«Χαιρετίζουμε την επίσημη εκδήλωση ενδιαφέροντος για τα Ναυπηγεία από τον (αμερικανικό) όμιλο ΟΝΕΧ»... «Η γεωπολιτική σημασία της πρότασης είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τα εθνικά μας συμφέροντα...». Τη «θεωρούμε ικανοποιητική ως εξέλιξη στην κατεύθυνση αναζήτησης υποψήφιου επενδυτή για την αγοραπωλησία του Ναυπηγείου...». Οσο κι αν ακούγεται παράξενο, τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από ανακοίνωση της συνδικαλιστικής παράταξης της ΠΑΣΚΕ στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και αντανακλά όλη την κυβερνητική προπαγάνδα περί «γεωπολιτικής αναβάθμισης», που θα φέρει επενδύσεις, και αυτές με τη σειρά τους θα φέρουν τάχα καλύτερα μεροκάματα και δουλειές. Πατώντας στη σημερινή άθλια κατάσταση της απληρωσιάς και της αβεβαιότητας, ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός προσπαθεί να καλλιεργήσει προσδοκίες στους εργαζόμενους ότι θα σωθούν τάχα από τον νέο επενδυτή, όταν είναι βέβαιο ότι το πρώτο που θα «ψαλιδιστεί» στη διαδικασία της εξαγοράς, είναι τα δεδουλευμένα των εργαζομένων και βέβαια τα δικαιώματα που έχουν απομείνει. Εκτός των άλλων, υπάρχει και το παράδειγμα του Σκαραμαγκά, που αλλάζει τους επενδυτές σαν τα πουκάμισα, με τον προηγούμενο να αφήνει τα χρέη στον επόμενο και τους εργαζόμενους να πληρώνουν τα σπασμένα, με παραπέρα ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, απλήρωτους μισθούς, απολύσεις και ανασφάλεια.

Σε ό,τι αφορά εξάλλου τα «εθνικά συμφέροντα» που επικαλείται η παράταξη της ΠΑΣΚΕ, στόχος είναι να στοιχηθούν οι εργαζόμενοι πίσω από το συνολικότερο σχεδιασμό του κεφαλαίου, που προσβλέπει στη «γεωπολιτική αναβάθμιση», ως προϋπόθεση για μεγαλύτερη και πιο σταθερή κερδοφορία, βυθίζοντας το λαό σε μεγάλους κινδύνους. Μια ματιά να ρίξει κανείς στο παιχνίδι που παίζεται ανάμεσα σε ισχυρούς μονοπωλιακούς ομίλους ανταγωνιζόμενων ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΗΠΑ, Κίνα κ.ά.) για το ποιος θα βάλει στο χέρι τα Ναυπηγεία, καταλαβαίνει σε τι περιπέτειες μπλέκουν οι εργαζόμενοι και ο λαός. Θυμίζουμε επίσης ότι ο αμερικανικός παράγοντας είχε απορρίψει ευθύς εξαρχής το ενδεχόμενο να περάσουν στα χέρια μη ΝΑΤΟικών χωρών σημαντικές υποδομές, όπως τα ναυπηγεία, την ίδια ώρα που η ΟΝΕΧ έχει ήδη εγκατασταθεί στο Νεώριο της Σύρου, προετοιμάζοντας εκεί μια «μίνι Σούδα» για τον αμερικανικό στόλο. Αυτή είναι η μεγάλη «γεωπολιτική σημασία» της πρότασης, την οποία επικαλούνται οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, και καλούν μάλιστα την κυβέρνηση να «επιταχύνει τη διαδικασία». Μ' αυτά και μ' αυτά, βάζουν υποψηφιότητα να προσκληθούν από τον πρέσβη για ένα «drink» στην αμερικάνικη πρεσβεία. Οι εργαζόμενοι όμως δεν έχουν κανέναν λόγο ούτε να τους εμπιστευθούν ούτε να τους ακολουθήσουν...

«Ο κ. Τσίπρας σήμερα έχει μετατοπιστεί στον μεσαίο χώρο (...) Σε αυτή τη νέα πορεία έχει μερίδιο η δική μου η παράταξη, γιατί εφαρμόζει δικές μας πολιτικές. Ο κ. Τσίπρας εφαρμόζει πολιτικές οι οποίες άπτονται του προγράμματος της δικής μας παράταξης...». Τα παραπάνω λόγια προέρχονται από το πρώην στέλεχος της ΝΔ και νέα υφυπουργό Δημόσιας Τάξης, Κ. Παπακώστα. Με τα λόγια αυτά, η υφυπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ακυρώνει και αυτή με τη σειρά της τα κάλπικα διλήμματα περί «προόδου - συντήρησης» και «αβύσσου» που δήθεν χωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ και το «παλιό πολιτικό σύστημα», όπως μηρυκάζουν διαρκώς τα κυβερνητικά στελέχη. Λέει ωμά ότι αυτό που άλλαξε, και της επέτρεψε να μπει στην κυβέρνηση, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «εφαρμόζει πολιτικές» της ΝΔ, που η ίδια υπερασπίζεται. Μάλιστα, αναφέρει ότι καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίστηκε προς τα δεξιά, «στριμώχνει» τη ΝΔ προς τα άκρα, επιβεβαιώνοντας με άλλα λόγια ότι συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα αντιδραστικοποιείται όλο και περισσότερο. Πρόκειται για πορεία διαπιστωμένη εδώ και καιρό, ενδεικτική της εντεινόμενης επιθετικότητας του κεφαλαίου απέναντι στους εργαζόμενους, που φαίνεται άλλωστε και από την ευκολία με την οποία στελέχη των αστικών κομμάτων μεταπηδούν από το ένα στο άλλο.