Η Σ. Τσίπα, ακολουθώντας και πάλι τη φόρμα του ομοιοκατάληκτου στίχου, μέσα από μια διαδικασία ζύμωσης με ιδέες και στίχους, παλεύοντας με τους φθόγγους και τα συναισθήματα, βρίσκει τη σωστή σειρά να τοποθετήσει τις λέξεις στο χαρτί και να μιλήσει με αντισυμβατικό τρόπο, για όλα όσα θάβουμε μέσα μας κι ύστερα από λίγο καιρό επιστρέφουν.

Η Ελλη Στάη στην παρέμβασή της αναφέρθηκε στην ποιήτρια και δημοσιογράφο Σοφία Τσίπα. Για την Ευανθία Ρεμπούτσικα οι «Αβαρίες» είναι η ίδια η ζωή μέσα από τα μάτια της κρίσης. Η Φωτεινή Τσαλίκογλου ανέφερε ότι η συλλογή της Σ. Τσίπα περιέχει βασικά υλικά της ποίησης, όπως λιτότητα, ακρίβεια, μουσικότητα, συναίσθημα και στοχασμό. Πρόσθεσε ότι η ποίηση είναι μια ανυπακοή σε αυτό που έφυγε και οι «Αβαρίες» περισώνουν από τη λήθη. Με τον δικό του μοναδικό τρόπο ο Γιώργος Κιμούλης απήγγειλε τα ποιήματα «Για μιαν ιδέα», «Για να σωθεί η πατρίς», «Τέσσερις εποχές», «Νεφελώδεις νύχτες», «Στο παιδί».

Κλείνοντας την όμορφη βραδιά η Σ. Τσίπα ευχαρίστησε όλους τους ομιλητές, καθώς και όλους όσοι παρευρέθηκαν στη χτεσινή βραδιά. Οπως ανέφερε, οι «Αβαρίες», οι ζημιές δηλαδή, αφορούν τις λαβωματιές με τις οποίες ερχόμαστε αντιμέτωποι στη ζωή μας. Για την ίδια η ποίηση είναι ρομαντική και συνάμα σκληρή. Μπορεί να μιλήσει στο σήμερα, να δώσει σχήμα στα όνειρά μας. Μπορεί να μας βοηθά να πορευόμαστε σταθερά, χωρίς να ξεχνάμε ποιοι είμαστε.