Υπάρχουν αναφορές στις θέσεις 24, 32, 34, 35, 39 και 46 που αγγίζουν άμεσα ή έμμεσα το τεράστιο πρόβλημα, που στρεβλωμένα έχουν σηκώσει τα κανάλια, με τις αποκαλύψεις κάποιων επώνυμων για σεξουαλική κι άλλη κακοποίηση από αυτούς που τους ανάδειξαν, ή που ήταν εργοδότες τους. Θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε πρόβλημα σεξουαλικών εκβιασμών του εργοδότη και του μέντορα. Η σπουδαιότερη πλευρά του αφορά τον εκβιασμό του εργοδότη που ζητά σεξουαλικά ανταλλάγματα για να σου δίνει δουλειά. Η άλλη πλευρά του αφορά τον ίδιο εκβιασμό που ασκεί αυτός που μπορεί να σε αναδείξει, στον αθλητισμό, στο θέατρο, στο τραγούδι κ.λπ. Εκβιασμός άλλωστε και αυτός, που, πέρα από τους καταξιωμένους, έχει σχέση και με τη δουλειά που βρίσκεις για να ζήσεις.

Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και απομονώσουμε κάτι που σκόπιμα μπερδεύει η αστική παραπλάνηση και διαστρέβλωση των καναλιών. Την παραπλάνηση ανηλίκου και το βιασμό ανηλίκου και ενηλίκου, που αντιμετωπίζονται από τον ποινικό κώδικα (με τις ανάγκες της συνεχούς βελτίωσης).

Ο σεξουαλικός εκβιασμός (και όχι η αντιδραστική κατά τη γνώμη μου έννοια της «παρενόχλησης») του εργοδότη για τη δουλειά, ή του μέντορα για την ανάδειξη, αποτελούν άλλου είδους, πιο σύνθετα προβλήματα, που μάλλον δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ο ποινικός κώδικας.

Και για τα δυο, τώρα που βγήκαν στην επικαιρότητα, η άμεση αντίδραση της κοινωνίας θα πρεπε ν' αγγίξει τη ρίζα του κακού, όπως το να εξαλείψει από τα κανάλια και τα άλλα ΜΜΕ τη συνεχή έμμεση ή άμεση προώθηση της πορνείας, που αποτελεί το μεγάλο μέρος του περιεχομένου τους. Και να ανασκευάσει την εκπαίδευση των παιδιών μας, από το βρεφονηπιακό κιόλας σταθμό, πλάθοντάς τα να 'ναι φιλότιμα κι εργατικά, να μη γλείφουν κανένα, να χρησιμοποιούν τον σεξουαλικό και συναισθηματικό εαυτό τους μόνο για την ευχαρίστησή τους, να σέβονται αυτό το δώρο της φύσης και να μην το χρησιμοποιούν για κανέναν άλλο σκοπό, να κατανοήσουν ότι είναι πορνεία η οποιαδήποτε άλλη χρησιμοποίηση.

Ναι, είναι απαραίτητο να καταργηθούν οι εκπομπές επίδειξης και ανταγωνισμού, τα ριάλιτι σόου και τέτοια, με τους γελοίους ωραίους και τις επιδειξιομανείς «γλάστρες», η προβολή της ομορφιάς και της επιτυχίας, η νοοτροπία της καταξίωσης, του ανταγωνισμού και του ο θάνατός σου η ζωή μου. Πρόκειται για αξίες που κτίζουν τη νοοτροπία της αδίστακτης και άκοπης ανέλιξης, που οδηγούν ενήλικες κι ανήλικους να μην έχουν ηθικές αντιστάσεις στους μπόλικους εκβιαστές και ανώμαλους που γεννά και τρέφει, κατ' εξοχήν, το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Κατ' επέκταση θα πρεπε να ανατραπούν και οι καλλιεργούμενες αξίες της «επιχειρηματικότητας», της «ατομικής πρωτοβουλίας», των «ίσων ευκαιριών» (του γιου εργάτη με το γιο του εφοπλιστή!), της προβολής των επιτυχημένων και των οσφυοκαμπτών, αξίες που συνυφαίνονται στο πολυπλόκαμο δίχτυ που συνθλίβει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Να προωθηθούν οι αξίες της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας και της συλλογικής δημιουργίας χωρίς αφεντικά, κάτι που με λυσσασμένο τρόπο πολεμά η αστική προπαγάνδα.

Μένοντας στο σήμερα, θα πρεπε να ξεμπροστιάσουμε στα μάτια του κόσμου τη σημερινή (και αποπροσανατολιστική από τα προβλήματά μας) ενορχήστρωση, που κάνει η κοινωνία τους πως ευαισθητοποιείται απ' αυτές τις γνωστές εκδηλώσεις του βούρκου της, που τον διασπείρει η ίδια.

Κι ας ρίξουμε μια πιο συγκεκριμένη ματιά στο βούρκο αυτό. Πολλά νέα παιδιά με ταλέντο, στα πρώτα βήματα της ενηλικίωσης, δέχονται σεξουαλικό εκβιασμό προπονητών, σκηνοθετών και άλλων παραγόντων, στην προσπάθειά τους να διακριθούν στον αθλητισμό, στον καλλιτεχνικό χώρο ή αλλού. Κι όταν αποδέχονται τον εκβιασμό παραμερίζουν κάποιους άλλους, ίσως καλύτερους, που δεν τον αποδέχτηκαν. Αντίθετα, ένα ξεφτίλισμα του εκβιαστή, αν επιμένει μετά την αρχική «παρενόχληση», και τρία τέσσερα τέτοια, θα αρκούσαν για να χάσει το πόστο του. Αυτό δεν χάνει την αξία του αν γίνει και καθυστερημένα, έστω και μετά δεκαετίες, αλλά στη σημερινή γενικότερη σαπίλα, μικρές πιθανότητες έχει να είναι μόνο ένα ειλικρινές ξέσπασμα συνείδησης και έγνοια για τα νέα παιδιά, και πολλές πιθανότητες να εντάσσεται σε μια διαπάλη φατριών, π.χ. στις αθλητικές ομοσπονδίες, στο πλαίσιο της κυβερνητικής προσπάθειας να τις ελέγξει. Το «κάλλιο αργά παρά ποτέ» είναι εποικοδομητικό, μόνο αν το δούμε στο γενικότερο πλαίσιο που διαγράφεται εδώ.

Το θέατρο, παρ' όλο που εμπίπτει σ' αυτούς τους κανόνες, είναι μια πολύ πιο σύνθετη υπόθεση και πιστεύω πως με πολλή επιτυχία αντιμετωπίστηκε από τις στήλες του «Ριζοσπάστη» και του «902».

Ο σεξουαλικός εκβιασμός με τη δουλειά, που είναι και ο σοβαρότερος, αποτελεί πλευρά της εκμεταλλευτικής κοινωνίας, εξέλιξη του κοτζαμπάση που δοκίμαζε τη νύφη. Πολύ σωστά δίνουμε το βάρος της απάντησης που προτείνουμε, στην ένταξη στο σωματείο, στην ανάπτυξη των σωματείων, στην αλληλέγγυα υποστήριξη των συναδέλφων, που σου επιτρέπει να ξεφτιλίσεις οποιαδήποτε επιμονή του αφεντικού μετά το δεν σε γουστάρω και δυσκολεύει την απόλυση, ίσως και τη μεροληπτική πρόσληψη.

Πρέπει να μπούμε με εμπιστοσύνη στη συνείδηση του λαού με αυτού του είδους, βελτιωμένες και καλύτερες, θέσεις, στην ουσία αυτού του προβλήματος, που η εμφάνισή του στα κανάλια της αστικής τάξης το αξιοποιεί για να το οδηγήσει σε αντιδραστική κατεύθυνση και επιλεκτική χρησιμοποίηση...

Το γυναικείο ταξικό κίνημα έχει πολλά να προσφέρει σε αυτή την κατεύθυνση, αναδεικνύοντας και τις πολυάριθμες σχετικές εκφράσεις της ανισότητας ενάντια στη γυναίκα, ανεβάζοντας τη συνειδητότητά της κι ενισχύοντας τη συλλογική στήριξή της, για να μπορεί να πει δεν σε γουστάρω.

Και κυρίως πρέπει να διαδώσουμε τις θέσεις μας σε όλους τους φορείς της εκπαίδευσης, στο εκπαιδευτικό, γονεϊκό και μαθητικό κίνημα, και να βρισκόμαστε όσο γίνεται πιο συχνά στις πόρτες των σχολείων με την προκήρυξή μας, με τη συζήτηση και προτροπές σε γονείς και παιδιά, με την αποστολή ιμέιλ που θα πείθουμε να μας το δίνουν όλο και περισσότεροι, με τη δική μας θέση για το μάθημα της Ιστορίας και της Φυσικής που διαστρεβλώνει η σαπισμένη πλέον αστική σκέψη. Το πλατύ μαζικό άνοιγμα στον κόσμο, που ευνοείται με τις νέες τεχνολογίες, μπορεί να φτάσει και στο σημείο να διαβάζουν οι πιτσιρικάδες μας, με προτροπή και των γονιών τους, περισσότερο το δικό μας μάθημα από το άνευρο, μονομερές ως αντιδραστικό περιεχόμενο του μαθήματος που επιβάλλει η αστική δικτατορία. Αναφέρομαι και στη σχετική αναφορά της θέσης 24, για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης στο Δημοτικό.