Ενα κόμμα που αυτοαποκαλείται κομμουνιστικό έχει συμφιλιωθεί τόσο πολύ με την ιδέα ότι ο καπιταλισμός είναι αξεπέραστος, που στέλνει την εργατική τάξη στην κόλαση του συστήματος και της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Δεν είναι τωρινά τα δείγματα γραφής. Το συγκεκριμένο κόμμα ήταν στην κυβέρνηση Ζοσπέν όταν βομβάρδιζαν τη Γιουγκοσλαβία, έστελνε τους εργάτες να ψηφίζουν στις εκλογές τον «δεξιό» Σιράκ για πρόεδρο για να μην εκλεγεί ο ακροδεξιός Λεπέν, καλούσε το λαό να ενισχύει την «κεντροαριστερά», υπονομεύοντας το εργατικό, λαϊκό κίνημα, που βρέθηκε απροετοίμαστο να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα της αντεργατικής αντιλαϊκής πολιτικής για τη διαχείριση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Οταν η εργατική τάξη έχει τέτοιους φίλους, τι να τους κάνει τους εχθρούς...