Σάββατο 5 Γενάρη 2019 - Κυριακή 6 Γενάρη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΠΑΡΟΥΤΙ
ΣΥΡΙΑ
Αναδιατάξεις και πολυεπίπεδες κόντρες ενόψει της «επόμενης μέρας»

Ο Τούρκος υπουργός Αμυνας εμψυχώνει τα τουρκικά στρατεύματα που είναι παρατεταγμένα στα σύνορα με τη Συρία με φόντο ριψοκίνδυνους σχεδιασμούς για κλιμάκωση της χερσαίας επέμβασης

Turkish Defence Ministry

Ο Τούρκος υπουργός Αμυνας εμψυχώνει τα τουρκικά στρατεύματα που είναι παρατεταγμένα στα σύνορα με τη Συρία με φόντο ριψοκίνδυνους σχεδιασμούς για κλιμάκωση της χερσαίας επέμβασης
Το σχέδιο για αναδιάταξη των αμερικανικών στρατευμάτων στη Συρία, έπειτα από τις πρόσφατες ανακοινώσεις του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, περί «απόσυρσής τους», με ταυτόχρονη συνέχιση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στο συριακό έδαφος «όποτε χρειαστεί» από το γειτονικό Ιράκ, δείχνει να ανακατεύει την «τράπουλα» στην ευρύτερη περιοχή, με φόντο τη συνεχιζόμενη κόντρα γεωπολιτικών συμφερόντων μεταξύ διαφόρων δυνάμεων.

Το σύνθετο στρατιωτικό, πολιτικό και διπλωματικό σκηνικό αναμοχλεύει παράλληλα τις εύθραυστες γεωπολιτικές λυκοσυμμαχίες που έχουν συγκροτηθεί τα τελευταία χρόνια, όπως η λυκοσυμμαχία 73 χωρών που συμμετέχουν στον λεγόμενο «διεθνή συνασπισμό των ΗΠΑ κατά του Ισλαμικού Κράτους» και η τριμερής συνεργασία Ρωσίας - Τουρκίας - Ιράν, που παίζουν το ρόλο «εγγυητών» της «εκεχειρίας».

Γερμανία και Γαλλία, που συμμετέχουν στο «διεθνή συνασπισμό των ΗΠΑ κατά του Ισλαμικού Κράτους», προωθούν επίσης την αύξηση της γεωπολιτικής τους επιρροής στη Συρία και τα συμφέροντα μονοπωλίων τους, πότε ανταγωνιστικά, πότε μαζί με τις ΗΠΑ. Στην προσπάθεια προώθησης των μακροπρόθεσμων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων που εδώ και χρόνια εξαπολύουν στην πολύπαθη χώρα διάφορες ιμπεριαλιστικές (μεγάλες και μικρότερες) δυνάμεις δεν διστάζουν να αξιοποιήσουν κάθε αφορμή και κάθε ευκαιρία.

Πιθανή διαφαίνεται η αναθέρμανση των σχέσεων της Δαμασκού με άλλες αραβικές χώρες μετά την επαναλειτουργία της πρεσβείας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων
Πιθανή διαφαίνεται η αναθέρμανση των σχέσεων της Δαμασκού με άλλες αραβικές χώρες μετά την επαναλειτουργία της πρεσβείας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων
Στην παρούσα φάση, Παρίσι και Βερολίνο δείχνουν να αξιοποιούν (και αυτές...) τους Κούρδους των δυνάμεων YPG («Λαϊκές Μονάδες Προστασίας») και SDF («Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις»), δείχνοντας πρόθυμες να αναλάβουν δήθεν την «προστασία» τους, σε περίπτωση που οι ΗΠΑ προχωρήσουν στη λεγόμενη «απόσυρση» των στρατευμάτων τους από τη Συρία.

Το επιχειρούν με διάφορους τρόπους, όπως π.χ. καθυστερώντας ή αποτρέποντας, επί του παρόντος, μια νέα (τρίτη κατά σειρά) τουρκική χερσαία επέμβαση με στόχο, αυτήν τη φορά, τον κουρδικό θύλακα Μανμπίτζ. Είναι χαρακτηριστικό πως την προστασία των Κούρδων καμώνεται, την ίδια ώρα, πως θέλει να «εξασφαλίσει» και ο Πρόεδρος Τραμπ, ενώ την ίδια στιγμή αφήνει αιχμές για την κουρδική ηγεσία ότι συναλλάσσεται με το Ιράν.

Η απόφασή του για στρατηγική αναδιάταξη των αμερικανικών στρατευμάτων, αντιμετωπίστηκε από τους Κούρδους ως ενέργεια που ανοίγει το δρόμο στην Τουρκία. Αν και στη συνέχεια υπήρξαν αλλεπάλληλες «διευκρινίσεις» από Αμερικανούς αξιωματούχους, που μετρίαζαν τους τόνους σε σχέση με την ταχύτητα και το εύρος της «αποχώρησης», ωστόσο η κίνηση αυτή των ΗΠΑ συνέβαλε σε ένα νέο ανακάτεμα της «τράπουλας» στην περιοχή.

Οι εξελίξεις στο Μανμπίτζ

Το ίδιο διάστημα, η πρόσφατη εμφάνιση ανώτερων στελεχών των Κούρδων της Συρίας στο Παρίσι, η αύξηση των επαφών τους με Ρώσους και Γερμανούς αξιωματούχους και οι συναντήσεις τους με αξιωματούχους της κυβέρνησης του Σύρου Προέδρου, Μπασάρ Ασαντ στη Δαμασκό, υπαγορεύεται από την προσπάθειά τους να αποτρέψουν ή έστω να καθυστερήσουν την κλιμάκωση της τουρκικής χερσαίας επέμβασης.

Προς το παρόν φάνηκαν να το πετυχαίνουν, καθώς στο τέλος Δεκέμβρη, έπειτα από συνεννόηση με Μόσχα και Δαμασκό, προκάλεσαν την ανάπτυξη δυνάμεων του συριακού στρατού και την έπαρση της συριακής σημαίας στο Μανμπίτζ για πρώτη φορά από το ξέσπασμα του καταστροφικού πολέμου το 2011. Η εξέλιξη προκάλεσε την ενόχληση του Τούρκου Προέδρου Ρ. Τ. Ερντογάν, που αρχικά την αμφισβήτησε και στη συνέχεια τη χαρακτήρισε «ψυχολογική κίνηση».

Επιπλέον, την 1/1 ανακοινώθηκε πως τουλάχιστον 400 Κούρδοι μαχητές των δυνάμεων YPG (που θεωρούνται «τρομοκρατικές» από την Αγκυρα ως παρακλάδι του ΡΚΚ) αποχώρησαν από το Μανμπίτζ με κατεύθυνση το χωριό Καρά Κόζα, που απέχει 25 χλμ. βορειοανατολικά του Μανμπίτζ. Το συριακό πρακτορείο SANA αναφέρθηκε στην εξέλιξη αυτή, εντάσσοντάς την στο πλαίσιο συμφωνίας ανάμεσα στο συριακό υπουργείο Αμυνας και τις ένοπλες δυνάμεις των Κούρδων στο Μανμπίτζ, με στόχο «την αποκατάσταση της φυσιολογικής ζωής στο βόρειο τμήμα της χώρας».

Στις 30/12 είχε προηγηθεί σημαντικό (όπως φάνηκε) τηλεφώνημα της Γερμανίδας καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ στον Τούρκο Πρόεδρο, Ρ. Τ. Ερντογάν, ενόψει της διαδικασίας «αποχώρησης» των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία. Σε σχετική ανακοίνωση, η Μέρκελ μίλησε στον Τούρκο ηγέτη για τη «σπουδαιότητα της πολιτικής διαδικασίας εξεύρεσης λύσης τερματισμού του πολέμου» από τον ΟΗΕ, επισημαίνοντας ότι το «Ισλαμικό Κράτος» απωθήθηκε από την περιοχή, αλλά παραμένει «σημαντικός κίνδυνος».

Η προσπάθειά της φάνηκε να αφορά, εν μέρει, στην αποθάρρυνση της κλιμάκωσης της τουρκικής επέμβασης στη Συρία, τουλάχιστον όσο αυτό δεν εξυπηρετεί τους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς του Βερολίνου, που έχει το ένα μάτι εστιασμένο στην «επόμενη μέρα» ανοικοδόμησης στη Συρία που θα γεννήσει, de facto, σημαντικές ευκαιρίες για τα γερμανικά (και όχι μόνο) μονοπώλια.

Το Βερολίνο αναμένεται να αξιοποιήσει και την πρόσφατη εκλογή του στα μη μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ενόψει επανέναρξης στη Γενεύη της διπλωματικής διαδικασίας μέσω σύγκλησης της «Συριακής Συνταγματικής Επιτροπής» υπό τον νέο απεσταλμένο του ΟΗΕ, Γκέιρ Ο. Πέντερσεν, που αναλαμβάνει επίσημα καθήκοντα στις 10 Γενάρη.

Τους τουρκικούς σχεδιασμούς στη Συρία φάνηκε να συγκρατεί και η Ρωσία. Η σημαντική συνάντηση που είχαν στα τέλη Δεκέμβρη στη Μόσχα οι Τούρκοι και οι Ρώσοι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας και οι επικεφαλής μυστικών υπηρεσιών αμφοτέρων των χωρών δεν αναπτέρωσε άμεσα τις προσδοκίες της Αγκυρας για κλιμάκωση της χερσαίας επέμβασης στη Συρία.

Ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, αποσαφήνισε πως τυχόν απομάκρυνση των αμερικανικών στρατευμάτων και τζιχαντιστών από τη Συρία θα πρέπει να καλυφθεί από τις δυνάμεις του συριακού στρατού, ώστε να τηρηθεί κατά γράμμα η απόφαση 2254 του ΟΗΕ περί εγγυήσεων διατήρησης της συριακής εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας.

Πληροφορίες της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας «Al Monitor», επικαλούμενη «καλά πληροφορημένες πηγές στην Αγκυρα», ανέφεραν πως οι Τούρκοι αξιωματούχοι αξίωσαν από τη Μόσχα να τους δώσει πρόσβαση στον συριακό εναέριο χώρο, καθώς έπειτα από δύο χερσαίες επεμβάσεις στη Συρία, συνειδητοποίησαν ότι μόνο έτσι μπορεί να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη μιας τουρκικής χερσαίας επέμβασης.

Σε σχετική ανάλυση της ιστοσελίδας «Al Monitor» διατυπώνονται παράλληλα «ανησυχίες» για το ενδεχόμενο οι τουρκικοί σχεδιασμοί για κλιμάκωση της επέμβασης στη Συρία να αποδειχθούν «παγίδα» για την Αγκυρα, καθώς δεν αποκλείεται να συναντήσει σημαντικές δυσκολίες εφόσον επιλέξει να βρεθεί, για πρώτη φορά, «σε απόσταση πολλών εκατοντάδων χλμ. από τα τουρκικά σύνορα».

Αντίσταση στα σχέδια της κυβέρνησης Ερντογάν για κλιμάκωση της χερσαίας επέμβασης φαίνεται πως εκφράζουν και ορισμένοι Τούρκοι ανώτεροι στρατιωτικοί αξιωματούχοι, όπως έδειξε η πρόσφατη υποβάθμιση του διοικητή της 2ης Στρατιάς στρατηγού Μετίν Τέμελ και του διοικητή της 4ης Ταξιαρχίας Καταδρομέων, ταξίαρχου Μουσταφά Μπαρούτ.

Ο Τζον Μπόλτον σε νέα αποστολή

Επιπροσθέτως, το σχέδιο αναδιάταξης των αμερικανικών στρατευμάτων στη Συρία προκαλεί προβληματισμό στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ, που επιδιώκει τον περιορισμό της επιρροής του Ιράν και της δράσης της λιβανέζικης σιιτικής οργάνωσης «Χεζμπολάχ» στην περιοχή.

Η δήλωση του Αμερικανού Προέδρου το βράδυ της Τετάρτης σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο, πως σε ό,τι τον αφορά το Ιράν «μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στη Συρία», ότι εν τέλει η Συρία δεν είναι παρά «άμμος και θάνατος» και η πρότερη δήλωσή του πως η ετήσια αμερικανική στρατιωτική «βοήθεια» των 4,6 δισ. δολαρίων στο Ισραήλ είναι αρκετή, για να καταστήσει το Ισραήλ ικανό να αντεπεξέλθει στις όποιες καταστάσεις, αντανακλά «αντίδραση» στις ισραηλινές πιέσεις για εμβάθυνση της αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία.

Οι σχετικά «συναφείς» αντιδράσεις Τουρκίας και Ισραήλ (που σε αυτήν τη φάση δρουν μεταξύ τους ανταγωνιστικά σε ό,τι αφορά τη Συρία και την ευρύτερη περιοχή) διαδραματίζονται παράλληλα με τη συνέχιση των περιπολιών των Αμερικανών στρατιωτών στο Μανμπίτζ, όπου έχουν αναπτυχθεί και δυνάμεις του συριακού στρατού.

Σε κάθε περίπτωση δεν περνούν απαρατήρητες από τον Λευκό Οίκο, αφού εκδηλώνονται από δύο στρατηγικούς συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή. Στις αρχές της ερχόμενης βδομάδας (γύρω στις 8/1) ο Αμερικανός σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας στον Λευκό Οίκο, Τζον Μπόλτον, σχεδιάζει να μεταβεί σε Ισραήλ και Τουρκία, ενημερώνοντας για τους σχεδιασμούς στη Συρία. Το ίδιο διάστημα, Τούρκοι αξιωματούχοι αναχωρούν για την Ουάσιγκτον, δείχνοντας αποφασισμένοι να προωθήσουν τα σχέδια κλιμάκωσης της χερσαίας επέμβασης στη βόρεια Συρία ή τουλάχιστον να παζαρέψουν άλλα οφέλη, «αλλού» στην Α. Μεσόγειο.

Ο ρόλος της Μόσχας

Οι κινήσεις των ΗΠΑ δεν περνούν απαρατήρητες από τη Ρωσία, τρία χρόνια μετά τις 30 Σεπτέμβρη 2015, όταν ξεκίνησε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των τζιχαντιστών, έπειτα από πρόσκληση της κυβέρνησης του Σύρου Προέδρου, Μπασάρ Ασαντ, εξασφαλίζοντας έτσι τα δικά της γεωπολιτικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και τη συνέχιση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η κυβέρνηση του Ρώσου Προέδρου, Βλ. Πούτιν, επιταχύνει τις εξελίξεις στο Συριακό και μέσω της διπλωματικής σκακιέρας, με σημαντικές ενδοσυριακές διαβουλεύσεις στην Αστάνα του Καζακστάν. Το επόμενο διάστημα σχεδιάζει να μεταφέρει αυτές τις διαβουλεύσεις στη Μόσχα, επιδιώκοντας να επιβεβαιώσει τον κυρίαρχο ρόλο της.

Εξάλλου, η πρόσφατη απόφαση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Μπαχρέιν να ξανανοίξουν τις πρεσβείες τους στη Δαμασκό προαναγγέλλει πιθανή αναθέρμανση των σχέσεων του Σύρου Προέδρου με άλλες αραβικές δυνάμεις και δη με πλούσιες μοναρχίες του Κόλπου, που στοιχημάτισαν στην ανατροπή του, χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας αντικαθεστωτικούς και τζιχαντιστές.

Οπως φαίνεται το παιχνίδι στη «μεγάλη σκακιέρα», που έχουν στήσει οι ιμπεριαλιστές στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, κάθε άλλο παρά πλησιάζει στο τέλος του.


Δ. ΟΡΦ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ