Το γεγονός αυτό ενισχύεται από τη μεγάλη δυσαρέσκεια, την αγανάκτηση που κυριαρχεί σε πλατιά τμήματα εργαζομένων για την ακρίβεια και το κόστος ζωής που τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα, για τους μισθούς που παραμένουν «παγωμένοι», για τις συνθήκες δουλειάς που χειροτερεύουν, την εντατικοποίηση, τα εργατικά «ατυχήματα», όλα εκείνα δηλαδή που φέρουν τη «σφραγίδα» των αντεργατικών νόμων των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ.

«Στα χρόνια της κρίσης ήμασταν άνεργοι και χωρίς εισόδημα. Τώρα έχουμε δουλειά, η ανεργία έχει μειωθεί, όμως και πάλι το εισόδημά μας εξανεμίζεται στις 10 πρώτες μέρες του μήνα»: Αυτή η εικόνα, που εργαζόμενοι μεταφέρουν στα εργατικά σωματεία στους χώρους δουλειάς, αποτυπώνει το «δεν πάει άλλο», που ήδη βρίσκει αγωνιστική διέξοδο σε μια σειρά από κλάδους, ενώ αναμένεται να εκφραστεί μαζικά και στην απεργία της Τετάρτης 28 Φλεβάρη.

Ολα τα στοιχεία, λοιπόν, δείχνουν ότι παρά την προσπάθεια υπονόμευσης της απεργιακής μάχης από την ηγεσία του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού που κουμαντάρει τη ΓΣΕΕ, η πανεργατική απεργία θα είναι μαζική, θα «νεκρώσουν» πολλοί χώροι δουλειάς, θα συμμετάσχουν χιλιάδες εργαζόμενοι στις συγκεντρώσεις.

Αυτό αποτυπώνεται στον αριθμό - ρεκόρ των απεργιακών αποφάσεων καθώς για πρώτη φορά τέτοια απόφαση παρά την άρνηση της ΓΣΕΕ έχουν πάρει 35 Εργατικά Κέντρα, 19 Ομοσπονδίες, μαζί με εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία.

Στην ίδια κατεύθυνση κινείται το αυξημένο ενδιαφέρον που εκφράζουν εργαζόμενοι σε μεγάλους χώρους δουλειάς, όπως σε πολυκαταστήματα, οι οποίοι δεν έχουν απεργήσει ξανά, όμως τώρα ρωτούν συνδικαλιστές πού είναι τα ραντεβού των σωματείων τους, τι άλλο πρέπει να κάνουν προκειμένου εκείνη τη μέρα να μην πάνε για μεροκάματο.

Αυτό δείχνουν οι μαζικές Γενικές Συνελεύσεις που συνεχίζονται μέχρι την τελευταία στιγμή, οι συσκέψεις για την οργάνωση της μάχης, με το ενδιαφέρον της εργατικής τάξης να εκδηλώνεται πιο έντονο.

Η ίδια η απεργία άλλωστε δεν είναι μια «τουφεκιά». Κι αυτό γιατί για πολλούς χώρους δουλειάς αποτελεί αγωνιστική κορύφωση μιας πλούσιας δραστηριότητας και διεκδικητικής δράσης, στην οποία εντάσσονται χιλιάδες εργαζόμενοι.

Είναι επίσης μάχη που εργατοϋπάλληλοι σε πολλές επιχειρήσεις τη δίνουν μέσα από τα νεοσύστατα σωματεία που δημιούργησαν κατά τη διάρκεια μεγάλων κινητοποιήσεών τους για τον μισθό, τις Συμβάσεις, για μέτρα υγείας και ασφάλειας.

Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, παρά αυτές οι πλούσιες αγωνιστικές διεργασίες να εκφραστούν και να ενιαιοποιηθούν στην απεργία της 28ης Φλεβάρη, μια ημερομηνία που στον έναν χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη ταυτίζεται με το δίλημμα που βγήκε στην επιφάνεια από τον άδικο χαμό δεκάδων ανθρώπων: «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Μπροστά λοιπόν στην απεργία, νέες δυνατότητες προκύπτουν από τις αναμετρήσεις που δίνονται σε μια σειρά από χώρους, όπως:

Οι μάχες που δίνουν οι οικοδόμοι, γενικά οι εργαζόμενοι στις Κατασκευές, που έχουν απεργήσει άλλες τρεις φορές τους προηγούμενους μήνες για τη ΣΣΕ, για τα ένσημά τους, για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

Αντίστοιχα η αγωνιστική δράση στον κλάδο του Μετάλλου με τις μεγάλες βιομηχανίες και τα ναυπηγεία, όπως στη Ζώνη του Περάματος, όπου οι εργαζόμενοι μόλις τον περασμένο Φλεβάρη απήργησαν ξανά, ενώ κατάφεραν να υπογράψουν επιχειρησιακές ΣΣΕ με αυξήσεις, για πρώτη φορά, σε τρία εργοστάσια στην Αττική.

Επίσης, στα Τρόφιμα - Ποτά, τον πιο μαζικό κλάδο της μεταποίησης, όπου η κλαδική ομοσπονδία και τα κατά τόπους συνδικάτα έκαναν σοβαρό βήμα στον συντονισμό της δράσης με επιχειρησιακά σωματεία, πολλά από τα οποία ανταποκρίθηκαν για πρώτη φορά σε μια τέτοια προσπάθεια, με την οργάνωση περιφερειακών συσκέψεων, όπου πήραν μέρος πάνω από 30 σωματεία σε όλη τη χώρα. Με μια τέτοια οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση και προσανατολισμό κατάφεραν π.χ. οι εργαζόμενοι στη «ΔΕΛΤΑ» στην Αττική, με το επιχειρησιακό τους σωματείο, το οποίο συγκρότησαν μόλις πριν από 8 μήνες, να υπογράψουν επιχειρησιακή ΣΣΕ. Στον ίδιο κλάδο άλλωστε υπάρχουν άλλα 10 νέα σωματεία.

Παρόμοια είναι και η μάχη που δίνεται στο Φάρμακο, με την Ομοσπονδία να έχει πραγματοποιήσει δύο κλαδικές απεργίες τα προηγούμενα χρόνια για τη Σύμβαση, να βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία, ενώ αυτή η δράση τροφοδοτεί αγωνιστικές διεργασίες σε μεγάλες βιομηχανίες φαρμάκου.

Εμβληματική είναι και η διπλή απεργιακή μάχη που δόθηκε μόλις πριν από λίγες μέρες στα τηλεφωνικά κέντρα, σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, με πάνω από 3.000 απεργούς, και μάλιστα με διεθνή απήχηση. Και σε αυτούς τους χώρους οι εργαζόμενοι μπαίνουν σε αυτόν τον αγώνα με δύο νέα επιχειρησιακά σωματεία, σε «Teleperformance» και «Webhelp», όπου έχουν ξεκινήσει και διαπραγματεύσεις για επιχειρησιακή ΣΣΕ.

Παρόμοιες είναι οι αγωνιστικές διεργασίες στην Υγεία, με τους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία που απήργησαν την περασμένη Πέμπτη, ενώ οι νοσοκομειακοί γιατροί ετοιμάζονται να απεργήσουν ξανά στις 28 Φλεβάρη, θέτοντας στο επίκεντρο το αίσχος της εμπορευματοποίησης, τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία, την κρατική υποχρηματοδότηση κ.ο.κ.

Στην Ηπειρο, αποφάσεις για απεργία, μέσα από πλατιές συσκέψεις και Γενικές Συνελεύσεις, έχουν πάρει τα Εργατικά Κέντρα Ιωαννίνων, Αρτας και Θεσπρωτίας.

Μάλιστα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία πραγματοποιούν μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, όπου μαχητικά και ζωντανά μεταφέρονται προβληματισμός για καθετί που απασχολεί τους εργαζόμενους, πείρα από τους αγώνες που έχουν δοθεί μέχρι τώρα, για πρακτικά μέτρα οργάνωσης της δουλειάς μπροστά στην απεργία.

Για παράδειγμα, στα Γιάννενα η Γενική Συνέλευση του επιχειρησιακού Σωματείου της βιομηχανίας εμφιάλωσης «Ζαγόρι» αποφάσισε η απεργία να αποτελέσει σταθμό για την υπογραφή της επιχειρησιακής ΣΣΕ που διεκδικούν, όπως έγινε και με την απεργία του περασμένου Σεπτέμβρη, η οποία ακύρωσε στην πράξη τον αντεργατικό νόμο Γεωργιάδη και την επιβολή 7ήμερης εργασίας. Αντίστοιχα, στην Αρτα το επιχειρησιακό Σωματείο στην «ΙΟΝ» μέσα από μαζική ΓΣ αποφάσισε συμμετοχή στην απεργία με στόχο να βάλει φραγμό στη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και να ακυρώσει κάθε σκέψη για πρόγραμμα «εθελούσιων» απολύσεων που προωθεί η εργοδοσία. Σε σύσκεψη εργατών στην «ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή», στο εργοστάσιο διαχείρισης σκουπιδιών, συγκροτήθηκε επιτροπή εργατών, που παλεύουν «να μπει και αναδρομικά το ένσημο για βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα για όλους τους εργάτες της ΤΕΡΝΑ και όσους απασχολούνται με εργολάβο σε όλα τα πόστα. Αυξήσεις στους μισθούς, για να μπορεί να βγαίνει ο μήνας χωρίς δανεικά, κατώτατος μισθός στα 900 ευρώ, να προσμετρηθούν οι τριετίες στις αυξήσεις» κ.α.

Στον κλάδο των ιδιωτικών υπαλλήλων και εμποροϋπαλλήλων όπου σε Γιάννενα, Πρέβεζα, Θεσπρωτία και Λευκάδα ψήφισαν τον τελευταίο μήνα στις αρχαιρεσίες των κλαδικών σωματείων πάνω από 1.400 εργαζόμενοι, οι συνδικαλιστές αξιοποιούν τις νέες δυνατότητες να παρεμβαίνουν και σε νέους χώρους δουλειάς. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις σε «Metro» και «My Market», όπου οι εργαζόμενοι είναι σε αναβρασμό από την προσπάθεια αλλαγής των συμβάσεων, με αποτέλεσμα να ανοίγει ανάμεσα στα άλλα ο δρόμος για 6ήμερη εργασία και μετακινήσεις σε άλλα καταστήματα. Ηδη στο «My Market» ακυρώθηκε η προσπάθεια στους τετράωρους εργαζόμενους να συμψηφιστούν οι υπερωρίες με ρεπό, όπως θέλει ο νόμος Γεωργιάδη.

Στη Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια απεργιακές αποφάσεις έχουν πάρει τα Εργατικά Κέντρα Εύβοιας, Θήβας, Λιβαδειάς, Λαμίας και Φωκίδας, καλύπτοντας μια σειρά από σημαντικούς και μεγάλους χώρους δουλειάς, ενώ κάλεσμα συμμετοχής στην απεργία, στις απεργιακές συγκεντρώσεις απευθύνουν και οι σύλλογοι εργαζομένων στο Δημόσιο. Σημειώνεται ότι πρόκειται για Εργατικά Κέντρα, όπως της Θήβας, που καλύπτουν τεράστιες βιομηχανικές ζώνες, με δεκάδες εργοστάσια και εκατοντάδες εργαζόμενους.

Ανάμεσα στις διεκδικήσεις τους οι εργαζόμενοι προτάσσουν και όσες αφορούν την υγεία και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, αφού είναι χαρακτηριστικό ότι στην Εύβοια, μόνο το τελευταίο διάστημα η εργατική τάξη θρηνεί έναν νεκρό, ενώ άλλοι 5 εργαζόμενοι έχουν τραυματιστεί σε απανωτά εργοδοτικά εγκλήματα.

Αντίστοιχες διεκδικήσεις προβάλλουν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους στις βιομηχανικές περιοχές της Θήβας, των Οινοφύτων - Σχηματαρίου, της Λαμίας, στα εργοστάσια της Λοκρίδας, στα νοσοκομεία και τα ΚΥ της Στερεάς και Εύβοιας, όπου η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη, στις ιχθυοκαλλιέργειες, στα σούπερ μάρκετ και τα πολυκαταστήματα, όπου η εντατικοποίηση της εργασίας, οι εργασιακές σχέσεις - λάστιχο και τα χαμηλά μεροκάματα, οι ελλείψεις σε μέτρα υγείας και ασφάλειας «τσακίζουν κόκαλα».

Η απεργιακή κινητοποίηση της Τετάρτης βρίσκει μάλιστα σε διεργασίες και τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ, που συμπληρώνουν τέσσερα χρόνια στον μεγαλειώδη τους αγώνα για να παραμείνουν στις δουλειές και στους τόπους τους, ενώ για μια ακόμα φορά έρχονται αντιμέτωποι με τις βρώμικες μεθοδεύσεις κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων.

Με αισιοδοξία για την επιτυχία της δίνουν τη μάχη συνδικάτα εργαζομένων σε κλάδους και χώρους στην Πάτρα, με το Εργατικό Κέντρο να πρωτοστατεί. Σε αυτήν την προσπάθεια διεργασίες είναι σε εξέλιξη σε αρκετούς χώρους δουλειάς. Τέτοια παραδείγματα παρουσιάζονται π.χ. στα εργοτάξια της ΑΒΑΞ στην υπό κατασκευή νέα Εθνική οδό Πατρών - Πύργου, όπου με την παρέμβαση του κλαδικού Συνδικάτου Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Πάτρας άνοιξε η συζήτηση, πάρθηκε πρωτοβουλία συγκρότησης απεργιακής επιτροπής, ώστε να μη μείνει κανείς ανενημέρωτος μέχρι την Τετάρτη, αλλά και αυτή η δράση να έχει συνέχεια. Παρακαταθήκη αφήνει και η παρέμβαση του κλαδικού Συνδικάτου Τροφίμων - Ποτών Αχαΐας. Η συνεχής παρουσία του σε μεγάλους και μικρότερους χώρους δουλειάς έχει φέρει αναγνώριση στα μάτια των εργαζομένων, «άνοιξε» ταυτόχρονα «πόρτες» σε χώρους που παλαιότερα δεν είχε παρέμβαση. Ταυτόχρονα και με την απεργία πραγματοποιούνται νέες εγγραφές στο Συνδικάτο, γίνεται προσπάθεια να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης των εργατών.

Μέσα από τη σταθερή συνδικαλιστική παρουσία, μαζική διαφαίνεται η συμμετοχή και από άλλους χώρους δουλειάς, όπως π.χ. απ' την ΕΛΠΑΚ στον χώρο του Χαρτιού στην Πάτρα. Η μαζική συνέλευση, η συζήτηση που άνοιξε φανέρωσαν ακόμα μεγαλύτερες διαθέσεις. Επιπλέον, νέα σωματεία προστίθενται με αποφάσεις τους για συμμετοχή στην απεργία, όπως των εργαζομένων στη ΔΕΥΑ Πάτρας, που καλεί και στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου.

Σε μεγάλους χώρους δουλειάς στη βιομηχανική περιοχή, σε μεγάλες εμπορικές αλυσίδες, εργοτάξια κ.α. βρίσκονται καθημερινά τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα στο Ηράκλειο, με τον αριθμό σωματείων που καλούν στην απεργιακή μάχη καθημερινά να μεγαλώνει. Κλίμα μαζικής συμμετοχής μεταφέρεται από μεγάλες εμπορικές αλυσίδες και αλυσίδες σούπερ μάρκετ, με εργαζόμενους να σημειώνουν σε κάθε συζήτηση με τα σωματεία τους ότι «δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση». Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα από μεγάλη μονάδα χημικής βιομηχανίας, όπου οι εργαζόμενοι συζητώντας για τις αυξήσεις στους μισθούς και την κατοχύρωση τριετιών ετοιμάζονται μαζικά να απεργήσουν. Στο μεγαλύτερο εργοτάξιο της Κρήτης, και ένα από τα μεγαλύτερα στη χώρα, στο αεροδρόμιο Καστελίου, καθημερινά είναι τα πηγαδάκια για την απεργιακή μάχη, με το Συνδικάτο να προετοιμάζει μαζική εξόρμηση και Γενική Συνέλευση την ερχόμενη Δευτέρα.

Αναβρασμός υπάρχει και στους χώρους δουλειάς στα Χανιά. Τις τελευταίες μέρες στην «Teleperformance» οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Από τις πιο μαζικές συμμετοχές είχε η στάση εργασίας στον όμιλο την Πέμπτη 8 Φλεβάρη, φτάνοντας στο 95%. Μάλιστα, στις 14/2 πραγματοποιήθηκε Γενική Συνέλευση του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, με τους συνδικαλιστές να σημειώνουν ότι είναι η μαζικότερη των τελευταίων ετών, αφού το «παρών» έδωσαν εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους (σούπερ μάρκετ, εμπόριο, ιδιωτικές κλινικές, λογιστήρια), ενώ ξεχώρισε η συμμετοχή από την «Teleperformance», καθώς μία από τις αποφάσεις ήταν η νέα 24ωρη απεργία στον όμιλο τη Δευτέρα 19/2 και συζητήθηκαν τα δίκαια αιτήματά της. Στο Ρέθυμνο, η απεργιακή προετοιμασία παίρνει νέα ορμή, στον απόηχο του προχτεσινού μεγάλου παλλαϊκού συλλαλητηρίου για την Υγεία, μία από τις πιο μαζικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών.