«Χαιρετίζουμε την επίσημη εκδήλωση ενδιαφέροντος για τα Ναυπηγεία από τον (αμερικανικό) όμιλο ΟΝΕΧ»... «Η γεωπολιτική σημασία της πρότασης είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τα εθνικά μας συμφέροντα...». Τη «θεωρούμε ικανοποιητική ως εξέλιξη στην κατεύθυνση αναζήτησης υποψήφιου επενδυτή για την αγοραπωλησία του Ναυπηγείου...». Οσο κι αν ακούγεται παράξενο, τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από ανακοίνωση της συνδικαλιστικής παράταξης της ΠΑΣΚΕ στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και αντανακλά όλη την κυβερνητική προπαγάνδα περί «γεωπολιτικής αναβάθμισης», που θα φέρει επενδύσεις, και αυτές με τη σειρά τους θα φέρουν τάχα καλύτερα μεροκάματα και δουλειές. Πατώντας στη σημερινή άθλια κατάσταση της απληρωσιάς και της αβεβαιότητας, ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός προσπαθεί να καλλιεργήσει προσδοκίες στους εργαζόμενους ότι θα σωθούν τάχα από τον νέο επενδυτή, όταν είναι βέβαιο ότι το πρώτο που θα «ψαλιδιστεί» στη διαδικασία της εξαγοράς, είναι τα δεδουλευμένα των εργαζομένων και βέβαια τα δικαιώματα που έχουν απομείνει. Εκτός των άλλων, υπάρχει και το παράδειγμα του Σκαραμαγκά, που αλλάζει τους επενδυτές σαν τα πουκάμισα, με τον προηγούμενο να αφήνει τα χρέη στον επόμενο και τους εργαζόμενους να πληρώνουν τα σπασμένα, με παραπέρα ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, απλήρωτους μισθούς, απολύσεις και ανασφάλεια.