Χωρίς τέλος είναι ο πύρινος εφιάλτης που βιώνει ο λαός και αυτήν τη βδομάδα εξαιτίας της εγκληματικής πολιτικής διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής της ΝΔ, που έχουν αφήσει πόλεις και χωριά, δασικά οικοσυστήματα και επικίνδυνες εγκαταστάσεις αθωράκιστα, με παντελή απουσία πρόληψης και τραγικά υποστελεχωμένες και υποχρηματοδοτούμενες τη Δασική Υπηρεσία και την Πυροσβεστική.

Με το κλείσιμο του Ιούλη υπολογίζεται ότι 500.000 στρέμματα είναι ήδη η καμένη γη σε όλες τις πυρκαγιές. Το συστηματικό αυτό έγκλημα οδήγησε και στην απώλεια 5 ανθρώπινων ζωών (2 πιλότοι και 2 κτηνοτρόφοι και μια ανήμπορη γυναίκα).

Το έγκλημα πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις την Πέμπτη. οπότε διαμορφώθηκε «σκηνικό πολέμου», όταν πέρα από τον κίνδυνο ενός Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης επειδή η φωτιά πλησίασε τη Βιομηχανική Ζώνη του Βόλου καίγοντας μια αποθήκη ανακύκλωσης, υπήρξε σειρά ισχυρότατων εκρήξεων που σημειώθηκαν στη Νέα Αγχίαλο, στην αποθήκη που ανήκε στην αεροπορική βάση της 111 Πτέρυγας Μάχης, μια από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα.

Το γεγονός αυτό σκόρπισε τον τρόμο σε όλη την περιοχή, ενώ έντονη είναι η ανησυχία των κατοίκων για την ύπαρξη στην περιοχή πολλών στρατιωτικών εγκαταστάσεων που όλο και αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια (Ν. Αγχίαλος, βάση ελικοπτέρων των ΗΠΑ στο Στεφανοβίκειο, Στρατηγείο της ΕΕ στη Λάρισα) αλλά και για τα σχέδια για τους χώρους αποθήκευσης LNG στον Βόλο.

Η κατάσταση που διαμορφώθηκε ήταν ασύλληπτη. Οι εκρήξεις στην απροστάτευτη αποθήκη πυρομαχικών, που εκκενώθηκε για να μην υπάρξουν θύματα, ακούγονταν χιλιόμετρα μακριά, ενώ χιλιάδες ήταν οι κάτοικοι της Νέας Αγχιάλου και των γύρω χωριών που έντρομοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή και μέσω θαλάσσης να φτάσουν στον Βόλο. Φάνηκε και εδώ ξεκάθαρα πως εκτός του ότι δεν είχαν παρθεί προληπτικά μέτρα, δεν υπήρχε ούτε σχέδιο διαφυγής. Συγκυριακά, η ύπαρξη πολλών σκαφών λόγω του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ιστιοπλόων συνέβαλε ώστε πάνω από 1.500 άνθρωποι, κάτοικοι και επισκέπτες της Νέας Αγχιάλου, να μεταφερθούν στον Βόλο. Στο Εκθεσιακό Κέντρο της πόλης, τη νύχτα διέμειναν γύρω στα 300 άτομα.

Οι φωτιές μέχρι την Πέμπτη συνέχιζαν το καταστροφικό έργο τους σε Ρόδο, Κέρκυρα, Κάρυστο και Λαμία, όπου κινδύνεψε το βόρειο τμήμα της πόλης. Παντού καταγράφονταν οι ανεπαρκείς δυνάμεις για την πυρόσβεση, η έλλειψη συντονισμού. Νέες φωτιές ξέσπασαν σε Κεφαλονιά και Πέλλα το απόγευμα της Παρασκευής. Η κατάσταση αυτή δεν είναι τυχαία ούτε είναι αρκετή η επίκληση της κλιματικής κρίσης ή το «τρεχάτε να σωθείτε» με το μήνυμα του 112. Είναι η φυσική απόρροια της εγκληματικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων που για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων η πρόληψη και η δασοπροστασία θεωρούνται «κόστος».

Η φωτιά που έκαιγε για 11 μέρες στην κεντρική και νότια Ρόδο έχει αποτεφρώσει γύρω στα 210.000 στρέμματα γης.

Τεράστιες ζημιές έχουν υποστεί αγρότες και κτηνοτρόφοι. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις του ΕΛΓΑ, γίνεται λόγος για καμένα 50.000 ελαιόδεντρα, 2.500 ζώα και μελισσοσμήνη. Η καταστροφή στη Ρόδο είναι τεράστια, υπάρχουν καμένα σπίτια, ποιμνιοστάσια και άλλες εγκαταστάσεις. Οι κάτοικοι του νησιού προσπαθούσαν να σώσουν το βιος τους και να συνδράμουν τις λιγοστές για το μέγεθος της πυρκαγιάς πυροσβεστικές δυνάμεις που είχαν εξαντληθεί.

Στην Κέρκυρα οι καμένες εκτάσεις ξεπερνούν τα 26.000 στρέμματα, υπάρχουν καταστροφές σε σπίτια και αγροτικές εγκαταστάσεις καθώς και σε ζώα, οικόσιτα και άγρια.

Κοινή διαπίστωση κατοίκων και εθελοντών στην Κέρκυρα ήταν η μεγάλη καθυστέρηση στην ενίσχυση των πυροσβεστικών δυνάμεων, η έλλειψη συντονισμού όσων επιχειρούσαν στην κατάσβεση. Η μεγαλύτερη δυσκολία ωστόσο ήταν η παντελής εγκατάλειψη των αγροτικών δρόμων εδώ και χρόνια, με αποτέλεσμα είτε να είναι αδύνατη η πρόσβαση στα διάσπαρτα σημεία της φωτιάς είτε να παρουσιάζονται διαρκείς αναζωπυρώσεις.

Αυτό που πάντως ξεχώρισε και αυτήν τη βδομάδα σε όλα τα πύρινα μέτωπα ήταν η δύναμη της λαϊκής πρωτοβουλίας και οργάνωσης, με πρωτοπόρα τη δράση των κομμουνιστών, όπου νέοι άνθρωποι παρά τις πιέσεις για εκκένωση έμεναν για να σώσουν τα χωριά και το βιος τους. Και είναι σίγουρο ότι την επόμενη δύσκολη μέρα σε όλες τις πυρόπληκτες περιοχές πρέπει να οργανωθεί ο αγώνας των πυρόπληκτων, των πληττόμενων αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, επαγγελματιών, όσων υπέστησαν ζημιές, στην περίπτωση της Μαγνησίας και όσοι είχαν ζημιές ως αποτέλεσμα των εκρήξεων, για να διεκδικηθούν αποζημιώσεις στο 100% χωρίς τις γνωστές χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους.