«Το Συνέδριό σας πραγματοποιείται σε μια πολύ επικίνδυνη και σύνθετη στιγμή. Η παγκόσμια πανδημία, η βαθιά παγκόσμια οικονομική κρίση, ο εντεινόμενος κίνδυνος για νέες ιμπεριαλιστικές επιθέσεις και πολέμους, αλλά και η καταστροφική κλιματική αλλαγή, απειλούν την ανθρωπότητα και κάνουν τον συλλογικό αγώνα μας για θεμελιακές κοινωνικές αλλαγές εξαιρετικά επίκαιρο.

Η πανδημία επίσης έχει αποκαλύψει την ανικανότητα της σοσιαλδημοκρατίας στον αγώνα για την ανάκαμψη του λαού από την καπιταλιστική κρίση, αλλά και τη ζημιά του ρεφορμισμού και της ταξικής συνεργασίας στο εργατικό κίνημα. Ο αγώνας για ένα ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα είναι κρίσιμο ζήτημα για την ενότητα της εργατικής τάξης και για να περάσει ο αγώνας από την άμυνα στην επίθεση.

(...) Στον Καναδά, η εργατική τάξη και η νεολαία όλο και περισσότερο απογοητεύονται από τον καπιταλισμό, με ορισμένους να προσεγγίζουν ακροδεξιές και φασιστικές οργανώσεις και κόμματα που ενοχοποιούν τους μετανάστες, τις γυναίκες, τους συνδικαλισμένους εργάτες και τους κομμουνιστές. Αλλά η πλειοψηφία αναζητεί έναν δρόμο μπροστά, με πολλούς νέους να προσβλέπουν στον σοσιαλισμό, και οι πιο συνειδητοί έρχονται στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Θυμόμαστε τα σοφά λόγια του ΚΚΕ πριν από μερικά χρόνια, όταν μας περιγράφατε την κατάσταση πολλών προοδευτικών εργατών που είχαν εγκλωβιστεί στα δίχτυα της ρεφορμιστικής ιδεολογίας, από όπου είναι δύσκολο να ξεφύγουν. Αυτή είναι η δουλειά των κομμουνιστών: Να εισάγουν τον επιστημονικό σοσιαλισμό στο κίνημα της εργατικής τάξης, στη νεολαία και τους φοιτητές, στις γυναίκες, στους μετανάστες, να βοηθούν να ξεφεύγουν από τα δίχτυα του καπιταλισμού, του ρεφορμισμού και της ακροδεξιάς ιδεολογίας. Σήμερα υπάρχει μια νέα δεκτικότητα για τις σοσιαλιστικές ιδέες και τα Κομμουνιστικά Κόμματα, η οποία είναι σε έναν βαθμό αποτέλεσμα των αντικειμενικών αλλαγών των συνθηκών, αλλά επίσης αποτέλεσμα της επίμονης δράσης των Κομμουνιστικών Κομμάτων σε δύσκολες συνθήκες».