Γιατί τι άλλο είσαι, όταν στηρίζεις και υποστηρίζεις, έχοντας σαν όπλο το δήθεν και την πρόφαση, την εξόντωση των γειτόνων σου (π.χ., Γιουγκοσλαβία);

Γιατί τι άλλο κάνεις, όταν πουλάς, με κάθε δυνατό και πρόσφορο τρόπο, το λαό και τη χώρα σου σε ξένα ανθρωποβόρα σαγόνια (π.χ., ΕΕ - NATO) ή βοηθάς όπως μπορείς στην κομπίνα;

Γιατί τι άλλο κάνεις, όταν, παρατηρώντας ένα έγκλημα (π.χ., Παλαιστινιακό), νίπτεις τας χείρας σου και βγάζεις φταίχτη το θύμα;

Γιατί τι άλλο κάνεις, όταν διαλύεις ή βοηθάς στη διάλυση της Παιδείας, της Υγείας, του φυσικού πλούτου (π.χ., δάση) της πατρίδας σου;

Γιατί τι άλλο κάνεις, όταν κλέβεις ή συμμετέχεις στην κλοπή του ιδρώτα του εργαζόμενου (π.χ., Ασφαλιστικό - Χρηματιστήριο);

Γιατί τι άλλο κάνεις, όταν όλα τα παραπάνω τα ονομάζεις πρόοδο, δημοκρατία, ειρήνη και ευημερία;

Γιατί, βρε «φίλε - φίλη», τι άλλο κάνεις εκτός από κοροϊδία και απάτη, όταν μολύνεις με την παρουσία σου μια θρησκευτική τελετή ανθρώπων που την πιστεύουν; Ενώ είναι βέβαιο και αποδεδειγμένο από τις πράξεις και τα έργα σου ότι τίποτα κοινό δεν μπορείς να έχεις με τον απλό κόσμο που συμμετέχει εκεί; Οτι τίποτα δεν πιστεύεις εσύ απ' αυτά, γιατί, αν πίστευες έστω και σε κάτι τόσο δα, θα ντρεπόσουνα τον ίδιο σου τον εαυτό και δε θα πήγαινες; Ενώ «ξέρεις» ότι δε σου «αξίζει» να ανακατεύεσαι με το «λαουτζίκο» που τρέχει σ' αυτά; Ενώ πολύ θα ήθελες να μην αγγίξουν ποτέ το ακριβό σου συνολάκι; Τι να κάνεις, όμως; Πικρό το ποτήρι, μα πρέπει να πιεις. Εστω και για χάρη των πάντα παρόντων τηλεοπτικών καμερών...