Η μαζική συμμετοχή εκλεγμένων συνδικαλιστών μετέτρεψε τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ έξω από τα γραφεία της ΓΣΕΕ, την ώρα που ήταν προγραμματισμένη η χτεσινή Ολομέλειά της, σε συγκέντρωση καταδίκης του εργατοπατερισμού αλλά και σε βήμα απαίτησης για προκήρυξη πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας στις 14 Νοέμβρη, όπως ήδη έχουν αποφασίσει εκατοντάδες συνδικάτα.

Παρουσιάζοντας τις θέσεις του ΠΑΜΕ για τη σημασία της απεργιακής μάχης, αλλά και τη στάση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, καθώς και τις μεθοδεύσεις του μπροστά και στο 37ο συνέδριο της ΓΣΕΕ, ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, σημείωσε:

«Βρίσκεται σε εξέλιξη η εφαρμογή του άθλιου νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου. Νόμος δολοφόνος, γιατί για τους εργαζόμενους σημαίνει: Κατάργηση ΣΣΕ, "ελεύθερων διαπραγματεύσεων". Καθήλωση μισθών με Υπουργική Απόφαση. Μονιμοποίηση όλου του αντεργατικού πλαισίου (...)

Είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη των εργαζομένων για αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Κανείς κάτω από 751 ευρώ. Συλλογικές Συμβάσεις, κατάργηση των χαρατσιών, δημόσια δωρεάν Υγεία - Παιδεία, να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις της λαϊκής περιουσίας. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, καταθέσαμε και σήμερα την πρόταση για πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 14 Νοέμβρη (...)

Ζητάμε να παρθεί απόφαση, να οργανωθεί δυναμική διεκδίκηση. Φτάνει πια με την υπονόμευση του αγώνα των Συνδικάτων. Η πλειοψηφία της ηγεσίας των εργατοπατέρων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού (...) κράτησαν πιο κυβερνητική στάση και από τους κυβερνητικούς.

Τα Συνδικάτα πήραν την υπόθεση στα χέρια τους. Αποφάσισαν απεργία από τα κάτω στις 14/11. Και τώρα (σ.σ. οι εργατοπατέρες) έρχονται να την μπλοκάρουν, να υπονομεύσουν αυτήν την προσπάθεια, σε απευθείας συνεννόηση με το υπουργείο Εργασίας, όπως ακριβώς έγινε και όταν η κυβέρνηση έφερε τον απεργοκτόνο νόμο, που δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Τους καταγγέλλουμε.

Η πλειοψηφία των εργατοπατέρων επιδιώκουν να μπλοκάρουν κάθε αγωνιστική δράση, κάθε πρωτοβουλία που ξεδιπλώνεται από τα συνδικάτα, από χώρους δουλειάς. Γι' αυτό και βάζουν εμπόδια στην απεργιακή απάντηση που εδώ και καιρό έχουν αποφασίσει δεκάδες Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες. Παράλληλα, αρνούνται οποιαδήποτε χρηματοδότηση των οργανώσεων για να μπορούν να εκδώσουν υλικά για την προπαγάνδιση της απεργίας».

«Το ΠΑΜΕ απευθύνεται με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και την καλεί να κρίνει τη στάση κάθε συνδικαλιστικής δύναμης απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.

(...) Το μόνο που απασχολεί τη σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι το συνέδριό της, και όχι το πώς θα οργανωθεί η πάλη ενάντια στην επίθεση κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων, που εντείνεται. Συνέδριο που έχει αποφασίσει να το κάνει, πού νομίζετε; Στην Καλαμάτα, σε τουριστικό θέρετρο όπου για να μείνεις μια βραδιά πρέπει να πληρώσεις 200 ευρώ. Μακριά από την εργατική τάξη, μακριά από τα προβλήματά της, κρυφά και χωρίς ενοχλήσεις. Βλέπετε, μέχρι σήμερα είχαμε τον ιατρικό τουρισμό, τώρα έχουμε και τον εργατοπατερίστικο τουρισμό (...)

Βρίσκεται σε εξέλιξη η διαμόρφωση των μηχανισμών, με την πλήρη συμμετοχή της μεγαλοεργοδοσίας και εκτεταμένη νοθεία.

Θέλουμε να επαναλάβουμε ότι πλέον σε υψηλές θέσεις της τριτοβάθμιας οργάνωσης βρίσκονται οι ίδιοι οι εργοδότες. Οπως συμβαίνει στη ΓΣΕΕ, όπου ο εκπρόσωπος Τύπου είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Ανώνυμης Εταιρείας που εκμεταλλεύεται εργαζόμενους, πραγματοποιεί αγοραπωλησίες κ.λπ. Οπως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπου πρόεδρος Ομοσπονδίας του χώρου είναι αντιπρόεδρος τράπεζας. Ο γραμματέας, ταμίας του ΔΣ της τράπεζας. Εκλογές γίνονται με τα διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων να πρωτοστατούν στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων. Οι ίδιοι να εκλέγονται στα Διοικητικά Συμβούλια και αντιπρόσωποι στις δευτεροβάθμιες οργανώσεις και στην ίδια τη ΓΣΕΕ.

Η εργοδοσία και οι κυβερνήσεις της επιδιώκουν να δυναμώσει ο μηχανισμός αυτός, για να μπορούν να ελέγχουν τα συνδικάτα. Να μπλοκάρουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και κυρίως να επιβάλλουν τον προσανατολισμό της αγωνιστικής άπνοιας, της εργασιακής ειρήνης, του "κοινωνικού διαλόγου", της λογικής της στήριξης των επιχειρηματιών, της ανταγωνιστικότητας, της στήριξης της βαρβαρότητας που ζει η εργατική τάξη. Οσοι σήμερα υποστηρίζουν ότι χωρίς αγώνα, διεκδίκηση, στα σαλόνια των υπουργείων και του ΣΕΒ θα λυθούν τα προβλήματα της εργατικής τάξης και όχι με την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων με τους συνδικαλιστές στους χώρους δουλειάς, είναι επικίνδυνοι».

«Για το ΠΑΜΕ και τα εκατοντάδες Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες και τα Σωματεία, η μάχη που θα δώσουμε για το συνέδριο της ΓΣΕΕ το Μάρτη του 2019 δεν είναι μάχη για τις καρέκλες, για τα προνόμια. Αυτά τα χαρίζουμε στην ΠΑΣΚΕ, στη ΔΑΚΕ, στις ομάδες του Βασιλόπουλου του ΣΥΡΙΖΑ και σε όποιον άλλον εκπροσωπεί. Είναι μάχη για τον προσανατολισμό και την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και αυτή η σημαντική μάχη αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη, όλο το λαό.

Γι' αυτό και καλούμε τους εργαζόμενους, όλους τους τίμιους συνδικαλιστές, όλα τα συνδικάτα που σέβονται και αγωνίζονται για να αντιμετωπίσει η εργατική τάξη την καθημερινή επίθεση, που θέλουν οι εργαζόμενοι να βγουν στο προσκήνιο, να μην ανεχτούν αυτήν την κατάσταση.

Να μην ανεχτούν τη σιγή νεκροταφείου που θέλουν να επιβάλουν οι δυνάμεις των εργατοπατέρων.

Καλούμε τους εργαζόμενους από τους χώρους όπου εκλέγονται αυτοί οι εργατοπατέρες να τους απομονώσουν, να τους πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων».