Οπως σημειώνεται στο δελτίο Τύπου, «θα ήταν αμετροέπεια να γραφτεί οτιδήποτε για τον συγκεκριμένο δίσκο, όταν μάλιστα υπάρχει το παρακάτω σημείωμα του Μίκη Θεοδωράκη (...)».

Το σημείωμα του Μ. Θεοδωράκη αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Με τον Λάκη Καρνέζη ζήσαμε μια ολόκληρη ζωή γεμάτη μουσική. Σχεδόν σε όλα μου τα τραγούδια παίζει μπουζούκι με ένα τρόπο που σε μαγεύει. Ισως ο πιο μεγάλος του θαυμαστής είμαι εγώ. Η φαντασία του, η τεχνική του μ' αυτή την μοναδική πενιά που σου σχίζει την καρδιά, τον τοποθετούν ανάμεσα στους πιο πολύτιμους συνεργάτες μου. Η Μουσική μου του χρωστά πολλά. Ενα μεγάλο "Ευχαριστώ" είναι λίγο για όσα μου έχει δώσει.

Ειδικά για το CD, πρέπει να πω ότι με ξάφνιασε όμορφα η ωραία φωνή της Astrid με την άψογη ελληνική της άρθρωση και τα φωτεινά φωνήεντα, που μου θύμισαν άλλες κλασικές εποχές λαϊκών τραγουδιστών.

Οσο για τη φωνή του Λάκη, είναι γνήσια, κοφτή, χωρίς πολλές φιοριτούρες και βγάζει μια βαθιά συγκίνηση. Το συστήνω σε όσους θέλουν να ακούσουν γνήσια μουσική».

Μια ορχήστρα που από το 1985 που δημιουργήθηκε δίνει συνεχώς συναυλίες, με τεράστια επιτυχία, σε πολλές αίθουσες κλασικής μουσικής και φεστιβάλ παγκόσμιας φήμης σ' όλη την υφήλιο, από την Αυστρία και τη Γαλλία έως τη Φινλανδία, την Τουρκία, την Τυνησία και την Ιαπωνία.

Στη Σκηνή του Μεγάρου θα βρεθούν 100 δεξιοτέχνες. 54 βιολιά, 10 βιόλες, 10 τσέλα, 10 κοντραμπάσα, 10 κλαρινέτα, 6 κύμβαλα. Στο πρώτο μέρος της συναυλίας, τα μέλη της ορχήστρας ντυμένα με ουγγρική στολή παρουσιάζουν τσιγγάνικες μελωδίες, ενώ στο δεύτερο μέρος ερμηνεύουν σπουδαία κλασικά έργα των Μπραμς, Μπιζέ, Τσαϊκόφσκι και άλλων.

Το όνομα της Ορχήστρας στα ουγγρικά είναι «Szaztagu Ciganyzenekar», που σημαίνει «100μελής Τσιγγάνικη Ορχήστρα». 100 μουσικοί που παίζουν ενστικτωδώς, χωρίς παρτιτούρα, μακριά από κάθε πρωτόκολλο. Οι μουσικοί αυτοσχεδιάζουν, επεμβαίνουν και κάνουν παραλλαγές χωρίς ποτέ να προδίδουν τις συνθέσεις - αντίθετα τις εμπλουτίζουν.

Η δημιουργία της Ορχήστρας είναι από μόνη της ένας θρύλος! Το 1985 πέθανε ο Sandor Jaroka, ένας σπουδαίος Τσιγγάνος μουσικός και μαέστρος. Στην κηδεία του συγκεντρώθηκε όλη η κοινότητα των Τσιγγάνων μουσικών της Ουγγαρίας. Από μια αυτοσχέδια σερενάτα πάνω απ' το μνήμα γεννήθηκε αυτή η υπέροχη ορχήστρα, η Τσιγγάνικη Συμφωνική Ορχήστρα της Βουδαπέστης.

Στη «Φθινοπωρινή Ιστορία», ο Αλεξέι Αρμπούζωφ, με οξυδερκείς διαλόγους και λεπτό χιούμορ, αγγίζει με ευαισθησία αυτό το κρίσιμο θέμα και καταφέρνει αριστοτεχνικά να υπενθυμίσει ότι η ζωή βρίσκεται στην κάθε στιγμή. Το έργο είναι ένας ύμνος στην ευγνωμοσύνη για τις απλές αλλά ουσιαστικές χαρές, που αποκαλύπτει η ζωή όταν τη μοιραζόμαστε.

Εκείνος, ο Ροντιόν, είναι σοβαρός, τυπικός, και ευέξαπτος. Εχει χάσει νωρίς τη γυναίκα του και έκτοτε ζει μοναχικά, αφοσιωμένος στην ομαλή λειτουργία του παραθαλάσσιου ιαματικού κέντρου, στο οποίο είναι αρχίατρος. Εκείνη, η Λίντια, πρώην αρτίστα, είναι εύθυμη και εξωστρεφής, παρ' όλες τις απώλειες στη ζωή της. Αποφασισμένη να χαρεί κάθε στιγμή, έρχεται για αναψυχή και παραβαίνει όλους τους κανόνες του ιαματικού κέντρου.

Η πρώτη τους συνάντηση είναι μια μετωπική σύγκρουση στα όρια του κωμικού. Το ίδιο και η δεύτερη. Η εκρηκτική τους χημεία παρακινεί την περιέργεια του ενός για τον άλλο. Σύντομα αρχίζουν να δημιουργούν γέφυρες μεταξύ τους και ανακαλύπτουν πως βαθιά μέσα τους σιγοκαίει η ίδια ανάγκη του κάθε ανθρώπου: Να αγαπήσει και να αγαπηθεί...

Μετάφραση: Λέιλη Τσότσου. Απόδοση: Αννα Παπαμάρκου. Μουσική: Πέτρος Ξουραφάς. Σκηνικά: Δημήτρης Πολυχρονιάδης. Φώτα: Ελευθερία Ντεκώ. Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου.

akis christou

Πιο συγκεκριμένα, θα πραγματοποιήσουν εμφανίσεις, σήμερα Παρασκευή 22 Δεκέμβρη στη Λαμία - Λελέικα Υπάτης, στο «Τόπος Τεχνών Χώρα», αύριο Σάββατο στη Ρόδο, στο «Colorado», την Πέμπτη 28 Δεκέμβρη στην Κομοτηνή, στη «Λέσχη Κομοτηναίων», την Παρασκευή 29 Δεκέμβρη στην Ορεστιάδα, στο «Θέατρο Διόνυσος», την Παρασκευή 5 Γενάρη στη Θεσσαλονίκη, στο «Φουαγιέ Μεγάρου Μουσικής» και το Σάββατο 6 Γενάρη στην Πάτρα, στο «Θέατρο Λιθογραφείον».