Copyright 2018 The Associated

Η κυβέρνηση Κόντε συνεχίζει την αντιλαϊκή επίθεση από εκεί που την άφησαν οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις

Κυβέρνηση και αστικά επιτελεία στην Ιταλία πανηγύρισαν επειδή η συμφωνία εμπόδισε (προς το παρόν τουλάχιστον) την επιβολή κυρώσεων για «υπερβολικό έλλειμμα» (που οι Βρυξέλλες προειδοποίησαν ότι εξετάζουν το Νοέμβρη), δυναμώνοντας μια συζήτηση που έχει αρχίσει εδώ και καιρό, για τα «οφέλη» που μια αντίστοιχη διαπραγμάτευση με την ΕΕ μπορεί να φέρει. Μια συζήτηση που δυναμώνει και ενόψει των ευρωεκλογών του Μάη, στην οποία συμμετέχουν όλες οι αποχρώσεις των «ευρωσκεπτικιστών» αλλά και οι λεγόμενοι «ευρωπαϊστές», από τη σκοπιά τού αν και του πώς η λυκοσυμμαχία των Βρυξελλών θα μπορέσει να διασφαλίσει τα συμφέροντα της μίας ή της άλλης μερίδας του κεφαλαίου.

Το ποιον διασφαλίζουν τέτοια παζάρια φαίνεται καθαρά και στον «αναθεωρημένο» προϋπολογισμό της Ιταλίας, ο οποίος - όπως ξεκαθάριζε και το υπουργείο Οικονομικών ανακοινώνοντας περιχαρές την έγκρισή του - προστατεύει την «οικονομική σταθερότητα» και την «κοινωνική ειρήνη» στη χώρα. Μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι ο στόχος για το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ιταλίας έναντι του ΑΕΠ θα είναι 2,04%, αντί του 2,4% που προβλεπόταν στο αρχικό σχέδιο προϋπολογισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι νέοι πόροι που βρήκε η κυβέρνηση για να διασφαλίσει μεγαλύτερη εξοικονόμηση (και περισσότερες ελπίδες για «τιθάσευση» χρέους και ελλείμματος) προέρχονται μεταξύ άλλων από:

-- Πρόσθετες περικοπές στις λεγόμενες «υψηλές συντάξεις», δηλαδή από την κλιμάκωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης, με τα τεχνάσματα μάλιστα που διαιρούν τους συνταξιούχους και υπονομεύουν τον συντονισμό του αγώνα τους. Μάλιστα, προβλέπεται αναστολή ακόμα και κάποιων μικρών αυξήσεων στις συντάξεις (συνολικά) που προκύπτουν από την πορεία του πληθωρισμού.

-- Επίσπευση του ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, στο πλαίσιο της γνωστής επιχείρησης της «αποδοτικότερης αξιοποίησης». Αντίστοιχα, άλλωστε, μεθοδεύεται η παράδοση τομέων και εταιρειών στρατηγικής σημασίας στο μεγάλο κεφάλαιο σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Επίσης, προβλέπεται η εφαρμογή του λεγόμενου «μισθού των πολιτών», που ορίζει τη χορήγηση μηνιαίως ενός βοηθήματος για άνεργους και χαμηλοσυνταξιούχους, με μια σειρά από πολύ αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια, το οποίο είναι αριστοτεχνικά μελετημένο ως μοχλός διεύρυνσης όλων των νέων μορφών ελαστικής απασχόλησης και συνολικά των εργοδοτικών απαιτήσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η χορήγησή του θα εξαρτάται από την «προσφορά κοινοτικής εργασίας», ουσιαστικά τη συμβολή στο να «βουλώνονται τρύπες» από τη συστηματική εγκατάλειψη των κρατικών υπηρεσιών Πρόνοιας, Υγείας κ.τ.λ. Επίσης, η χορήγησή του θα συναρτάται και με το βαθμό συνεργασίας των ανέργων με τα γραφεία ευρέσεως εργασίας. Για παράδειγμα, αν ένας άνεργος αρνηθεί τρεις φορές μια προσφερόμενη θέση εργασίας, η χορήγησή του θα σταματά. Πρόκειται για μια προσπάθεια της Ιταλίας να προσαρμόσει το σύστημα «στήριξης της απασχόλησης» και «δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας» στα πρότυπα κρατών όπως η Γερμανία και η Βρετανία, κατά τρόπους προσαρμοσμένους στις σύγχρονες απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, που φτάνουν έως και τον εξευτελισμό των εργαζομένων.

Επίσης η κυβέρνηση που συγκροτούν το «Κίνημα 5 Αστέρων» και η «Λέγκα» προτάσσει και νέες φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις που συγκεντρώνουν κεφάλαια και επενδύσεις στην Ιταλία, λανσάροντας το «Made in Italy» (που μπορεί να αποδοθεί ως στήριξη της «παραγωγής στην Ιταλία»). Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ιταλός υφυπουργός παρά τη προεδρία Τζανκάρλο Τζορτζέτι, σε πρόσφατη συνέντευξή του, αφού τόνισε ότι «μετά τη διαπραγμάτευση αυτή, οι σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν βελτιωθεί», επισήμανε ότι «πρέπει να καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια για τη δημιουργία θέσεων εργασίας - κυρίως στον ιταλικό Νότο - όπου η ανεργία των νέων αγγίζει ακόμη και το 50%» και πρότεινε: Να εφαρμοστούν «φορολογικές διευκολύνεις για τους επιχειρηματίες», με τον - όπως είπε - «όρο» ότι «δεν θα προχωρήσουν σε απολύσεις εργαζομένων». Δηλαδή, από κάθε πλευρά πρέπει να μειωθεί η «χασούρα» για τους μεγαλοεργοδότες που πασχίζουν να αναμετρηθούν με ανταγωνιστές τους από Γερμανία, Γαλλία κ.τ.λ. Τι λέει η κυβέρνηση Κόντε (που ισχυρίζεται ότι διαπραγματεύτηκε με την Κομισιόν για να κερδίσει ο λαός); Οτι κι όταν ακόμα οι μεγαλοεπιχειρηματίες κάνουν προσλήψεις, θα πρέπει να ...επιδοτούνται από τα δημόσια ταμεία για να καταβάλλουν μισθούς, οι οποίοι φυσικά κι αυτοί θα είναι κομμένοι και ραμμένοι στα σημερινά πρότυπα της καπιταλιστικής ανάπτυξης.