Λίγο παρακάτω, σημειώνει ότι «μια πρακτική που θα συνίστατο στην επιλογή των έγκυων γυναικών προκειμένου να απολυθούν θα αποτελούσε παραβίαση του κοινοτικού δικαίου» και πως «υπάρχουν διαθέσιμα μέσα για την πραγματική και αποτελεσματική αποζημίωση ή επανόρθωση όσων έχουν υποστεί βλάβη λόγω διάκρισης». Ούτε λίγο, ούτε πολύ, η απάντηση της Επιτροπής δείχνει ότι ακόμη και οι όποιες προστατευτικές για τους εργαζόμενους διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας έχουν απομείνει, μένουν ανεφάρμοστες, αφού οι μονοπωλιακοί όμιλοι τις καταπατούν συστηματικά, ανεμπόδιστα και χωρίς συνέπειες. Ενώ κατά την προσφιλή της τακτική, η ΕΕ παραπέμπει τους εργαζόμενους στα δικαστήρια για να βρουν το δίκιο τους. Εκεί εξαντλείται και η «μέριμνά» της για την προστασία της μητρότητας...
Ανεξάρτητα αν τα χρήματα αυτά θα πάνε για επενδύσεις ή θα μετατραπούν σε κέρδη που θα τα μοιραστούν οι μεγαλομέτοχοι, ένα είναι βέβαιο. Το μάρμαρο για την όποια αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ θα το πληρώσουν - προσαυξημένο με το ΦΠΑ και άλλες επιβαρύνσεις - οι οικιακοί καταναλωτές, καθώς οι αυξήσεις (και στα υπόλοιπα τιμολόγια, όπως επιχειρήσεων κ.λπ.) μετακυλίονται πάντα στην τελική κατανάλωση (τελικές τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών).
Σε περίπτωση, λοιπόν, που η κυβέρνηση εγκρίνει τις αυξήσεις που ζητά η διοίκηση της ΔΕΗ, τα επιπλέον έσοδα 1 δισ. το χρόνο, κάποιοι θα τα πληρώσουν και κάποιοι θα τα καρπωθούν. Μια απλή διαίρεση του 1.000.000.000 ευρώ (επιπλέον έσοδα) με τα περίπου 6 εκατομμύρια οικιακούς καταναλωτές της ΔΕΗ, σημαίνει ότι κατά μέσον όρο κάθε πελάτης (οικιακός καταναλωτής) της ΔΕΗ, θα επιβαρυνθεί με περίπου 28 ευρώ το δίμηνο ή 14 ευρώ το μήνα.
Είδες η ...μισοϊδιωτικοποιημένη ΔΕΗ;
Μετά την εξαγορά της ΒΙΒΑΡΤΙΑ - του μεγαλύτερου ομίλου τροφίμων της χώρας - η κουβετιανών συμφερόντων τράπεζα «Marfin Investent Group» (MIG) έχει απλώσει για τα καλά τα πλοκάμια της και στον ΟΤΕ. Σε διάστημα δύο μόλις μηνών έχει τριπλασιάσει σχεδόν το ποσοστό της στον Οργανισμό, κατέχοντας πλέον το 17,07% των μετοχών του. Με το ποσοστό αυτό η MIG είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος του ΟΤΕ, μετά το ελληνικό δημόσιο (28%).
Τις επεκτατικές διαθέσεις της MIG φαίνεται να ευνοεί η κυβέρνηση, η οποία δεν έχει εγκαταλείψει το στόχο του «στρατηγικού επενδυτή» στον ΟΤΕ. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται προφανώς και η νέα πρόσκληση που έχει απευθύνει στον πρόεδρο της MIG, Α. Βγενόπουλο, για συνάντηση (σήμερα) με τους συναρμόδιους υπουργούς Οικονομίας και Μεταφορών - Επικοινωνιών. Υπενθυμίζεται ότι ο Α. Βγενόπουλος έχει ξεκαθαρίσει ότι άμεσος στόχος της MIG είναι και η διεκδίκηση θέσεων μειοψηφίας στο ΔΣ του ΟΤΕ.
Αν κάτι επιβεβαιώνει η «επιθετική πολιτική» της MIG στον ΟΤΕ, αυτό είναι ότι οι στρατηγικοί κλάδοι της ελληνικής οικονομίας βρίσκονται στο στόχαστρο μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Ετσι λειτουργεί η καπιταλιστική οικονομία.
Εμείς με τη σειρά μας θα προσθέσουμε ότι ο πρωθυπουργός θα ακολουθήσει όσα έχουν αποφασιστεί στις Βρυξέλλες για την κοινωνική ασφάλιση, όπως ακριβώς τα ακολουθεί χρόνια (είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση) το ΠΑΣΟΚ.
Εν κατακλείδι, έχουμε μπλέξει με μια τεράστια ...«ακολουθία» όπου οι πάντες μπαίνουν στην ουρά προκειμένου να πλήξουν τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα και τις συντάξεις προκειμένου να γίνουν «πιο ανταγωνιστικές» οι επιχειρήσεις και «βιώσιμο» το ασφαλιστικό σύστημα.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι σε αυτή την κουστωδία δεν έχουν καμία διάθεση να μπουν και οι ασφαλισμένοι. Προφανώς η μόνη λύση που τους μένει είναι να κάνουν τις δικές τους πορείες και τις δικές τους κινητοποιήσεις.
Κι όταν μιλάμε για αντιδράσεις σε όσα ετοιμάζονται, προφανώς δεν εννοούμε τους κάθε λογής ...«κοινωνικούς διαλόγους» και τις «συζητήσεις κοινωνικών εταίρων» στις οποίες στοιβάζονται οι υπάρχουσες συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
ΒΡΕ ΒΡΕ ΤΙ επίτευγμα ήταν αυτό του υπουργού Ανάπτυξης Χρήστου Φώλια. Διασφάλισε - όπως δήλωσε - τη «δέσμευση της αγοράς» ώστε να μην υπάρχουν ανατιμήσεις κατά την επερχόμενη χριστουγεννιάτικη περίοδο.
Πώς το έκανε αυτό; Μα με ...«συμφωνία κυρίων» κατά τα λεγόμενά του.
Να υποθέσουμε ότι οι όποιες τέτοιες συμφωνίες αναιρούν το καθεστώς πλήρους και ασύδοτης απελευθέρωσης της αγοράς το οποίο και νομοθετικά έχει κατοχυρώσει η κυβέρνηση;
`Η μήπως ότι οι πολυεθνικές και τα μεγάλα καταστήματα είναι «κύριοι» και το πρώτο που σκέπτονται, αφορά το ποιες είναι οι ανάγκες του κοσμάκη, για να καθορίσουν τις τιμολογιακές πολιτικές τους;
Αν δεν έχουν τίποτε πιο σοβαρό να πουν οι κυβερνώντες, τότε καλύτερα ...να μη μιλάνε.