Ο Μποστ (Χρύσανθος, ή Μέντης Μποσταντζόγλου) «ζει και βασιλεύει», κι ας πέρασαν 18 χρόνια από το θάνατό του, γιατί με τις πολιτικές γελοιογραφίες, τα σκίτσα, τους στίχους και τα θεατρικά έργα του καταφέρνει να χαμογελάσει λίγο το χειλάκι του εργαζόμενου λαού που δεινοπαθεί ξανά σήμερα από την καπιταλιστική κρίση και τους κυβερνητικούς και μη πολιτικούς παραπλανητές και τους εκμεταλλευτές του. Η δεινότητα των πολιτικών γελοιογραφιών του αλησμόνητου Μποστ δεν «ιστορεί» μονάχα τα παρελθόντα πάθη των λαϊκών μαζών, αλλά «μιλά» και για τα σημερινά τους. Οι νέες γενιές που αγνοούν τη μοναδική δεξιοτεχνία του Μποστ να καταγγέλλει και να σαρκάζει τους υπαίτιους της φτώχειας, της ανεργίας, της...