Αποδείχτηκε καθαρά πως τέτοιου είδους οργανώσεις αξιοποιούνται από την αστική τάξη και στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Μόνο που η ουκρανική Χρυσή Αυγή έκανε ό,τι έκανε με την πολιτική -τουλάχιστον- κάλυψη της ΕΕ και των ΗΠΑ και βεβαίως των συμμάχων τους στην Ουκρανία, παρά τις επίσημες δηλώσεις για ανησυχία από την άνοδο των ακραίων κ.λπ. Καθόλου παράξενο. Αφού η ίδια η ΕΕ ενθάρρυνε με τον αντικομμουνισμό της - που αποτελεί, άλλωστε, επίσημη ιδεολογία της - ιδιαίτερα στα κράτη της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης και της πρώην ΕΣΣΔ την ενδυνάμωση φασιστικών και εθνικιστικών αντιλήψεων.

Τι μεγαλύτερη απόδειξη χρειάζεται ότι τέτοιου είδους δυνάμεις είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος και είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν από αυτό;

«Η μάχη που έχουμε να δώσουμε περνά μέσα από την ανασυγκρότηση και ανασύνθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να εξυπηρετεί τον κόσμο της εργασίας και της ανθρώπινης ανάπτυξης. Αρα, αυτή τη στιγμή, η πάλη των τάξεων επικεντρώνεται πάνω στην επαναθεμελίωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γι' αυτό, πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από το να φτιάξουμε με βάση τις λαϊκές εμπνεύσεις και ανάγκες μία καινούργια Ευρώπη». Ναι, καλά διαβάσατε, η πάλη των τάξεων δεν κατευθύνεται στην ανατροπή του καπιταλισμού, στην εργατική, λαϊκή εξουσία, αλλά σε μια «ανθρώπινη» καπιταλιστική ΕΕ, σε μια «ανθρώπινη» καπιταλιστική τράπεζα! Ποιος τα λέει αυτά; Ο διευθυντής της Ουμανιτέ, της εφημερίδας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, φίλου του ΣΥΡΙΖΑ, στην «Κυριακάτικη Αυγή».

Ενα κόμμα που αυτοαποκαλείται κομμουνιστικό έχει συμφιλιωθεί τόσο πολύ με την ιδέα ότι ο καπιταλισμός είναι αξεπέραστος, που στέλνει την εργατική τάξη στην κόλαση του συστήματος και της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Δεν είναι τωρινά τα δείγματα γραφής. Το συγκεκριμένο κόμμα ήταν στην κυβέρνηση Ζοσπέν όταν βομβάρδιζαν τη Γιουγκοσλαβία, έστελνε τους εργάτες να ψηφίζουν στις εκλογές τον «δεξιό» Σιράκ για πρόεδρο για να μην εκλεγεί ο ακροδεξιός Λεπέν, καλούσε το λαό να ενισχύει την «κεντροαριστερά», υπονομεύοντας το εργατικό, λαϊκό κίνημα, που βρέθηκε απροετοίμαστο να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα της αντεργατικής αντιλαϊκής πολιτικής για τη διαχείριση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. Οταν η εργατική τάξη έχει τέτοιους φίλους, τι να τους κάνει τους εχθρούς...

«Το 1943, οι Ουκρανοί άρχισαν ένα διπλό απελευθερωτικό αγώνα, πρώτα ενάντια στους ναζί και στη συνέχεια ενάντια στους Σοβιετικούς. Δεν κέρδισαν κανένα». Ποιος τα γράφει αυτά; Η «Κυριακάτικη Αυγή». Αναφορά που δεν είναι μόνο ανιστόρητη, αλλά και βαθιά αντικομμουνιστική.

Η «Αυγή» αναπαράγει την επιχειρηματολογία Ουκρανών φασιστών και εθνικιστών, όπως των οπαδών του Στεπάν Μπαντέρα, ότι δήθεν πολέμησαν εξίσου τους ναζί και τους Σοβιετικούς. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ουκρανοί φασίστες πολέμησαν μαζί με τους ναζί τους Σοβιετικούς και τον Κόκκινο Στρατό. Θυμίζουμε ότι καμιά σοβιετική εισβολή δεν έγινε στην Ουκρανία, όπου η εργατική εξουσία είχε κυριαρχήσει με το τέλος του εμφύλιου πολέμου στη Σοβιετική Ενωση, ήδη από το 1922, ενώ ένα μέρος της (το δυτικό) ήταν υπό πολωνική κατοχή μέχρι το 1939. Για ποιους, λοιπόν, Σοβιετικούς κατακτητές μιλά η «Αυγή»; Το μίσος για την ΕΣΣΔ οδηγεί στην τύφλωση την «Αυγή» και τον ΣΥΡΙΖΑ, ωθεί σε τέτοια κατασκευάσματα. Να θεωρούν ότι φασιστικές δυνάμεις διεξήγαγαν «απελευθερωτικό αγώνα». Τέτοια κατάντια...

1890 Γεννιέται ο Βιατσεσλάβ Μόλοτοφ, ηγετικό στέλεχος του Κόμματος των Μπολσεβίκων (μέλος του ΠΓ της ΚΕ από το 1926 έως το 1957). Μεταξύ άλλων, διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού - δηλαδή της σοβιετικής κυβέρνησης - (1930 - 1941), καθώς και υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ (1939 - 1949 και 1953 - 1956).

1899 Πεθαίνει ο Πολ Τζούλιους Ρόιτερ, Γερμανός δημοσιογράφος, ανταποκριτής και μεταφραστής, που εγκαταστάθηκε στην Αγγλία (1851). Το 1850 ίδρυσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο που φέρει το όνομά του, ξεκινώντας μια ταχυδρομική υπηρεσία με περιστέρια, η οποία κάλυπτε την απόσταση Ααχεν - Λονδίνο.

1915 Στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ο στόλος της Αντάντ αποβιβάζει στρατό και κυριεύει τη Λήμνο. Οι Αγγλογάλλοι χρησιμοποιούν το ελληνικό νησί ως ορμητήριο, προκειμένου να πραγματοποιήσουν απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης.

1921 Η Γεωργία ανακηρύσσεται Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία.

1946 Στο Θέατρο Αργυροπούλου συνέρχεται η πρώτη μετά τη Βάρκιζα Γενική Συνέλευση των αγωνιστών του ΕΛΑΣ, στην οποία παίρνουν μέρος 5.000 ΕΛΑΣίτες

1948 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Θεσσαλίας μπαίνουν στον Αλμυρό και την Ευξεινούπολη.

1954 Εχοντας ανατρέψει τον πρώτο Πρόεδρο της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας συνταγματάρχη Μοχάμετ Ναγκίμπ, ο συνταγματάρχης Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ γίνεται πρωθυπουργός της Αιγύπτου. Η προσέγγισή του με τη Σοβιετική Ενωση και πολιτικές όπως η εθνικοποίηση της διώρυγας του Σουέζ (που έως τότε βρισκόταν υπό βρετανικό έλεγχο) προκάλεσε την ένοπλη επέμβαση της Βρετανίας, της Γαλλίας και του Ισραήλ (Κρίση Σουέζ 29/10 - 7/11/1956). Μεταξύ άλλων, ο Νάσερ διετέλεσε επικεφαλής του λεγόμενου «Κινήματος των Αδεσμεύτων» (1964 - 1970).

1956 Δεύτερη συνάντηση του Νίκου Ζαχαριάδη με τη Διεθνή Επιτροπή των 6 Κομμουνιστικών Κομμάτων που ανέλαβαν να παρέμβουν στο ΚΚΕ στη διάρκεια του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Οι τοποθετήσεις του Ν. Ζαχαριάδη είχαν αυτοκριτικό χαρακτήρα, αλλά και αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση της γραμμής και της δράσης του ΚΚΕ από το μηδενισμό. Ανέδειξαν πως ο ένοπλος αγώνας του ΚΚΕ είχε επιλεγεί σε συνεννόηση με τα αδελφά γειτονικά κόμματα και το ΚΚΣΕ. Βεβαίως, ανέδειξαν και την αντιφατικότητα, αλλά και τις δυσκολίες στην έκβαση του ένοπλου ταξικού αγώνα που διεξαγόταν στην Ελλάδα, σε σχέση με το διεθνή συσχετισμό δυνάμεων. Ετσι, χωρίς να υποτιμώνται τα εσωτερικά λάθη και οι αδυναμίες στην έκβαση της πάλης του ΔΣΕ, αναδείχθηκε και η σχέση τους με τις αντιφάσεις και δυσκολίες που διαμορφώνονταν στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, την οπορτουνιστική επίδραση στο κίνημα της Γιουγκοσλαβίας που επηρέαζε σημαντικά το συσχετισμό δυνάμεων στην περιοχή. Η Διεθνής Επιτροπή δεν παραδέχτηκε αυτήν τη σχέση.

1968 Ο Μακάριος επανεκλέγεται Πρόεδρος της Κύπρου.

1973 Μέσα σε κλίμα έντονης τρομοκρατίας και με τους όρους της χούντας πραγματοποιείται το 17ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Το Συνέδριο κατήγγειλε η Ενιαία Αντιδικτατορική Συνδικαλιστική Κίνηση (ΕΣΑΚ).

1986 Υπό την πίεση έντονων μαζικών λαϊκών αντιδράσεων ο δικτάτορας των Φιλιππίνων Φερδινάνδος Μάρκος εγκαταλείπει τη χώρα με ελικόπτερο των ΗΠΑ.

Λειτούργησαν ως ένοπλη παραστρατιωτική εμπροσθοφυλακή ενός ακήρυχτου πολέμου ανάμεσα στις δύο μερίδες της ουκρανικής αστικής τάξης. Ενός πολέμου που αποτελεί άμεση προέκταση ενός επίσης ακήρυχτου πολέμου ανάμεσα στη Γερμανία (και όλη την ΕΕ), τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Πρωτοστάτησαν στον αντικομμουνισμό, στο γκρέμισμα των εναπομεινάντων αγαλμάτων του Λένιν, την ίδια στιγμή που αναρτούσαν σύμβολα των SS, φωτογραφίες του Χίτλερ κ.ά. και πρωταγωνίστησαν στην αναβίωση του εθνικιστικού μίσους, με οδυνηρά αποτελέσματα για τον ουκρανικό λαό.