-- Θα ήθελα πρώτον να μου διευκρινίσετε αν θα κατεβείτε - γιατί δεν το κατάλαβα καλά - στις 10 Φλεβάρη στην απεργία και στις 24, μετά, με τη ΓΣΕΕ. Αν θα κατεβείτε μαζί ή χώρια. Και δεύτερον, χτες ο κ. Τσίπρας κάλεσε την ηγεσία του ΚΚΕ σε ενωτικούς αγώνες. Πώς το σχολιάζετε και τι απαντάτε;

-- Οταν προκηρύσσεται απεργία οι κομμουνιστές και οι φίλοι του Κόμματος και οι συνεργαζόμενοι, όχι απλώς κατεβαίνουν στην απεργία, οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε και να προσεγγίσουμε δυνάμεις ριζοσπαστικές που υπάρχουν μέσα στο λαό, δυνάμεις που θέλουν στήριξη και να προσπαθήσουμε η απεργία να πετύχει 100%. Να αποτρέψουμε τον κίνδυνο απολύσεων και να ενισχυθούν εκείνες οι θέσεις και οι κατευθύνσεις που πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι για να διεκδικήσουν τη θέση τους και να αποκρούσουν αυτά που έρχονται.

Τώρα, αν εννοείτε να αγκαλιαστούμε με τη ΓΣΕΕ, με συγχωρείτε πάρα πολύ, αυτό προ πολλού έχει σταματήσει. Και για σκεφτείτε, αν δεν είχε κρατήσει το ΚΚΕ μέσα σε αυτό το κίνημα αυτή τη στάση... Τότε θα μας είχε πάρει ο κόσμος με τις πέτρες κυριολεκτικά.

Τώρα για την πρόταση του κ. Τσίπρα... Με τις δυνάμεις όλων των κομμάτων είμαστε παντού μέσα στο κίνημα. Μαζί δεν είμαστε στα πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια σωματεία, στις ομοσπονδίες κλπ; Τώρα το θυμήθηκαν; Εδώ στο Εργατικό Κέντρο Ρόδου κάνανε μπλοκ, τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ για να αντιμετωπίσουν το ψηφοδέλτιο που μετείχαμε εμείς, γιατί μέχρι τώρα υπήρχε μια αναιμική πλειοψηφία ας πούμε των δυνάμεων που υποστηρίζαμε εμείς.

Το ίδιο κάνουν σε Συνέδριο Ομοσπονδιών για τους αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ. Αν ήθελαν να πιέσουν τη ΓΣΕΕ, γιατί έχουν φαγωθεί να διορθώσουν τη ΓΣΕΕ, τότε γιατί πάνε με τις δυνάμεις του δικομματισμού ή αλλάζει επειδή είναι μαζικό κίνημα;

Κοιτάξτε να δείτε, στην Ομοσπονδία ο αντιπρόσωπος δεν είναι ο απλός εργάτης, ο νεοδημοκράτης. Μην κοροϊδευόμαστε. Αλλωστε έχει τόσο συρρικνωθεί το εκλογικό σώμα, που στελέχη κομμάτων εκλέγονται. Σε καμιά περίπτωση εμείς δε θα βάλουμε έναν απλό εργάτη, νεοδημοκράτη ή ΠΑΣΟΚ, αλλά τώρα αυτοί που εκλέγονται στα συνέδρια των Ομοσπονδιών είναι στελέχη κομμάτων...

Οταν κάνεις μπλοκ για να μειωθούν οι αντιπρόσωποι του ΚΚΕ ή οι συνεργαζόμενοι μαζί του στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, πώς θα διορθώσεις και πώς θα αλλάξεις το συσχετισμό στη ΓΣΕΕ; Μην κάνουν λοιπόν παιχνίδια εντυπώσεων.

Οποιος ήθελε μπορούσε να στηρίξει την πρόταση να κάνει και η ΓΣΕΕ απεργία στις 10, όπως έκανε η ΑΔΕΔΥ, αλλά δεν το έκανε. Αλλά εμείς δεν κοιτάμε ποιος κηρύσσει την απεργία, προσπαθούμε να πάρει το νόημα που πρέπει.

-- Είπατε πριν, δεν κάνει τίποτα ο λαός αν ψηφίζει Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ και απεργεί, δεν τρομάζει το σύστημα από μία απεργία. Μπορείτε να το εξηγήσετε λίγο;

-- Είναι φανερό. Αγώνες και κινητοποιήσεις έχουν γίνει και μάλιστα πρέπει να σας πω ότι στην Ελλάδα το επίπεδο και η ποιότητα των αγώνων είναι πολύ ψηλά σε σύγκριση με την Ευρώπη.

Ομως αυτές οι διεργασίες που υπάρχουν μέσα στο λαό και αυτοί οι αγώνες που έγιναν δεν εκφράζονται αντίστοιχα στην κάλπη. Και αυτό το ξέρουν και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Δεν έχουν σημασία οι μετακινήσεις μεταξύ τους. Υπάρχει το δίχτυ ασφαλείας. Εχουν κάνει και τις συμπράξεις με μικρότερα κόμματα ή επιθυμούν να κάνουν.

Τώρα λένε για τους αγρότες δε θα κουραστούν; Θα κουραστούν. Βεβαίως, οι αγρότες δεν μπορεί να είναι τρία χρόνια στους δρόμους. Αλλά οι αγρότες πρέπει με όλους τους τρόπους και με όλες τις μορφές να τους ακυρώνουν τα σχέδια. Να καταλάβουν δηλαδή ότι δεν κουμαντάρουν το λαό. Δεν τον έχουν στο χέρι.

Οταν δουν ότι τον έχουν στο χέρι, τότε αντέχει η κυβέρνηση, δεν τη νοιάζει. Είναι καθαρό. Για τις τουφεκιές που κάνουν ορισμένοι, θα κάνουμε μία απεργία. Ωραία, με μία απεργία τι έγινε δηλαδή; Την απεργία θα τη δεις ενταγμένη μέσα σε ένα οργανωμένο πρόγραμμα αντεπίθεσης. Ο τόπος δουλειάς σήμερα και τα γραφεία έπρεπε να σφύζουν. Οι εργαζόμενοι να κάνουν συνελεύσεις, να κάνουν συζητήσεις, να διαμορφώνουν πλαίσια πάλης.

Αλλά εν πάση περιπτώσει, πρέπει να γίνεται αυτό το πράγμα. Στα εργοστάσια, στάσεις εργασίας, συνελεύσεις, μετά τη δουλειά συνέλευση. Επιτροπές αγώνα, απεργιακές επιτροπές.

Αυτό πρέπει να γίνεται τώρα. Και όχι απλώς κάνουμε μία τουφεκιά και να λέμε για το δικαίωμα της απεργοσπασίας, γιατί όλο αυτό συζητιέται, αν με καλύπτει και δε με καλύπτει και αν έχω δικαίωμα να εμποδίζω κάποιον να μπαίνει στη δουλειά. Οταν φοβάται ναι, τον βοηθάω να μην μπει στη δουλειά, γιατί οι περισσότεροι εργαζόμενοι και στον ιδιωτικό τομέα θέλουν να απεργήσουν.

-- Κυρία Παπαρήγα, είπατε λίγο νωρίτερα ότι ή θα χρεοκοπήσει ο ελληνικός λαός ή θα χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία. Το ΚΚΕ δεν ανησυχεί γι' αυτόν τον κίνδυνο της χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας;

-- Εμείς πρέπει να σας πω ότι δεν μιλάμε με συνθήματα. Παρακολουθούμε πολύ επισταμένα την πορεία της κρίσης στην Ελλάδα. Βεβαίως με τα στοιχεία που υπάρχουν σήμερα δεν μπορεί κανείς να είναι κατηγορηματικός πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, δηλαδή χρειάζεται να φανεί ακόμα περισσότερο η εξέλιξη για να μπορείς να δεις πού πάει το πράγμα. Για χρεοκοπία της Ελλάδας ούτε ο πρωθυπουργός μιλάει. Το χρησιμοποιεί για θυσίες.

Η κρίση στην Ελλάδα, βεβαίως υπάρχει, η οποία ξεκίνησε αργότερα, δεν είναι τόσο βαθιά όσο την εμφανίζουν. Γιατί τα εμφανίζουν ότι όλα έγιναν τώρα; Παραδείγματος χάρη, η στασιμότητα στους κλάδους μεταποίησης, βεβαίως οξύνθηκαν όλα με την κρίση, αλλά προϋπήρχαν. Και έχει μεγάλη σημασία αν όλα συνέβησαν τώρα που ήρθε η κρίση, το 2009, ή αν προϋπήρχαν.

Η στασιμότητα των κλάδων μεταποίησης ξεκίνησε από τη 10ετία του '80. Τα ελλείμματα και τα χρέη προϋπήρχαν, εντάξει οξύνθηκαν αλλά αυτά προϋπήρχαν και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να το δούμε. Δεν μπήκε η Ελλάδα σε ένα τούνελ τώρα. Γιατί, δεν μου λέτε, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε καλύτερη κατάσταση; Τις κρατάει η Κίνα κυριολεκτικά στο χέρι, άλλο ότι θέλει να τις στηρίξει. Γιατί δεν είναι χρεωμένες άλλες χώρες; Οι περισσότερες χώρες είναι χρεωμένες...

Η ιδιομορφία στην Ελλάδα είναι ότι η θέση της είναι υποδεέστερη μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η ανισόμετρη ανάπτυξη οξύνει όλα τα προβλήματα. Αλλά αυτό ισχύει για όλες τις χώρες του κόσμου. Οι ισχυρότερες - ας το πω έτσι - καταφέρνουν να αμβλύνουν τα στοιχεία της κρίσης μεταφέροντάς την στις υπόλοιπες.

Αυτό όμως είναι μέσα στη φύση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι υπερχρεωμένες; Και οι μικρές και οι μεγάλες έχουν τα δικά τους προβλήματα. Και τα προβλήματα δεν έχουν σχέση με το μέγεθος της χώρας, έχουν σχέση με το ίδιο το σύστημα.

Αλλά και εκεί που έχουμε πλεονεκτήματα - έχουμε ορυκτό πλούτο, έχουμε δυνατότητα ναυπηγοεπισκευαστική - πάει κατά διαόλου... Οταν αυτή τη στιγμή οι Ελληνες εφοπλιστές κάνουν τη μεγαλύτερη παραγγελία πλοίων σε παγκόσμιο επίπεδο και ετοιμάζονται να κλείσουν ναυπηγεία, φταίει που είμαστε μικρή η Ελλάδα;

Στοιχίζουν λέει ακριβά οι Ελληνες. Εκεί το πάνε. Θέλουν να πάρουμε μισθούς Πακιστάν και μισθούς Ινδίας, μισθούς Κίνας... Οχι, δε θέλουμε!

-- Κυρία Παπαρήγα, θα ήθελα την εκτίμησή σας στο πόσο αποτελεσματικοί μπορεί να είναι οι αγώνες των εργαζομένων παίρνοντας ως παράδειγμα την τελευταία κινητοποίηση, η οποία είναι σε εξέλιξη, των αγροτών, από τη στιγμή που η κυβέρνηση λέει - να χρησιμοποιήσω και μια φράση του υπουργού Εργασίας - «δεν υπάρχει σάλιο». Από τη στιγμή που η κυβέρνηση λέει δεν υπάρχουν χρήματα, πόσο αποτελεσματικοί μπορεί να είναι οι αγώνες;

-- Είναι ζήτημα συσχετισμού δύναμης. Η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή έχει στο οπλοστάσιό της τη συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑ.Ο.Σ. Εχει στο οπλοστάσιό της τη συμμαχία της με όλους τους φορείς των μονοπωλίων, του κεφαλαίου γενικότερα, έχει στο οπλοστάσιό της την Κομισιόν. Εχει στο οπλοστάσιό της την ψήφο στις 4 του Οκτώβρη.

Αρα, λοιπόν, μπορεί να λέει δεν έχω σάλιο. Προηγουμένως, με αυτό που σας διάβασα, σας έδειξα πως τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν «σάλιο» και πως οι τράπεζες και όλοι οι άλλοι, τα ΕΛΠΕ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ έχουν μπόλικο νεράκι στο στόμα τους. Βεβαίως, αν πιστέψει ο λαός ότι δεν υπάρχει σάλιο, τότε δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο παρά να σκύψει το κεφάλι και να τρώει ξύλο, αλλά επειδή υπάρχει πολύ σάλιο πρέπει να το διεκδικήσει. Είναι θέμα συσχετισμού.

Σας είπα και πάλι και πρέπει τον αγώνα να τον δεις και με προοπτική. Μπορεί ένας αγώνας τρέχων να μη φέρει ένα άμεσο αποτέλεσμα αλλά στην Ελλάδα, αν δούμε και την ιστορία του κινήματος όλο τον 20ό αιώνα, είχες αποτελέσματα, είχες κατακτήσεις. Μα οι κατακτήσεις δεν έρχονται την επαύριον μιας κινητοποίησης. Θα πρέπει να συσσωρευτούν αποτελέσματα κινητοποιήσεων και, πάνω απ' όλα, αν ο κάθε εργαζόμενος στο κεφάλι του παραμένει να διαλέγει ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ και την ίδια ώρα απεργεί, θα σας πω δεν κάνει τίποτε.

Αν απεργεί και την ίδια ώρα δεν κάνει προσπάθεια να παραμεριστούν αυτά τα όργανα τα ηγετικά, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί μέσα στο κίνημα τότε δεν κάνει τίποτε. Διότι δεν την τρομάζει την κυβέρνηση μια απεργία, ούτε τη Νέα Δημοκρατία, όταν γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν άλλες συνέπειες. Δεν τους τρομάζει ακόμα και όταν χάσουν την πρωτιά στις εκλογές, αρκεί το σύστημα να μην απειλείται.

-- Κυρία Παπαρήγα, στο πλαίσιο του άλλου δρόμου πάλης που προτείνετε, το Σύμφωνο Σταθερότητας, στο οποίο αναφερθήκατε πριν από λίγο, πρέπει να καταργηθεί και πώς αξιολογείτε την πρόσφατη πρόταση του Αλέκου Αλαβάνου για διενέργεια δημοψηφίσματος για την κατάργηση ή μη του Συμφώνου Σταθερότητας;

-- Κοιτάξτε, πριν 30 χρόνια, όταν ακόμη οι επιπτώσεις από την προσαρμογή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν ήταν ορατές, μπορούσες να πεις - θυμάμαι και εμείς λέγαμε - να παλέψουμε να αποτρέψουμε τις συνέπειες. Τώρα το να πεις να αλλάξει το Σύμφωνο δε σημαίνει κάτι. Το Σύμφωνο Σταθερότητας αντιστοιχεί σε αυτό που είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Τι να κάνουμε δηλαδή; Να αλλάξουν τα νούμερα αντί τόσο να είναι το χρέος ή τόσο το έλλειμμα; Εμφανίζονται, ας πούμε, δυνάμεις ή πρόσωπα, τα οποία ο κόσμος τα καταγράφει ως δυνάμεις αριστερές, ριζοσπαστικές. Μα, σήμερα ο ριζοσπαστισμός δεν εξαρτάται από το σύνθημα. Πρέπει να αντιστοιχεί στην αντικειμενική πραγματικότητα.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να συνειδητοποιήσει ο λαός, ανεξάρτητα αν μπορεί σήμερα να απεγκλωβιστεί ή έχει αποφασίσει να φτάσει έως τον απεγκλωβισμό από την Ευρωπαϊκή Ενωση, να καταλάβει ότι είναι ασύμβατη η πρόοδος - να χρησιμοποιήσω αυτή την ήπια έκφραση - η λαϊκή πρόοδος στην Ελλάδα, είναι ασύμβατη με τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και φυσικά και της εγχώριας πλουτοκρατίας. Είναι ασύμβατη.

Αλλο τώρα αν αυτή τη στιγμή δεν έχεις τη δύναμη να τα ανατρέψεις αυτά, όμως πρέπει αυτό να το έχεις μέσα στη συνείδησή σου καθαρό. Τι να διορθώσουμε με το Σύμφωνο Σταθερότητας; Εμείς λέμε το εξής πράγμα: Υπάρχει όντως το χρέος, δεν το αναιρούμε. Ποιος θα πληρώσει όμως το μάρμαρο;

Και να σας πω και κάτι άλλο; Εδώ υπάρχει και ένα θέμα. Ο λαός πρέπει να σκέφτεται ότι όταν έχει στα χέρια του την εξουσία θα σκεφτεί τι χρωστάει και τι δε χρωστάει. Τότε θα απολογείσαι στη Γερμανία γιατί το χρέος σου είναι μεγαλύτερο από το δικό της; Τότε θα έχεις τη δυνατότητα να σβήσεις και χρέη. Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Αλλιώς θα είσαι συνεχώς χρεωμένος. Ετσι είναι.

-- Για τα μπλόκα έγιναν μηνυτήριες αναφορές για να εφαρμοστεί ο νόμος από τους ξενοδόχους. Εσείς λέτε δε σεβόμαστε τίποτα, σήμερα είπατε να απεργήσουν και οι εργαζόμενοι που δεν καλύπτονται. Τι έχετε να πείτε σε σχέση με την εφαρμογή του νόμου, την τήρηση της νομιμότητας;

-- Κοιτάξτε να δείτε, στην Ελλάδα υπάρχει η νομιμότητα της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Το Σύμφωνο Σταθερότητας νομιμότατο είναι. Τώρα μην πούμε γιατί δεν το συζητήσαμε στη Βουλή πριν ψηφιστεί, κλπ., γιατί αυτά είναι αστεία πράγματα, που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έπρεπε να έρθει να συζητηθεί όχι στην Επιτροπή, αλλά στην Ολομέλεια στη Βουλή.

Ωραία, και εμείς θέλουμε να συζητούνται - για να το ξεκαθαρίσουμε - και έχουμε βάλει θέμα, πριν φεύγει η αντιπροσωπεία της κυβέρνησης και πηγαίνει όχι μόνο στο Ευρωκοινοβούλιο, στην Κομισιόν, να το συζητάμε, γιατί αυτά βοηθάνε την ενημέρωση του λαού κλπ., δεν είμαστε αντίθετοι, και έχει απορριφθεί η πρότασή μας.

Αλλο πράγμα αυτό και άλλο να πιστεύουμε ότι εάν γινόταν η συνάντηση του πρωθυπουργού ένα μήνα πριν και συζητιόταν το Πρόγραμμα Σταθερότητας, θα ήταν άλλο το Πρόγραμμα Σταθερότητας.

Υπάρχει αυτή η νομιμότητα, είναι όμως αντιλαϊκή.

Εμείς παλεύουμε είτε να αλλάζουν οι συσχετισμοί και να αλλάζουν οι νόμοι και να είναι υπέρ του λαού, είτε όταν οι συσχετισμοί δεν αλλάζουν τους νόμους στην πράξη ο λαός να ακυρώνει νόμους. Τι να κάνουμε δηλαδή τώρα...