύξηση των σχετικών κονδυλίων από την πλευρά της ΕΕ, όπως και συνολικότερα την ενίσχυση μέσα από τα σχετικά προγράμματα ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Στον Κατάλογο Μητρώου Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού φιγουράρουν μια σειρά από σχετικές εταιρείες όπως οι: COSMOS BUSINESS SYSTEMS, GEOSYSTEMS HELLAS AE, HYDRUS ENGINEERING SERVICES ΑΕ, INTRACOM DEFENSE ΑΕ - IDE, MILTECH HELLAS AE, η σχετική θυγατρική της ΟΝΕΧ, ο ΟΤΕ, SATWAYS, SPACE HELLAS, SSA ΑΕ, TELETEL ΑΕ, TERRA SPATIUM ΑΕ, ΑΤΕΣΕ ΑΕ, ΙΝΤΡΑΚΟΜ, η «Hack the box» για «συστήματα επιθετικής κυβερνοασφάλειας» κ.ά.

Ενώ με βάση και τη λεγόμενη προστασία και «ανθεκτικότητα των κρίσιμων οντοτήτων», όπως λέγονται στην ευρωενωσιακή γλώσσα οι κρίσιμες ενεργειακές, τηλεπικοινωνιακές και άλλες υποδομές που μπαίνουν στο «μάτι» των ανταγωνισμών, «άνθιση» γνωρίζουν και μια σειρά εταιρείες που ασχολούνται με συστήματα αυτόνομης επιτήρησης, παρακολούθησης, εφαρμογών AI (ιδιαίτερα στο κομμάτι της οπτικής αναγνώρισης) κ.ο.κ., με όλες βέβαια τις επικίνδυνες «προεκτάσεις» καταστολής και φακελώματος που αυτά έχουν.

Εντελώς ενδεικτικά καταγράφουμε: Την PRISMA Electronics με έδρα την Αλεξανδρούπολη που αναπτύσσει το «LAROS», σύστημα απομακρυσμένης παρακολούθησης πλοίων όπως και εφαρμογές για την «Παρακολούθηση και διασφάλιση της ακεραιότητας κρίσιμων υποδομών», ενώ συμμετέχει και στην πρώτη φάση - και διεκδικεί συμμετοχή και στη δεύτερη - της Ευρωκορβέτας (European Patrol Corvette-EPC), που χρηματοδοτεί το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας. Την «Delian Alliance Industries» που κατασκευάζει «αυτόνομους πύργους επιτήρησης» και δηλώνει ως αποστολή της «να εξασφαλίσει το τεχνολογικό πλεονέκτημα της Δύσης και των συμμάχων της έναντι των αντιπάλων τους». Την «SOTIRIA Technology» που αναπτύσσει υποθαλάσσια συστήματα πληροφοριών (από αισθητήρες έως λογισμικό με την αξιοποίηση ΤΝ) «προσαρμοσμένα σε κρίσιμες εφαρμογές Αμυνας και Εθνικής Ασφάλειας», για λιμάνια, αγωγούς, σύνορα, ενεργειακές εγκαταστάσεις. Είναι επιλεγμένη εταιρεία του ΝΑΤΟ DIANA, έχει συμμετάσχει στη «θερμοκοιτίδα» του ΝΑΤΟ στον «Δημόκριτο», τα συστήματά της έχουν δοκιμαστεί στην άσκηση νέων τεχνολογιών του NATO (REPMUS) (https://www.powergame.gr/start-ups-digital/388645/defence-tech-to-nato-koitaei-ependytika-ellinikes-startups/). Τη «LAMBDA AYTOMATA» με αντικείμενο τη «Σχεδίαση, Ανάπτυξη, Εγκατάσταση και Συντήρηση Λογισμικού Αυτόνομων μη Επανδρωμένων Επίγειων Συστημάτων Επιτήρησης». Τη «SATWAYS» με αντικείμενο μεταξύ άλλων τη Σύνθεση και Εγκατάσταση Αμυντικών Συσκευών Σεισμο-Ακουστικής Ανίχνευσης και εφαρμογών για μη Επανδρωμένα Μέσα (Επίγεια, Εναέρια και Θαλάσσια).

Οπως είναι εύκολα κατανοητό από τα παραπάνω, η στροφή στη λεγόμενη «πολεμική οικονομία» και την οικονομία του πολέμου αγκαλιάζει όλα τα «μήκη και πλάτη» της καπιταλιστικής οικονομίας, με τους μεγαλοεπιχειρηματίες να βλέπουν στο μακελειό, τον πόνο και την καταστροφή νέες «ευκαιρίες» κερδοφορίας και επενδύσεων.

Την ίδια ώρα, πάνω από το «σφαχτό» οι ανταγωνισμοί φουντώνουν για το πώς θα γίνει η μοιρασιά, πόσο μάλλον που η «ενιαία αμυντικά αγορά» της ΕΕ που διαμορφώνεται «περιπλέκει» ακόμη περισσότερο τα πράγματα:

- με τις «συνέργειες» επιχειρηματικών ομίλων με άλλα μονοπώλια ώστε να διασφαλιστεί το «κρίσιμο μέγεθος» για να αναλάβουν έργα, να εκτοπίσουν τους ανταγωνιστές κ.ο.κ. Ενδεικτικές είναι εδώ οι προαναφερόμενος συμφωνίες π.χ. των ναυπηγείων με τη «Naval Group», του Μυτιληναίου με την IVECO, την κοινοπραξία KNDS, η συνεργασία της τελευταίας με την «Intracom Defense» κ.ο.κ. «Συνέργειες» που με τη σειρά τους μετατρέπουν και αυτές τις εταιρείες σε κομμάτι των ευρύτερων ανταγωνισμών με ό,τι αυτό σημαίνει.

- με την προσέλκυση επιχειρηματικών ομίλων εκτός ΕΕ που βλέπουν τη συνεργασία ή την εξαγορά ντόπιων επιχειρήσεων ως «πόρτα εισόδου» στην ευρωενωσιακή αγορά και τα σχετικά κονδύλια. Χαρακτηριστική είναι εδώ η εξαγορά της «Intracom Defense» από την κρατική ισραηλινή εταιρεία αμυντικής και αεροδιαστημικής τεχνολογίας ΙΑΙ - Israel Aerospace Industries, τροφοδοτώντας το κράτος - δολοφόνο με εξοπλισμό, αλλά και αναλαμβάνοντας με μεγαλύτερη ευκολία και συμβόλαια στην ΕΕ, ενώ στο ίδιο «πνεύμα» πέρυσι τον Μάη τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είχε επισκεφτεί και ο διοικητής της Αρχής Στρατιωτικών Βιομηχανιών (GAMI) του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας, Ahmad Al Ohali. Και βέβαια, στη «μεγάλη εικόνα» κάθε άλλο παρά άσχετη είναι και η προσπάθεια της κυβέρνησης να εμποδίσει τις αντίστοιχες κινήσεις που κάνει η τουρκική στρατιωτική βιομηχανία με ιταλικές κ.α. εταιρείες.

- με την ένταση των ανταγωνισμών ανάμεσα στους ευρωενωσιακούς και τους αμερικανικούς επιχειρηματικούς ομίλους, και τα σχετικά ιμπεριαλιστικά παζάρια που βρίσκονται σε εξέλιξη για το σε τι βαθμό η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών της ΕΕ θα πρέπει να τροφοδοτήσει τους επιχειρηματικούς ομίλους της ή να «εξαγοράσει» τη στήριξη των ΗΠΑ με αύξηση των στρατιωτικών δαπανών που πηγαίνουν στις πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ όπως έως έναν βαθμό προβλέπει και η πρόσφατη συμφωνία Φον ντερ Λάιεν - Τραμπ.

Ολα αυτά έρχονται βέβαια να προστεθούν στις «συνήθεις» έτσι κι αλλιώς κόντρες και ανταγωνισμούς γύρω από το πού θα κατευθυνθούν οι εξοπλιστικές και άλλες πολεμικές δαπάνες, με τον λαό να πληρώνει με όλους τους τρόπους.

Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να υψώσουν τείχος και στη βρώμικη προσπάθεια που κάνουν κυβέρνηση, αστικά επιτελεία και η μεγαλοεργοδοσία σε μια σειρά χώρους να παρουσιάσουν τη «φρενίτιδα» της πολεμικής οικονομίας και ως «ευκαιρία» και για τους ίδιους, να πείσουν τον λαό ότι κάποιο ψίχουλο περιμένει και τον ίδιο από το φαγοπότι που θα στήσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, ως ένα ακόμα κανάλι να αποσπάσουν τη λαϊκή συναίνεση στα πολεμικά τους σχέδια.

Πρόκειται για επικίνδυνο, χοντρό ψέμα. Το μόνο που έχουν να «κερδίσουν» οι εργαζόμενοι από την πολεμική οικονομία είναι:

• Εκτίναξη της εκμετάλλευσης, με 13ωρα δουλειάς, εντατικοποίηση, καθηλωμένους μισθούς, αφού όπως έλεγε κυνικά ο επίτροπος της ΕΕ Ντομπρόβσκις, «η επένδυση από μόνη της δεν είναι αρκετή. Η πρόκλησή μας δεν είναι απλώς να ξοδέψουμε περισσότερα, αλλά και να λάβουμε περισσότερα γι' αυτά που ξοδεύουμε». Ενώ ο έτερος επίτροπος της ΕΕ Κουμπίλιους δίνοντας το σήμα για το ακόμα μεγαλύτερο ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου με βάση τις άθλιες Οδηγίες της ΕΕ, που οδηγούν σε 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, αυτήν τη φορά για τα πολεμικά σφαγεία και για να «πιάσουν τόπο» οι επενδύσεις των καπιταλιστών στην πολεμική οικονομία, έλεγε ότι μαζί με τις κυβερνήσεις και τους «κοινωνικούς εταίρους» θα «εξεταστεί η Οδηγία για τον Χρόνο Εργασίας όσον αφορά το στρατιωτικό προσωπικό για την υποστήριξη της αμυντικής ετοιμότητας».
• Νέα βάρη στις πλάτες των λαών της ΕΕ που θα ξεζουμιστούν για μια ακόμη φορά, για να βγουν τα δάνεια και λοιπά σπασμένα της πολεμικής οικονομίας, όπως προηγούμενα για το «πράσινο new deal», την «ψηφιακή μετάβαση» και τα υπόλοιπα πεδία τα οποία έχουν λειτουργήσει ως προσωρινές «διέξοδοι» για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια. Καθόλου τυχαία άλλωστε οι ανακοινώσεις για τους νέους πακτωλούς προς την πολεμική οικονομία και το «ταμείο κρίσεων» της ΕΕ συνοδεύονται και από την προαναγγελία νέων «ίδιων πόρων» και χαρατσιών πρόσθετα στα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, το Σύμφωνο Σταθερότητας κ.ο.κ., αλλά και από ανακοινώσεις για περικοπές κονδυλίων για κοινωνικές ανάγκες.
• Νέους και κάθε είδους κινδύνους από το ξεσάλωμα των επιχειρηματικών ομίλων. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα προβλέπονται στο «γενικό σχέδιο αμυντικής ικανότητας της ΕΕ» προ μηνός: Για την «επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων και εγκρίσεων των κάθε λογής πολεμικών έργων και επενδύσεων (πλέον δεν θα ξεπερνούν τις 60 μέρες ακόμη κι αν πριν χρειάζονταν... χρόνια), μέχρι και το πλαίσιο σχετικά με το τι θα θεωρείται απαγορευμένο όπλο αναθεωρείται, με το πρόσχημα ...αντιμετώπισης της γραφειοκρατίας (!), ενώ αναθεωρούνται και οι κανονισμοί για τα χημικά προϊόντα, προβλέποντας μια σειρά «εξαιρέσεις» για να καλύπτουν τις στρατιωτικές ανάγκες! Περιττό βέβαια να επισημάνει κανείς και το γεγονός ότι όλες οι υποδομές που πλέον «αγκαλιάζει» η πολεμική οικονομία, αποτελούν ταυτόχρονα και στόχους των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, με ό,τι αυτό σηματοδοτεί.

Κι όλα αυτά ώστε οι λαοί να παράγουν ακόμα πιο γρήγορα και αποφασιστικά τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουν οι αστικές τάξεις για να τους στείλουν στο ανθρωποσφαγείο για τα κέρδη τους, για τη «μοιρασιά» της λείας και την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Ο λαός, οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, από την επιτάχυνση της πολεμικής προετοιμασίας και την οικονομία του πολέμου, αλλά αντίθετα χρειάζεται χωρίς αναμονή να επιταχύνουν τη δική τους πάλη ενάντια στα σχέδια ΕΕ - κυβέρνησης και κεφαλαίου. Με οργάνωση σε κάθε τόπο δουλειάς και γειτονιάς, σε σύγκρουση με τους βρώμικους αυτούς στόχους και προμετωπίδα τις δικές τους ανάγκες και το σύνθημα «καμία θυσία για τα κέρδη και τους πολέμους των καπιταλιστών», μπορούν να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις, να ανοίξουν τον δρόμο της πραγματικής ευημερίας για τους ίδιους, του σοσιαλισμού.