8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΝΕ - Ερώτηση - Απάντηση | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ερώτηση:

Μπορούν να συμμαχήσουν τα μικροαστικά στρώματα με την εργατική τάξη στο ΑΑΔ Μέτωπο αφού δεν έχουν τα ίδια μ' αυτήν συμφέροντα;

Απάντηση:

Είναι σωστό ότι η εργατική τάξη δεν έχει τα ίδια ακριβώς συμφέροντα με τα μικροαστικά στρώματα και αυτό καθορίζεται βασικά από το γεγονός ότι αυτά τα στρώματα έχουν ένα μικρό μέρος ατομικής ιδιοκτησίας σε μέσα παραγωγής. Αλλά είναι επίσης σωστό ότι τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων μπορεί να είναι διαφορετικά αλλά δεν είναι εχθρικά, δεν είναι αντίθετα, όπως είναι τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, μ' αυτά των μονοπωλίων, του μεγάλου κεφαλαίου.

Το μεγάλο κεφάλαιο εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη, αλλά εκμεταλλεύεται πολύμορφα αν και όχι στον ίδιο βαθμό και τους ΕΒΕ και τη φτωχή και μεσαία αγροτιά. Πρώτα απ' όλα το μεγάλο κεφάλαιο, έχοντας την τάση και τη δυνατότητα να γίνεται μεγαλύτερο, εκτοπίζει τη μικρή ιδιοκτησία με πολλούς τρόπους. Η μικρή ιδιοκτησία δεν έχει τη δυνατότητα να ανταγωνίζεται τη μεγάλη ούτε στις τιμές των προϊόντων ούτε στις τιμές των πρώτων υλών ούτε στην ενέργεια κλπ. Για παράδειγμα η αγροτιά έχει υπέρογκα καλλιεργητικά έξοδα και πουλάει τα προϊόντα της σε τιμές χαμηλότερες ακόμη και από το κόστος, γιατί αυτό επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και την κυβέρνηση. Βεβαίως οι μεγαλέμποροι που αγοράζουν τα προϊόντα τους τα πουλούν σε πολύ μεγαλύτερες τιμές.

Επίσης οι μικροϊδιοκτήτες, αγρότες ή ΕΒΕ, δεν έχουν τη δυνατότητα, αφού η ιδιοκτησία τους και το εισόδημά τους είναι μικρό, να πάρουν δάνεια από τις Τράπεζες προκειμένου να κινήσουν την επιχείρησή τους, σε αντίθεση με τα μονοπώλια. Αλλά και αν πάρουν αναγκάζονται συνεχώς να είναι χρεωμένοι σ' αυτές.

Αντικειμενικά λοιπόν έχουν εχθρικά συμφέροντα με τα μονοπώλια, την πολιτική και την εξουσία που τα υπηρετεί. Βεβαίως το γεγονός ότι είναι μικροϊδιοκτήτες και θέλουν να διατηρούν και να αυξάνουν την ιδιοκτησία τους, τους δημιουργεί και ανάλογη συνείδηση. Αυτό δυσκολεύει να κατανοήσουν την αναγκαιότητα της κοινής πάλης τους με την εργατική τάξη ενάντια στα μονοπώλια, αλλά και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα μπορούν να ικανοποιούνται τα συμφέροντά τους.

Υπάρχει λοιπόν ο κοινός εχθρός και το κοινό συμφέρον της αντιμετώπισής του, από την εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα. Αλλά, υπάρχουν επίσης μια σειρά άλλα προβλήματα όπως της ειρήνης, της δημοκρατίας και των λαϊκών ελευθεριών, της υγείας, της εκπαίδευσης, του περιβάλλοντος κλπ., που συγκινούν και ενδιαφέρουν ευρύτερα λαϊκά στρώματα πέρα από την εργατική τάξη.

Από την άλλη μεριά η εργατική τάξη δεν μπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό της από την εκμετάλλευση, αν δεν απελευθερώσει απ' αυτήν όλα τα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα. Και δεν μπορεί να διεξάγει αποτελεσματικά ταξική πάλη μόνη της. Αλλωστε και η άρχουσα τάξη οικοδομεί συμμαχίες με τα μικροαστικά στρώματα, ενάντια στην εργατική τάξη. Επομένως πρέπει η εργατική τάξη και να κερδίσει αυτά τα στρώματα στην πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο για να τον ανατρέψουν. Αυτή η διαδικασία απαιτεί ανάλογη πολιτική και δράση από το Κόμμα της εργατικής τάξης, αυτό υπηρετεί η πολιτική του ΑΑΔΜ. Και πέρα από την υπεράσπιση των συμφερόντων των μικροαστικών στρωμάτων ενάντια στα μονοπώλια, δρα στην κατεύθυνση της κοινής δράσης της εργατικής τάξης με αυτά τα στρώματα πάνω στα άμεσα προβλήματα και στη λύση τους, στην προοπτική που χαράζει το Μέτωπο, δηλαδή στη λαϊκή εξουσία. Και τι δίνει αυτή την προοπτική, αφού με την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα δεν κοινωνικοποιείται η ιδιοκτησία σε όλα τα μέσα παραγωγής, αλλά στα μεγάλα, τα βασικά μέσα παραγωγής. Οι μικροϊδιοκτήτες σύμμαχοι της εργατικής τάξης, διατηρούν την ιδιοκτησία τους και συνενώνονται σε συνεταιρισμούς.