Καταρχάς συμφωνώ με τις Θέσεις για το 21ο Συνέδριο. Το Κόμμα στο προηγούμενο διάστημα ανταποκρίθηκε σωστά και τα καθοδηγητικά Οργανα σωστά καθοδήγησαν τα μέλη στους ιδεολογικούς και πολιτικούς αγώνες που δώσαμε. Στην τετραετία που πέρασε, το Κόμμα πρωτοστάτησε στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, αποκαλύψαμε στον λαό τα ψέματα της «αριστερής διακυβέρνησης» και δεν ενσωματωθήκαμε στην αστική πολιτική διαχείριση, όπως πολλοί περίμεναν. Το Κόμμα απέδειξε ότι διαθέτει βαθιές ρίζες στην κοινωνία, και στο κίνημα και δεν χάθηκε η πείρα, μπόρεσε να αντέξει και να κάνει βήματα μπροστά.

Το κεντρικό ζήτημα που βάζουν οι Θέσεις είναι να γίνεται ακόμα πιο διακριτός ο ρόλος του Κόμματος ως φορέα της επαναστατικής κοινωνικής προοπτικής. Για να γίνει πρέπει να υπάρχει και ο αναγκαίος ιδεολογικός - πολιτικός εξοπλισμός, όχι μόνο στα καθοδηγητικά Οργανα αλλά και παρακάτω στα μέλη, πρέπει να εξαλειφθούν συγχύσεις και λανθασμένες αντιλήψεις που υπάρχουν από παλιά και έχουν σχέση με την τακτική, τη στρατηγική και τους άμεσους στόχους που βάζουμε στο κίνημα.

Παλεύουμε καθημερινά σε συνθήκες υποχώρησης του κινήματος στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, οι συνέπειες από την επικράτηση της αντεπανάστασης και από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιδρούν σε πολύ κόσμο, ακόμα και στο κομματικό δυναμικό. Αυτό οδηγεί σε μια μοιρολατρία και σε μια απαισιοδοξία που πάει πίσω τη δουλειά μας και δεν μας δίνει ώθηση να προχωρήσουμε μπροστά. Δεν μπορεί το Κόμμα να έχει σωστά επεξεργασμένη στρατηγική και αυτή να μην αφομοιώνεται, να μη γίνεται κτήμα, αλλά να επιμένουμε σε πρακτικές που μας άφησαν πίσω και να συνεχίζουμε με τα ίδια προβλήματα.

Παρά τα βήματα που έχουν σημειωθεί από πλευράς των καθοδηγητικών Οργάνων στη μόρφωση των μελών, παρουσιάζεται το φαινόμενο κάποια μέλη μας να μην έχουν ισχυρό ιδεολογικό υπόβαθρο, να μη μελετούν την κοσμοθεωρία μας, να μην έχουν επαφή με το ιδεολογικό βιβλίο και τον «Ριζοσπάστη». Το σύστημα εσωτερικής μόρφωσης δεν έχει συνδεθεί ουσιαστικά με την καθημερινή δράση των Οργανώσεων Βάσης. Πολλές φορές μπαίνουν μαθήματα ή παρουσιάσεις άρθρων από την ΚΟΜΕΠ ή τον «Ριζοσπάστη», τα οποία δεν αντιμετωπίζονται με τη δέουσα επιμέλεια από τα μέλη και δεν γίνονται άμεσο καθήκον, αλλά μπαίνουν στην άκρη προκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα της συγκυρίας. Η γενική πολιτική συμφωνία με τις θέσεις ή το Πρόγραμμα δεν είναι ουσιαστική και δεν καταμερίζεται σωστά ο χρόνος στο πλαίσιο της κομματικής δράσης, ώστε τα μέλη να έρχονται σε επαφή με την κοσμοθεωρία μας.

Στην προηγούμενη τετραετία ανοίχτηκε ένας ευρύς κύκλος συζήτησης για θεωρητικά ζητήματα που απασχόλησαν, αλλά δεν αφομοιώθηκε από το σύνολο του δυναμικού μας και δεν είχε σταθερή βάση. Παράδειγμα, ότι το Δοκίμιο Ιστορίας δεν αξιοποιήθηκε για μια πλατιά συζήτηση για τα συμπεράσματα που βγαίνουν και να μεταφερθούν αυτά στην καθημερινή δράση. Είναι γεγονός πως η περίοδος που διανύουμε είναι γεμάτη γεγονότα που ανακύπτουν από τον χαρακτήρα της κρίσης, μαζί με τις όποιες εκλογικές αναμετρήσεις, και αφήνουμε στην άκρη το θεωρητικό κομμάτι και την προσπάθεια μόρφωσης και αυτομόρφωσης.

Είναι γεγονός ότι η πιεστική καθημερινότητα και η ανάγκη να παρεμβαίνουμε με τις δυνάμεις μας σε διάφορα μέτωπα δημιουργεί πίεση στις δυνάμεις, ειδικά εκεί που δεν έχουμε αρκετές δυνάμεις, να αμελούμε τέτοια καθήκοντα που μπαίνουν από την καθοδήγηση και να τα παραπέμπουμε στο μέλλον όταν θα έχουμε χρόνο. Αυτό όμως ενέχει τον κίνδυνο τα μέλη να μην έχουν αφομοιώσει τη στρατηγική του Κόμματος και αντιλήψεις που παραμένουν να γίνονται βαρίδι στη δράση μας. Γι' αυτό η κάθε ΚΟΒ θα πρέπει να έχει ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης κάθε φορά που μπαίνει και το ζήτημα της μόρφωσης και αυτομόρφωσης των στελεχών και μελών, ειδικά εκεί που οι δυνάμεις μας είναι λίγες. Πώς ο καθένας μας θα μπορέσει να βοηθήσει στη συσπείρωση νέων δυνάμεων στο Κόμμα, αν δεν γνωρίζει βαθύτερα τον μαρξισμό - λενινισμό ή τις βασικές αρχές συγκρότησης και λειτουργίας του Κόμματος Νέου Τύπου; Το ιδεολογικό στοιχείο είναι αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινής μας δράσης ώστε να αναπτύσσεται σωστά η διαπάλη μέσα στο κίνημα, και ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ανόδου της ταξικής πάλης.

Δεν μπορεί να προχωρά παραπέρα η δουλειά μας αν ο καθένας μας, ανεξάρτητα από τα καθήκοντα που έχει, δεν μεταφέρει στην Οργάνωση την πείρα από την καθημερινή δουλειά, από τις συζητήσεις με τον κόσμο, από τους χώρους δουλειάς, από το μαζικό κίνημα, και με αυτόν τον τρόπο θα εξειδικεύονται η στρατηγική και η τακτική μας σε όλα τα μέτωπα.

Επίσης, πρέπει να γίνει καλύτερη αξιοποίηση των εκλεγμένων μας στις θέσεις του μαζικού κινήματος και στην Τοπική Διοίκηση.

Τέλος, όσον αφορά τη διακίνηση του «Ριζοσπάστη», σωστά δίνεται η κατεύθυνση αύξησης της κυκλοφορίας του, αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο «Ριζοσπάστης» δεν είναι μια απλή εφημερίδα, που τη διαβάζουμε την Κυριακή και μετά την πετάμε ή τη διακινούμε για να πιάσουμε το πλάνο μας. Είναι ο καθημερινός μας καθοδηγητής στην πάλη, μας δίνει εφόδια στη δουλειά μας, ξεσκεπάζει τον αντίπαλο και με τη βοήθειά του μπορούμε να αλλάξουμε αρνητικές πλευρές στη δουλειά μας. Πρέπει να μπει στόχος η ολόπλευρη αξιοποίηση του κομματικού Τύπου και βιβλίου, όχι μόνο μπροστά σε σταθμούς της οργάνωσης, αλλά και στην καθημερινή ζωή και δράση μας. Επίσης, να μπει στην καθημερινότητά μας η διάδοση του μαρξιστικού και πολιτικού βιβλίου, μέσω των συνδρομών της «Σύγχρονης Εποχής», και να συνεχίσουν τα ιδεολογικά μαθήματα στις ΚΟΒ, με αξιολόγηση της απόδοσής τους.