Περιοδεία στη Θεσσαλία πραγματοποιεί από σήμερα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, η οποία θα ολοκληρωθεί την Κυριακή.

Το πρόγραμμα της περιοδείας έχει ως εξής:

-- Θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου, στις 6.30 μ.μ., στα τοπικά ΜΜΕ στο ξενοδοχείο ΔΙΒΑΝΙ στη Λάρισα.

-- Στις 7.30 μ.μ. θα επισκεφτεί και θα μιλήσει στην Αγιά.

-- Θα μιλήσει στις 7 μ.μ. σε πλατιά σύσκεψη στο ξενοδοχείο ΔΙΒΑΝΙ στη Λάρισα.

-- Στις 11 το πρωί θα μιλήσει σε πολιτική συγκέντρωση στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο Καρδίτσας με θέμα:«Η απάντηση του ΚΚΕ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στα κρίσιμα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα του λαού και της χώρας».

-- Στις 1.30 το μεσημέρι θα επισκεφθεί το Δήμο Ταμασίου και θα έχει συνάντηση στο Πνευματικό Κέντρο του Δημοτικού Διαμερίσματος Γραμματικού με το δήμαρχο, το Δημοτικό Συμβούλιο και τους μαζικούς φορείς της περιοχής.

Το αφιέρωμα περιλαμβάνει:

• Ομιλία του διευθυντή του ΚΜΕ Παναγιώτη Γεωργιάδη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ.
• Ντοκιμαντέρ με φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό της εποχής.
• Πολυθέαμα, στηριγμένο σε κείμενα κλασικών της διεθνούς σοβιετικής λογοτεχνίας, με κινηματογραφικά αποσπάσματα, κλασική μουσική και λαϊκούς ήχους από τις Δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, με τίτλο: «Η παλιά Ρωσία και η Επανάσταση μέσα από κλασικά κείμενα της ρωσικής και πρώιμης σοβιετικής λογοτεχνίας».

Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως σημειώνεται, οι συνομιλίες προς το παρόν δεν έχουν καταλήξει σε συγκεκριμένο αποτέλεσμα, αφού οι Αμερικάνοι «δεν έχουν υποβάλει επισήμως συγκεκριμένο κατάλογο για στρατιωτική βοήθεια, απλώς ζητούν από την Αθήνα να αυξήσει την παρεχόμενη σε αυτούς στρατιωτική βοήθεια επισημαίνοντας ότι ως τώρα η Ελλάδα ως χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ έχει προσφέρει τις λιγότερες διευκολύνσεις». Παρ' όλα αυτά πάντως θεωρείται δεδομένο ότι η συζήτηση αφορά και συγκεκριμένα αιτήματα.

Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, κύκλοι του ελληνικού υπουργείου Αμυνας φέρονται να επισημαίνουν ότι «η Αθήνα δεν μπορεί να παραμείνει η μοναδική χώρα στο ΝΑΤΟ που τις μόνες διευκολύνσεις που παρέχει είναι οι αεροδιάδρομοι και ο ανεφοδιασμός των πολεμικών πλοίων στη Σούδα». Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν η μεικτή ελληνοαμερικανική επιτροπή στρατιωτικών και διπλωματών συζητάει κυρίως την αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας σε «λογιστικό επίπεδο», δηλαδή βοήθεια διοικητικής μέριμνας, όπως αποστολή κινητών στρατιωτικών νοσοκομείων σε γειτονικές στο Αφγανιστάν χώρες και υλικού επιμελητείας.

Παράλληλα αρχίζει και η ενεργός συμμετοχή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο, που φαίνεται πως αναλαμβάνει τον τομέα της λεγόμενης ανθρωπιστικής βοήθειας και γενικότερα καλύπτει τα κενά που δημιουργούνται εξαιτίας της μετακίνησης των αμερικανικών δυνάμεων προς το κυρίως θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων, δηλαδή στην ευρύτερη περιοχή του Αφγανιστάν. Ετσι θεωρείται πλέον δεδομένη η ενίσχυση της ελληνικής παρουσίας με την αποστολή και άλλων στρατιωτικών δυνάμεων στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο σε αντικατάσταση των Αμερικανών.

Σε σχετική ερώτηση που τέθηκε χθες στον υπουργό Τύπου, Χ. Πρωτόπαπα, αυτός απάντησε ότι δε... γνωρίζει λεπτομέρειες, αλλά «η πολιτική μας προβλέπει, όσον αφορά το θέμα αυτό, τη στρατιωτική παρουσία μας στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, ως δύναμη εγγύησης για την ομαλότητα, την ασφάλεια, τη συνεργασία». Και πρόσθεσε: «Είναι μέσα στην πολιτική μας η στρατιωτική παρουσία στα Βαλκάνια και το έχουμε πει αυτό. Εάν, λοιπόν, χρειαστεί και εάν κριθεί ότι πρέπει να ενισχυθεί, είναι και αυτό μέσα στην πολιτική μας».

Στη λογική της ακόμα πιο ενεργού εμπλοκής της Ελλάδας στον πόλεμο εντάσσεται και η εκστρατεία του αμερικανικού Τύπου όπου τις τελευταίες ημέρες πληθαίνουν τα δημοσιεύματα που καλλιεργούν ένα αρνητικό κλίμα για την Ελλάδα, καθώς επίσης και ανεπίσημες δηλώσεις αξιωματούχων στην Ουάσιγκτον. Ζητούν λοιπόν επίμονα από την Ελλάδα «το επόμενο βήμα στο στρατιωτικό τομέα» και επισημαίνουν το έντονο κλίμα αντιαμερικανισμού που επικρατεί στον ελληνικό λαό και την απαθή, όπως χαρακτηρίζεται, στάση της ελληνικής κυβέρνησης.

Επισημαίνεται δε ότι το κλίμα αυτό θα επισκιάσει την επικείμενη επίσκεψη στις ΗΠΑ του Κ. Σημίτη. Μάλιστα σημειώνουν ότι αν θέλει η ελληνική κυβέρνηση να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις απέναντι στους Αμερικάνους θα πρέπει να δώσει στους Αμερικάνους ό,τι χρειάζονται πριν... χρειαστεί να της το ζητήσουν. Πληθαίνουν ακόμα στα αμερικάνικα Μέσα ενημέρωσης και τα σενάρια που εμφανίζουν την Ελλάδα και την Τουρκία σε δύο διαφορετικές όχθες, όσον αφορά την παροχή υπηρεσιών στις ΗΠΑ. Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται ως «δύσκολος εταίρος», σε αντίθεση με την Τουρκία όπου αφθονούν τα εγκώμια.

«Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Συναγωνιστές στον αγώνα για την Ειρήνη,

Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να καταγγείλουμε την άγρια δολοφονία των αμάχων στο Αφγανιστάν από τους ανελέητους και βάρβαρους βομβαρδισμούς των Αμερικανών.

Με πρόσχημα την τρομοκρατική επίθεση στις Ηνωμένες Πολιτείες, για την οποία εκφράσαμε την αντίθεση και τη λύπη μας, οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους επιχειρούν μια ακόμα γενοκτονία, ένα ακόμα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Γιατί δεν είναι μόνο οι χιλιάδες σκοτωμένοι και τραυματίες που αφανίζονται κάθε μέρα, αλλά και οι εκατοντάδες χιλιάδες γυναικόπαιδα που ξεριζώνονται από τις εστίες τους και βαδίζουν προς ένα βέβαιο θάνατο χωρίς τροφή, νερό και φάρμακα μέσα στο επερχόμενο πολικό ψύχος.

Με ποιο δικαίωμα τάχα εξοντώνουν έναν ολόκληρο λαό; Μας λένε ότι το κάνουν για να συλλάβουν τον Οσάμα Μπιν Λάντεν και να τιμωρήσουν τους Ταλιμπάν. Ομως οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες περνούν και το μόνο που καταφέρνουν είναι να γκρεμίζουν σχολεία, νοσοκομεία, αποθήκες του Ερυθρού Σταυρού, χαμόσπιτα, να καταστρέφουν τη σχεδόν ανύπαρκτη υποδομή ενός φτωχού λαού και να εξοντώνουν αθώους ανθρώπους.

Είναι φανερό πια ότι αυτή η σταυροφορία κατά της τρομοκρατίας αποτελεί ένα προπέτασμα καπνού για να κρύψει τους πραγματικούς στόχους της Νέας Τάξης που θέλουν να επιβάλουν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι στενοί τους σύμμαχοι.

Η συσσώρευση αυτής της πρωτοφανούς δυνάμεως καταστροφής στη μεγάλη στρατηγικής σημασίας περιοχή έχει ένα και μόνο σκοπό: να πτοήσει τους λαούς και να τους κάνει να δεχτούν την απόλυτη κυριαρχία των ισχυρών της Γης. Κυριαρχία οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και τώρα στρατιωτική.

Βρισκόμαστε στην αρχή μιας καινούριας παγκόσμιας εκστρατείας, με στόχο τον εκφοβισμό και την υποταγή των λαών - όλων των λαών. Για το σκοπό αυτό οι πολεμοχαρείς κύκλοι των ΗΠΑ παίρνουν όλο και πιο σκληρά μέτρα προκειμένου να εξουδετερώσουν την κοινή γνώμη κι αυτού του ίδιου του αμερικανικού λαού, ώστε να δεχτεί τα πολεμοχαρή σχέδιά τους.

Μπροστά σ' αυτή την αναδυόμενη διεθνή κρίση που απειλεί τις ελευθερίες και τα δικαιώματά μας, εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας προς το λαό του Αφγανιστάν, υπερασπιζόμαστε τα δικά μας δικαιώματα.

Με αγωνία και οργή παρατηρούμε την Ευρώπη να συντάσσεται στο άρμα της αμερικανικής πολιτικής. Βλέπουμε την ελληνική κυβέρνηση να συμμετέχει με πρωτοβουλίες που συντείνουν στη συγκάλυψη του εγκλήματος κατά των αμάχων, με το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας. Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να συντάσσεται ενεργά σ' αυτή την εκστρατεία της διαστρέβλωσης, του εκφοβισμού και της ντροπής, θα πρέπει να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της Ευρώπης για να σταματήσει η συμμετοχή της σ' ένα νέο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Να απομονωθούν οι ΗΠΑ και οι πολεμοχαρείς του ΝΑΤΟ που περιφρονούν τον ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο και θέτουν σε κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη και την ασφάλεια των λαών.

Ηδη μετά την Αγγλία σπεύδουν τώρα να στείλουν τις δικές τους ειδικές δυνάμεις οι Γάλλοι, οι Ιταλοί και οι Γερμανοί και πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο θα ακολουθήσουμε κι εμείς.

Το σημερινό κλίμα φοβίας και τρόμου που έχει επιβληθεί από τους Αμερικανούς στη χώρα μας, θυμίζει ημέρες χούντας, ημέρες ξένης κατοχής.

Ενώ όλοι σχεδόν οι Ελληνες συμφωνούν με τις δικές μας απόψεις και τη δική μας στάση, παρατηρούμε ότι ελάχιστοι επώνυμοι έχουν το θάρρος να εκφραστούν ανοιχτά για τα μεγάλα αφεντικά, τους Αμερικανούς. Μια άτυπη λογοκρισία ντροπιάζει τη μεγάλη πλειοψηφία των ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης προσπαθώντας να πνίξει κάθε αντίθετη φωνή.

Να δούμε αν θα μπορέσουν να πνίξουν και τη σημερινή μας φωνή - φωνή λαού - που όσο θα περνούν οι μέρες θα γίνεται όλο και πιο ισχυρή. Ετσι, μέσα σ' αυτό το ψυχροπολεμικό κλίμα πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να στείλουν και Ελληνες φαντάρους σ' αυτό το βρώμικο πόλεμο, να πάμε και μεις να σκοτώνουμε γυναικόπαιδα και να θυσιάσουμε τα παιδιά μας στο βωμό ξένων ειδικών αποικιοκρατικών και βρώμικων συμφερόντων.

Κρίμα γιατί τα μέλη της σημερινής κυβέρνησης φώναζαν κάποτε "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο". Πού να το ήξεραν ότι αυτό το συνδικάτο θα τους υποχρέωνε κάποτε να γίνουν συνεργοί σ' ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, με το οποίο η χώρα μας θα ντρέπεται εις τους αιώνας των αιώνων. Κρίμα!

Ο κ. Σημίτης, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, θα πρέπει να πει στους πολεμοχαρείς συνεταίρους της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ ότι "η Ελλάδα είναι μια πολύ μικρή χώρα για να συμπράξει σε ένα τόσο μεγάλο έγκλημα".

Ο Λαός της Αθήνας, ο Λαός της Ελλάδας, πιστός στις εθνικές και ιστορικές του παραδόσεις, διαλέγει για άλλη μια φορά το δρόμο της αντίθεσης προς τους ισχυρούς που σκορπούν βία και θάνατο. Διαλέγει το δρόμο της υπεράσπισης του δικαιώματος των λαών να ορίζουν οι ίδιοι τη ζωή και τη μοίρα τους.

ΟΧΙ στο νόμο του ισχυρότερου.

ΟΧΙ στο νόμο της ζούγκλας.

ΟΧΙ στους βομβαρδισμούς.

ΟΧΙ στη συμμετοχή της Ελλάδας στο βρώμικο πόλεμο.

ΝΑΙ στην Ειρήνη»!

Αγωνιζόμαστε ενάντια στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών, στο χτύπημα των δικαιωμάτων μας και την αφαίρεση των κατακτήσεών μας. Περνάμε στην επίθεση για νέα δικαιώματα, νέες κατακτήσεις για να σταματήσουμε τον πόλεμο, βροντοφώναξαν από νωρίς το απόγευμα από την προσυγκέντρωση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Τα Συνδικάτα Οικοδόμων και Μετάλλου, οι Ομοσπονδίες Κλωστοϋφαντουργών, εργαζομένων στο Φάρμακο, εργαζόμενοι στο δημόσιο και στις μεταφορές, επαγγελματοβιοτέχνες, η Πανελλήνια Ενωση Λιθογράφων, έδωσαν το δικό τους δυναμικό «παρών», μετατρέποντας την οργή τους σε ενωμένη αγωνιστική ταξική δράση. Πλάι τους οι παλαιοί αγωνιστές, η γενιά της Εθνικής Αντίστασης που στα χνάρια της βαδίζουν οι σημερινοί πρωτοπόροι του εργατικού κινήματος. Ο αντιστασιακός Δημ. Ολλανδέζος μας είπε ξεκάθαρα ότι «η πείρα μας μας έχει αποδείξει ότι μόνο με τον αγώνα θα σταματήσουμε τον πόλεμο», ενώ το ίδιο σαφής και ο νεολαίος εργάτης Θ. Κασκάνης, τόνισε ότι «διαδηλώνουμε κατά του πολέμου και, ταυτόχρονα, κατά του χτυπήματος των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας που μεθοδεύεται μέσα από αυτή τη διαδικασία που λέγεται πόλεμος». Μαζί και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, που στο πανό της έκανε ξεκάθαρο ότι οι γυναίκες δεν πρόκειται να αφήσουν το ΝΑΤΟ να πάρει τα παιδιά τους.

Λίγο πριν τις 6 το απόγευμα και οι διαδηλωτές σήκωσαν τα πανό τους και φωνάζοντας το σύνθημα «Ενας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός» ξεκίνησαν να ενωθούν με τους συναγωνιστές τους στη μεγάλη αντιπολεμική συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Μπροστά το Συνδικάτο Οικοδόμων που που έδινε το σύνθημα «Οχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών, Διεθνιστικός - Αντιιμπεριαλιστικός Αγώνας η απάντηση» και λίγο πιο πίσω το Συνδικάτο Μεταλλεργατών που δήλωνε στο πανό του: «Η εργατική τάξη δε συναινεί στα πολεμικά σχέδια των πλουτοκρατών».

Αυτός ο ξεχωριστός παλμός που εκφράστηκε χτες το βράδυ επί τέσσερις ώρες στο κέντρο της πρωτεύουσας δεν ήταν απρόσωπος. Είχε στίγμα και δήλωση: Κάθε διαδηλωτής κι ένας μαχητής για την οργάνωση των επόμενων βημάτων.

Από νωρίς χτες το απόγευμα όλα έδειχναν πως το αντιπολεμικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα θα ήταν μεγάλο. Πως όλο και περισσότεροι Αθηναίοι συνειδητοποιούν το σύνθημα - γραμμένο σ' ένα απ' τα πανό των συνδικαλιστικών οργανώσεων - «Ιδρωνε για την ειρήνη, να μην αιμορραγείς στον πόλεμο». Για τη βαρβαρότητα αυτού του πολέμου δεν υπάρχει πλέον καμία αμφισβήτηση, όχι ότι υπήρξε ποτέ, άλλωστε. Απλώς, όπως είπε και στο χαιρετισμό του ο Μ. Θεοδωράκης, «οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες περνούν και το μόνο που καταφέρνουν οι Αμερικάνοι είναι να γκρεμίζουν σχολεία, νοσοκομεία, αποθήκες του Ερυθρού Σταυρού, χαμόσπιτα, να καταστρέφουν τη σχεδόν ανύπαρκτη υποδομή ενός φτωχού λαού και να εξοντώνουν αθώους ανθρώπους». Τώρα δηλαδή γίνεται εντελώς ξεκάθαρο ότι αυτή η σταυροφορία κατά της τρομοκρατίας αποτελεί το προπέτασμα καπνού για να καλυφθούν οι πραγματικοί στόχοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Η πορεία που ξεκίνησε μετά τις ομιλίες δυναμικά, μαχητικά και με πολύ πείσμα άρχισε να κυλά προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία. Στην κεφαλή το πανό της ΕΕΔΥΕ, πλαισιωμένο από δεκάδες ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, συνδικαλιστές και άλλους παράγοντες της δημόσιας ζωής.

Κυρίαρχο σύνθημα για μια ακόμα φορά το «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», αλλά και «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω απ' τα σύνορα δεν έχουνε δουλιά».

Πίσω ακριβώς το δυναμικότατο μπλόκο του ΠΑΜΕ, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων, δεκάδες συνδικαλιστικοί και μαζικοί φορείς (λιθογράφοι, εργαζόμενοι στις Μεταφορές και στην Ενέργεια, Συνδικάτο Οικοδόμων, εργαζόμενοι στα ΕΛΤΑ κλπ.), τα Σωματεία εργαζομένων του «Θριασίου», οι πάντα παρούσες γυναίκες της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), μπλόκα των εκπαιδευτικών, η «Συμπαράταξη για την Αθήνα», η Νεανική Δράση για την Ειρήνη, φοιτητές και μαθητές, αλλά και η Επιτροπή Γονέων Στρατευμένων κλπ. Ολοι με μια φωνή φώναξαν και ξαναφώναξαν «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη», παροτρύνοντας έτσι όλους όσοι στέκονταν στα πεζοδρόμια και κοιτούσαν την πορεία να πορευτούν μαζί τους. Να διατρανώσουν έτσι τη θέλησή τους για ειρήνη και την απόφασή τους να αγωνιστούν για να την εδραιώσουν. Μάλιστα, έξω απ' τη Βουλή μέλη των πανελλήνιων Ομοσπονδιών Αστυνομικών, Πυροσβεστών και Λιμενικών υπαλλήλων, έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας με θεσμικά και οικονομικά αιτήματα. Χειροκρότησαν την πορεία που περνούσε από μπροστά τους και εισέπραξαν το αντίστοιχο χειροκρότημα.

Στο «Πενήντα χρόνια ΝΑΤΟ, η ίδια ιστορία, χούντες, πόλεμοι, τρομοκρατία» η άρχουσα τάξη της χώρας απάντησε με τον κλασικό, γνώριμο τρόπο της: Πολλές οι κλούβες και δεκάδες οι διμοιρίες των ΜΑΤατζήδων που έζωναν τη Βουλή, την πρεσβεία της Βρετανίας κι αυτή των ΗΠΑ, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους ενάντια στον «εχθρό λαό».

Τα συνθήματα έγιναν ακόμα πιο έντονα, ακόμα πιο δυνατά όσο η πορεία πλησίαζε την αμερικανική πρεσβεία. Ακριβώς έξω απ' το φρούριο των δολοφόνων ιμπεριαλιστών το «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» ακούστηκε και ξανακούστηκε. Μυριάδες λαού, λοιπόν, πέρασαν και χτες έξω από την πρεσβεία των πετρελαιάδων και των εμπόρων όπλων, αναγκάζοντας τον πρέσβη Μίλερ να μαθαίνει ξανά από την αρχή αριθμητική (σε πρόσφατες δηλώσεις του είχε εκτιμήσει ότι οι διαδηλωτές μπροστά από την πρεσβεία είναι μερικές εκατοντάδες). Οι διαδηλωτές περνούσαν και περνούσαν μπροστά από την πρεσβεία από τις 8,15 που έφτασε το πανό της ΕΕΔΥΕ μέχρι και τις 9 που αποσύρθηκαν οι τελευταίοι. Η πορεία τέλειωσε, το ραντεβού έχει ήδη ανανεωθεί...

Ηρθαμε εδώ, συνέχισε, για να φωνάξουμε ΟΧΙ στο θάνατο. ΝΑΙ στη ζωή. Για να φωνάξουμε ΟΧΙ στον πόλεμο, ΝΑΙ στην ειρήνη. Αμέσως μετά ο Μανώλης Γλέζος έκανε και μια μικρή αναφορά στη στάση του αμερικάνικου λαού στα τελευταία γεγονότα, τονίζοντας: «Ακόμα και αυτός στέκεται στις πρώτες γραμμές του αγώνα και απαιτεί να μη γίνει πόλεμος. Φωνάζει και διαδηλώνει: "Ο πόνος μας να μη γίνει ιαχή πολέμου. Κανένας δε δικαιούται να σκοτώνει αθώους ανθρώπους"». Ο Μανώλης Γλέζος στη συνέχεια υπογράμμισε: «Δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ότι αυτός ο πόλεμος γίνεται για την κυριαρχία των ολίγων. Ο πόλεμος γίνεται για υποταχτούν οι λαοί, να αφαιρεθούν ακόμα περισσότερα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα. Για την κυριαρχία της παγκοσμιοκρατίας».

Κανείς δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος και ήσυχος. Ολοι μας πρέπει να αφουγκραστούμε τον πόνο των θυμάτων. Την ανάσα της αγωνίας ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ολοι μας πρέπει να αγωνιστούμε, να παλέψουμε, να απαιτήσουμε και να φωνάξουμε: «ΟΧΙ στον πόλεμο, ΝΑΙ στην ειρήνη».

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, η Αλέκα Παπαρήγα, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μανώλης Γλέζος, ο Παναγιώτης Κρητικός και ο Ευάγγελος Μαχαίρας, στο χτεσινό μεγάλο αντιπολεμικό συλλαλητήριο της Αθήνας

Τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Π. Κρητικό, τον επίτιμο πρόεδρο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης Ε. Μαχαίρα, τους πρώην υπουργούς Μ. Δρεττάκη και Γ. Κατσιμπάρδη, τον αρχιμανδρίτη Τ. Κιλίφη.

Από το χώρο της Εκπαίδευσης, ο πρύτανης του ΕΜΠ Θ. Ξανθόπουλος, ο καθηγητής Πανεπιστημίου Θ. Γεράνιος, ο καθηγητής του Παντείου Γ. Ρούσσης, ο καθηγητής ΤΕΙ Ν. Φωτιάδης, καθώς και δεκάδες σύλλογοι εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Από το χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο υπερνομάρχης Αθηνών Θ. Κατριβάνος, αντιπροσωπεία της ΝΑΣ, ο δήμαρχος Πετρούπολης Γ. Γιώγος, ο δήμαρχος Βύρωνα Χ. Ρογκάκος, ο δήμαρχος Καισαριανής Γ. Κατημερτζής, ο επίτιμος δήμαρχος Καισαριανής Π. Μακρής, ο δήμαρχος Περάματος Γ. Πατσιλινάκος.

Από το συνδικαλιστικό χώρο, η Γραμματεία του ΠΑΜΕ, η παράταξη της ΔΗΣΕΚ και δεκάδες ομοσπονδίες και συνδικάτα εργαζομένων.

Επίσης, η Πανελλήνια Ενωση Συνταξιούχων Αναπήρων - Θυμάτων Εθνικής Αντίστασης, ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων - Εξορισθέντων '67 - '74, Απόστρατοι Αξιωματικοί από την Κίνηση για την Εθνική Αμυνα.

Ακόμα, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Συμπαραστάσεως των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα η «Φιλότητα», η Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, πολιτιστικοί σύλλογοι και νεολαιίστικοι φορείς.

Η Στέλλα Αλφιέρη

Η αντιπολεμική - φιλειρηνική φωνή του λαού μας, τόνισε ο Θ. Παφίλης, ενώνεται με τις φωνές των λαών όλου του κόσμου στις μεγάλες κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται όλο το διάστημα, από τις ίδιες τις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τις χώρες της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής. Η παγκόσμια λαϊκή οργή για τους δολοφόνους και τρομοκράτες ιμπεριαλιστές στέλνει το μήνυμα πως οι λαοί μπορούν να τους σταματήσουν, πως οι λαοί αφυπνίζονται, αντιστέκονται και το μεγάλο αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό ποτάμι θα ανατρέψει τη νέα ιμπεριαλιστική τάξη.

Οι σκηνές της φρίκης, συνέχισε ο ομιλητής, που βλέπουμε καθημερινά με την εν ψυχρώ δολοφονία αμάχων, τον ανελέητο βομβαρδισμό νοσοκομείων, χωριών, είναι μια τραγική επανάληψη των σκηνών της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, του Βιετνάμ, του Ιράκ, της Γιουγκοσλαβίας και πολλών άλλων σημείων και χωρών του πλανήτη που αποτελούν ζωντανά μνημεία και δείχνουν πως ο τρομοκράτης της ανθρωπότητας ήταν και παραμένει ο ιμπεριαλισμός.

Θέλουν, υπογράμμισε με ιδιαίτερη έμφαση ο Θ. Παφίλης, «να δημιουργήσουν την αίσθηση της παντοδυναμίας του ιμπεριαλισμού. Εχουν αυταπάτες. Ξεχνούν την ιστορία που διδάσκει πως οι λαοί έσπασαν όλες τις αλυσίδες που είχαν κατασκευάσει οι καταπιεστές τους». Σ' αυτό το σημείο, έστειλε μέσα από το λόγο του το μήνυμα: «Δεν είναι ανίκητος ο ιμπεριαλισμός. Είμαστε οι πολλοί, οι δυνατοί, είναι οι λίγοι. Είμαστε με το δίκιο και την ειρήνη. Υπηρετούν το άδικο, κάνουν τον πόλεμο. Μπορούμε να τους σταματήσουμε».

Κλείνοντας την ομιλία του ο Θ. Παφίλης, έστειλε μήνυμα αγώνα σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό: «Απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους, τους εργάτες, τους επαγγελματίες, τη νεολαία, τις γυναίκες, τους ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης και τους καλούμε σε παλλαϊκή συσπείρωση:

-- Να συνταχθούν με τα μαχόμενα κινήματα

-- Να συγκροτήσουν παντού, στους χώρους δουλιάς, στις συνοικίες, στα σχολεία, σε κάθε γωνιά, αντιπολεμικές κινήσεις και επιτροπές, να ανοιχτούν στο λαό, να βοηθήσουμε να εκφραστεί η λαϊκή δυναμική που θα συμβάλλει μαζί με άλλους λαούς στην αντεπίθεση».

Εκ μέρους του ΠΑΜΕ, στο χτεσινό παλλαϊκό αντιπολεμικό συλλαλητήριο, χαιρέτισε το μέλος της γραμματείας Πολύβιος Τσίρκας, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε: «Αντιστεκόμαστε στο διεθνή ιμπεριαλισμό και στον τρόμο που έχουν δημιουργήσει σ' όλο τον πλανήτη οι τρομοκράτες και δυνάστες των λαών. Οι πολεμοχαρείς παγκοσμιοκράτες προσπαθούν να περάσουν την αντίληψη πως κάθε αντίσταση στην κρατική βία, στην κάθε μορφής εξουσία, κάθε αγώνας για αλλαγή ή ανατροπή αντιλαϊκών καθεστώτων ή αντίσταση στο πολιτικό - οικονομικό - κοινωνικό κατεστημένο να θεωρείται τρομοκρατική ενέργεια».

Ο Θανάσης Παφίλης

Το μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, κάλεσε τους εργαζομένους σε αγωνιστική ετοιμότητα. Θα χρειαστούν τόνισε, σκληροί αγώνες για να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις. Θα χρειαστεί ένα ευρύ Μέτωπο εργατικής συσπείρωσης και Λαϊκής Συμπαράταξης όλων των εργαζομένων και των Λαϊκών Κοινωνικών Κινημάτων».

Τέλος, ο Π. Τσίρκας, προανήγγειλε ότι το ΠΑΜΕ συνεχίζει τον αγώνα και για το λόγο αυτό, έχει προγραμματίσει ολονύχτια εκδήλωση - διαδήλωση, έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία την Παρασκευή 30 Νοέμβρη.

«Απαιτούμε να μπει τέλος στον πόλεμο», τόνισε στο σύντομο χαιρετισμό της η Στ. Αλφιέρη, εκ μέρους της «Πρωτοβουλίας Γένοβα 2001». Με το πρόσχημα της τρομοκρατίας, συνέχισε, χύνεται αίμα αθώων ανθρώπων. Σ' όλο τον κόσμο, επισήμανε η Στ. Αλφιέρη, το αντικαπιταλιστικό κίνημα δίνει τους αγώνες τους, ακόμα και στις ΗΠΑ, οι συγγενείς των θυμάτων της 11ης Σεπτέμβρη, ζητούν να σταματήσει ο πόλεμος. Αμέσως, μετά η ίδια, επισήμανε ότι και «η κυβέρνηση Σημίτη, προσυπέγραψε αυτόν τον πόλεμο, υποδεχόμενη τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα στη Σούδα, την ίδια στιγμή που απελαύνει τους πρόσφυγες που έρχονται στη χώρα μας». Η Στ. Αλφιέρη, κάλεσε το λαϊκό κίνημα να αγωνιστεί «για να σταματήσει ο πόλεμος, να διευρυνθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, να καταργηθεί ο τρομονόμος και να δοθεί πολιτικό άσυλο στους πρόσφυγες».

Η Δέσποινα Σπανού

Στη συνέχεια στο βήμα ανέβηκε ο Γρ. Φελώνης, πρόεδρος του ΕΚΑ.Ξεκινώντας την ομιλία του επισήμανε: «Ολοι εμείς που είμαστε εδώ σήμερα, όλοι εκείνοι που συμμετέχουν στα Συλλαλητήρια που γίνονται την ίδια ώρα σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, μαζί με όλους εκείνους που συμμετείχαν στα συλλαλητήρια στην Αγγλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία και όλους εκείνους που ήθελαν να έρθουν εδώ σήμερα και δεν μπόρεσαν, δημιουργούμε το παγκόσμιο φιλειρηνικό κίνημα που θα τερματίσει τον παραλογισμό που ξεκίνησε πριν ένα μήνα στο Αφγανιστάν και συνεχίζεται».

Επίσης σε άλλο σημείο τόνισε ότι «αυτή η επιδρομή σχεδιάστηκε από τους Αμερικάνους και εγκρίθηκε από τον ΟΗΕ και τους ηγέτες των χωρών που θέλουν να υπερηφανεύονται για την ευαισθησία τους, την ανθρωπιά τους, για τα δημοκρατικά τους συστήματα. Αυτός ο απάνθρωπος σχεδιασμός υλοποιείται -όπως λένε- για να βρουν δικαίωση τα χιλιάδες θύματα των τρομοκρατικών ενεργειών σε Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον». Κατήγγειλε επίσης όλους αυτούς που ενώ γνωρίζουν τα διαρκή εγκλήματα που διαπράττουν προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους, προκλητικά αδιαφορούν για τον πόνο που προκαλούν και με ικανοποίηση σαρκάζουν γιατί θεωρούν σίγουρη την οικονομική και πολιτική κυριαρχία τους στην Κεντρική Ασία και την ευρύτερη περιοχή».

Ο Γρηγόρης Φελώνης

Ο Πολύβιος Τσίρκας

Μαζικά μαχητικά συλλαλητήρια πραγματοποιήθηκαν χτες βράδυ σε πολλές πόλεις της χώρας με πρωτοβουλία μαζικών φορέων. Ο ελληνικός λαός διατράνωσε τα φιλειρηνικά, αντιπολεμικά του αισθήματα, βροντοφωνάζοντας «ΟΧΙ» στον πόλεμο, καμία εμπλοκή της χώρας μας, καμία περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών.

Το μήνυμα που εστάλη ήταν ηχηρό και ξεκάθαρο, όπως και η δέσμευση για συνέχιση του αγώνα. Κινητοποιήσεις μεταξύ άλλων έγιναν στην Ηγουμενίτσα, στο Αίγιο, στα Τρίκαλα, στην Καλαμάτα, στα Γιάννενα, στην Καβάλα, στην Κοζάνη και στην Πτολεμαΐδα.

Η Αντιπολεμική Επιτροπή Ηρακλείου καλεί σήμερα Παρασκευή, στις 7 το βράδυ, στην αίθουσα «Παπανδρέου» του δήμου, τα μέλη της αλλά και τους φορείς του Ηρακλείου σε συζήτηση με θέμα τη συνέχιση και οργάνωση των δραστηριοτήτων για το επόμενο διάστημα και την πρόταση στα πλαίσια του γιορτασμού του Πολυτεχνείου, να πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με όλους τους μαζικούς φορείς του νησιού Παγκρήτια μηχανοκίνητη πορεία στη βάση της Σούδας, στις 18 του Νοέμβρη.

Οι φιλειρηνιστές της Πάτρας ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της αντιπολεμικής επιτροπής, η οποία απαρτίζεται από 60 και πλέον φορείς, διαδήλωσαν στους κεντρικούς δρόμους της πόλης με αντιιμπεριαλιστικά και αντιπολεμικά συνθήματα «Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», «Εμπρός, λαέ μη σκύβεις το κεφάλι ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη».

Τα «ηνία» της διαδήλωσης κράτησαν για μια ακόμη φορά οι νέοι φιλειρηνιστές, που με τον παλμό, το πάθος και τη νεανική ορμή που τους διέκρινε, έστειλαν μήνυμα ειρήνης και ανυποχώρητου αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Αίσθηση προκάλεσαν τα φέρετρα που είχαν κατασκευάσει - τα μέλη της Νεανικής Δράσης για την Ειρήνη - και τοποθετήσει στην κεφαλή της πορείας, τα οποία συμβόλιζαν την τύχη των μισθοφόρων όπου Γης.

Νωρίτερα στη συγκέντρωση που έγινε στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, η εκπρόσωπος της αντιπολεμικής επιτροπής Φιλαρέττη Ζαφειροπούλου στην ομιλία της τόνισε πως «σήμερα όλοι μαζί υψώνουμε τη φωνή μας κατά του πολέμου. Συντονιζόμαστε με τους λαούς και τα κινήματα που αγωνίζονται για την ειρήνη. Αρνούμαστε τη στρατιωτικοποίηση της κοινωνικής ζωής και την αυταρχικοποίηση των κοινωνιών.

Στη συγκέντρωση χαιρέτισαν, τέλος, η Σοφία Πούλου, εκπρόσωπος του συλλόγου φοιτητών του Βιολογικού, ο Παναγιώτης Λαμπρόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών και ο Αγγελος Κοντογιαννάτος, εκπρόσωπος από το Συνδικάτο Οικοδόμων.

Σύσκεψη του Συντονιστικού των φορέων Αντιπολεμικής Δράσης Ν. Φιλαδέλφειας - Ν. Χαλκηδόνας θα πραγματοποιηθεί σήμερα Παρασκευή 9 του Νοέμβρη και ώρα 6.30 μ.μ. στο Συνδικάτο Οικοδόμων. Οι φορείς που συμμετέχουν είναι: Επιτροπή Ειρήνης, Συνδικάτο Οικοδόμων, Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού και Δέρματος, ΟΓΕ, Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ, Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ.

Eurokinissi

Μέσα από μια δραματοποιημένη παράσταση λίγων λεπτών, που στήθηκε έξω από το προξενείο των ΗΠΑ, οι νέοι κατάφεραν να εκφράσουν όσα προηγούμενα κατήγγειλαν μέσα από το μεγάλο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στην πλατεία Αριστοτέλους και την πρωτόγνωρη σε μαχητικότητα πορεία που ακολούθησε στους δρόμους της πόλης.

Ολο το κέντρο της Θεσσαλονίκης χτες ντύθηκε στα ζωηρά χρώματα της αντίστασης και πάλης. Από νωρίς οι μεγαφωνικές δημιούργησαν το κλίμα ανάτασης και λίγο μετά τις 6 το απόγευμα οι πολίτες μαζικά άρχισαν να καταφθάνουν στο χώρο της προσυγκέντρωσης, που είχαν καλέσει η ΕΔΥΕΘ, η ΝΔΕ και το ΠΑΜΕ. Χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι, άνθρωποι κάθε ηλικίας ανταποκρίθηκαν στο καθήκον που τίθεται πλέον επιτακτικό. Εκεί στο χώρο γύρω από το άγαλμα του Βενιζέλου ο Ν. Ζώκας, γραμματέας της ΕΔΥΕΘ, μιλώντας στους διαδηλωτές, ανέφερε: «Ο κάθε πόλεμός τους φέρνει το θάνατο και τη δυστυχία στους λαούς, δίνει όμως τεράστια κέρδη στις πολυεθνικές και στις στρατιωτικές βιομηχανίες. Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο του ιμπεριαλισμού και ο μόνος δρόμος, που έχουν οι λαοί, είναι η καθημερινή, μαζική και ανειρήνευτη πάλη εναντίον του».

Και αμέσως μετά, συγκροτημένα, με πορεία, οι χιλιάδες διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το χώρο της συγκέντρωσης.

Στην πλατεία Αριστοτέλους, όπου είχε δοθεί το ραντεβού, αντάμωσε ο ανυπόταχτος λαός. Από εκεί με μια φωνή απαίτησε να σταματήσει τώρα ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους. Κάλεσε την κυβέρνηση να απεμπλέξει τη χώρα μας από τον άδικο πόλεμο και προειδοποίησε πως δε θα δεχτεί καμία περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών.

Στη συγκέντρωση χαιρέτισαν οι εκπρόσωποι της Επιτροπής Φορέων. «Ο πόλεμός τους είναι ένδειξη ότι δεν μπορούν να επιβληθούν με πολιτικά, οικονομικά, πολιτιστικά και διπλωματικά μέσα. Και δεν μπορούν να επιβληθούν γιατί οι αξίες που πρεσβεύουν είναι αξίες του άδικου, ανελεύθερου και σάπιου κοινωνικού συστήματος. Γι' αυτό έχουν ανάγκη τον πόλεμο και την τρομοκρατία», είπε ο εκπρόσωπος της Αντιπολεμικής Επιτροπής, Στ. Αγκούτογλου. Και κατέληξε: «Τότε είναι όμως που οι λαοί αφυπνίζονται κι αγωνίζονται. Και η δύναμη που γεννιέται είναι ακατανίκητη. Οδήγησε όλες τις προηγούμενες αυτοκρατορίες στο μουσείο της Ιστορίας. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα με την ιμπεριαλιστική υπερδύναμη των ΗΠΑ».

Ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, Κ. Παπαδόπουλος, δήλωσε: «Είμαστε εδώ για να εκφράσουμε την ανησυχία μας για τα νέα μέτρα που προωθούνται στο όνομα της πάταξης της τρομοκρατίας. Μέτρα που περιορίζουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών».

Ο πρόεδρος του ΕΚΘ, Ν. Γιαννόπουλος, τόνισε πως «οφείλουμε να πορευτούμε όλοι μαζί για την υπεράσπιση της ειρήνης, για τη διεύρυνση των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών».

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης, Στ. Ζαχαρέλης. κατήγγειλε ότι «ο πόλεμος, που έχει ξεκινήσει για την πάταξη της τρομοκρατίας, αποτελεί στην ουσία ένα ακόμη άλλοθι των ισχυρών του πλανήτη για την επιβολή της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής τους υπεροχής».

Επίσης, χαιρέτισαν ως εκπρόσωπος της ΤΕΔΚ ο δήμαρχος Νεάπολης, Γρ. Χατζησάββας, ο δήμαρχος Καλαμαριάς, Χρ. Οικονομίδης, και ο πρόεδρος ΕΔΟΘ-Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ, Δ. Κίτσιος.

Αμέσως μετά, το μεγάλο πλήθος βγήκε στο δρόμο. Και η πορεία εξελίχθηκε σε ένα σάλπισμα της πίστης πως «μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί». Βροντοφωνάζοντας πως «Ενας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός», καταγγέλλοντας πως «ΝΑΤΟ, CIA, πλουτοκράτες είναι οι τρομοκράτες» και υποδεικνύοντας το μόνο δρόμο που μπορούν να βαδίσουν οι λαοί μέσα από το σύνθημα «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη», οι χιλιάδες διαδηλωτές κατευθύνθηκαν στο αμερικανικό προξενείο.

Στην κατάμεστη από ανθρώπους του Πνεύματος, των Γραμμάτων και της Επιστήμης αίθουσα της Παλαιάς Βουλής έγινε χτες η παρουσίαση του συγγράμματος της Μαρίας Νεγρεπόντη - Δελιβάνη «Συνωμοτική παγκοσμιοποίηση». Το βιβλίο επανακυκλοφορεί σε δεύτερη ανανεωμένη έκδοση η οποία ενσωματώνει τις πρόσφατες εξελίξεις, ακόμη και τα χτυπήματα της 11ης Σεπτέμβρη στο Μανχάταν και την Ουάσιγκτον, συνδέοντάς τα με τη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση». Σε αυτόν δηλαδή τον κόσμο «όπου το μισό περίπου του πληθυσμού του πλανήτη φυτοζωεί με λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα, όπου οι 20 πλουσιότεροι άνθρωποι της Γης έχουν συγκεντρώσει το ΑΕΠ σαράντα οχτώ υπανάπτυκτων χωρών, όπου τα 4.000.000 των Ισραηλιτών κατέχουν εισόδημα ίσο με το αντίστοιχο 200.000.000 Παλαιστινίων, όπου 600 εκατ. παιδιά είναι άστεγα ή επιβιώνουν στην απόλυτη φτώχεια, όπου 160 εκατ. παιδιά κάτω των 5 ετών υποσιτίζονται, όπου 250 εκατ. εργαζόμενοι αποτελούν αντικείμενο ανθρώπινης εκμετάλλευσης ή και δουλείας, όπου 100 εκατ. δεν πηγαίνουν στο σχολείο, όπου 30 εκατ. γυναικόπαιδα έχουν γίνει πρόσφυγες ή εκτοπισμένοι, όπου 2 εκατ. παιδιά σκοτώθηκαν σε πολεμικές συρράξεις στη 10ετία του '90 και άλλα 6 εκατ. έχουν τραυματιστεί ή είναι ανάπηρα».

Στο πάνελ των ομιλητών, με συντονιστή το δημοσιογράφο Γ. Τσαπόγα, συμμετείχαν η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, ο Στ. Παπαθεμελής βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός, ο Γ. Αλογοσκούφης βουλευτής και συντονιστής του οικονομικού τομέα της ΝΔ, ο Γ. Χατζηκωσταντίνου οικονομολόγος καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, ενώ ο εκδότης Β. Παπαζήσης άνοιξε την εκδήλωση. Επίσης συμμετείχαν ο φιλέλληνας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο ΙΙ του Παρισιού Κλοντ Αλμπαλί, όπως και η Γαλλίδα οικονομολόγος Εντέλ Λεμεντιέν.

Τα πολύ πρόσφατα γεγονότα έρχονται να προστεθούν στην ύλη της πρώτης έκδοσης του βιβλίου και να αποτελέσουν τη διαλεκτική του συνέχεια. Με επιστημονική εμβρίθεια και πολιτική άποψη, όπως τόνισαν οι ομιλητές, η Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη απευθύνεται στον καθένα που ενδιαφέρεται για τα ζητήματα και τις επιπτώσεις της «παγκοσμιοποίησης». Επισημαίνεται ότι το σύγγραμμα θα βρει αναγνώστες και έξω από τα σύνορα της χώρας. Ηδη ετοιμάζονται οι μεταφράσεις στα γαλλικά, ρουμανικά και έπεται συνέχεια.

Ακολούθως υπογράμμισε: «Ευχολόγιο κατάντησαν οι υποσχέσεις ότι η καπιταλιστική διεθνοποίηση καταργεί την κρίση, τις αντιθέσεις, οδηγεί στη σύγκλιση και εναρμόνιση των επιπέδων ανάπτυξης. Διαψεύδονται από το γεγονός ότι ο κύκλος της κρίσης εκδηλώνεται συνεχώς και η τάση είναι να αγκαλιάζει και να επηρεάζει όλο και μεγαλύτερο αριθμό χωρών, ακριβώς λόγω της βαθμίδας που βρίσκεται η καπιταλιστική διεθνοποίηση.

Τα καπιταλιστικά κράτη δεν μπορούν και δε θέλουν να κτίσουν συμμαχίες και συνεργασίες σε ισότιμη βάση. Οταν γίνεται λόγος για "παγκοσμιοποίηση", οφείλουμε να έχουμε υπόψη ότι αυτή συνεπάγεται ταξικές ανισότητες, ανισόμετρη ανάπτυξη ανάμεσα σε χώρες, με πανίσχυρη την τάση της διεύρυνσης, της εμβάθυνσης, της επιδείνωσης. Παγκοσμιοποίηση σημαίνει ταξική πάλη, ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί».

«Οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες - επισήμανε στη συνέχεια -δεν ενδιαφέρονται για να ανεβάσουν το επίπεδο των λαών και των χωρών στο ίδιο σημείο. Τα πλεονεκτήματα της συνεργασίας τα καρπώνονται τα μονοπωλιακά συγκροτήματα, τα διεθνικά μονοπώλια, ούτε καν οι λαοί των πιο ισχυρών καπιταλιστικών χωρών, ενώ ούτε λόγος να γίνεται για συνολική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των υπόλοιπων. Αν πρόκειται να έχουμε κάποια σύγκλιση, σε ορισμένα ζητήματα, θα είναι σύγκλιση στον κατήφορο των λαϊκών δικαιωμάτων.

Μύθος αποδείχτηκε ότι η αύξηση του ΑΕΠ, η λεγόμενη μεγέθυνση της οικονομίας και ο οργανωτικο-τεχνολογικός εκσυγχρονισμός της συνεπάγεται λαϊκή ευημερία, ότι η αύξηση των επενδύσεων θα φέρει νέες θέσεις εργασίας. Οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται είναι και θα είναι πολύ λιγότερες από τις θέσεις που χάνονται».

Εν συνεχεία τόνισε: «Μύθο, επίσης, αποτελεί η θεωρία ότι τώρα πια καταργείται ή πάει προς κατάργηση το εθνικά συγκροτημένο καπιταλιστικό κράτος. Οι συμφωνίες δεν είναι υπερκρατικές, αλλά διακρατικές. Φαινομενικά και μόνο οι αποφάσεις μοιάζουν να έρχονται από τα έξω προς τα μέσα. Δε θα υπήρχαν διεθνείς αποφάσεις, αν δεν υπήρχε ένας τόσο μεγάλος αριθμός χωρών, δηλαδή κυβερνήσεων που συμφωνούν μεταξύ τους στη λήψη των αντιλαϊκών μέτρων, στην εξαπόλυση πολέμου.

Μπορεί μια χούφτα χώρες να ασκούν την καθοριστική επίδραση στις διεθνείς εξελίξεις, αλλά αυτές οι χώρες, δε θα μπορούσαν να κάνουν όmως και ;o,τι θέλουν, αν δεν υπήρχαν οι πολλές άλλες που ελέω των κυβερνήσεων και των μηχανισμών εξουσίας συμφωνούν, προσαρμόζονται. Πολλές χώρες, αστικές κυβερνήσεις αισθάνονται ριγμένες από τις αποφάσεις που φέρνουν τη σφραγίδα των λίγων, των πιο ισχυρών, όμως αυτό δεν αλλάζει τη γενική τάση της συμμόρφωσης στις επιλογές στο πεδίο της οικονομίας, στην κοινωνική πολιτική, ακόμα και όταν οξύνονται οι αντιθέσεις μεταξύ τους.

Οι αναδιαρθρώσεις που κατά κύματα πραγματοποιούνται είτε από κλασικά συντηρητικά είτε από σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, εκφράζουν αντικειμενικές ανάγκες του διεθνοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αντιφάσεις του, να προσαρμοστεί στις σημερινές συνθήκες και να διατηρηθεί. Είναι επιλογή στρατηγικής σημασίας να εγκαταλειφθεί η πολιτική της εκτεταμένης κρατικής καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και των γενικευμένων κοινωνικών παροχών υπέρ της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας, της εκτεταμένης εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, της Ασφάλισης. Δεν είναι δυνατόν να εξηγηθεί η συμπεριφορά ενός κόμματος ή και η στροφή του σε μια άλλη κατεύθυνση σαν μια αλλαγή νοοτροπίας ή πολύ περισσότερο από τη στάση των ηγεσιών και των προσώπων, αλλά από το πώς τοποθετείται απέναντι στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα».

Αναφερόμενη στον αγώνα κατά της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης η ομιλήτρια τόνισε: «Ο διεθνοποιημένος αγώνας, λοιπόν, κατά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής είναι αγώνας κατά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, κατά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στο εθνικό και το διεθνικό πεδίο, εναντίον των πολιτικών φορέων και των κοινωνικών στηριγμάτων τους, δηλαδή της κυρίαρχης τάξης, της ολιγαρχίας του πλούτου.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια διευρύνονται οι λαϊκές δυνάμεις και τα κινήματα που νιώθουν την ανάγκη μιας διεθνούς συντονισμένης δράσης κατά των επιλογών διεθνών ενώσεων και οργανισμών, όπως και περιφερειακών. Τα κινήματα κατά της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης έχουν αισθητή παρουσία, με αποκορύφωμα τη Γένοβα. Ωστόσο, θα χρειαστεί ακόμα χρόνος, προκειμένου τα κινήματα αυτά να μην πέφτουν σε παγίδες του τύπου "υπέρ ή κατά της παγκοσμιοποίησης". Η κυριότερη παγίδα, πάντως, είναι να έχεις την αυταπάτη ότι μπορεί να "ρυθμίσεις την παγκοσμιοποίηση", παρακάμπτοντας το κύριο, την ταξική της ουσία, τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς. Είναι διαφορετικό ζήτημα να διαμορφώνονται μέτωπα πάλης, συμμαχίες, μεγάλα κινήματα δυνατά και ικανά να αποσπούν κατακτήσεις, να θέτουν εμπόδια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, και διαφορετικό να πιστεύεις ότι μπορεί, σε συνεννόηση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, να βρεις τρόπους, όπου να συνυπάρχει και η καπιταλιστική αγορά και η σχεδιασμένη πολιτική προς όφελος της λαϊκής ευημερίας. Κατακτήσεις με τη μέθοδο του διαλόγου και της πειθούς διά της λογικής δεν υπάρχουν, κατακτήσεις έρχονται με βάση το συσχετισμό δύναμης, εννοείται με την πάλη για αλλαγή του υπέρ των λαών, σε πλήρη, ασυμφιλίωτη αντίθεση με τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, αλλά και τις αντίστοιχες ενώσεις που σήμερα ηγεμονεύουν και εξουσιάζουν».

Η Αλέκα Παπαρήγα κατέληξε σημειώνοντας: «Οσο θα κυριαρχεί ο ιμπεριαλισμός, ο πόλεμος θα είναι πανταχού παρών ως απειλή, δηλαδή με το πιστόλι στον κρόταφο, και βεβαίως και ως πράξη. Με διάφορα προσχήματα, σήμερα π.χ. κάτω από το πρόσχημα της τρομοκρατίας. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι μάταιες οι δραστηριότητες, οι αγώνες κατά του πολέμου, ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν παίζει κανένα ρόλο μπροστά στους νόμους του συστήματος. Κάθε άλλο. Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι, αν ξέρεις ότι ιμπεριαλισμός ίσον πόλεμος, ότι παγκοσμιοποίηση σημαίνει ταξική εκμετάλλευση, ανισόμετρη ανάπτυξη, σχέσεις κυριαρχίας και καταπίεσης ανάμεσα σε κράτη, σημαίνει ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που φτάνουν ως τον ανοιχτό ή κρυφό και παράπλευρο πόλεμο ανάλογα με την περίοδο και τις συνθήκες, αν ξέρεις και κατανοείς όλα αυτά, τότε το διεθνιστικό κίνημα πρέπει να έχει την τάση να γίνεται όλο και πιο βαθιά αντιιμπεριαλιστικό, αντικαπιταλιστικό, ότι το κίνημα για την ειρήνη ταυτίζεται με την πάλη κατά του ιμπεριαλισμού.

Αν κατανοείς ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μια ουδέτερη διαδικασία, αλλά βαθιά ταξική, τότε θα παλεύεις για έναν άλλο διεθνισμό, για μια διεθνή συνεργασία, που δε θα έχει κίνητρο και σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά τη λαϊκή κοινωνική ευημερία.

Η διεθνοποίηση ως διαδικασία δε μοιράζεται ανάμεσα σε λαούς και αστικές κυβερνήσεις. Ή θα κυριαρχούν οι αστικές κυβερνήσεις ή οι λαοί».

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-

Ο πόλεμος που έχουν εξαπολύσει οι ΗΠΑ και πια έχει διανύσει τον πρώτο του μήνα, κόστισε στους επιτεθέμενους περίπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια, σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών και Στρατιωτικών Εκτιμήσεων (CSBA), ενός οργανισμού που ασχολείται με στρατιωτικά ζητήματα και εδρεύει στην Ουάσιγκτον. Αρκεί αυτό το ποσό για να αναλογιστεί κανείς το συνολικό κόστος αυτού του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» που έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ κατά του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένου και του «εσωτερικού μετώπου». Κατά προσέγγιση πάντα να υπολογίσει και με την πιθανότητα να τον πιάσει ίλιγγος...

Φυσικά το Πεντάγωνο από την πλευρά του αρνήθηκε να υπολογίσει το κόστος των επιχειρήσεων, ενώ η εκπρόσωπος Σούζαν Χάνσεν όμως είπε ότι το υπουργείο Αμυνας υπολογίζει στα 12,8 δισ. δολάρια που έλαβε από το συνολικό πακέτο των 40 δισεκατομμυρίων που ενέκρινε το Κογκρέσο ως κατεπείγουσα χρηματοδότηση μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.

Σύμφωνα με τον CSBA, η επιχείρηση στο Αφγανιστάν κοστίζει από 500 εκατομμύρια μέχρι 1 δισ. δολάρια κάθε μήνα. Παίρνοντας ως σημείο σύγκρισης τον Πόλεμο του Κόλπου, το 1991, ο διευθυντής του CSBA Στιβ Κόζιακ, υπολογίζει ότι οι περίπου 2.000 πτήσεις των αμερικανικών βομβαρδιστικών έχουν κοστίσει περί τα 860 εκατομμύρια δολάρια. Σε αυτό το ποσό θα πρέπει να προστεθούν και τα 90 εκατομμύρια δολάρια που κόστισε η εκτόξευση περίπου 90 πυραύλων «Τόμαχοκ» από τα αμερικανικά σκάφη. Η ανάπτυξη στρατευμάτων στο Ουζμπεκιστάν κοστίζει 25 εκατομμύρια δολάρια - συγκρινόμενη με παλαιότερες επιχειρήσεις - και η ανάπτυξη των ειδικών δυνάμεων πολλά εκατομμύρια επιπλέον. Συγκρητικά, ο πόλεμος στο Κόσσοβο, με τις 8.500 επιχειρήσεις των βομβαρδιστικών αεροσκαφών, κόστισε στις ΗΠΑ περίπου τρία δισεκατομμύρια δολάρια.

ΜΟΝΤΡΕΑΛ.--

Κατάλογο 83 ατόμων και εταιριών, που εναντίον τους έχουν εγερθεί υποψίες ότι συνδέονται με τρομοκρατικά δίκτυα και τη δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων όλων των ανωτέρω, ανακοίνωσε χτες η καναδική κυβέρνηση.

Τα ονόματα της τράπεζας «Barakaat North America» και του Λιμπάν Χουσέιν υπάρχουν πια στους δυο καταλόγους, τόσο των ΗΠΑ -αφού κατά τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους η τράπεζα σχετίζεται με το δίκτυο του μπιν Λάντεν αλ-Κάιντα- όσο και του Καναδά. Συγκεκριμένα, στην υπουργική καναδική απόφαση αναφέρεται ότι θα ερευνηθούν όλοι οι λογαριασμοί της τράπεζας αυτής και θα γίνουν οι απαραίτητες δεσμεύσεις λογαριασμών.

Πελάτες της τράπεζας είναι Καναδοί αλλά σομαλικής καταγωγής. Ο τοπικός διευθυντής της ανακοίνωσε ότι δεν έχει καμία σχέση με τον Οσάμα μπιν Λάντεν. Κατασχέθηκαν, πάντως, από τις καναδικές αρχές περίπου ένα εκατομμύριο καναδικά δολάρια.

Associated Press

Γερμανοί των ειδικών δυνάμεων σε εκπαίδευση

Μερικές εκατοντάδες απ' τους 3.900 Γερμανούς στρατιώτες που προσφέρει η κυβέρνηση του καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ στον πόλεμο των ΗΠΑ θα σταλούν στο Ουζμπεκιστάν για την περίπτωση που αποφασιστεί να συμμετάσχουν σε επέμβαση στο Αφγανιστάν, υποστήριξε χτεσινό ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΜΠΙΛΝΤ»...

Πιο συγκεκριμένα, η «ΜΠΙΛΝΤ» αναφέρει πως εκατό άνδρες των ειδικών δυνάμεων του στρατού (δυνάμεις γνωστές ως KSK) και 800 άνδρες, εκ των οποίων αρκετοί χειριστές των αρμάτων τύπου «Fuchs» που εντοπίζουν πυρηνικά, βιολογικά και χημικά όπλα, μαζί με μία υγειονομική μονάδα θα μεταφερθούν σε βάση του Ουζμπεκιστάν. Οι πληροφορίες αυτές καταγράφονται δίχως ωστόσο να προσδιορίζεται, έστω αδρά, η προέλευσή τους...

Το ίδιο 24ωρο, ο καγκελάριος Σρέντερ ξεκινούσε, και στην πράξη, τις προσπάθειες να αμβλύνει τις αντιδράσεις ορισμένων στελεχών των Πρασίνων που αντιδρούν στην εντατικοποίηση των βομβαρδισμών στο Αφγανιστάν, με απώτερο στόχο να πείσει το σώμα της ομοσπονδιακής Βουλής να υπερψηφίσει, ει δυνατόν, την πρότασή του για την αποστολή και συμμετοχή 3.900 Γερμανών στρατιωτών σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, κυρίως επιμελητειακού χαρακτήρα, «σε Αφγανιστάν, βόρεια Αφρική, Περσικό Κόλπο και παρακείμενες περιοχές». Στη διάρκεια ομιλίας του στη Βουλή, ο Σρέντερ επανέλαβε πως δεν υπάρχει «άλλη εναλλακτική» από τη συνέχιση του πολέμου, πως εκτός απ' τα στρατιωτικά μέσα θα χρησιμοποιηθούν και τα διπλωματικά, όπως είπε, «ιδιαίτερα όσον αφορά τη Μέση Ανατολή». Και ο Γερμανός καγκελάριος, προειδοποιώντας για τη μακρά διάρκεια αυτού του πολέμου, κατέληξε λέγοντας: «Η αναχαίτιση της διεθνούς τρομοκρατίας απαιτεί μεγάλες προσπάθειες και απαιτούν σταθερότητα πορείας μεγάλων αποστάσεων»...

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ-ΒΑΓΔΑΤΗ.-

«Η ιρακινή ηγεσία διατηρεί μυστικό στρατόπεδο εκπαίδευσης εξτρεμιστών ισλαμιστών προκειμένου να είναι σε θέση να πλήξουν στόχους στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη». Αυτό υποστηρίζουν σε συνέντευξη που παραχώρησαν στην αμερικανική εφημερίδα «The New York Times» δύο στελέχη των ιρακινών μυστικών υπηρεσιών, που φέρονται να αποσκίρτησαν από το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν. Την ίδια στιγμή, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών επανέφερε στο προσκήνιο το ενδεχόμενο πραγματοποίησης επίθεσης κατά του Ιράκ, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν.

Τα ονόματα των δύο ανδρών δε γνωστοποιούνται αλλά αναφέρεται ότι ο ένας ήταν υποστράτηγος και ο δεύτερος λοχαγός στις ιρακινές μυστικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, πολλοί μη Ιρακινοί ισλαμιστές εκπαιδεύονται στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, που βρίσκεται νότια της Βαγδάτης, και ένα από τα βασικά στάδια της εκπαίδευσης είναι η πραγματοποίηση αεροπειρατείας σε μεγάλα επιβατηγά αεροσκάφη χωρίς τη χρήση όπλων. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι πολύ κοντά στο στρατόπεδο υπάρχουν περιφραγμένες κτιριακές εγκαταστάσεις, που ονομάζονται Σαλμάν Πακ, και όπου Ιρακινοί επιστήμονες, με επικεφαλής έναν Γερμανό, προετοιμάζουν τη βάση για βιολογικά όπλα. Πάντως, κανείς από τους δύο καταγγέλλοντες δεν είναι σε θέση να πει αν το στρατόπεδο συνδέεται με την «Αλ Κάιντα» με οποιονδήποτε τρόπο.

Ο Ιρακινός υποστράτηγος υποστηρίζει ότι πρώτα έφθασε στην Τουρκία, όπου υποβλήθηκε σε ανάκριση από τη CIA και το FBI, υπό την παρουσία Τούρκων αξιωματούχων των μυστικών υπηρεσιών, και ότι στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε κάποια άλλη χώρα της Μέσης Ανατολής, που δεν κατονομάζεται.

Η δημοσίευση της συγκεκριμένης συνέντευξης συνέπεσε με την καταγγελία της ιρακινής αντιπολιτευτικής οργάνωσης, που εδρεύει στο Λονδίνο και στηρίζεται από το Ιράν, «Ανώτατο Συμβούλιο Ισλαμικής Επανάστασης», ότι δύο αξιωματούχοι των ιρακινών μυστικών υπηρεσιών εκτελέστηκαν μετά από αποτυχημένη δολοφονική απόπειρα κατά του μικρότερου γιου του Σαντάμ Χουσεΐν, Κουσάι, που θεωρείται και πιθανότερος διάδοχός του. Την αλήθεια της καταγγελίας αμφισβητούν, όμως, πολλές άλλες ιρακινές αντιπολιτευτικές οργανώσεις.

Το δημοσίευμα της «The New York Times» έρχεται να συμπληρώσει την εντεινόμενη, μέρα με τη μέρα, φιλολογία περί ενδεχόμενου στρατιωτικού πλήγματος των ΗΠΑ σε βάρος του Ιράκ στο πλαίσιο της «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Κόλιν Πάουελ, δήλωνε, χτες, μετά τη συνάντησή του με τον Κουβεϊτιανό ομόλογό του, Σχαΐκχ Σαμπάχ Αλ Χαμάντ Αλ Σαμπάχ, ότι «χώρες σαν το Ιράκ, που κατασκεύασαν όπλα μαζικής καταστροφής, δε θα πρέπει να θεωρούν ότι δε θα ασχοληθούμε με τις δραστηριότητές τους, όταν ολοκληρωθεί η εκστρατεία κατά της "Αλ Κάιντα" και οι επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν».

Από την πλευρά του, ο Ιρακινός υπουργός Εξωτερικών, Ναγί Σαμπρί, δήλωνε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι θα προτείνει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, που αρχίζει το Σάββατο στη Νέα Υόρκη, να πραγματοποιηθεί «μια διεθνής διάσκεψη για τον προσδιορισμό της τρομοκρατίας. Μια διάσκεψη όπου τα κράτη θα μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα χωρίς εκβιασμούς και επιβολές, όπως σήμερα των ΗΠΑ, ότι όποιος δεν είναι μαζί τους είναι εναντίον τους». Ο Σαμπρί συμπλήρωσε ότι «για τους δυτικούς, τρομοκράτες είναι όσοι είναι αντίθετοι με τα συμφέροντά τους, ενώ για εμάς τρομοκρατία είναι οι πράξεις που γίνονται κατά των λαών του Τρίτου Κόσμου, όπως το εμπάργκο και η κατοχή εδαφών».

Χιλιάδες νέοι και φοιτητές των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής αναμένεται να δραστηριοποιηθούν στις 15 Νοέμβρη, με τη διοργάνωση διαδηλώσεων, συζητήσεων και πρωτότυπων εκδηλώσεων ενάντια στον πόλεμο και υπέρ της ειρήνης. Εθνική Μέρα Δράσης έχουν ανακηρύξει τη 15η Νοέμβρη 13 νεολαιίστικες και φοιτητικές οργανώσεις της χώρας, μεταξύ των οποίων και η Κομμουνιστική Νεολαία ΗΠΑ, ο Σύλλογος Μουσουλμάνων Φοιτητών, ο Σύλλογος Φοιτητών των Ηνωμένων Πολιτειών, οι Νέοι Δημοκρατικοί Σοσιαλιστές.

«Στις 15 Νοέμβρη, οι φωνές μας θα εισακουστούν!», αναφέρεται στην ανακοίνωσή τους και προσθέτουν ότι συμφώνησαν να ενωθούν και να δραστηριοποιηθούν με βάση τις παρακάτω αρχές:

1. Συμπαραστεκόμαστε στα θύματα και καταδικάζουμε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη.

2. Εναντιωνόμαστε σε μια στρατιωτική απάντηση, σε ό,τι αφορά τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη.

3. Απαιτούμε από τις Ηνωμένες Πολιτείες να βρουν τις ρίζες που προκάλεσαν αυτήν τη σύρραξη και εντοπίζουμε τη μία απ' αυτές τις ρίζες στην πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Απαιτούμε ειρήνη εδώ, αλλά για να το επιτύχουμε χρειάζεται να υπάρξει δικαιοσύνη και στο εξωτερικό. Ζητάμε μια διεθνή επίλυση του προβλήματος, όπου οι ΗΠΑ θα είναι υπόλογες.

4. Αντιτιθέμαστε στις προσπάθειες να περάσει ένα καιροσκοπικό νομοσχέδιο, που θα θυσιάζει τα πολιτικά δικαιώματα, τις δημοκρατικές αρχές και τις εγχώριες ανάγκες, στο όνομα της «αντιτρομοκρατίας» ή της «ασφάλειας». Αυτό συμπεριλαμβάνει: Απειλές σε πολιτικές ελευθερίες, καθιέρωση ρατσιστικών προφίλ, πολιτική ενάντια στους μετανάστες, αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, μείωση των εκπαιδευτικών και κοινωνικών δαπανών και οποιαδήποτε βήματα γίνουν για τη στρατιωτικοποίηση του Διαστήματος. Αντιτιθέμαστε σε έναν επ' αόριστο πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία.

5. Μια και είμαστε νέοι και φοιτητές, θα επαγρυπνούμε για πιθανές προσπάθειες στέρησης των πολιτικών ελευθεριών στα σχολεία και τα πανεπιστήμια και αντιτιθέμαστε σε μια δυσανάλογη στρατιωτική στρατολόγηση των έγχρωμων νέων και των νέων της εργατικής τάξης.

Associated Press

Μέλη της Βόρειας Συμμαχίας

Τα αμερικανικά βομβαρδιστικά συνεχίζουν τα σφυροκοπήματα αποκλειστικά σε θέσεις των Ταλιμπάν στο Βόρειο Αφγανιστάν, με μοναδικό στόχο να ανοίξουν το δρόμο για την προέλαση της Βόρειας Συμμαχίας, που δήλωνε έτοιμη να ανακαταλάβει την πόλη - «κλειδί» Μαζάρ ι Σαρίφ, επιτεθέμενη από δύο πλευρές. Εντούτοις, όλες οι πληροφορίες, όσον αφορά τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του Αφγανιστάν, πάντα ενέχουν το στοιχείο της αμφισβήτησης.

Χτες, οι βομβαρδισμοί άρχισαν με την ανατολή του ηλίου στην περιοχή της Καπίσα, σε απόσταση πενήντα χιλιομέτρων βορειοανατολικά της πρωτεύουσας, και συνεχίστηκαν καθ' όλη τη διάρκεια του πρωινού, με τα αμερικανικά βομβαρδιστικά να έχουν επικεντρώσει τα πυρά τους στη ζώνη αυτή, όπου οι δυνάμεις των Ταλιμπάν έχουν υπό τον έλεγχό τους έναν από τους τρεις οδικούς άξονες προς την Καμπούλ.

Πληροφορίες για νεκρούς αμάχους δεν υπάρχουν, όμως 85 μέλη της οργάνωσης Χαρκάτ Τζιχάντ-ι-Ισλάμι, που μάχονται στο πλευρό των Ταλιμπάν έχασαν τη ζωή τους στην περιοχή Ντάρα-ι-Σουφ της επαρχίας Σαμανγκάν, νότια της πόλης Μαζάρ-ι-Σαρίφ, όπως ανακοίνωσε χθες εκπρόσωπος της οργάνωσης στο Πακιστάν, όπου είναι η έδρα της.

Παράλληλα, οι Ταλιμπάν ανακοίνωσαν ότι συνέλαβαν 15 ανθρώπους, τέσσερις Αφγανούς, μεταξύ των οποίων ένας απόστρατος συνταγματάρχης, κρίθηκαν ένοχοι για κατασκοπία υπέρ των ΗΠΑ και ότι 11 ακόμα που κρατούνται με την ίδια κατηγορία, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Αφγανικός Ισλαμικός Τύπος, ΑΙΡ, που εδρεύει στο Πακιστάν. Τα άτομα που κρίθηκαν ένοχα κινδυνεύουν με απαγχονισμό, ενώ η ποινή που θα τους επιβληθεί θα αποφασιστεί από το συμβούλιο των ουλέμα, αλλά η τελική απόφαση θα ληφθεί από «τις ανώτατες αρχές», πρόσθεσε το πρακτορείο. Μέχρι τώρα, το αφγανικό καθεστώς έχει εκτελέσει τουλάχιστον τέσσερα άτομα, υποστηρικτές του πρώην βασιλιά Ζαχέρ Σαχ, μεταξύ των οποίων και τον πρώην ηγέτη των μουτζαχεντίν, Αμπντούλ Χακ και έναν ανιψιό του.

Πάντως, τα βλέμματα πια όσον αφορά στο εσωτερικό του Αφγανιστάν, είναι στραμμένα στη δράση και κυρίως στις στρατιωτικές δυνατότητες της Βόρειας Συμμαχίας, όντως να καταφέρει κάποιο σοβαρό στρατιωτικό πλήγμα ή ακόμη περισσότερο μια νίκη επί των Ταλιμπάν, στα βόρεια της χώρας. Ο «ξαφνικός έρωτας» των Αμερικανών, που δείχνουν να έχουν ρίξει «όλα τα λεφτά» στη Βόρεια Συμμαχία, έχει αλλάξει το στρατιωτικό σκηνικό. Ενας «έρωτας» που ήρθε μετά την «καταστροφή» της 20ής Οκτώβρη, όπου η επιχείρηση επέμβασης αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων όχι μόνο απωθήθηκε από τους Ταλιμπάν αλλά κατέληξε και σε φιάσκο.

Ετσι, χτες έφιπποι Μουτζαχεντίν εξαπέλυσαν επίθεση εναντίον των Ταλιμπάν στο μέτωπο του Μαζάρ ι Σαρίφ, εκμεταλλευόμενοι τους σφοδρούς βομβαρδισμούς των αμερικανικών αεροσκαφών, που στοχεύουν κυρίως σπηλιές που χρησιμοποιούν οι στρατιώτες του καθεστώτος. Οπως ανακοίνωσε ο στρατηγός Πίτερ Πέις, δεύτερος στην ιεραρχία του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου, «οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης επιτέθηκαν με άλογα εναντίον τανκς και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού» του καθεστώτος των Ταλιμπάν. «Αυτοί οι τύποι είναι μαχητικοί, ρίχνονται εναντίον του δικού τους, αλλά και του δικού μας εχθρού», δήλωσε χαρακτηριστικά ο στρατηγός Πέις. Υπενθυμίζεται ότι οι ΗΠΑ έχουν ανακοινώσει ότι οι ρίψεις εφοδίων στους άνδρες της Συμμαχίας περιλαμβάνουν όχι μόνο τρόφιμα και πυρομαχικά, αλλά και ζωοτροφές για τα άλογα. Εκτιμήσεις αναφέρουν μάλιστα ότι οι άντρες των ειδικών δυνάμεων που έχουν στείλει οι ΗΠΑ στην περιοχή μπορεί να μετακινούνται με άλογα.

Παράλληλα, πηγή της αντιπολίτευσης δήλωσε χτες, σύμφωνα με το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA, ότι αμερικανικά αεροσκάφη προσγειώθηκαν σήμερα στην αεροπορική βάση του Μπαγκράμ, που τελεί υπό τον έλεγχο των δυνάμεων της Βόρειας Συμμαχίας. Ενώ σύμφωνα με το πρακτορείο «Ρόιτερς» η Βόρεια Συμμαχία, είναι «έτοιμη για τη μεγάλη επίθεση και την ανακατάληψη της Μαζάρ ι Σαρίφ». Μια πόλη - «γέφυρα» με το Ουζμπεκιστάν και γι' αυτό είναι σπουδαίος ο έλεγχός της στο πλαίσιο των αμερικανικών στρατιωτικών ενεργειών στο Αφγανιστάν, όπως δήλωσε χθες στο Πεντάγωνο ο Αμερικανός στρατηγός Τόμι Φρανκς, ο διοικητής της επιχείρησης «Διαρκής Ελευθερία», στη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης. Επίσης, η πόλη αυτή είναι πάνω σε στρατηγικό οδικό άξονα, έχει αεροδρόμιο και συνδέεται οδικά με το Ουζμπεκιστάν. Εκεί, ήδη σταθμεύουν περίπου δύο χιλιάδες Αμερικανοί στρατιώτες, πρόσθεσε ο στρατηγός.

Ετσι, η πόλη αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει το ορμητήριο για εκτεταμένες μελλοντικές χερσαίες επιχειρήσεις των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, επισημαίνεται από τους στρατιωτικούς αναλυτές.

Πάντως, ο πρεσβευτής των Ταλιμπάν στο Ισλαμαμπάντ, Αμπντούλ Σαλάμ Ζαΐφ, υποστήριξε, εξάλλου, ότι ανώτατοι Ρώσοι και Ινδοί αξιωματικοί ενώθηκαν με τους Αμερικανούς στρατιωτικούς συμβούλους που βρίσκονται στο Αφγανιστάν και βοηθούν την αντιπολίτευση στον πόλεμο που διεξάγει κατά του καθεστώτος. Σύμφωνα με τον πακιστανικό Τύπο, ο Ζαΐφ επανέλαβε ότι οι Ταλιμπάν δε θα παραδώσουν ποτέ τον Οσάμα Μπιν Λάντεν στην Ουάσιγκτον και διέψευσε ότι η αλ Κάιντα διαθέτει στρατόπεδα εκπαίδευσης τρομοκρατών στο Αφγανιστάν.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-

Η κόπωση, το μάταιο και κυρίως η πάροδος των δύο σχεδόν μηνών από το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, έχει αρχίσει να προκαλεί έντονη δυσφορία, τόσο στους πέραν του Ατλαντικού συμμάχους των ΗΠΑ, όσο και στο ίδιο το εσωτερικό της χώρας.

Η αρχή έγινε προχτές και είναι ήδη γνωστή. Ο Αμερικανός Πρόεδρος κατά της διάρκεια της συνάντησής του με το Γάλλο Πρόεδρο Ζακ Σιράκ, είχε τονίσει: «Επαινώ τις χώρες που έχουν προσχωρήσει στο συνασπισμό μας. Αλλά ένας εταίρος του συνασπισμού πρέπει να κάνει παραπάνω πράγματα από το να εκφράσει τη συμπάθειά του. Ενας εταίρος πρέπει να προχωρεί στη δράση». Σε αυτές τις λίγες αράδες συνοψίζεται και το δόγμα που θα ακολουθήσει η Ουάσιγκτον όσον αφορά την αξιολόγηση των σχέσεών της με τις άλλες χώρες και ειδικά με αυτές που θεωρούνται «συμμαχικές».

Και ενώ ο διπλωματικός πυρετός συνεχίζεται ακατάπαυστα, ένα ακόμη μέτωπο, που και αυτό έδειξε στοιχεία αμφισβήτησης προς την ακολουθούμενη πολιτική, το εσωτερικό, βρέθηκε χτες στο στόχαστρο. Στόχος η ανάκτηση της εμπιστοσύνης του μέσου Αμερικανού, που καταγράφηκε μειωμένη στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, αφού τα αποτελέσματα της στρατιωτικής επιχείρησης είναι πενιχρά, ενώ οι συνεχείς απειλές για κάποιο ενδεχόμενο τρομοκρατικό χτύπημα αλλά και οι θάνατοι από άνθρακα, έχουν «καταθλίψει» τους Αμερικανούς. Ετσι, στο διάγγελμα που αναμενόταν χτες το βράδυ - πρώτες πρωινές ώρες Ελλάδας - ο Μπους αναμενόταν να ζητήσει από τους Αμερικανούς και πάλι να κάνουν υπομονή, καθώς «η πρόοδος» η οποία υφίσταται είναι αργή. Πώς θα προσπαθήσει να πείσει τους Αμερικανούς; Εξηγώντας πως η ομοσπονδιακή κυβέρνηση «εργάζεται πάνω στην υπόθεση» και πως αντιμετωπίζει τις προκλήσεις, ειδικά αυτές για την προστασία των Αμερικανών, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του Λευκού Οίκου, Αρι Φλέισερ.

Παράλληλα, η Κοντολίζα Ράις, σύμβουλος του Προέδρου Μπους σε θέματα Εθνικής Ασφαλείας, η οποία και αυτή επιδόθηκε χτες σε μία προσπάθεια κατακλυσμού της κοινής γνώμης με αισιόδοξα στοιχεία, αφού δήλωσε σε συνέντευξή της στο BBC ότι οι ΗΠΑ θα καταδιώξουν και θα συλλάβουν τον Μπιν Λάντεν, αν και παραδέχτηκε ότι κάτι τέτοιο θα είναι δύσκολο και θα απαιτήσει χρόνο, τόνισε επίσης ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος στο 25λεπτο τηλεοπτικό διάγγελμά του από την Ατλάντα, θα κινηθεί σε δύο άξονες: υπομονή και πρόοδο τόσο για τη στρατιωτική επιχείρηση όσο και για την έρευνα για τον άνθρακα, που δεν έχουν δώσει μέχρι στιγμής ικανοποιητικές για τους Αμερικανούς απαντήσεις και αποτελέσματα. Αυτές τις απαντήσεις θα επιχειρήσει να δώσει ο Τζορτζ Μπους.

ΑΝΟΪ-ΣΚΟΠΙΑ-ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-

Ιχνη άνθρακα περιείχε επιστολή που στάλθηκε στις 31 του Οκτώβρη στα γραφεία της πετρελαϊκής εταιρίας ΒΡ στο Χο Τσι Μινχ του Βιετνάμ, ενώ το ίδιο 24ωρο αναφέρθηκε αποστολή «ύποπτης επιστολής» στην ταχυδρομική αίθουσα του ΝΑΤΟ στην ΠΓΔΜ. Στις ΗΠΑ, πάντως, και χτες δεν αναφέρθηκε κανένα νέο κρούσμα είτε μολυσμένης, με άνθρακα, επιστολής, είτε ατόμων που ήρθαν σε επαφή με μολυσμένη «αλληλογραφία»...

Στην περίπτωση της επιστολής στο Βιετνάμ, τα αποτελέσματα προκαταρκτικών εξετάσεων έδειξαν ίχνη βακίλου άνθρακα, ενώ αναμένονται νεότερες ανακοινώσεις μετά και από την ολοκλήρωση εργαστηριακών εξετάσεων σε κέντρο Υγιεινής και Επιδημιολογίας στο Ανόι.

«Ενδεχόμενη» περίπτωση μολυσμένης με άνθρακα επιστολής αναφέρθηκε στην πρωτεύουσα της ΠΓΔΜ, και δη στο ταχυδρομείο του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με δηλώσεις του ΝΑΤΟικού εκπροσώπου, η επιστολή είχε ταχυδρομηθεί από την Κίνα και είχε ως παραλήπτη έναν ανύπαρκτο στρατιώτη «Πάολο Ρόσι του γερμανικού συντάγματος».

Στις ΗΠΑ, πάντως, ούτε χτες ανακοινώθηκε νέο κρούσμα «ύποπτης επιστολής», ούτε γνωστοποιήθηκε οτιδήποτε σε σχέση με την ταυτότητα των αποστολέων επιστολών με άνθρακα, παρά μόνον πως στη διάρκεια του ενός μήνα, που έκαναν την εμφάνισή τους οι μολυσμένες επιστολές, 32.000 άτομα έλαβαν αντιβίωση CIPRO...

Νωρίτερα, είχε προκαλέσει αίσθηση η πρόταση της Νταϊάν Φεϊνστάιν, μέλους της Γερουσίας (του Δημοκρατικού Κόμματος) και του Τζον Κιλ (ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής), για καθιέρωση νέων αυστηρών νομοθετικών κανόνων για την ενίσχυση της ασφάλειας των εργαστηρίων στις ΗΠΑ, με το σκεπτικό πως ούτε το FBI, ούτε άλλες υπηρεσίες είναι ικανές να γνωρίσουν αφ' ενός την προέλευση των βακτηρίων του άνθρακα, είτε τον αριθμό των αμερικανικών εργαστηρίων που διαθέτουν βακτήρια παθογόνων οργανισμών... Και οι «Τάιμς της Ν. Υόρκης» επισήμαναν σε σχετικό άρθρο το χάος που επικρατεί σε σχέση με τον, επί της ουσίας, άγνωστο αριθμό εργαστηρίων στις ΗΠΑ που χρησιμοποιούν για διάφορες έρευνες βιολογικά υλικά, τύπου άνθρακα...

Associated Press

Από συνέντευξη Τύπου του Π. Μουσαράφ στο Παρίσι

«Αναταραχή σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο θα προκαλέσει η συνέχιση των επιχειρήσεων κατά το Ραμαζάνι» προειδοποίησε, πάλι, χτες, ο Πακιστανός ηγέτης τόσο στο Παρίσι όσο και στο Λονδίνο. Ο Περβέζ Μουσαράφ, τονίζοντας ότι παραμένει στο πλευρό της «αντι-τρομοκρατικής» συμμαχίας, επισήμανε, επίσης, ότι «οι στρατιωτικοί στόχοι των συγκεκριμένων επιχειρήσεων είναι ακριβείς και κανονικά θα ήταν θέμα λίγων ημερών, αν υπήρχαν οι κατάλληλες πληροφορίες από τις μυστικές υπηρεσίες στο έδαφος του Αφγανιστάν». Οι δηλώσεις Μουσαράφ, όπως εκτιμούσαν πολλοί, έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με το «αισιόδοξο» κλίμα της συνάντησης Μπους - Μπλερ, αλλά και με την κατηγορηματικότητά τους ότι «οι επιχειρήσεις θα συνεχιστούν όσο χρειαστεί».

«Ηδη οι απώλειες αμάχων έχουν πλήξει την εικόνα της Συμμαχίας και θα πρέπει να αποφευχθούν όσο γίνεται περισσότερο. Η αντίληψη που δημιουργείται στον κόσμο είναι ότι πρόκειται για έναν πόλεμο κατά των φτωχών, εξαθλιωμένων, αθώων πολιτών του Αφγανιστάν».

Αυτά δήλωνε αμέσως μετά την ολοκλήρωση των επαφών του με τη γαλλική ηγεσία ο Πακιστανός ηγέτης. Τα ίδια ακριβώς λόγια επανέλαβε, αργότερα, και στην «Ντάουνινγκ Στριτ», μετά τη συνάντησή του με τον Βρετανό πρωθυπουργό. Ο Μουσαράφ, στο Παρίσι, τόνιζε ότι «στο θέμα του Αφγανιστάν διαπίστωσε ταυτότητα απόψεων με τη Γαλλία» και καθιστούσε σαφές ότι «δεν προτίθεται να διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με τους Ταλιμπάν γιατί είναι ένα χρήσιμο παράθυρο διαλόγου».

Σύμφωνα με την εκπρόσωπο του Γάλλου Προέδρου, Κατρίν Κολονά, ο Μουσαράφ ζήτησε ελαφρύνσεις για την αποπληρωμή του δανείου από τη Λέσχη του Παρισιού (Δυτικοί πιστωτές) αλλά και νέα οικονομική βοήθεια. Ο Ζακ Σιράκ δήλωνε ότι «θα υποστηρίξει μια γενναιόδωρη στάση έναντι του εξωτερικού χρέους του Πακιστάν στη Λέσχη του Παρισιού». Ο Μουσαράφ συναντήθηκε και με τον Γάλλο πρωθυπουργό Λιονέλ Ζοσπέν.

Λίγο αργότερα, ο Πακιστανός ηγέτης εκτιμούσε, από το Λονδίνο, ότι «η εμβέλεια των στόχων της επιχείρησης - προφανώς η "Αλ Κάιντα" - είναι πολύ μικρή και μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε λίγες ημέρες, αν υπάρχουν σωστές πληροφορίες από τις μυστικές υπηρεσίες στο έδαφος του Αφγανιστάν και αυτές λείπουν μέχρι στιγμής». Εσπευσε, όμως, να τονίσει ότι το Πακιστάν «δε γνωρίζει τίποτε για την "Αλ Κάιντα"». Ο Πακιστανός ηγέτης τόνισε ότι θα επαναλάβει την άποψή του στον Αμερικανό Πρόεδρο «και θα πιέσει χρησιμοποιώντας την αυτονόητη δυναμική του ίδιου του επιχειρήματός του». Ο Μπλερ αρκέστηκε να εκφράσει τις ευχαριστίες της Συμμαχίας για την «υποστήριξη της πακιστανικής ηγεσίας», αναγνωρίζοντας «τις δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει».

Σε ύψιστη ετοιμότητα έχουν τεθεί οι πακιστανικές αρχές αναμένοντας τις προγραμματισμένες, για σήμερα, διαδηλώσεις των ισλαμιστικών οργανώσεων, που για πρώτη φορά, όπως έχει ανακοινωθεί, θα συνοδευτούν από απεργία στις αγορές, στα καταστήματα και στις μεταφορές. Ο υπουργός Εσωτερικών, Μοϊνουντίν Χάιντερ, προειδοποίησε ότι «η κυβέρνηση δε θα ανεχτεί επιθετικότητα και προκλήσεις και θα απαντήσει άμεσα», τονίζοντας ότι «άλλο η έκφραση άποψης και άλλο η έκκληση σε ανατροπή της κυβέρνησης». Χτες, με δακρυγόνα και 35 συλλήψεις έκλεισε διαδήλωση στη Λαχώρη.

Παράλληλα, ο Αζίζ Αχμέντ Κχαν, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, ανακοίνωσε ότι δόθηκε περιθώριο 3 ημερών στο προξενείο των Ταλιμπάν στο Καράτσι να κλείσει, με εξαίρεση «το απολύτως αναγκαίο προσωπικό». Ο Κχαν δε διευκρίνισε την αιτία της απόφασης. Στο Πακιστάν λειτουργούν άλλα δύο προξενεία των Ταλιμπάν, στο Πεσαβάρ και στην Κουέτα. Ο Κχαν δε σχολίασε καθόλου την ανακοίνωση της ισλαμιστικής οργάνωσης «Χαρκάτ ι Τζιχάντ ι Ισλάμι», όπου αναφέρεται ο θάνατος 85 μαχητών της στους βομβαρδισμούς στο Βόρειο Αφγανιστάν. Δε διευκρινίζεται πόσοι μαχητές της βρίσκονται στο πλευρό των Ταλιμπάν. Πριν από δύο εβδομάδες σκοτώθηκαν και 22 μαχητές της «Χαρκάτ ουλ Μουτζαχεντίν».

Η χρησιμοποίηση σύγχρονων πολεμικών όπλων έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή της υλικοτεχνικής υποδομής μιας χώρας και την εξόντωση αθώων, ανατρέχοντας δε στην ιστορία του πολέμου, διαπιστώνει κανείς πως σταδιακά ο φόρος του αίματος μετακινείται από τους ένοπλους στρατιώτες της μάχης στους άοπλους και άμαχους πολίτες

(Α` μέρος)

Από την αρχαιότητα ακόμα η κριτική σκέψη προσπάθησε να ερμηνεύσει το φαινόμενο του πολέμου.

Είτε πρόκειται για ατομική αντιπαράθεση (μονομαχία) είτε για σύγκρουση ομάδων ή πόλεων - κρατών, η αλληλοεξόντωση ανθρώπων φαίνεται συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση και τις ανάγκες της. Και σε γενικότερη αναγωγή, αυτή η αντιπαράθεση, η σύγκρουση μέχρις εσχάτων και η επικράτηση του ενός με την εξόντωση του άλλου κρίθηκε ως επιμέρους έκφραση της κοσμικής αναγκαιότητας: «Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστιν, πάντων δε βασιλεύς», στη γνωστή ρήση του Ηράκλειτου¹,με την έννοια της «πάλης των αντιθέτων», που αποτελεί - κατά τη βασική αρχή της διαλεκτικής - την κινητήρια δύναμη της κοσμικής εξέλιξης και, βέβαια, και της ανθρώπινης Ιστορίας².

Ο Πλάτων, παρομοιάζοντας τον πόλεμο με την αρρώστια^6, τον θεωρεί κακό που δύσκολα μπορεί να αποφύγει κανείς, ένα κακό που προκαλείται από το σώμα και τις ανάγκες του για την απόκτηση υλικών αγαθών: «Και γαρ πολέμους και στάσεις και μάχας ουδέν άλλο παρέχει ή το σώμα και αι τούτου επιθυμίαι διά γαρ την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται»⁷.Κατά τον Πλάτωνα, καλός πολιτικός και καλός νομοθέτης είναι εκείνος που «χάριν ειρήνης τα πολέμου νομοθετεί μάλλον ή των πολεμικών ένεκα τα της ειρήνης»⁸.

Για τον Κικέρωνα ο πόλεμος είναι ανταγωνισμός με βία, σε αντίθεση προς την αντιπαράθεση με επιχειρήματα⁹.Στη ρωμαϊκή θεωρία αναγνωρίζονται πάντως ηθικοί κανόνες, στους οποίους πρέπει να υπακούει ένας πόλεμος προκειμένου να χαρακτηριστεί δίκαιος (bellum iustum) και ως τέτοιος αναγνωριζόταν κατ' εξοχήν ο ανταποδοτικός και ο αμυντικός πόλεμος.

Για τους γνήσιους Χριστιανούς των πρώτων χρόνων έδαφος για αποδοχή ή δικαιολόγηση του πολέμου δεν υπήρχε. Το κήρυγμα της αγάπης δεν άφηνε περιθώρια ούτε γι' αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «δίκαιος πόλεμος» ή «αναγκαίος πόλεμος» στη μέχρι τότε θεωρία του πολέμου: «Ηκούσατε ότι ερρέθη, αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρόν σου. Εγώ δε λέγω υμίν αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς»¹⁰.Τα πράγματα άλλαξαν ωστόσο όταν αναγνωρίστηκε και υιοθετήθηκε η χριστιανική θρησκεία από την κρατική εξουσία και η Εκκλησία έγινε φορέας εξουσίας.

Με τη διδασκαλία του Αυγουστίνου εισάγεται και στη χριστιανική φιλοσοφία η έννοια του «δίκαιου πολέμου», όταν εξαναγκάζεται μ' αυτόν η επιβολή του καλού πάνω στο κακό¹¹.Μόνο όταν το καλό επιβληθεί πλήρως στην «Πολιτεία Θεού» μπορεί να υπάρξει, κατά τον Αυγουστίνο, διαρκής και παντοτινή ειρήνη. Στη δυτική φιλοσοφία του Μεσαίωνα η έννοια του «δίκαιου πολέμου» εξακολουθεί να εντοπίζεται στην προώθηση του Καλού και στην παρεμπόδιση του Κακού, στην επίτευξη του κοινού συμφέροντος ως «γενικού καλού». Σ' αυτή την κατηγορία εντάχθηκε, όπως ήταν επόμενο, και ο εκχριστιανισμός των εθνικών. Για την επαλήθευση της δικαιολόγησης ενός πολέμου θα έπρεπε ωστόσο ο Ηγεμόνας να υπολογίσει και την έλλογη κρίση των υπηκόων του και να μην αρκεστεί στις υποκειμενικές του απόψεις και στην καλή του πίστη. Εξάλλου, ανοιχτό ήταν το ενδεχόμενο να θεωρηθεί ένας πόλεμος «δίκαιος» και από τις δύο πλευρές, αφού κατά κανόνα οι ηγεμόνες μπορούσαν να ισχυριστούν ότι ενεργούν με καλή πίστη και με τη συμπαράσταση των υπηκόων τους. Κατ' αντικειμενική και πραγματιστική ωστόσο κρίση, ένας πόλεμος δε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «δίκαιος» αν προκαλούσε στη χώρα μεγαλύτερη ζημία παρά όφελος¹².

Παρέμενε, πάντως, αναμφισβήτητο ότι το «δικαίωμα στον πόλεμο» αποτελούσε έκφραση της αυθεντίας του Ηγεμόνα¹³.

Βλέπουμε, λοιπόν, πως στη δυτική φιλοσοφία του πολέμου των αρχαίων και μέσων χρόνων ο πόλεμος αναγνωρίζεται ως θεσμός της κοινωνίας και γι' αυτό αναγκαία διαπλέκεται με τη δικαιοσύνη. Ο «δίκαιος πόλεμος», όπως τον αντιλαμβανόταν η δυτική σκέψη, δεν ήταν παρά η επιβολή της δικαιοσύνης με βίαια μέσα. Μιας δικαιοσύνης, όμως, κατ' εξοχήν ανταποδοτικής και επανορθωτικής, που προσπαθούσε να συνδυάσει την άγρια φύση του ανθρώπου με το ηθικό και δικαιικό αξίωμα «να μη βλάπτες τους άλλους».

Η θεωρία του πολέμου αναπτύχθηκε, όμως, κατ' εξοχήν με την εμφάνιση του προτύπου του σύγχρονου έθνους - κράτους στην Ευρώπη τον 17ο αιώνα¹⁴,ενώ πιο πριν, στις αρχές του 16ου αιώνα ο Μακιαβέλι είχε θέσει τα θεμέλια για την αντιμετώπιση του φαινομένου από τη νεότερη δυτική σκέψη, συσχετίζοντας τον πόλεμο με την πολιτική και υπάγοντάς τον σ' αυτήν. Ο Μακιαβέλι μετέθεσε το παραδοσιακό ερώτημα πώς πρέπει να διεξάγεται ένας πόλεμος για να είναι «δίκαιος» στο πώς πρέπει να διεξάγεται ένας πόλεμος για να είναι αποτελεσματικός, δηλαδή νικηφόρος, αφού κατά τη γνώμη του η νικηφόρα έκβαση του πολέμου ήταν αυτή που τελικά τον δικαιολογούσε και τον δικαίωνε. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι ο Μακιαβέλι επιδοκίμαζε τον πόλεμο ως αυταξία. Αντίθετα, ανατρέχοντας στην άποψη του Αριστοτέλη περί «θηρευτικής τέχνης», τον θεωρούσε ως αναγκαίο εργαλείο και παρακάμπτοντας τη συζήτηση για το «δικαίωμα στον πόλεμο» και τον «δίκαιο πόλεμο», εντόπιζε τη σκέψη του στη θεμελίωση ενός δικαίου του πολέμου¹⁵.

Ο Ούγκο Γκρότιους συνέλαβε πρώτος την έννοια του «ολοκληρωτικού πολέμου» ως μιας εμπόλεμης κατάστασης μεταξύ κρατών, αλλά και μεταξύ όλων των ατόμων που ανήκουν στα εμπόλεμα κράτη ή βρίσκονται υπό την προστασία τους¹⁶.Ενας τέτοιος πόλεμος δε θεωρείται πια υπόθεση και ευθύνη του Ηγεμόνα, αλλά ολόκληρου του κράτους - έθνους, που τον διεξάγει με όλες του τις δυνάμεις.

Ωστόσο, ακόμα, οι κυβερνήσεις των κρατών, ξεκομμένες από το κύριο σώμα του λαού, εξαιτίας των πολιτικών και ταξικών δομών, δεν είχαν την ικανότητα να συγκεντρώσουν στο στράτευμα όλο το εθνικό δυναμικό, κάνοντας τον πόλεμο πράγματι «ολοκληρωτικό» και οι επαγγελματικοί στρατοί εξακολουθούσαν να παραμένουν με αρκετούς μισθοφόρους στους κόλπους τους¹⁷.

Μετά τη Γαλλική Επανάσταση η αρχή του «ένοπλου έθνους» αρχίζει πια να υλοποιείται στην πράξη, καθιστώντας πραγματικότητα την αντίληψη του «ολοκληρωτικού πολέμου». Η στρατιωτική θητεία συνδυάζεται ήδη με τα πολιτικά δικαιώματα και την πολιτική χειραφέτηση. Το «ένοπλο έθνος» καθιστά τον πόλεμο αποτελεσματική συνέχεια της πολιτικής μέσα από την πλήρη εκμετάλλευση των εθνικών πόρων¹⁸.Η αντίδραση στο φαινόμενο του πολέμου εκδηλώνεται - κατ' επέκταση της αντίληψης του Μακιαβέλι - όχι στην αναζήτηση του «δίκαιου πολέμου», αλλά στην οριοθέτησή του, στη θέσπιση ενός «δικαίου του πολέμου» και στην προσπάθεια εξανθρωπισμού του.

Ηδη ο Ρουσό στο «Κοινωνικό Συμβόλαιο»¹⁹ γράφει ότι ο πόλεμος δε συνιστά μια σχέση ανθρώπου προς άνθρωπο, αλλά κράτους προς κράτος, όπου τα κατ' ιδίαν άτομα δεν είναι εχθροί μεταξύ τους - ούτε ως άνθρωποι ούτε ως πολίτες - μα, συμπληρωματικά μόνο, ως στρατιώτες. Πρέπει, λοιπόν, να περιορίζεται ο πόλεμος ανάμεσα σ' αυτούς που διεξάγουν τη μάχη, όσο κρατούν το όπλο στο χέρι. Από τη στιγμή όμως που θα παραδοθούν, δεν είναι πια εχθροί ή όργανα του αντιπάλου, αλλά απλοί άνθρωποι και κανένας δεν έχει δικαίωμα πάνω στη ζωή τους. Ο πόλεμος δε δίνει κανένα δικαίωμα που δεν είναι απαραίτητο για το σκοπό του. Εναν αιώνα μετά, το 1864, ιδρύεται ο Ερυθρός Σταυρός και βαθμιαία θεσπίζεται σειρά από διεθνείς συμβάσεις, που συγκροτούν το «δίκαιο του πολέμου» και συμβάλλουν στον εξανθρωπισμό του.

Προς την ίδια κατεύθυνση επιχειρεί να λειτουργήσει η θεωρητική σύνδεση πολέμου και πολιτικής, γνωστή ήδη (όπως είδαμε) από την εποχή του Μακιαβέλι, με το φιλειρηνικό ήδη ερώτημα: Πώς μπορεί η έλλογη πολιτική να περιορίσει ή να εξοβελίσει τον πόλεμο; Εκείνος που προώθησε και τελειοποίησε αυτή τη σύνδεση πολέμου και πολιτικής ήταν ο Γερμανός Κάρολος φον Κλαούζεβιτς. Ο Κλαούζεβιτς ορίζει τον πόλεμο ως «πράξη βίας προκειμένου να εξαναγκαστεί ο αντίπαλος να εκτελέσει τη βούλησή μας²⁰,αδιάφορο αν η βούληση αυτή αποβλέπει στην αλλαγή ή στη διατήρηση μιας υφιστάμενης κατάστασης. Ο πόλεμος έχει έτσι μέσα του το στοιχείο του μίσους και της εχθρότητας. Δίχως εχθρότητα δεν είναι νοητός ούτε δυνατός ο πόλεμος²¹,και χωρίς θανάτωση του άλλου λόγω έχθρας - με τη βία που φθάνει στα ακραία της όρια - δεν υπάρχει πόλεμος. Ωστόσο, ο πόλεμος δε διεξάγεται μόνο από εχθρότητα, αλλά και με το φόβο που λειτουργεί ανασταλτικά στη χρήση της άκρατης βίας και βάζει κάποιο φρένο στην αφανιστική διάθεση των εμπολέμων. Προς την ίδια κατεύθυνση λειτουργεί και η αδυναμία και αναποφασιστικότητα του ανθρώπου μπροστά στα μεγάλα εγχειρήματα. Αφού, λοιπόν, η κοινωνική ένωση των ανθρώπων δεν μπορεί να διατηρηθεί μέσα σε κατάσταση διαρκούς και καθολικής βίας, αναγκαία διακόπτεται, παύει η χρήση της από καιρού σε καιρό και αντικαθίσταται από την πολιτική. Η πολιτικοποίηση του πολέμου, κατά τον Κλαούζεβιτς, δε γίνεται από ηθική πρόθεση, μα κατ' ανάγκη. Πόλεμος και πολιτική αποτελούν ενότητα με διαφορετικές όψεις: Ο πόλεμος συνιστά πολιτική ενέργεια (με βίαια μέσα). Είναι γέννημα και συνέχιση της πολιτικής²².Εχει λοιπόν αναγκαστικά πολιτικό χαρακτήρα, που συνεπάγεται την έλλογη αναστολή του στα πλαίσια της λογικής στάθμισης των συνθηκών για την καλύτερη επίτευξη του στόχου. Από την άλλη πλευρά, η πολιτική ως επιδίωξη δύναμης και επιβολής "κυοφορεί" τον πόλεμο και τον "γεννά". Ετσι, η πολιτική δεν είναι αντίθετη έννοια προς τον πόλεμο. Πολιτική και πόλεμος μπορούν να υπαχθούν από κοινού στην ευρύτερη έννοια της σύγκρουσης μεταξύ ανθρώπων²³.Οσο για τους περιορισμούς που ήδη είχε αρχίσει να θέτει στον πόλεμο το διεθνές δίκαιο, ο Κλαούζεβιτς τους θεωρεί ανεπαίσθητους, ανάξιους λόγου περιορισμούς, τους οποίους θέτει στον εαυτό της η βία υπό την ονομασία των ηθών και του δικαίου, και τη συνοδεύουν χωρίς να εξασθενίζουν ουσιαστικά τη δύναμή της²⁴.

Συναφείς είναι και οι απόψεις του Λένιν για τη σχέση πολέμου και πολιτικής²⁵.Υπάγονται και τα δύο στην υπερκείμενη έννοια της σύγκρουσης και του αγώνα κι επομένως η πολιτική δεν ταυτίζεται καθεαυτήν με τη μετριοπάθεια. Για τη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία η πραγματική εξήγηση των πολέμων πρέπει να αναζητηθεί στη σχέση μεταξύ των τάξεων. Ο πόλεμος δεν είναι παρά μια συνέχιση της πολιτικής των τάξεων, που επιδιώκουν ταξικούς στόχους²⁶.Συνεπώς, θα εξαλειφθεί μόνο σε μια αταξική κοινωνία. Κατά τη λενινιστική θεωρία «η ανατροπή του καπιταλισμού είναι αδύνατη χωρίς τη βία, χωρίς ένοπλη εξέγερση και πολέμους του προλεταριάτου εναντίον της αστικής τάξης»²⁷.

Οι απόψεις του Κλαούζεβιτς, αλλά και του μαρξισμού - λενινισμού αποτέλεσαν το θεωρητικό προανάκρουσμα των ολοκληρωτικών πολέμων που ακολούθησαν - του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου - του ψυχρού πολέμου σε καιρό υποτιθέμενης ειρήνης, των τοπικών πολέμων (που υποστηρίχτηκαν από τα αντίπαλα στρατόπεδα), αλλά και της σημερινής ρευστής και εξαιρετικά επικίνδυνης κατάστασης, παρά τις εν τω μεταξύ αναθεωρήσεις και τις αισιόδοξες προβλέψεις για την αποδυνάμωση του πολεμικού φαινομένου και το τέλος της πολεμικής Ιστορίας του ανθρώπου.

Οταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος χρησιμοποιήθηκαν άνθρωποι και όπλα σε αφάνταστη μέχρι τότε έκταση. Και τα έθνη που είχαν εμπλακεί σ' αυτόν αποδείχτηκαν ικανά να σηκώσουν το βάρος του πολέμου για πολύ μεγαλύτερη περίοδο από όσο αναμενόταν²⁸. Οι μάχες του 1914-1918 παρουσίασαν για πρώτη φορά την όψη του «ολοκληρωτικού πολέμου», ενός πολέμου ανάμεσα σε έθνη, που δεν περιορίστηκε στις κυβερνήσεις τους και στους επαγγελματικούς στρατούς, μα επεκτάθηκε στους ίδιους τους λαούς, σε ένα τρομερό ανταγωνισμό μεταξύ τους. Ηδη, η βιομηχανική επανάσταση είχε δώσει τις δυνατότητες να κατασκευαστούν όπλα πολύ πιο φονικά από εκείνα που χρησιμοποιούνταν ως τότε. Η σκληρότητα του πολέμου δημιούργησε ένα τρομερό μίσος μεταξύ των αντιπάλων, το οποίο δεν υπήρχε όταν άρχισε ο πόλεμος. Είναι λοιπόν ευεξήγητο²⁹ πως μετά από χρονικό διάστημα είκοσι μόλις ετών ξέσπασε ο Δεύτερος «ολοκληρωτικός» Παγκόσμιος Πόλεμος, η θηριωδία του οποίου ξεπέρασε κάθε ιστορικό προηγούμενο. Στο μεσοδιάστημα της εύθραυστης ειρήνης μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων η πολιτική της σύγκρουσης, αλλά και το μίσος ανάμεσα στους λαούς, που σώρευσε ο πρώτος πόλεμος, έφθασαν στο σημείο να δημιουργηθούν και να ακουστούν δημόσια απόψεις ότι ολόκληρες πόλεις και οι πληθυσμοί τους μπορεί να αποτελούν νόμιμους στρατιωτικούς στόχους! Και κάτι άλλο, που έχει ιδιαίτερη σημασία για σήμερα. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος σε σύγκριση με τον Πρώτο είχε - σε μερικά τουλάχιστον στάδιά του - λιγότερους στρατιώτες νεκρούς, αλλά ασύγκριτα περισσότερους άμαχους πολίτες. Ανατρέχοντας στη θεωρία και στην ιστορία του πολέμου, διαπιστώνει κανείς πως σταδιακά ο φόρος του αίματος μετακινείται από τους ένοπλους στρατιώτες της μάχης στους άοπλους και άμαχους πολίτες.

Σημειώσεις

1. Απόσπασμα αρ. 53. Και συνέχεια: «τους μεν θεούς έδειξεν τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησεν τους δε ελευθέρους».

2. Πρβλ. και το απόφθεγμα του ίδιου φιλοσόφου (αρ. 8): «Το αντίξουν συμφέρον και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίαν και πάντα κατ' έριν γίνεσθαι».

3. Αριστοτέλους, Πολιτικά Ι, 8, 1256 b.

4. Πολιτικά VII, 2, 1325 α.

5. Πολιτικά VII, 14, 1333 α.

6. Πλάτωνος, Νόμοι, Α, IV, 628 d.

7. Πλάτωνος, Φαίδων, 66 c.

8. Νόμοι, ο.α.π. Πρβλ. και στο ίδιο, Η, Ι, 829 α.

9. Cicaro, De officiis, I, 11, 34.

10. Κατά Ματθαίον, ε`, 43-44.

11. Augustinus, De Civitate Dei, XIX, 7, XV, 5. Στο ίδιο πνεύμα ο Θωμάς Ακκινάτης, Summa theologica, II / II, 40, α 1.

12. Franciscus de Vitoria, De jure belli, 13.

13. Πρβλ. M. de Wulf, Philosophy and civilization in the middle ages, (Εκδ. Dover, N.Y., 1953) σ. 261.

14. Βλ. Συγκριτική Εγκυκλοπαίδεια, τ. 8 (λ. πόλεμος), σ. 189.

15. Βλ. Ο. Kimminich, σε Historisches Worterbuch der Philosophie (Hrsg. v. Riter / Grunder) τ. 4, σ. 1232.

16. Η. Grotius, De jure belli ac pacis libri tres, (έκδ. Schatzel, 1625) σ. 435.

17. Βλ. στη Συγκριτική Εγκυκλοπαίδεια, λ. «πόλεμος», σ. 191.

18. Συγκριτική Εγκυκλοπαίδεια, ο. α.π., σ. 192.

19. J. J. Rousseau, Oeuvres comp. 3 (Paris, έκδ. 1964), σ. 357, και σε ελλην. μετ. Μ. και Δ. Κουχτσόγλου, «Το κοινωνικό Συμβόλαιο» (έκδ. Στοχαστής, χ.χ.) σ. 48-49.

20. K. v. Clausewitz, Von Kriege (έκδ. ιη 1973), Ι, 1, παρ. 2, σ. 191 επ.

21. Βλ. Π. Κονδύλη, «Θεωρία του Πολέμου», (έκδ. Θεμέλιο, 1999) σ. 24.

22. Βλ. Κονδύλη, ο.α.π., σ. 43.

23. Πολιτική και πόλεμος, ισχύς και βία, ζουν από τη «σύγκρουση» και παράγουν συνεχώς «σύγκρουση», Πρβλ. Clausewitz, ό.π., VI, 1, παρ. 2, σ. 614.

24. Von Kriege, I, 1. παρ. 2, σ. 192.

25. Βλ. Κονδύλη, ό.α. π. σ. 276.

26. Lenin, CW, τ. 21, σ. 304, τ. 22, σ. 246-298, τ. 23, σ. 77 επ. τ. 24, σ. 400.

27. Θέση που υιοθετήθηκε στο 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς το 1928. Βλ. Συγκριτική Εγκυκλοπαίδεια, ό.π., σ. 203.

28. Συγκριτική Εγκυκλοπαίδεια, σ. 193 επ.

29. Με βάση τις περί πολέμου θεωρίες του 19ου αιώνα, που μόλις αναφέραμε.

Αύριο η συνέχεια

Ο κεντρικός πυρήνας της θεωρίας αυτής είνε, πως αποξαρχής μερικές ράτσες είνε από φυσική διάπλαση και από τις διανοητικές και ψυχικές γενικά ικανότητές τους ανώτερες από τις άλλες. Οι ράτσες αυτές αν έμειναν αγνές, χωρίς να διασταυρωθούν και ν' ανακατωθεί το αίμα τους με άλλες κατώτερες φυλές και να γίνουνε "μιγάδες", είνε και τώρα οι πρωτοπόρες στον πολιτισμό και σαν τέτιες έχουνε διπλά δικαιώματα.

Πρώτα - πρώτα να πάρουνε τα πιο σκληρά μέτρα για να προφυλάξουνε την αγνότητά τους κ' έπειτα να κυριαρχήσουνε απάνω στις κατώτερες φυλές, που μόνες τους όχι μόνο δεν προάγουν τον πολιτισμό, παρά γίνονται και εμπόδιο στη ζωή των ανώτερων και στην ανάπτυξή τους, κρατώντας χώρες πλούσιες σε πρώτες ύλες και χρήσιμες για τον πληθυσμό των ανώτερων φυλών.

Η αντίληψη αυτή, χωρίς να έχει πάρει στα περασμένα την τόσον ωμή και καθαρή διατύπωσή της, δεν είνε καινούρια. Μπορεί να βρει κανείς την αρχή της και στο αρχαίο εκείνο: «Πας μη έλλην βάρβαρος», καθώς και στην πραγματική διαγωγή που έδειξαν στη διαδρομή της ιστορίας όλες οι κατακτητικές φυλές απέναντι σε κείνες που κατάχτησαν και στον τρόπο, που ζήτησαν να δικαιώσουν τα προνόμιά τους οι άρχουσες τάξεις σ' όλες τις εποχές. Η θεωρητική όμως διατύπωση της αρχής αυτής στους νεώτερους χρόνους ξεκινάει προπάντων από το γάλλο κοινωνιολόγο Γκομπινό, που πριν εκατό τόσα χρόνια στο βιβλίο του για τις ανθρώπινες φυλές έδωκε την πρώτη ξεκάθαρη μορφή σε τούτη την άποψη.

Λίγο αργότερα η άποψη αυτή βρήκε δυνατό αντιστύλι στη δαρβίνεια θεωρία για τον αγώνα της ζωής, που είνε γενικός νόμος του ενόργανου κόσμου κ' έχει για αποτέλεσμα την επιλογή και επιβίωση των πιο δυνατών, των καλύτερα προικισμένων για να υπερνικούνε τα κάθε λογής εμπόδια που παρουσιάζει το γεωφυσικό περίγυρο της ζωής τους και τα άλλα ενόργανα όντα. Και η αντίληψη του Hermpert Spencer για τη «διαφοροποίηση» που είνε ο νόμος της καθολικής εξέλιξης, χρησιμεύει επίσης για βάθρο στη φυλετική θεωρία. Οι ανθρώπινες φυλές είναι ριζικά διαφοροποιημένες σύμφωνα με το νόμο της εξέλιξης, άρα και προικισμένες με διαφορετικές ικανότητες, που τις ξεχωρίζουν σε ανώτερες και κατώτερες φυλές.

Στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα ο εγγλέζος Huston Stewart Chambarlain διακήρυξε, πως η ανώτερη ράτσα στη γη είνε η γερμανική και έδωκε έτσι έν' απάντεχο γερό στήριγμα στην πολιτική του Μπίσμαρκ και στις κοσμοκρατορικές φιλοδοξίες του Γουλιέλμου του Β', του αυτοκράτορα της Γερμανίας. Μα οι γερμανοί είχαν ακούσει και πριν το κήρυγμα τούτο από το φιλόσοφο Φίχτε, που στις αρχές του 19ου αιώνα κήρυξε την κοσμοϊστορική αποστολή της γερμανικής φυλής.

Οξύτερη μα και γενικότερη και πιο αόριστη μορφή πήρε αργότερα η θεωρία τούτη με τους φιλοσοφικούς αφορισμούς του Νίτσε για τον υπεράνθρωπο και τα αγελόζωα. [Και στον τόπο μας ακόμη παρουσιάστηκε η φυλετική θεωρία μέσα στα έργα ενός υπάλληλου και συνέταιρου των καταστημάτων Ράλλη μπρόδερς της Αγγλίας, που απόχτησε τα πλούτη του από την εκμετάλλεψη των ιντιάνων αγροτών και κούληδων, του χιώτη «αριστοκράτη» κ. Πέτρου Βλαστού ή Ερμονα].

Στις ήμερες μας όμως η βιολογική φυλετική θεωρία έγινε σύνθημα επίσημο των «ολοκληρωτικών κρατών», της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας. Στη Γερμανία, που πρώτη διακήρυξε το σύνθημα τούτο, η κομματική ψευτοεπιστήμη βάλθηκε ν' αποδείξει, πως υπάρχει μια φυλή ξεχωριστή, προικισμένη με ανώτερη σωματική και ψυχική διάπλαση, ξανθός και γαλανός homo nordicus, ο βόρειος τύπος της λευκής ομοφυλίας. Ο τύπος αυτός διατηρήθηκε δήθεν αγνός και άμιχτος στη βόρειαν Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γερμανία. Απ' αυτόν επήγασαν οι ανώτεροι πολιτισμοί, που δημιούργησεν ως τώρα ο άνθρωπος, ο αρχαίος ελληνικός, ο ρωμαϊκός, ο μεσαιωνικός γερμανικός και ο τωρινός, που φέρνει τη σφραγίδα των αγγλοσαξωνικών φύλων.

Ετσι ο αντισημιτισμός ξαναφέρνοντας πίσω το μαύρο μεσαίωνα, όταν οι φεουδάρχες εξόντωναν τους εβραίους σαν πρώτους φορείς της αστικής οικονομίας, διαπερνάει τώρα σαν κολλητική αρρώστια, όλες τις χώρες όπου το εβραϊκό στοιχείο έχει κάποια επιρροή στην οικονομική ζωή και παρουσιάζεται σαν εμπόδιο στη διευθυνόμενη οικονομία με καπιταλιστική βάση, το τελευταίο καταφύγιο του καπιταλισμού. Ετσι ξαναζωντάνεψαν στις ημέρες μας οι μεσαιωνικοί διωγμοί και εξολοθρεμοί των εβραίων, χαρακτηριστικό σημάδι των καιρών.

Μα η τρίτη και πολύ σημαντική ακολουθία, που βγαίνει από τη θεωρία της ράτσας, είναι πως η ανώτερη αυτή γερμανική φυλή έχει δικαίωμα όχι μόνο να εξοντώσει ή να καθυποτάξει τις κατώτερες φυλές για να τις εμποδίσει ν' απειλούν την ύπαρξη και το ξάπλωμα του βόρειου τύπου, παρά και να τις χρησιμοποιήσει ίσα ίσα σα σκλάβους για την πλέρια ανάπτυξή του. Ετσι θεμελιώνεται το δικαίωμα για να καταχτηθούν και να μετατραπούν σε «είλωτες» οι «κατώτεροι άνθρωποι», που μέσα σ' αυτούς δεν είναι μόνο οι μισοάγριοι και απολίτιστοι της Αφρικής, της Αυστραλίας, της Ασίας παρά και αυτοί οι μεσογειακοί κι ανατολικοί ευρωπαίοι και φυσικά κι' εμείς οι Ελληνες.

Οι Ιταλοί παρουσιάζονται τώρα διεκδικόντας και αυτοί τα δικαιώματα της ανώτερης φυλής και η φασιστική ψευτοεπιστήμη καταγίνεται τόρα, ν' αποδείξει την νορντική καταγωγή και τη φυλετική αγνότητα της πανσπερμίας, που κατοικεί την ιταλική χερσόνησο από τις Αλπεις ως τη Σικελία.

Μα και οι ιάπωνες θ' ανακαλύψουνε από τη δική τους πλευρά και θ' αναγνωριστούνε σαν το αντίστοιχο του Homo nordicus μέσα στην κίτρινη ομοφυλία και έτσι θα δικαιώσουνε βιολογικοφυλετικά την κατάχτηση της Κίνας και όλης της ανατολικής Ασίας.

Μα και μιαν άλλη εξέλιξη επιφυλάσσεται, χωρίς άλλο, σε τούτη τη θεωρία. Οταν οι οικονομικοπολιτικοί όροι θ' αρχίσουν να σπρώχνουνε και να συμπιέζουνε τους μικρούς λαούς, που πρόκειται ν' απορροφηθούν οικονομικά και πολιτικά από τον ιμπεριαλισμό των ολοκληρωτικών κρατών, θ' αρχίσει ν' ανακαλύφτεται και ν' αποδείχνεται και η «φυλετική συγγένεια» των λαών αυτών προς τον homo nordicus και με τη συγγένειαν αυτή θα σκεπάζεται ιδεολογικά με μια χρυσοκέντητη πορφύρα η υποδούλωση των λαών αυτών στους μεγάλους ιμπεριαλιστές.

Αύριο το Β' Μέρος