Δίνουν και παίρνουν οι διεργασίες στο πολιτικό σύστημα, με καταλύτη και τη συμφωνία των Πρεσπών. Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, ένα από τα πολλά σενάρια που διακινούνται έντονα είναι η «αναμόρφωση» της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη Βουλή, με τη στήριξη ορισμένων εκ των βουλευτών των ΑΝΕΛ, κάποιων από το Ποτάμι και κάποιων άλλων από τους ανεξάρτητους, χωρίς επίσημη συνεργασία με τον Π. Καμμένο, ο οποίος δηλώνει ότι θα καταψηφίσει τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, αλλά δεν θα στηρίξει ενδεχόμενη πρόταση μομφής από τη ΝΔ. Κυβερνητικά στελέχη ισχυρίζονται ότι το «ναι» στη συμφωνία των Πρεσπών από βουλευτές εκτός ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί βάση για ευρύτερη στήριξη της κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας ότι οι πραγματικές «διαχωριστικές γραμμές» ανάμεσα στα αστικά κόμματα είναι αχνές και εύκαμπτες, τόσο που να επιτρέπουν με ευκολία τις μετακινήσεις βουλευτών από το ένα στο άλλο. Η βάση βέβαια δεν είναι άλλη από την ταύτιση όλων των αστικών κομμάτων στην υπηρέτηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, η σύμπτωσή τους στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης και της «γεωπολιτικής αναβάθμισης» της χώρας για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφωνίες και διαφορές. Σε κάθε περίπτωση, κανένα «ανακάτεμα της τράπουλας» στο αστικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να δώσει διέξοδο στο λαό, αφού στόχος είναι η ενσωμάτωση και της δικής του δυσαρέσκειας απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική. Διέξοδος υπάρχει μόνο στην οργανωμένη πάλη ενάντια στο σχεδιασμό του κεφαλαίου, για σύγχρονα δικαιώματα και ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με ισχυρό ΚΚΕ παντού, που αποτελεί και τη μόνη εγγύηση για να μην πέφτει ο λαός στις παγίδες που του στήνουν.