Οι διαπιστώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι ήδη «υπερφορτωμένο» εξαιτίας της εποχικής γρίπης και ότι «χρειάζεται να κερδίσουμε χρόνο» στην εξάπλωση του νέου κορονοϊού, για να μη συμπέσουν δύο επιδημίες, δείχνουν πόσο «θωρακισμένη» είναι τελικά η χώρα απέναντι στο ενδεχόμενο να αυξηθούν τα κρούσματα, όπως καθησυχαστικά διαβεβαιώνει η κυβέρνηση.

Βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο σύστημα Υγείας, με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, με την υποτυπώδη έως ανύπαρκτη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, εξαιτίας της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης που εφαρμόζουν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς την απόσταση που χωρίζει την πραγματικότητα από την εικόνα της «πλήρους ετοιμότητας» που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση.

Η πραγματικότητα αυτή, που είναι θερμοκήπιο ανασφάλειας και φόβου για τα λαϊκά στρώματα, δεν αλλάζει από τις κυβερνητικές εξαγγελίες για έκτακτα μέτρα, που υπακούν στη λογική «κόστους - οφέλους» και σε καμιά περίπτωση δεν αντιμετωπίζουν τις οξυμένες ανάγκες σε όλες τις δημόσιες μονάδες Υγείας. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι μόνο για να ανοίξουν τα 150 κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ χρειάζονται τουλάχιστον 450 νοσηλευτές και 150 γιατροί, για τους οποίους βέβαια η κυβέρνηση δεν λέει κουβέντα.

Αλλά και τα υπόλοιπα μέτρα που εξαγγέλλονται για να αντιμετωπιστούν οι έκτακτες ανάγκες, θα εφαρμοστούν σ' ένα σύστημα με μεγάλα προβλήματα και ελλείψεις, όπου στην καλύτερη περίπτωση θα βουλώσουν ορισμένες μόνο τρύπες, ενώ θα ανοίγουν κι άλλες.

Τέτοια μέτρα είναι, για παράδειγμα, η πρόσληψη 200 γιατρών, νοσηλευτών, τεχνολόγων ιατρικών εργαστηρίων και πληρωμάτων στο ΕΚΑΒ, με τρίμηνη σύμβαση έργου, σε μόλις 20 δημόσια νοσοκομεία, όταν το σημερινό προσωπικό υπολείπεται κατά πολύ ακόμα και των ξεπερασμένων οργανισμών των νοσοκομείων, πόσο μάλλον των πραγματικών αναγκών!

Ακόμα και το μέτρο της αναστολής αδειών, που μπορεί να κριθεί αναγκαίο, θα εφαρμοστεί σε ένα υγειονομικό προσωπικό που είναι ήδη εξαντλημένο, που δουλεύει απανωτά 24ωρα για να καλυφθούν οι εφημερίες. Χωρίς τη δική τους αυταπάρνηση και αυτοθυσία θα ήταν ακόμα χειρότερη η κατάσταση στα νοσοκομεία, που σήμερα λειτουργούν στο όριο.

Ολες αυτές οι ελλείψεις, η εντατικοποίηση, ο μεγάλος συγχρωτισμός, συνολικά οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής στο δημόσιο σύστημα Υγείας μπαίνουν εμπόδιο και στην αποτελεσματικότητα του όποιου κρατικού σχεδιασμού, όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να δημιουργήσει «μαγική εικόνα».

Και δεν είναι μόνο αυτό... Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση μελετάει φορολογικά και άλλα μέτρα για τη θωράκιση των επιχειρηματικών ομίλων από μια ενδεχόμενη επιδημία, οι εργαζόμενοι σε πολλές επιχειρήσεις βρίσκονται ήδη αντιμέτωποι με «προληπτικά» αντεργατικά μέτρα, που επιβάλλει η εργοδοσία, ανατρέποντας την οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή, αυξάνοντας παράλληλα την εκμετάλλευση, στο όνομα της προστασίας από τον κορονοϊό.

Εξω από κάθε σκέψη της κυβέρνησης είναι και η θέσπιση μέτρων προστασίας των εργαζομένων από την εργοδοτική επιθετικότητα και αυθαιρεσία σε περίπτωση που νοσήσουν οι ίδιοι ή κάποιο μέλος της οικογένειάς τους και χρειαστεί να παράσχουν φροντίδα ή να τεθούν προληπτικά σε απομόνωση. Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος που έχει το παιδί του άρρωστο, ή φροντίζει κάποιον ηλικιωμένο, ή είναι κλειστό το σχολείο, είναι εκτεθειμένος αν με παρέμβαση του κράτους δεν εξασφαλιστούν πρόσθετες άδειες με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση.

Αυτό είναι ένα από τα πολλά μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ, καλώντας το λαό να διεκδικήσει ουσιαστική προστασία και πρόληψη απέναντι στον κορονοϊό, στις επιπτώσεις που θα έχει στη ζωή χιλιάδων εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, βιοπαλαιστών αγροτών.

Μέτρα όπως η άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, η μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με «ελαστικές» σχέσεις, η λειτουργία σε 24ωρη βάση όλων των μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η εξασφάλιση επάρκειας σε φάρμακα, υγειονομικό υλικό, είδη ατομικής υγιεινής, η δωρεάν διάθεση από το κράτος όλων των ενδεικνυόμενων υλικών προφύλαξης, η λήψη όλων των αναγκαίων προληπτικών μέτρων Υγείας και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, η αύξηση των δρομολογίων όλων των μέσων μαζικής μεταφοράς για αποφυγή του συνωστισμού, είναι μέτρα που αποτελούν προτεραιότητα και απαιτούν δράση για άμεση εφαρμογή τους.