«Το νομοσχέδιο αυτό δεν αφορά τα παιδιά, αφήστε τα στην άκρη», είπε χτες στη Βουλή η Εφη Αχτσιόγλου της «Νέας Αριστεράς», επικεντρώνοντας στο «δικαίωμα» των ομόφυλων ζευγαριών να απολαμβάνουν ισότητα στον γάμο. Μόνο που ο γάμος δεν έρχεται να κατοχυρώσει το δικαίωμά τους στον σεξουαλικό προσανατολισμό, αλλά την κοινή γονική μέριμνα, που σημαίνει τεκνοποιία και τεκνοθεσία. Δηλαδή παιδιά. Για τα παιδιά είναι επομένως το νομοσχέδιο, τα οποία η «Νέα Αριστερά» θέλει να τα αφήσει εκτός συζήτησης, δήθεν για να τα προστατέψει, κι ας υπονομεύονται τα δικαιώματά τους, με βασικότερο αυτό στη μητρότητα και στην πατρότητα. Από κοντά και ο Σπύρος Μπιμπίλας, βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας, υπερθεμάτισε για την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια με το εξής αμίμητο επιχείρημα: «Οπως συμβαίνει με τα αδέσποτα ζωάκια που τα υιοθετούμε, έτσι πρέπει και να υιοθετούμε παιδιά από δομές». Δεν ξέρουμε αν ο ίδιος και το κόμμα του αντιλαμβάνονται την ευθύνη για τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουν τη φροντίδα ενός αδέσποτου ζώου... Τέτοιες απόψεις όμως δείχνουν καθαρά τους επικίνδυνους δρόμους που ανοίγει η τεκνοθεσία στο όνομα του «δικαιωματισμού», όπως την υπερασπίζονται η ηγεσία των ΛΟΑΤΚΙ, η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, πετώντας έξω από το κάδρο τα πραγματικά συμφέροντα και τις ανάγκες των παιδιών, που υπονομεύονται ευθέως από το κυβερνητικό νομοσχέδιο.