Εκδηλώσεις με τίτλο «20 χρόνια από το σεισμό της Πάρνηθας. Επίκαιρα και αναγκαία τα μέτρα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας» διοργανώνουν Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ στην Αττική. Πιο συγκεκριμένα:

Στα Ανω Λιόσια, το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη, στις 7 μ.μ., στην κεντρική πλατεία, μπροστά στο μνημείο θυμάτων του σεισμού του 1999. Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στο Μενίδι, την Κυριακή 8 Σεπτέμβρη, στις 7 μ.μ., στην πλατεία Αγίας Τριάδας. Θα μιλήσει ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στη Μεταμόρφωση, την Τρίτη 10 Σεπτέμβρη, στις 7.30 μ.μ., στο Συνεδριακό Κέντρο (Δηλαβέρη). Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου.

Σε ανακοίνωσή της για τα 20 χρόνια από το σεισμό των 5,9 Ρίχτερ της 7ης Σεπτέμβρη του 1999, που άφησε πίσω του 143 νεκρούς σε επιχειρήσεις και σπίτια, η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ σημειώνει μεταξύ άλλων ότι και τότε «αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά, με τραγικό δυστυχώς τρόπο, ο πραγματικός χαρακτήρας του αστικού κράτους. Μέσα σε αυτό η αντισεισμική προστασία, συνολικά η πολιτική προστασία για το λαό, με βάση και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν αποτελούν προτεραιότητα για να εξασφαλίζονται εκατομμύρια στο κεφάλαιο και όχι για έργα που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες. Τα έργα, δημόσια και ιδιωτικά, γίνονταν και συνεχίζουν να γίνονται με κριτήριο το κέρδος. Προκειμένου να διασφαλισθεί αυτό, η λαϊκή ανάγκη για την προστασία από το σεισμό ήταν και παραμένει ανεκπλήρωτη».

Τονίζει επίσης ότι οι ανεπάρκειες του κράτους σε μέτρα αντισεισμικής θωράκισης παραμένουν, ότι 20 χρόνια μετά η κατάσταση στην Ελλάδα δεν έχει βελτιωθεί, αφού «στο βωμό του κέρδους θυσιάζεται ακόμα και η ανθρώπινη ζωή. Στον πρόσφατο σεισμό της 19ης Ιούλη στην Αττική αναδείχθηκαν για άλλη μια φορά οι ανεπάρκειες του κράτους σε μέτρα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας. Τα σοβαρά προβλήματα που προέκυψαν, καταδεικνύουν τη συνειδητή επιλογή των κυβερνήσεων διαχρονικά να μην παίρνουν σχετικά μέτρα σε μια κατεξοχήν σεισμογενή χώρα».

Στην ανακοίνωσή της, η Οργάνωση του Κόμματος σημειώνει ότι με το κατακτημένο επίπεδο της επιστήμης και της τεχνικής μπορεί σήμερα να εξασφαλιστούν η προστασία και η ασφαλής στέγαση του πληθυσμού, όμως «απαιτείται ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, που θα έχει στο επίκεντρο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Αυτός ο δρόμος, που είναι ο μοναδικός προς όφελος του λαού, μπορεί να ανοίξει με την ισχυροποίηση του ΚΚΕ και την οικοδόμηση μιας ισχυρής κοινωνικής συμμαχίας εργατών, αυτοαπασχολούμενων, με τη συμμετοχή γυναικών και νεολαίας, δυναμώνοντας την πάλη για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, βάζοντας στο στόχαστρο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα».