«Θέλετε να εκλέξετε πρόεδρο τον Περβέζ Μουσαράφ για τα επόμενα πέντε χρόνια, με σκοπό την επιβίωση του τοπικού συστήματος διακυβέρνησης, την αποκατάσταση της δημοκρατίας, τη συνέχεια και τη σταθερότητα των μεταρρυθμίσεων, την εξάλειψη του εξτρεμισμού και του σεχταρισμού;», είναι η βασική ερώτηση που τίθεται στους ψηφοφόρους. Η απάντηση που μπορούν να δώσουν είναι Ναι/Οχι - στην πραγματικότητα, η μόνη επιλογή που έχουν είναι να πάνε ή να μην πάνε να ψηφίσουν. Το «δημοψήφισμα» αυτό θυμίζει πάρα πολύ εκείνα προηγούμενων πραξικοπηματιών στρατηγών: το 1960 ο Αγιούμπ Καν είχε κάνει άλλο ένα για να εγκριθεί ένα νέο σύνταγμα και να συνεχίσει να κυβερνά (1958-1969). Ο στρατηγός Ζία - ουλ - Χακ έκανε ένα σχεδόν πανομοιότυπο με το σημερινό δημοψήφισμα το 1984 και συνέχισε να κυβερνά με «σιδηρά χείρα» (1977-1988), μέχρι που έχασε τη ζωή του σε ένα «μυστηριώδες» αεροπορικό δυστύχημα. Η εφημερίδα «Τάιμς οφ Ιντια» με μια δόση σαρκασμού έγραψε ότι ο «μέσος όρος» παραμονής των πραξικοπηματιών στην εξουσία του Πακιστάν είναι 11 χρόνια, εκτός αν υπάρξει «θεία» παρέμβαση, οπότε ο Μουσαράφ θα παραμείνει άνετα στην Προεδρία ως το 2010. Τα φαουστιανά παιγνίδια των ΗΠΑ, που ως συνήθως στηρίζουν «φιλικούς» πραξικοπηματίες, πάντως, μπορεί να μην τους βγουν, όπως υπολογίζουν, αφού τα ισλαμικά κινήματα (των οποίων ο Μουσαράφ ήταν στενός σύμμαχος στο εγγύς παρελθόν) δεν έχουν ακόμη πει την τελευταία τους λέξη.