Διαδικτυακή ημερίδα με θέμα «Δημοκρατία, Δεοντολογία, ΜΜΕ και Δημοσιογράφοι» διοργάνωσε χτες η ΕΣΗΕΑ, με τη συμμετοχή δημοσιογράφων, εκπροσώπων Ενώσεων από τον χώρο των ΜΜΕ, εκπροσώπων πολιτικών κομμάτων κ.ά. Η ημερίδα ξεκίνησε με χαιρετισμό που απέστειλε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κ. Σακελλαροπούλου, στον οποίο μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «σήμερα, σε μια εποχή όπου διεθνώς μειώνεται η εμπιστοσύνη των πολιτών στα μέσα ενημέρωσης και η παραπληροφόρηση έχει κερδίσει ανησυχητικά μεγάλο έδαφος, απειλώντας ακόμα και τη δημόσια υγεία και την κοινωνική συνοχή, καλούμαστε όλοι να υπερασπιστούμε την ελευθερία του Τύπου».

Ακολούθησαν χαιρετισμοί πολιτικών κομμάτων. Εκ μέρους του ΚΚΕ, χαιρετισμό στην ημερίδα απηύθυνε ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος της ΚΕ, υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ και βουλευτής του Κόμματος. Επεσήμανε ότι το ζήτημα της δημοκρατίας στον χώρο της ενημέρωσης επιδεινώνεται με το πέρασμα του χρόνου, με προφανή αιτία το ότι «ο έλεγχος της ενημέρωσης από μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, η συγκέντρωση της πληροφόρησης σε λίγα χέρια, ο κυβερνητικός ασφυκτικός έλεγχος σε κρατικά μέσα ενημέρωσης είναι φαινόμενα που πλήττουν το δικαίωμα στην αντικειμενική ενημέρωση, ενώ στραγγαλίζουν τη δημοσιογραφική ελευθερία και δεοντολογία».

Συνεχίζοντας τόνισε ότι «είναι γενικότερα σε αποκλεισμό η δράση του εργατικού συνδικαλιστικού, του λαϊκού κινήματος, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι του μόχθου, οι αιτίες και οι διεκδικήσεις τους», ενώ «από την άλλη μεριά υπερπροβάλλεται και εξωραΐζεται η επιθετικότητα του κεφαλαίου στα εργασιακά και άλλα δικαιώματα». Μίλησε για τη θέση των δημοσιογράφων και εργαζομένων στα ΜΜΕ, που γίνεται όλο και πιο επισφαλής, και υπογράμμισε: «Ως ΚΚΕ δίνουμε τη μάχη για να υπάρχουν χαραμάδες πραγματικής ενημέρωσης στο σημερινό καταθλιπτικό τοπίο. Στηρίζουμε τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των δημοσιογράφων και των υπόλοιπων εργαζομένων στην ενημέρωση, ως στοιχειώδη προϋπόθεση για την εμπέδωση της εργασιακής ασφάλειας και ανεξαρτησίας τους. Ταυτόχρονα όμως δείχνουμε το πραγματικό πρόβλημα: Το ζήτημα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στον χώρο των μέσων ενημέρωσης, που είναι ασυμβίβαστη με κάθε έννοια δεοντολογίας και δημοκρατίας, με κάθε προσπάθεια αναζήτησης της αλήθειας».

Παρέμβαση έκανε επίσης στην ενότητα «Πολιτικά κόμματα, ιδιοκτήτες ΜΜΕ και δημοσιογράφοι - Η διαφάνεια θεμελιώδες στοιχείο της αξιοπιστίας» η Λιάνα Κανέλλη, βουλευτής του ΚΚΕ και δημοσιογράφος. Σημείωσε ότι πρέπει κανείς να αναρωτηθεί σε ποιο βαθμό ισχύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα και η ιδιότητα του δημοσιογράφου στις μέρες μας, ενώ ανέφερε ότι «αν μιλάει κανείς για 10ωρα, 12ωρα και τηλεργασία σε άλλους κλάδους, φανταστείτε τι μπορεί κανείς να απαιτεί από έναν συνάδελφο που έχει προσληφθεί για να κάνει ροή σε διαδίκτυο, 24 ώρες - και λίγες λέμε».

Πρόσθεσε, σε ό,τι αφορά τη δεοντολογία, ότι είναι «ένα ζήτημα και ποιοι την κουβαλάνε, πώς την υλοποιούν και σε ποιο βαθμό την εκφράζουν», λέγοντας ότι μένουμε μονίμως στο περιεχόμενο και δεν μιλάμε για τις συνθήκες που το καθορίζουν, τη φτώχεια, την πείνα, την έλλειψη συνδικαλισμού, τη μηδενική ισχύ που έχουν πια οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι είναι και ευάλωτοι σε κυνηγητά. Αναφέρθηκε σε δύο μέτρα και δύο σταθμά που επικρατούν, φέρνοντας ως παράδειγμα από τη μια το απαράδεκτο περιστατικό της αεροπειρατείας και από την άλλη την περίπτωση Κασόγκι ή την περίπτωση Οτσαλάν.

«Πολεμική» στην κυβέρνηση της ΝΔ με το βλέμμα στο κεφάλαιο άσκησε ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας χτες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, για το ποιος μπορεί να υπηρετήσει πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντά του και τις προτεραιότητές του για «πράσινες» μπίζνες, ενσωματώνοντας σε αυτά και τον λαό, που θα υποφέρει από τις συνέπειες του «νέου πράσινου ντιλ».

Για να παρουσιάσει εξάλλου ότι λαός και κεφάλαιο βρίσκονται τάχα «στην ίδια βάρκα», έστησε το σχήμα του «κόσμου της εργασίας και της δημιουργίας» που απέναντί του έχει τον «κόσμο της πελατειακής και παρασιτικής ολιγαρχίας», και ξανάπε το παραμύθι των αστικών κυβερνήσεων που επιστρατεύουν την επεκτατική πολιτική όχι για να θωρακίσουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, φορτώνοντας και τη νέα καπιταλιστική κρίση στον λαό, αλλά τάχα «αφήνοντας πίσω τον παλιό κόσμο» με τις «χαώδεις ανισότητες». Αλλαγή με... έμβλημα τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπάιντεν, ο οποίος «διακηρύττει το ιστορικό διαζύγιο με τα δόγματα του Ρίγκαν και της Θάτσερ, που έγιναν το εγχειρίδιο καταστροφής του σύγχρονου καπιταλισμού».

Στο πλαίσιο αυτό, διαγκωνιζόμενος με τη ΝΔ για το ποιος μπορεί να υλοποιήσει αυτήν την πολιτική, αποφάνθηκε ότι μόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν συμμερίζεται αυτήν τη «σχεδόν οικουμενική παραδοχή» και παραμένει προσκολλημένη στον «παλιό κόσμο», «της οικονομικής καχεξίας, των χαμένων ευκαιριών (...) κομπάρσος των διεθνών τάσεων και εξελίξεων (...) της μίζας, της ρεμούλας, της πελατείας, των κολλητών» και την κατηγόρησε ότι υλοποιεί ένα «αναχρονιστικό» πρόγραμμα.

Παρουσιάζοντας δε ότι έχει βρει τη συνταγή ώστε η καπιταλιστική ανάπτυξη να ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες, παρουσίασε ως τέτοια τη «δημόσια παρέμβαση σε κρίσιμους τομείς», επιχειρώντας να κρύψει ότι η παρέμβαση του αστικού κράτους αφορά τη θωράκιση των καπιταλιστικών κερδών και επιταχύνει την αντιλαϊκή επίθεση, αλλά και να παρουσιάσει ως αποτέλεσμα «εμμονών» της ΝΔ - και όχι της στρατηγικής του κεφαλαίου - εξελίξεις όπως η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης, το αντεργατικό έκτρωμα, η επίθεση σε αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες.

Στο διά ταύτα, ο Αλ. Τσίπρας παραπονέθηκε που το κόμμα του δεν συμμετείχε σε διαβούλευση για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, αν και οι προτάσεις που εκ των υστέρων κατέθεσε κινούνται στις ίδιες ράγες με αυτές της ΝΔ. Παραπονέθηκε επίσης που η ΝΔ «πολέμησε όσο τίποτα τη Συμφωνία των Πρεσπών, αν και σήμερα την υπερασπίζεται όσο τίποτα», με βάση τα προτάγματα της αστικής τάξης. «Στον καιρό που οι κοινωνίες βρίσκονται σε αναζήτηση, η Αριστερά (...) μπορεί να προσφέρει μια αληθινά προωθητική και συλλογική διέξοδο», κατέληξε, κλείνοντας το μάτι στο κεφάλαιο για τις υπηρεσίες που έχει ακόμα να του προσφέρει, στοιχίζοντας τον λαό στις «αναζητήσεις» του κεφαλαίου, που τσακίζουν τη ζωή του.