Από τη συμβολική διαμαρτυρία στο νοσοκομείο στην απεργία της 26ης Νοέμβρη

-- Πόσο καιρό το Νοσοκομείο «Παμμακάριστος» νοσηλεύει αποκλειστικά ασθενείς Covid; Υπήρξαν η απαιτούμενη προετοιμασία και η κάλυψη των αναγκών;

-- Από τις 11 Σεπτέμβρη το νοσοκομείο εξαιρέθηκε από το πρόγραμμα γενικών εφημεριών και ορίστηκε για αποκλειστική νοσηλεία ασθενών με Covid-19, με καθημερινή μάλιστα 24ωρη εφημέρευση. Μέχρι σήμερα, στο δεύτερο κύμα έχουμε νοσηλεύσει πάνω από 250 ασθενείς. Το ίδιο ίσχυσε και στο πρώτο κύμα, από Μάρτη μέχρι Ιούλη. Η απόφαση μάλιστα έπεσε τότε σαν κεραυνός εν αιθρία για τους εργαζόμενους, οι οποίοι - παρότι ζητήματα που έθεταν δεν εισακούστηκαν - προετοιμάστηκαν «θέλοντας και μη», από αίσθημα καθήκοντος προς τον ασθενή και προσωπικό φιλότιμο. Οι ιατροί, κυρίως οι παθολόγοι, μελετήσαμε τη νόσο και μαζί με το λοιπό προσωπικό καταβάλαμε και καταβάλλουμε προσπάθεια για τη βέλτιστη οργάνωση της διαχείρισης και νοσηλείας των ασθενών.

Από την άλλη, παρότι κερδήθηκε χρόνος, πέρα από λόγια κούφια, εντυπώσεων, καμία προετοιμασία δεν υπήρξε αυτούς τους 9 μήνες από το υπουργείο και την Υγειονομική Περιφέρεια, σύμφωνα με την πραγματική εικόνα του νοσοκομείου μας.

Παρά την υπερπροσπάθεια σημαντικής μερίδας υγειονομικών, η νοσηλεία κρίνεται μη ασφαλής, αφού οι κρίσιμες ελλείψεις δεν αντιμετωπίστηκαν. Μεταξύ άλλων, οι 5 στις 9 οργανικές θέσεις παθολόγων. Εκ των 5 υπηρετούντων παθολόγων ο ένας είναι προς συνταξιοδότηση και μία είναι επικουρικός - συμβασιούχος. Μόνο 4 ειδικοί παθολόγοι εξετάζουμε όλους τους ασθενείς. Καμία οργανική θέση δεν προβλέπεται για πνευμονολόγο και κανένας δεν έχει προσληφθεί, ούτε καν μετακινηθεί στο δεύτερο κύμα. Οι 3 στις 5 οργανικές θέσεις χειρουργών είναι κενές, το ίδιο στους αναισθησιολόγους. Το νοσοκομείο δηλώνει επίσημα κλίνες ΜΑΦ, ακούστηκε ακόμα και ο αριθμός 18 ανεπίσημα από τη διοίκηση, χωρίς να πληρούνται οι οριζόμενες από το ΚΕΣΥ προδιαγραφές.

Οι γιατροί του Παθολογικού, όπως και το Επιστημονικό Συμβούλιο, έχουμε καταθέσει έγγραφα προς τη διοίκηση με αντίστοιχα αιτήματα, αλλά πραγματική ενίσχυση δεν έχουμε δει, πλην κάποιων προσλήψεων επικουρικών νοσηλευτών.

-- Σε ένα τέτοιο νοσοκομείο, όπου ωστόσο δεν υπάρχουν κλίνες ΜΕΘ, τι σημαίνει αυτή η έλλειψη για ασθενείς που χρήζουν εντατικής θεραπείας;

-- Καταρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν νοσηλεύουμε μόνο ελαφρά περιστατικά, ούτε λειτουργούμε ως «κέντρο αποθεραπείας» κορονοϊού, όπως στρεβλά διαχέεται ως εντύπωση. Κάθε ασθενής με κορονοϊό που νοσηλεύεται πληροί κριτήρια νοσηλείας, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ελαφρύ περιστατικό πριν ολοκληρωθούν ο κύκλος της νόσου και η νοσηλεία του. Ακόμα και ηλικιωμένοι από οίκους ευγηρίας που νοσηλεύονται για λόγους απομόνωσης, είναι πολύ ευπαθείς, με πολλαπλά προβλήματα υγείας, οπότε η νοσηλεία τους για να είναι επιτυχής, καθίσταται σύνθετη και απαιτητική. Το ότι όλοι έχουν μολυνθεί από κορονοϊό δεν σημαίνει ότι όλοι είναι ίδιοι, λαμβάνουν την ίδια αγωγή κ.λπ. Καθένας είναι ξεχωριστή περίπτωση, χρειάζεται στενή παρακολούθηση και εξατομικευμένη θεραπεία για να «πάει καλά».

Η εμπειρία με αυτήν την ίωση δείχνει ότι μπορεί ξαφνικά, μέσα σε ένα ή δύο 24ωρα, οποιοσδήποτε ασθενής να επιδεινωθεί ραγδαία και να χρήζει διασωλήνωσης. Επομένως, ένα νοσοκομείο που νοσηλεύει πολλούς ασθενείς με Covid-19, όπως το δικό μας, είναι σαφώς ενδεδειγμένο και ασφαλές να διαθέτει κλίνες ΜΕΘ και ΜΑΦ. Αλλά προσοχή, όχι με την «εξίσωση» που αρέσκεται να εφαρμόζει το υπουργείο Υγείας, ότι κλίνη + αναπνευστήρας = ΜΕΘ, ούτε καν ΜΑΦ. Προϋπόθεση είναι το εξειδικευμένο εκπαιδευμένο επαρκές προσωπικό και ο εξειδικευμένος εξοπλισμός.

Να σημειωθεί ότι πολλοί ασθενείς που επιδεινώνονται, εάν υποστηριχθούν έγκαιρα σε ΜΕΘ με άλλα μέσα - μη επεμβατικός μηχανικός αερισμός - μπορεί να αποφύγουν τη διασωλήνωση και να σωθούν. Το είδαμε στην αρχή της πανδημίας όπου ήταν διαθέσιμες κλίνες ΜΕΘ, οπότε υπήρχε η «πολυτέλεια», που δεν θα έπρεπε να είναι πολυτέλεια. Αυτό από μόνο του αναδεικνύει την αξία των κλινών ΜΕΘ για την αντιμετώπιση της νόσου.

-- Ποιες ιδιαιτερότητες υπάρχουν στη νοσηλεία για τους ασθενείς με Covid-19;

-- Προσωπικά εργάζομαι ως ιατρός σε Παθολογικές κλινικές και ΤΕΠ σχεδόν 20 χρόνια. Ολη αυτή η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη. Υπάρχουν πράγματι πολλές ιδιαιτερότητες στη νοσηλεία αυτών των ασθενών. Θα την χαρακτήριζα «νόσο της απομόνωσης». Οι ασθενείς από τη στιγμή που γίνεται εισαγωγή στο νοσοκομείο πρέπει να παραμείνουν αυστηρά στο θάλαμο. Το επισκεπτήριο απαγορεύεται ρητά σε όλους, για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Οι ασθενείς μπορούν να επικοινωνήσουν με τους οικείους τους μόνο μέσω τηλεφώνου. Τα δωμάτια διαθέτουν τηλέφωνο, αλλά πολλοί ασθενείς, ιδίως ηλικιωμένοι ή καρκινοπαθείς και άλλοι βαρέως πάσχοντες, δεν είναι περιπατητικοί, δεν τα καταφέρνουν με τα κινητά τηλέφωνα, οπότε δεν μπορούν να μιλήσουν καν με τους δικούς τους για μέρες ή βδομάδες. Κατά μέσο όρο οι ασθενείς νοσηλεύονται 10 μέρες στο νοσοκομείο μας, ενώ συνήθως έχει προηγηθεί νοσηλεία σε άλλα νοσοκομεία.

Οι ασθενείς γίνονται συχνά ανυπόμονοι, γιατί δεν βλέπουν τους δικούς τους και αισθάνονται σαν φυλακισμένοι. Οι γιατροί και το λοιπό προσωπικό είμαστε για κάποιους ο μόνος δίαυλος επικοινωνίας με τους συγγενείς. Μεταφέρουμε μηνύματα, μας λένε τα παιδιά να πούμε στη μάνα ή τον πατέρα τους ότι τον αγαπάνε, σε έναν ηλικιωμένο κύριο η σύζυγος ζήτησε να του στείλουμε τα φιλιά της. Κάποιοι πεθαίνουν και τα παιδιά τους, οι σύντροφοί τους δεν τους έχουν δει και δεν τους έχουν μιλήσει για μέρες ή και μήνα...

Οι ασθενείς αγχώνονται επιπρόσθετα λόγω της προπαγάνδας που γίνεται από τα ΜΜΕ για τον κορονοϊό. Ισως είναι και ένας λόγος που δεν έχουν τοποθετηθεί τηλεοράσεις στους θαλάμους, αν και θα έπρεπε, για την ενασχόληση με ψυχαγωγικό περιεχόμενο. Αναλογιστείτε ότι και εμάς μας βλέπουν ντυμένους σαν διαστημάνθρωπους. Πολλές φορές την ώρα της επίσκεψης, από τις αντιδράσεις κυρίως ηλικιωμένων με ολίγη άνοια, αναρωτιέμαι πώς τους φαινόμαστε. Με ρόμπα, γυαλιά, στολή, μάσκες, μοιάζουμε όλοι ίδιοι. Σε αυτές τις συνθήκες, η κουβέντα, το γέλιο, η ενθάρρυνση, η χροιά της φωνής μας, ένα σφίξιμο στο χέρι του αρρώστου ακόμα και με τα διπλά γάντια που φοράμε, αποκτούν ιδιαίτερη αξία.

Οταν φτάνουμε αισίως στην απόφαση ένας ασθενής να εξέλθει, συχνά τίθεται από τον ίδιο και τους οικείους το ερώτημα πώς θα επιστρέψει σπίτι. Προκύπτουν αμέτρητα ζητήματα, ακόμα και διαδικαστικά, που είναι όμως ουσιαστικά και πλήρως ασαφή. Για παράδειγμα, ο ασθενής καλό είναι να μη χρησιμοποιήσει ΜΜΜ ή ταξί. Πολλοί όμως εκφράζουν ανησυχία και δυσκολία για να τους παραλάβει οικείος, υπό το φόβο της επαφής και της μόλυνσης.

Προβλήματα στη νοσηλεία ασθενών είχαμε ανέκαθεν στις Παθολογικές κλινικές, λόγω υποστελέχωσης, έλλειψης ψυχολόγων και Κοινωνικής Υπηρεσίας, ευρύτερων κοινωνικών προβλημάτων. Με τους ασθενείς Covid αυτά τα προβλήματα έχουν πολλαπλασιαστεί και έχουν γίνει σαφώς πιο σύνθετα, οπότε χρειάζεται ένα πιο σύνθετο και πλήρες δίκτυο αντιμετώπισης εντός αλλά και εκτός νοσοκομείου, πόσο μάλλον που μιλάμε για μια καινούργια και αχαρτογράφητη νόσο.

-- Ποιες είναι αντίστοιχα οι ιδιαιτερότητες για τους υγειονομικούς;

-- Οι ιδιαιτερότητες για εμάς τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, όλο το προσωπικό, είναι πολλές. Πάντα ερχόμαστε σε επαφή και έκθεση σε κίνδυνο για μολυσματικά - μεταδοτικά νοσήματα, π.χ. HIV, ηπατίτιδα, φυματίωση κ.λπ. Είναι σημαντικός λόγος για να ικανοποιηθεί το πάγιο αίτημά μας για ένταξη στα ΒΑΕ. Τώρα όμως, λόγω της υψηλότατης μεταδοτικότητας του ιού SARS-CoV-2 και της έκτασης της πανδημίας, ο κίνδυνος να μολυνθούμε είναι πολλαπλάσιος. Τα νούμερα των νοσούντων συναδέλφων το αποδεικνύουν. Οπότε υπάρχει σε όλους μας ενδόμυχα ο φόβος, έστω κι αν το ξεπερνάμε στην πράξη για να κάνουμε το καθήκον μας. Διότι σκεφτείτε ότι είμαστε μάρτυρες πολλών ασθενών που νοσούν βαριά, οπότε απαιτείται ψυχραιμία και ορθολογισμός για να παραμείνουμε ανεπηρέαστοι.

Καλούμαστε καθημερινά, υπό αντιξοότατες συνθήκες λόγω της υποστελέχωσης και της έλλειψης κεντρικής εκπαίδευσης και οργάνωσης, να ισορροπούμε για να επιτύχουμε ανταπόκριση στις ανάγκες των ασθενών, παράλληλα με την ελαχιστοποίηση της δικής μας έκθεσης, με στόχο την ασφάλειά μας.

Ο τρόπος λειτουργίας του Παθολογικού Τμήματος έχει αλλάξει άρδην ως τμήμα Covid. Εχουμε αναπροσαρμόσει πλήρως τις συνήθεις πρακτικές, έχουμε τροποποιήσει τον τρόπο επίσκεψης και εξέτασης των ασθενών. Πρέπει να είμαστε συνέχεια σε εγρήγορση, ετοιμόλογοι και ακριβείς προς τους ασθενείς, γιατί δεν έχουμε την ευχέρεια να ερχόμαστε κάθε λίγο και λιγάκι σε επαφή μαζί τους. Επίσης πολύ απαιτητική είναι η επικοινωνία και διαχείριση των οικείων, που γίνεται μόνο διά τηλεφώνου, χωρίς φυσική παρουσία. Και αυτό γεννάει προβλήματα, αφού πρέπει κάθε φορά να είμαστε εύστοχοι στα χρονικά πλαίσια μιας τηλεφωνικής συνομιλίας, για να ανταποκριθούμε στα άγχη, στις απορίες, στις αιτιάσεις των συγγενών, που δεν έχουν εικόνα του ασθενούς και της κατάστασης συνολικότερα. Το τηλέφωνο στο γραφείο ιατρών χτυπάει ασταμάτητα, δυσκολευόμαστε να δουλέψουμε, καθώς πέραν της ενημέρωσης των συγγενών δεχόμαστε πληθώρα τηλεφωνημάτων από διάφορες υπηρεσίες και άλλα νοσοκομεία, από ΕΚΑΒ, ΕΚΕΠΥ, ΟΔΙΚ, ΕΟΔΥ... «Αλαλούμ» με λίγα λόγια!

Οσο περνούν οι μήνες, από τη μία συσσωρεύεται εμπειρία και είναι θετικό, από την άλλη, λόγω της μη ενίσχυσης από το υπουργείο, λόγω της επαναλαμβανόμενης κατάστασης, υφιστάμεθα ψυχική και σωματική κόπωση. Ελλοχεύει σοβαρός κίνδυνος να κάνουμε λάθη, τόσο από τη «μονοτονία» της μίας νόσου που όμως δεν είναι ίδια για όλους, όσο και από την επαναλαμβανόμενη χρήση ΜΑΠ. Προσωπικά κάποιες φορές αναρωτιέμαι αν φοράω προστατευτικά γυαλιά, ενώ τα φοράω, αν έβαλα ποδονάρια κ.ο.κ. Είναι σημάδια «burn-out», γι' αυτό είναι απαραίτητη η εκ περιτροπής εργασία στα τμήματα Covid ανά κάποιους μήνες. Είναι ένας από τους λόγους που κρίνουμε ως άστοχη την επιλογή του νοσοκομείου μας για αποκλειστική νοσηλεία Covid-19, αφού διαθέτει μία μόνο Παθολογική κλινική, οπότε δεν μπορεί να υπάρξει εναλλαγή στους υπεύθυνους ιατρούς.

Επίσης να λάβουμε υπόψη ότι δίνουμε θέσεις για ειδικευόμενους ιατρούς, παθολογίας και άλλες, οπότε πρέπει να ληφθεί μέριμνα από το υπουργείο για την ορθή εκπαίδευσή τους, δεν επιτρέπεται να λαμβάνουν μονομερή εκπαίδευση, ούτε να υποεκπαιδεύονται.

-- Μετά τη βάρδια, τι; Υπάρχουν πράγματα που στοιχειώνουν το μυαλό σας; Υπάρχει η απαραίτητη ψυχολογική υποστήριξη;

-- Μετά από κάθε βάρδια, πάντα ένα μπάνιο. Το σώμα φρεσκάρεται, το μυαλό όχι. Η αλήθεια είναι ότι όσο έμπειροι κι αν είμαστε κάποιοι στη διαχείριση δύσκολων περιστατικών, αφού χρόνια εργαζόμαστε σε ΤΕΠ και κλινικές, με βαρέως και οξέως πάσχοντες, σε εμπόλεμες συνθήκες, λόγω υποστελέχωσης, η διαχείριση της πανδημίας έχει οξύνει τις δυσκολίες για εμάς. Σίγουρα υφιστάμεθα επιπρόσθετη συναισθηματική φόρτιση. Συμβαίνει πιο συχνά τώρα να ενημερώνουμε ασθενείς που έχουν άριστο επίπεδο επικοινωνίας ότι αν χειροτερέψουν κι άλλο υπάρχει περίπτωση να διασωληνωθούν. Και γνωρίζουμε πολύ καλά και εμείς και οι ίδιοι τι σημαίνει αυτό: Ενα βήμα πριν από το θάνατο.

Εγώ σε εφημερία μου κανόνισα τη μεταφορά συναδέλφου τραυματιοφορέα σε βαριά κατάσταση σε ΜΕΘ άλλου νοσοκομείου. Επικοινωνούσε πλήρως, της εξήγησα, βγήκαμε οι παρευρισκόμενοι στο προαύλιο να την αποχαιρετήσουμε την ώρα που έφευγε με το ασθενοφόρο...

Τα λόγια των ασθενών, η εικόνα τους, η αγωνία των συγγενών που αφουγκραζόμαστε στο τηλέφωνο, αναμφίβολα μας επηρεάζουν. Ισως και να μας στοιχειώνουν, το μέλλον θα δείξει...

Ψυχολογική υποστήριξη από το κράτος δεν μας παρέχεται, τουλάχιστον όχι οργανωμένα. Μάλιστα, εξ όσων γνωρίζω, κανένας κρατικός φορέας δεν αναλαμβάνει την ψυχολογική υποστήριξη των νοσούντων από κορονοϊό, ούτε των υγειονομικών, που είναι εκατοντάδες ανά τη χώρα και 15 έως τώρα στο νοσοκομείο μας. Εμείς που είμαστε νοσοκομείο κορονοϊού δεν διαθέτουμε ψυχολόγο, ούτε πριν ούτε κατά την πανδημία. Για τους νοσούντες υγειονομικούς, μάλιστα, η ψυχολογική υποστήριξη ίσως είναι ακόμα πιο αναγκαία, αφού έχουμε βιώσει με τα μάτια μας την εξέλιξη της νόσου σε ορισμένους ασθενείς, οπότε υπάρχει και το δευτερογενές τραυματικό στρες, όπως λένε οι ψυχίατροι.

Αντίθετα, θα έλεγα, κράτος και υπουργείο μάς σπάνε πλήρως τα νεύρα με τις πρωτοβουλίες και τις αποφάσεις τους, που επιδεικνύουν κοροϊδία, εκμετάλλευση και αδιαφορία σε βάρος των νοσοκομειακών ιατρών και των εργαζομένων συνολικά στα τμήματα Covid και στο ΕΣΥ, και κατ' επέκταση των ασθενών. «Σερφάροντας» στο site του υπουργείου βρήκα έναν 5σέλιδο οδηγό για υγειονομικό προσωπικό για την ψυχική διαχείριση της πανδημίας. Αυτό είναι όλο. «Οδηγίες προς ναυτιλλομένους»...

Συνολικά, μετά από 9 ολόκληρους μήνες πανδημίας, η κυβέρνηση αρνείται να πάρει τα αυτονόητα μέτρα για να ενισχύσει πραγματικά το δημόσιο σύστημα Υγείας. Προτάσεις καταθέσαμε πολλές, οι υγειονομικοί μέσα στα νοσοκομεία προς τις διοικήσεις και τις ΥΠΕ, η ΟΕΝΓΕ προς τον υπουργό Υγείας και τον πρωθυπουργό. Δεν εισακούστηκαν, ούτε τώρα που είναι σε κορύφωση η κατάσταση. Συνεχίζεται και μέσα στην πανδημία από την κυβέρνηση η αντιλαϊκή πολιτική, που είχαν και όλες οι προηγούμενες. Το ζητούμενο, όπως πάντα, είναι η δική μας απάντηση σε αυτήν την πολιτική, η στάση και η δράση μας μέσα από τα σωματεία μας, μαζί με το λαό, μέσα στην πανδημία και μετά από αυτήν.

Στις αρχές της επόμενης βδομάδας θα γίνουν οι ανακοινώσεις για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης σχετικά με την πανδημία, που θα περιλαμβάνουν και τις λεπτομέρειες για τα σχολεία και το λιανεμπόριο, όπως σημείωσε την Παρασκευή (στον «ΣΚΑΪ») ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας.

Τόνισε πάντως ότι φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο να επιτραπούν οι μετακινήσεις μεταξύ νομών κατά τη διάρκεια των εορτών, με βάση το υψηλό ιικό φορτίο αλλά και το ότι μια τέτοια απόφαση μπορεί να δημιουργήσει χαλάρωση.

Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε την Πέμπτη πως παρατείνονται τα υφιστάμενα περιοριστικά μέτρα μέχρι και τη Δευτέρα 14 Δεκέμβρη.

Κατ' εξαίρεση από τη Δευτέρα 7 Δεκέμβρη θα επιτρέπεται η λειτουργία των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης αμιγώς εποχικών χριστουγεννιάτικων ειδών, καθώς και η πώλησή τους από τα σούπερ μάρκετ. Οπως ανέφερε ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδης, πρόκειται για 110 καταστήματα σε όλη τη χώρα και το άνοιγμα θα γίνει «υπό αυστηρές προϋποθέσεις».

Αλλοι 98 θάνατοι από κορονοϊό και 1.667 νέα κρούσματα ανακοινώθηκαν την Παρασκευή. Διασωληνωμένοι νοσηλεύονται 612 ασθενείς. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων είναι 113.185 και των θανάτων 2.804.

Από τα νέα κρούσματα, 367 εντοπίστηκαν στη Θεσσαλονίκη, 316 στην Αττική και ακολουθούν Πιερία με 93 και Ημαθία με 79. Ο δείκτης μεταδοτικότητας Rt παραμένει κάτω από το 1. Στην Αττική παρατηρείται μείωση των θετικών διαγνώσεων κατά 15% - 20% και στη Θεσσαλονίκη κατά 20% - 22%.

Η πληρότητα των ΜΕΘ/ΜΑΦ στην επικράτεια φτάνει το 84%, στη Θεσσαλονίκη είναι 94% και 79% στην Αττική. Νοσηλεύονται συνολικά 4.000 ασθενείς και ο μέσος όρος εισαγωγών ανέρχεται σε 360 ανά ημέρα.

Στην επίσημη ενημέρωση αναφέρθηκε ότι τα ενεργά κρούσματα υπολογίζονται σε 18.000 με διάμεση ηλικία στα 49 έτη, ενώ λίγα λεπτά αργότερα ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας ανακοίνωσε 16.617 ενεργά κρούσματα. Το 86,1% από αυτά καταγράφεται σε 5 περιφέρειες (Κ. Μακεδονία 42,3%, Αττική 19,7%, Θεσσαλία 10,7%, Ανατ. Μακεδονία - Θράκη 9,6%, Δυτ. Μακεδονία 3,8%). Σε Ξάνθη, Δράμα, Πέλλα, Φλώρινα, Πιερία και Ημαθία δεν υποχωρεί το επιδημιολογικό φορτίο και η κυβέρνηση άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο «για λήψη αυστηρότερων μέτρων».

Παράλληλα, ανακοινώθηκε ότι δεν θα επιτρέπεται η είσοδος στη χώρα σε όσους ανιχνεύονται ως θετικοί στα χερσαία σύνορα, όπως και η μετακίνηση προς τις μονές του Αγ. Ορους σε όσους δεν διαμένουν εκεί μόνιμα.

Στο μεταξύ, οι επανειλημμένες καταγγελίες σωματείων και φορέων για την απουσία ουσιαστικών μέτρων προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, όπως και των ευπαθών ομάδων σε κλειστές δομές, επιβεβαιώθηκαν κατά τη χτεσινή επίσημη ενημέρωση, μέσα από την ομολογία για τη μετατροπή των χώρους δουλειάς και κλειστών δομών σε εστίες υπερμετάδοσης, ακόμα και 3 βδομάδες μετά την έναρξη του lockdown. Χαρακτηριστικά, έγινε λόγος για «πινγκ πονγκ της διασποράς» μεταξύ εργασιακών χώρων, κλειστών δομών και οικογενειακού περιβάλλοντος.

Εξίσου αποκαλυπτικά όμως ήταν και τα στοιχεία που δόθηκαν για τις ιχνηλατήσεις, επιβεβαιώνοντας ότι στην πραγματικότητα οι δραματικά υποστελεχωμένοι αρμόδιοι μηχανισμοί (με μόλις 190 άτομα προσωπικό, για δεκάδες χιλιάδες κρούσματα) δεν μπορούν να κάνουν πραγματική και εκτεταμένη ιχνηλάτηση των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων. Χαρακτηριστικά, ο υφυπουργός Πολτικής Προστασίας ανέφερε ότι κατά μέσο όρο κάθε ιχνηλάτηση διαρκεί μόλις 23,3 λεπτά (!), υπάρχουν ιχνηλατήσεις που «βγαίνουν» μόλις σε ένα δεκάλεπτο, ενώ το μεγαλύτερο «ρεκόρ» ήταν περίπου 1,5 ώρα για την ιχνηλάτηση κρουσμάτων σε εργάτες γης που... δεν μιλούν Ελληνικά, διαβιούν και εργάζονται σε άθλιες συνθήκες συνωστισμού!

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εξακολουθεί προκλητικά να λανσάρει το αφήγημα του «όλα βαίνουν καλώς», με χαρακτηριστικές τις επικοινωνιακού τύπου επισκέψεις που έκανε ο υφυπουργός Υγείας Β. Κοντοζαμάνης στην Κεντρική Μακεδονία.

Αντί έστω και τώρα να προχωρήσει σε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας, η κυβέρνηση συνεχίζει να αναπαράγει την απάτη περί «ενισχυμένου ΕΣΥ» και τις προσωρινές μετακινήσεις - «μπαλώματα». Ετσι, την Τετάρτη οι διοικήσεις των ΥΠΕ της χώρας απηύθυναν νέο «κατεπείγον» έγγραφο για μετακινήσεις κρίσιμων ειδικοτήτων υγειονομικών από τα υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία όλης της χώρας, για την «ενίσχυση» των νοσοκομείων της Βόρειας Ελλάδας.

Οπως έκανε και στην περίπτωση του «Ιπποκράτειου» Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, όπου μετά από 12 μέρες έφυγαν αθόρυβα οι νοσηλεύτριες που ήρθαν από την Κρήτη για να στελεχώσουν τις ΜΕΘ και τις επόμενες μέρες θα φύγουν και οι επικουρικές νοσηλεύτριες που ήρθαν από το «Θεαγένειο», με το αποδεκατισμένο προσωπικό του νοσοκομείου να μένει να παλεύει με 700 οργανικά κενά...

Στο μεταξύ, καταγγελίες όπως αυτή του Συλλόγου Καρκινοπαθών Μακεδονίας - Θράκης, για τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν για κλείσιμο ραντεβού, θεραπειών, νοσηλείας και χειρουργείων, αναδεικνύουν τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες για τη μετατροπή του ΕΣΥ σε σύστημα της μίας νόσου. Την ίδια ώρα, η διοίκηση του «Θεαγένειου» επιβεβαίωσε τις καταγγελίες ότι στέλνονται ασθενείς για επεμβάσεις σε ιδιωτικές κλινικές, ενώ τα χειρουργεία του νοσοκομείου, που δεν περιθάλπει περιστατικά κορονοϊού, είναι σε λειτουργία. Επικαλέστηκε ανεπάρκεια προσωπικού λόγω καραντίνας, την ίδια ώρα όμως υπερασπίστηκε τη μετακίνηση υγειονομικών σε άλλα νοσοκομεία της πόλης... Χαρακτηριστικό είναι και ότι ενώ αποφασίστηκε οι εισαγωγές στα Παθολογικά Ογκολογικά Τμήματα να γίνονται με αρνητικό μοριακό έλεγχο, το «Θεαγένειο» δεν διαθέτει τέτοιο μηχάνημα, υποχρεώνοντας ογκολογικούς ασθενείς να γυρνάνε στις δημόσιες δομές για τεστ...

Στην Καβάλα, την Παρασκευή κατέληξε ένας 53χρονος διοικητικός υπάλληλος του Νοσοκομείου ο οποίος νοσηλευόταν στη ΜΕΘ.

Τέλος, σε μία ακόμα συρροή κρούσματος σε οίκο ευγηρίας, στο Ιωακείμειο Γηροκομείο Αλεξανδρούπολης ο αριθμός των κρουσμάτων έφτασε στους 9 τρόφιμους και τους 9 εργαζόμενους. Οι υπάλληλοι βρίσκονται σε κατ' οίκον περιορισμό, ενώ δύο υπερήλικες νοσηλεύονται στη ΜΑΦ και τη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.

Στη Θεσσαλία, στη σκιά της μεγάλης έξαρσης της πανδημίας, με τις δημόσιες κλίνες ΜΕΘ να παραμένουν γεμάτες εδώ και δυο βδομάδες, εργαζόμενοι του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας πραγματοποίησαν την Παρασκευή διαμαρτυρία στο προαύλιο. Διεκδικούν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και επίταξη του ιδιωτικού τομέα, ένταξη στα ΒΑΕ, επαρκή Μέσα Ατομικής Προστασίας κ.ά. Με την κινητοποίηση αυτή εκφράστηκε και η συμπαράσταση στον αντιπρόεδρο της Πανελλήνιας Ενωσης Τραυματιοφορέων που έχει ξεκινήσει από την Τρίτη απεργία πείνας. Μάλιστα αποφασίστηκε να γίνονται συνελεύσεις - διαμαρτυρίες καθημερινά στις 11 π.μ. Στο πλευρό των εργαζομένων βρέθηκε και αντιπροσωπεία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου.

Με αντίστοιχα αιτήματα, την Πέμπτη 10/12 οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία προχωρούν σε συντονισμένες αγωνιστικές δράσεις στις πύλες των νοσοκομείων.

Στην Αττική, σχετικές αποφάσεις έχουν πάρει μέχρι στιγμής τα Σωματεία Εργαζομένων στα Νοσοκομεία «Θριάσιο», «Ευαγγελισμός» και «Αττικόν».

Copyright 2020 The Associated

Η βρετανική Ρυθμιστική Αρχή Φαρμάκων ενέκρινε σε χρόνο - ρεκόρ το εμβόλιο των «Pfizer» / «BioNTech» για έκτακτη χρήση. Η βρετανική κυβέρνηση έχει παραγγείλει 40 εκατ. δόσεις του εμβολίου αυτού, που αρκούν για να εμβολιαστούν 20 εκατ. άνθρωποι, με δύο δόσεις.

Η Βρετανία, με τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων στην Ευρώπη (πάνω από 60.000 καταγεγραμμένους), αξιοποίησε την κίνηση όχι μόνο για να εκτονώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια για τη διαχείριση της πανδημίας, αλλά και για να διαφημίζει τα «γεωπολιτικά οφέλη» του Brexit: «Ενώ μέχρι και τις αρχές της φετινής χρονιάς ήμασταν μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, χάρη στο Brexit μπορέσαμε να πάρουμε μια απόφαση βασισμένη στις βρετανικές ρυθμιστικές αρχές (...) Κάνουμε όλοι τους ίδιους ελέγχους ασφαλείας και ακολουθούμε τις ίδιες διαδικασίες, όμως καταφέραμε να επιταχύνουμε τη διαδικασία χάρη στο Brexit», είπε ο υπουργός Υγείας, Ματ Χάνκοκ.

Η γερμανική κυβέρνηση εξέφρασε την ενόχλησή της, με τον υπουργό Υγείας, Γενς Σπαν, να επισημαίνει ότι «το θέμα δεν είναι να είναι κανείς πρώτος, αλλά να έχουμε ένα αποτελεσματικό και ασφαλές εμβόλιο». Εξάλλου, υπενθύμισε με νόημα πως η «επιτυχία» δεν είναι και τόσο «βρετανική», δεδομένου ότι η γερμανική εταιρεία βιοτεχνολογίας «BioNTech» «χρηματοδοτήθηκε από την ΕΕ».

Οι «Pfizer» και «BioNTech» κατέθεσαν, την Τρίτη, αίτηση στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φραμάκων (ΕΜΑ) για την έγκριση του εμβολίου τους μέχρι τις 29 Δεκέμβρη, με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να τονίζουν πως η διαδικασία πρέπει να προχωρήσει «όσο το δυνατόν ταχύτερα». Τα εμβόλια των «Pfizer» / «BioNTech», «Moderna» και Oxford / «AstraZeneca» έχουν υποβληθεί εδώ και βδομάδες σε διαδικασία ταχείας εξέτασης.

Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και άλλα κράτη της ΕΕ ανακοίνωσαν την περασμένη βδομάδα πως οι πρώτοι εμβολιασμοί αναμένονται στις αρχές του νέου έτους.

Στις ΗΠΑ, το εμβόλιο των «Pfizer» και «BioNTech» ενδέχεται να λάβει άδεια και να ξεκινήσει η διανομή του λίγες μέρες μετά τις 10 Δεκέμβρη, οπότε συνεδριάζουν οι σύμβουλοι της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για να δοθεί έγκριση. Το εμβόλιο της «Moderna» ενδέχεται να ακολουθήσει μία βδομάδα αργότερα, αφού το αίτημά της για έγκριση θα συζητηθεί στις 17 Δεκέμβρη.

Πάντως, κοινός παρονομαστής όλων των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών είναι ότι ενώ καλπάζει η εξάπλωση της πανδημίας με σχεδόν 65 εκατ. κρούσματα και πάνω από 1,5 εκατ. νεκρούς, λόγω «κόστους» δεν έχουν λάβει μέτρα ενίσχυσης των δημόσιων συστημάτων Υγείας, προστασίας και πρόληψης στους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης, δεν προχωρούν σε εξονυχιστική ιχνηλάτηση / απομόνωση επαφών κ.λπ., ενώ παράλληλα έχουν «ταΐσει» με πολλά δισεκατομμύρια τους φαρμακευτικούς ομίλους για την ανάπτυξη και την παραγωγή εμβολίων που τους εξασφαλίζουν διαχρονικά κέρδη, έχουν προπαραγγείλει ακόμη και εμβόλια που είναι άγνωστο αν τελικά θα εγκριθούν και θα βγουν στην αγορά.

Οι ΗΠΑ, η ισχυρότερη καπιταλιστική οικονομία του κόσμου, με τις εκατόμβες νεκρών από την πανδημία είναι, μακράν, ο μεγαλύτερος χρηματοδότης φαρμακοβιομηχανιών και άλλων σχετικών εταιρειών.

Από πολύ νωρίς πήραν θέση στην «κούρσα» μέσω της επιχείρησης «Warp Speed», που έχει ως αποστολή την επιτάχυνση της ανάπτυξης εμβολίων (και άλλων θεραπευτικών εργαλείων) καθώς και της διάθεσής τους.

Ηδη από τον Μάρτη, η αμερικανική εταιρεία «Johnson & Johnson» έλαβε περισσότερα από 450 εκατ. δολάρια, στα οποία προστέθηκε αργότερα 1 δισ. δολάρια για 100 εκατ. δόσεις. Η «Moderna» έλαβε μισό δισ. δολάρια για τη χρηματοδότηση των κλινικών δοκιμών, η «Novavax» 1,6 δισ. δολάρια για 100 εκατ. δόσεις, οι «Pfizer» / «BioNtech» σχεδόν 2 δισ. δολάρια για 100 εκατ. δόσεις, η «AstraZeneca» 1,2 δισ. δολάρια έναντι προπαραγγελίας 300 εκατ. δόσεων. Η γαλλική «Sanofi» και η βρετανική GSK με 2 δισ. δολάρια για 100 εκατ. δόσεις.

Μόνο για υπό δοκιμασία εμβόλια, από τις ΗΠΑ διατέθηκαν 10 δισ. δολάρια. Η χώρα επένδυσε επίσης μαζικά για την εξασφάλιση του τρίπτυχου μεταφορά - αποθήκευση - διανομή, με ενίσχυση των δυνατοτήτων παραγωγής των κατασκευαστών φιαλιδίων και σηριγγών.

Την ίδια στιγμή στις ΗΠΑ πάνω από 14,3 εκατ. άνθρωποι έχουν διαγνωστεί με SARS-CoV-2 και σχεδόν 280.000 έχουν πεθάνει, χωρίς να υπολογίζονται οι πιο εξαθλιωμένοι που δεν καταφέρνουν ποτέ να κάνουν τεστ ή να φτάσουν σε νοσοκομείο. Μόνο την Πέμπτη ανακοινώθηκαν πάνω από 3.000 θάνατοι και ο αριθμός των νεκρών είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται με γοργό ρυθμό, αφού πάνω από 100.000 νοσηλεύονται.

Ερευνητικό μοντέλο του Ινστιτούτου IHME στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον εκτιμά ότι εάν τα προστατευτικά μέτρα είναι χαλαρά, οι θάνατοι ενδέχεται να ξεπεράσουν τις 500.000 μέχρι τα τέλη Γενάρη.

Αντίστοιχα, η ΕΕ έχει συνάψει έξι συμφωνίες με φαρμακοβιομηχανίες («Pfizer» - «BioNTech», «AstraZeneca», «Johnson & Johnson», «Sanofi» - GSK, «CureVac», «Moderna») για πάνω από 2,1 δισ. ευρώ, χωρίς ωστόσο να είναι γνωστοί οι οικονομικοί όροι όλων των συμφωνιών.

Στη Ρωσία, τη μέρα που η βρετανική κυβέρνηση ενέκρινε την κυκλοφορία του εμβολίου των «Pfizer» / «BioNTech», ο Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, επιφόρτισε την κυβέρνηση να απλουστεύσει τη διαδικασία καταχώρισης από το κράτος ορισμένων φαρμάκων για να επιταχυνθεί η διαδικασία επικύρωσης του εμβολίου «Sputnik V» κι ενώ τα τελικά αποτελέσματα της 3ης φάσης των κλινικών δοκιμών δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά.

Ο Πούτιν έδωσε εντολή στις αρχές να αρχίσουν από την ερχόμενη βδομάδα εμβολιασμούς «σε μεγάλη κλίμακα» των «ομάδων υψηλού κινδύνου», των υγειονομικών και των εκπαιδευτικών, όπως είπε. Ο εμβολιασμός του ευρέος κοινού αναμένεται να αρχίσει στις αρχές του 2021.

Μια μεγάλη εκστρατεία εφοδιασμού κινεζικών εμβολίων σε Αφρική και Λατινική Αμερική προετοιμάζεται από την Κίνα, σύμφωνα με δημοσιεύματα στη χώρα, με την επισήμανση ότι τα εμβόλιά της ταιριάζουν καλύτερα στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική λόγω του «χαμηλότερου κόστους, ευκολότερου εφοδιασμού».

Τα αδρανοποιημένα εμβόλια που έχουν αναπτυχθεί από την Κίνα μπορούν να παραδοθούν από ψυγεία εκτός δικτύου, τα οποία δεν χρειάζονται προηγμένο ηλεκτρικό ρεύμα, δήλωσε στους «Global Times» ο Chen Yong, διευθυντής της «Lengwang Technology Co», η οποία παρέχει λύσεις ψυχρής αλυσίδας για εφοδιαστική ιατρικών προϊόντων.

Για τα εμβόλια της Κίνας διεξήχθησαν κλινικές δοκιμές 3ης φάσης σε αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, συμπεριλαμβανομένων της Βραζιλίας, του Περού και του Μαρόκου.

Ενας από τους κύριους παραγωγούς της Κίνας, η «Sinopharm», έχει λάβει παραγγελίες από περισσότερες από 100 χώρες μέχρι στιγμής, πολλές από τις οποίες προέρχονται από την Αφρική και η εταιρεία εξακολουθεί να συζητά για μελλοντική συνεργασία, δήλωσε ο διευθυντής της, Xu Xin.

Το δίκτυο «Cainiao» του κινεζικού κολοσσού ηλεκτρονικού εμπορίου «Alibaba» ανακοίνωσε την έναρξη αεροπορικής διαδρομής σε συνεργασία με την «Ethiopian Airlines» για την εξαγωγή εμβολίων για την COVID-19 στην Αφρική. Δύο πτήσεις «Boeing 777» τη βδομάδα με την ονομασία «Cainiao» αναμένεται να αναχωρούν από το αεροδρόμιο Σενζέν της Νότιας Κίνας για Αντίς Αμπέμπα.

Επίσης στην Κούβα, με τη διαφορετική φιλοσοφία λόγω των προτεραιοτήτων του κοινωνικού συστήματος και την ουσιαστική δουλειά που κάνει για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, μέσω του διευθυντή του Ινστιτούτου Εμβολίων Finlay, Βισέντε Βέρες Μπενκόμο, ανακοινώθηκε την Τετάρτη ότι τα εμβόλια κουβανικής παραγωγής Soberana 01 και 02, που βρίσκονται στη φάση των κλινικών δοκιμών δείχνουν πολύ αισιόδοξα μηνύματα και θετικά αποτελέσματα στη δημιουργία αντισωμάτων.

Ακόμα ο διευθυντής της «Biocubafarma» (όπου ανήκει και το Ινστιτούτο εμβολίων), Εντουάρντο Μαρτίνες, δήλωσε ότι η στρατηγική της χώρας του είναι «να σχεδιάσει πολλές παραλλαγές με βάση τις δικές της τεχνολογικές πλατφόρμες» με στόχο και την παραγωγή διαφορετικών εμβολίων για παιδιά και ενήλικες. Και τα δύο κουβανικά εμβόλια περιλαμβάνονται στη λίστα των εμβολίων που εξετάζει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Copyright 2020 The Associated

Με βάση τα μέχρι τώρα δημοσιευμένα αποτελέσματα των ερευνών για τα εμβόλια του νέου κορονοϊού, υπάρχουν μεγάλη αποτελεσματικότητα, δοκιμή σε ικανό αριθμό δείγματος (άνθρωποι που εμβολιάστηκαν εθελοντικά) και λίγες παρενέργειες, καμία από τις οποίες δεν κρίνεται σοβαρή ώστε να αμφισβητήσει την ασφάλειά τους και να μπλοκάρει την έγκρισή τους. Η ΕΕ έχει προπαραγγείλει 14 δισεκατομμύρια δόσεις για τα 447 εκατομμύρια των κατοίκων της επενδύοντας σε πολύ διαφορετικές τεχνολογίες εμβολίων προκειμένου να διευρυνθούν οι θεραπευτικές επιλογές σε πληθυσμούς με διαφορετικά χαρακτηριστικά και κυρίως να βρεθεί μπροστά στο κυνήγι αποτελεσματικού εμβολίου που θα είναι πρώτα διαθέσιμο.

Με την προϋπόθεση ότι τα εμβόλια αυτά θα πιστοποιηθούν από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες ως ασφαλή και αποτελεσματικά, μαζί με όλα τα άλλα μέτρα πρόληψης και θεραπείας, προστίθεται ένα σημαντικό όπλο στη μάχη κατά της πανδημίας.

Η έρευνα, η μελέτη και η ανακάλυψη των εμβολίων, με εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, αποδεικνύουν τις μεγάλες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, του πολυάριθμου επιστημονικού προσωπικού στο πεδίο της έρευνας, της εφαρμογής και της συσσωρευμένης γνώσης που υπάρχουν σήμερα.

Το γεγονός όμως ότι όλες οι παραπάνω τεράστιες δυνατότητες εντάσσονται στους «νόμους και τους κανόνες» του εκμεταλλευτικού συστήματος και πριν απ' όλα στο «σιδερένιο» νόμο του σκοπού της καπιταλιστικής παραγωγής, δηλαδή του μέγιστου κέρδους, είναι που γεννά αντιφάσεις και αντιθέσεις σε σχέση με την παραγωγή και διάθεση των εμβολίων. Αυτός ο «σκοπός» «πιστοποιεί» αν και τι θα ερευνηθεί και θα παραχθεί και όχι αν είναι κοινωνικά αναγκαίο και ωφέλιμο για τους λαούς.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό το παράδειγμα της επιδημίας από τον ιό του «Εμπολα» - μόλις πριν από 6 χρόνια - στις χώρες της Δυτικής Αφρικής. Πλούσιες χώρες αλλά με μεγάλες ανισομετρίες και μεγάλα ποσοστά φτώχειας. Εκατόμβες νεκρών εργατών, γνωστός επιστημονικά ο ιός «Εμπολα», αλλά σε μια περιορισμένη «αγορά» και με αδύναμα υγειονομικά και ασφαλιστικά συστήματα, οι φαρμακοβιομηχανίες που σήμερα με τον κορονοϊό προβάλλουν τα επιτεύγματά τους «σφύριζαν» αδιάφορα. Το ότι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και οι φαρμακοβιομηχανίες δεν ενδιαφέρονται πρωτίστως για τις λαϊκές ανάγκες αλλά για τη διασφάλιση της κερδοφορίας τους εξηγείται και από την αποκάλυψη ότι η Κομισιόν απέρριψε το 2018 επιστημονικές προτάσεις για την αντιμετώπιση πανδημιών, την προετοιμασία για ανάπτυξη εμβολίων επειδή δεν θεωρήθηκαν αρκετά επικερδείς. Αντικείμενο της συγκεκριμένης έρευνας αποτελούσαν και οι ιοί SARS/MERS, παρόμοιοι γενετικά με τον τωρινό ιό. Από καλύτερες θέσεις θα μπορούσε η επιστημονική κοινότητα να αντιμετωπίσει την τρέχουσα πανδημία και όχι να τρέχει και να... μη φτάνει.

Σήμερα λοιπόν τα εμβόλια παράγονται με κριτήριο ότι πουλάνε, ότι υπάρχει παγκόσμια «αγορά» και ήδη έχουν χρηματοδοτηθεί με πακτωλό χρημάτων πολύ πριν παραχθούν. Επίσης, η εφαρμογή τους είναι χρήσιμη για την καπιταλιστική οικονομία που αντιμετωπίζει οξυμένα προβλήματα λόγω και της πανδημίας.

Τώρα, λοιπόν, «σκοτώνονται» ποια φαρμακοβιομηχανία θα κόψει πρώτη το «νήμα». Είναι οι ίδιες φαρμακοβιομηχανίες που αποσύρουν φάρμακα γιατί δεν είναι πλέον «κερδοφόρα» και πληρώνουν το τίμημα οι ασθενείς, που δεν έχουν ενδιαφέρον για την έρευνα και την παραγωγή φαρμάκων για τις λεγόμενες «σπάνιες ασθένειες», που αλλάζουν τις συσκευασίες των φαρμάκων και τα πλασάρουν ως «νέα» και βέβαια με αυξημένες τιμές.

Τελευταία μάλιστα πολύ προβάλλεται η συνεργασία μεταξύ των φαρμακοβιομηχανιών προκειμένου να αντιμετωπιστούν το πρόβλημα της πανδημίας και οι επιπτώσεις στους λαούς. Φιλοτεχνείται δηλαδή το λεγόμενο «ανθρώπινο πρόσωπο» της καπιταλιστικής φαρμακοβιομηχανίας, της αγαστής συνεργασίας τους, με ανταλλαγή των επτασφράγιστων εμπορικών τους μυστικών προκειμένου να επιτευχθεί το «κοινό καλό». Είναι σαν να «έκαναν» οι καπιταλιστικές φαρμακοβιομηχανίες κάποιο «εμβόλιο» που δημιουργεί «αντισώματα» κατά του ανταγωνισμού, του εμπορικού πολέμου που ορισμένες φορές παίρνει την έκταση αλληλοκατηγοριών για σκάνδαλα, χρηματισμούς κ.λπ. Ποιον κοροϊδεύουν; Το «κοινό καλό» είναι να ξεπεράσουν τα εμπόδια, ώστε να ανοίξει γρήγορα η παγκόσμια αγορά σε όλους, αυτό είναι το όριο της συνεργασίας τους και της όποιας ανταλλαγής πληροφοριών και τίποτα άλλο. Από εκεί και πέρα διεξάγεται σφοδρός ανταγωνισμός, παίρνονται μέτρα περιορισμού των αντιπάλων κ.λπ.

Ως ΚΚΕ από θέση αρχής υποστηρίζουμε ότι από τη στιγμή που τα εμβόλια πιστοποιηθούν ως ασφαλή και αποτελεσματικά διεκδικούμε να αξιοποιηθούν απολύτως δωρεάν για να προστατευτούν η υγεία και η ζωή του λαού. Εκτιμούμε τη συμβολή των εμβολίων στην εξάλειψη θανατηφόρων ασθενειών, στην προστασία της δημόσιας υγείας, στην αύξηση του προσδόκιμου και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ανθρώπου. Εκατομμύρια ζωές έχουν κυριολεκτικά σωθεί, ενώ σοβαρές επιπλοκές για τους επιζήσαντες, όπως εγκεφαλική παράλυση, ακρωτηριασμοί, μόνιμες αναπηρίες, έχουν αποφευχθεί λόγω της ικανότητας των εμβολίων να προετοιμάζουν τον ανθρώπινο οργανισμό να αμυνθεί αποτελεσματικά σε έναν εισβολέα μικροοργανισμό πριν αυτός πολλαπλασιαστεί σε αυτόν και προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες. Τα εμβόλια παράγονται για την προστασία από επικίνδυνους και δυνητικά θανατηφόρους μικροοργανισμούς όπως η ιλαρά, η γρίπη, η πολιομυελίτιδα, η μηνιγγίτιδα και ο τέτανος. Αυτός είναι και ο στόχος για το εμβόλιο έναντι του νέου κορονοϊού.

Η αναντίρρητη πρόοδος όμως στα επιστημονικά επιτεύγματα, στην ανακάλυψη νέων θεραπειών, φαρμάκων και ιατρικής τεχνολογίας (π.χ. η δημιουργία εμβολίου με βάση το mRNA) δεν μπορεί να συσκοτίσει ότι το εμβόλιο στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα και παράγεται με στόχο το κέρδος. Ετσι εξηγείται η προπαραγγελία εμβολίων, δηλαδή η χρηματοδότηση από τα κράτη εταιρειών που μπήκαν μπροστά στην έρευνα με διασφάλιση όσον αφορά το κόστος παραγωγής και έρευνας ακόμα και στην περίπτωση που τα αποτελέσματά της θα αποδεικνύονταν αρνητικά. Επίσης, η παραγωγή δισεκατομμυρίων δόσεων (14 δισ. για ολόκληρο τον πλανήτη για δύο δόσεις ανά άτομο με τιμολόγηση που εκτιμάται στα 15 ευρώ ανά εμβόλιο) θα διασφαλίσει αμύθητα κέρδη στις φαρμακευτικές εταιρείες, με πιθανή διασφάλιση της κερδοφορίας τους στο διηνεκές στην περίπτωση που η ανοσία διαρκεί για ένα έτος και χρειάζεται ετήσιος επαναληπτικός εμβολιασμός. Μόνο μία εταιρεία προσδοκά κέρδη 4,65 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία θα πληρωθούν είτε άμεσα από τους εργαζόμενους είτε έμμεσα από τα ασφαλιστικά τους ταμεία.

Η «ισότιμη πρόσβαση» στον εμβολιασμό που προβάλλεται από την ΕΕ και την κυβέρνηση είναι με πολλά ερωτήματα. Ηδη η ΕΕ αναφέρει ότι η κατανομή του εμβολίου στα κράτη - μέλη θα γίνει «βάσει αναλογικής κλείδας πληθυσμιακής κατανομής, εκτός αν συμφωνηθεί διαφορετικά μεταξύ των συμμετεχόντων κρατών - μελών κατά την εφαρμογή των συμφωνιών προαγοράς». Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ούτε οι άδειες χρήσης των πατεντών ούτε τα κρατικά συμβόλαια με τις εταιρείες έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.

Η προβολή από την κυβέρνηση της διάθεσης του εμβολίου ως μοναδικής διεξόδου για την αντιμετώπιση της πανδημίας, «αφού το κράτος ό,τι ήταν να κάνει το έκανε» έχει στόχο να συγκαλύψει ακριβώς πως δεν έκανε τίποτα. Παρέλαβε από τον ΣΥΡΙΖΑ ένα δημόσιο σύστημα Υγείας στα κακά του τα χάλια, το οποίο φρόντισε με την πολιτική της να το διατηρήσει και να το κάνει ακόμα χειρότερο. Ολες οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις έπαιρναν μέτρα περιστολής των κρατικών δαπανών, μέτρα ενίσχυσης της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών του, της επιχειρηματικής λειτουργίας του. Η μια κυβέρνηση «έκοβε» και η άλλη «έραβε». Οι απλές και οι κλίνες ΜΕΘ που δεν φτάνουν, οι υγειονομικοί που λείπουν, οι μετακινήσεις προσωπικού από μονάδα σε μονάδα για να μισοκαλύψουν μια «τρύπα» ανοίγοντας πολλές άλλες, η απελπιστική κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία στη Βόρεια Ελλάδα ιδιαίτερα είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής αντιλαϊκής εγκληματικής πολιτικής τους.

Το εμβόλιο είναι χρήσιμο και πρέπει να αξιοποιηθεί. Αυτό όμως δεν μπορεί να υποκαταστήσει τα μέτρα πρόληψης, την ανάπτυξη της ΠΦΥ, τη δημιουργία σύγχρονων ΜΕΘ, τη στελέχωση με όλο το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Η έξοδος εξάλλου από την πανδημία θα βρει συσσωρευμένες ανάγκες σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, προσυμπτωματικό έλεγχο που μπήκε στον πάγο, χειρουργικές επεμβάσεις που αναβλήθηκαν από τη μετατροπή των δημόσιων δομών Υγείας σε σύστημα μιας νόσου... Το εμβόλιο πρέπει να αποτελεί μέρος των «όπλων» που πρέπει να διαθέτει το επαρκώς ανεπτυγμένο δημόσιο σύστημα Υγείας, πολύ περισσότερο που τώρα με τους εμβολιασμούς, με ένα νέο εμβόλιο, για μια νέα νόσο, απαιτείται όχι μόνο επάρκεια σε προσωπικό για τον εμβολιασμό, αλλά και για τη συστηματική παρακολούθηση των ανθρώπων που θα εμβολιαστούν για να αντιμετωπιστούν τυχόν προβλήματα, όπως και την απόκτηση επιστημονικής γνώσης γύρω από το ζήτημα αυτό.

Δεν μπορεί να υπάρχει δεύτερη σκέψη ότι τα ζητήματα που σχετίζονται με την πρόληψη, τη θεραπεία και την αποκατάσταση της υγείας του λαού, όπως και αυτά για την προστασία της δημόσιας υγείας αποτελούν προτεραιότητα στην πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της Κοινωνικής Συμμαχίας. Κάθε «έκπτωση» και μείωση των απαιτήσεων του λαού σ' αυτά τα ζητήματα θέτει σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων.

Μοναδική λύση είναι το αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, η κρατική βιομηχανία έρευνας, παραγωγής και δωρεάν διάθεσης εμβολίων και φαρμάκων, χωρίς ανταγωνισμούς, χωρίς επιχειρηματική λειτουργία, με πλήρη ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα και με έμφαση στην πρόληψη, στην προαγωγή της υγείας και τη διατήρησή της πριν εκδηλωθεί νόσος. Με εφεδρείες και επιστημονική πρόβλεψη ώστε να ανταποκρίνεται σε κανονικές συνθήκες αλλά και σε έκτακτες καταστάσεις, όπως η πανδημία, οι φυσικές καταστροφές κ.λπ. Σε ένα τέτοιο σύστημα ο εμβολιασμός, που αποτελεί κοινωνικό ζήτημα κι όχι ατομικό, η σωστή ενημέρωση με βάση τεκμηριωμένα δεδομένα, η προσέγγιση όλου του πληθυσμού από την καταγραφή και τη σχεδιασμένη καθολική παρακολούθηση, θα εξασφάλιζε επαρκή κάλυψη και θα καταπολεμούσε επικίνδυνα φαινόμενα όπως η επίκληση της ατομικής επιλογής και η άρνηση της αξίας των εμβολίων.

Για να γίνουν όμως αυτά κατοχυρωμένο λαϊκό δικαίωμα απαιτείται το εργατικό κίνημα και η Κοινωνική Συμμαχία να κατατείνουν την πάλη για να αντιμετωπιστεί και να καταργηθεί η «πανδημία» της καπιταλιστικής ανάπτυξης που καταδικάζει τους παραγωγούς του πλούτου σε όλο τον πλανήτη σε συνεχή «αιμορραγία» ακόμα και των προηγούμενων ανεπαρκών δικαιωμάτων.

Η οργάνωση της πάλης για να ανοίξει ο δρόμος της ανάπτυξης υπέρ του λαού, με κοινωνική ιδιοκτησία του πλούτου που ο ίδιος παράγει, είναι το πιο δοκιμασμένο, ασφαλές και αποτελεσματικό «εμβόλιο» που προστατεύει το λαό.

Οι σχετικές ΚΥΑ προβλέπουν μεν γενικά την αναστολή της λειτουργίας της Δικαιοσύνης, αλλά εισάγουν μια σειρά εξαιρέσεις, οδηγώντας ουσιαστικά σε μερική λειτουργία των δικαστηρίων για αρκετές διαδικασίες. Οι εξαιρέσεις αφορούν κύρια τις λεγόμενες υποθέσεις μεγάλου αντικειμένου (εμπορικό, ενοχικό κ.λπ.), υποθέσεις με ενδιαφέρον για τις τράπεζες, όπως τα ασφαλιστικά μέτρα για τις προσημειώσεις υποθηκών και έκδοση διαταγών πληρωμής κ.ά.

Στην αντίπερα όχθη, οι υποθέσεις, που συνήθως απασχολούν τα εργατικά και λαϊκά στρώματα (εργατικές διαφορές, διατροφές, τροχαία ατυχήματα κ.ά.), αναστέλλονται λόγω της αναγκαίας εξέτασης μαρτύρων στο ακροατήριο.

Τα υποθηκοφυλακεία και τα κτηματολογικά γραφεία λειτουργούν κατά περίπτωση, κύρια με ραντεβού.

Ταυτόχρονα, προωθείται η υλοποίηση μιας σειράς διαδικασιών με ηλεκτρονικό τρόπο, ενώ διεξάγεται έντονη συζήτηση (π.χ. ημερίδες, αρθρογραφία κ.λπ.) για τους συνολικότερους στόχους της ηλεκτρονικής δικαιοσύνης, που αποτελεί βασική προτεραιότητα του αστικού κράτους, με τους κινδύνους και τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτή συνεπάγεται για τα δικαιώματα του λαού και των εργαζομένων στο χώρο της Δικαιοσύνης, στο υπάρχον σύστημα.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η μερική λειτουργία των δικαστηρίων δεν αφορά γενικά την προστασία πρόσβασης στη Δικαιοσύνη. Οι υποθέσεις του μεγάλου κεφαλαίου προχωρούν κανονικά. Οι υποθέσεις των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων αναστέλλονται. Η ταξικότητα αυτή εκφράζεται ολοένα και περισσότερο, όσο εξακολουθεί να ισχύει το lockdown. Είναι χαρακτηριστικό το εξής:

Στις 28 Νοέμβρη 2020 δημοσιεύτηκε η νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση για τα έκτακτα μέτρα λόγω της πανδημίας, για το χρονικό διάστημα από 30/11/2020 μέχρι 7/12/2020. Οι προσθήκες της νέας ΚΥΑ σχετικά με τη Δικαιοσύνη είναι αποκαλυπτικές:

1) Δίνεται πλέον η δυνατότητα να εκδικάζονται κατ' εξαίρεση οι αγωγές των εργοδοτών κατά των απεργιών των εργαζομένων! Είχε προηγηθεί την προηγούμενη βδομάδα η προκλητική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας (με αριθμό 1767/2020), με την οποία κρίθηκε παράνομη η απεργία των εργαζομένων στην Πολιτική Αεροπορία και η οποία εκδικάστηκε παρά τη σχετική αναστολή. Το δικαστήριο προχώρησε σε ερμηνεία κατάργησης των ισχυουσών τότε διατάξεων, με την αιτιολογία ότι πρέπει να εξασφαλιστεί το δικαίωμα της εργοδοσίας στην παροχή δικαστικής προστασίας!

2) Δεν αναστέλλεται η υλοποίηση του πρόσφατου νόμου για την επιτάχυνση των εκκρεμών υποθέσεων του νόμου Κατσέλη. Οπως το ΚΚΕ ανέδειξε στη σχετική συζήτηση στη Βουλή κατά την ψήφισή τους, οι νέες διατάξεις προετοιμάζουν ένα γρήγορο «ξεπέταγμα» των υποθέσεων με μαζικές απορρίψεις των σχετικών αιτήσεων, μέσα από ηλεκτρονικές πλατφόρμες και τη νέα έγγραφη διαδικασία. Την ίδια ώρα, απογειώνονται οι τρομοκρατικοί εκβιασμοί των τραπεζών σε βάρος των δανειοληπτών για επαχθείς ρυθμίσεις χρεών. Σε συνθήκες που η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων βρίσκεται στο επίκεντρο, η Δικαιοσύνη τίθεται στην υπηρεσία του σχετικού στόχου (βλ. νέος Πτωχευτικός Κώδικας).

Η μερική λειτουργία των δικαστηρίων αποφασίστηκε χωρίς να έχει ληφθεί κανένα επιπλέον μέτρο προστασίας της υγείας των εργαζομένων στη Δικαιοσύνη και των συναλλασσόμενων με τις δικαστικές υπηρεσίες. Η κατάσταση είναι άσχημη. Οι εικόνες μεγάλου συγχρωτισμού είναι συχνότατες. Εξακολουθούν να επικρατούν απαράδεκτες συνθήκες με τις ελλιπείς και ανθυγιεινές κτιριακές εγκαταστάσεις, την έλλειψη στοιχειώδους υλικοτεχνικής υποδομής, κύρια με τα μεγάλα κενά στις θέσεις δικαστικών υπαλλήλων, οι οποίοι αδυνατούν να εξυπηρετήσουν χιλιάδες δικηγόρους και να διεκπεραιώσουν πάμπολλες εργασίες, όπως για παράδειγμα τη διεκπεραίωση των νέων ηλεκτρονικών υπηρεσιών. Νέα επιβεβαιωμένα κρούσματα καταγράφονται καθημερινά.

Επίσης, η μερική αυτή λειτουργία δεν έχει τις ίδιες συνέπειες για όλους τους εργαζόμενους στη Δικαιοσύνη. Οι μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι δικηγόροι με τα χαμηλότερα εισοδήματα, οι δικαστικοί υπάλληλοι, παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα σε συνθήκες συγχρωτισμού στις δικαστικές υπηρεσίες. Την ίδια ώρα, το εισόδημά τους μειώνεται, τα χρέη και τα προβλήματα μεγαλώνουν. Αλλωστε, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για τη στήριξη των δικηγόρων, που η πλειοψηφία τους αντιμετωπίζει οξυμένα προβλήματα από τη συμπίεση του εισοδήματός τους, είναι προκλητικές: Ενταξη στο καθεστώς της επιστρεπτέας προκαταβολής φόρου, που αφορά ελάχιστους δικαιούχους. Εκτακτη ενίσχυση των 400 ευρώ, το ύψος και ο χρόνος καταβολής της οποίας είναι ακόμα στον αέρα και η οποία προέρχεται από τα ίδια τα λεφτά των εργαζομένων και τις κεφαλαιοποιημένες ασφαλιστικές τους εισφορές!

Τελικά, από τη μερική λειτουργία των δικαστηρίων μόνοι κερδισμένοι είναι οι μεγάλες δικηγορικές και εισπρακτικές εταιρείες, που διαχειρίζονται τις υποθέσεις του μεγάλου κεφαλαίου και αποκομίζουν τα κέρδη τους από την εκμετάλλευση χιλιάδων μισθωτών δικηγόρων.

Ετσι, και στον κλάδο των νομικών υπηρεσιών, όπως συνολικότερα στον κλάδο των επιστημονικών υπηρεσιών, η πανδημία γίνεται καταλύτης των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης. Κυρίαρχη τάση είναι η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση υπέρ των μεγάλων εταιρειών, η ένταση της εκμετάλλευσης των μισθωτών και ο εξοβελισμός αυτοαπασχολουμένων από το επάγγελμα.

Η στάση της κυβέρνησης είναι προκλητική. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης στις 25.11.2020, ο οποίος δήλωνε: «Αν εξαιρέσουμε τις πρώτες μέρες (...) νομίζω ότι η πραγματικότητα δείχνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Ολα έχουν εξομαλυνθεί, δεν υπάρχουν ζητήματα, δεν υπάρχουν ούτε εικόνες συγχρωτισμού, ούτε πολύ περισσότερο μια πραγματικότητα η οποία δημιουργεί τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις προκειμένου να διαδοθεί η πανδημία μέσω των δικαστηρίων. Αλλωστε, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν υπάρχει κάποιο γενικευμένο φαινόμενο ή κάποια γενικευμένη πραγματικότητα μέσα από την οποία να φαίνεται ότι ο χώρος των δικαστηρίων ήταν χώρος μετάδοσης του κορονοϊού». Ομως, επιβεβαιωμένα κρούσματα του ιού μετράμε σε περισσότερες από 25 δικαστικές υπηρεσίες σε όλη τη χώρα!

Οπως σε όλους τους τομείς, έτσι και η Δικαιοσύνη εντάσσεται στον «χρυσό κανόνα» του κόστους - οφέλους. Η πανδημία γίνεται ευκαιρία για την κερδοφορία λίγων επιχειρήσεων. Αντί για προσλήψεις, καθαριότητα, απολυμάνσεις ή τεστ των εργαζομένων, τα χρήματα από τα αυξημένα παράβολα και χαράτσια για την πρόσβαση στη Δικαιοσύνη των τελευταίων χρόνων θα διατεθούν σε ένα νέο «θαυματουργό» σχέδιο του υπουργείου για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Αντικείμενό του είναι η εγκατάσταση πυλών στις εισόδους των δικαστηρίων, που θα ψεκάζουν με αντισηπτικό «κοκτέιλ», θα «βομβαρδίζουν» με υπεριώδη ακτινοβολία, θα θερμομετρούν και θα φωτογραφίζουν όλους τους εισερχόμενους! Για τις πύλες αυτές, όχι μόνο δεν υπάρχουν σχετικές επιστημονικές εγγυήσεις, αλλά αντίθετες οδηγίες για μη χρήση τους, από τον ΠΟΥ, τον ΕΟΔΥ και άλλους αρμόδιους φορείς!

Πολύτιμο στήριγμα της κυβέρνησης και των μεγάλων δικηγορικών εταιρειών είναι η ηγεσία της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας. Πριν ακόμα ανακοινωθεί το γενικό lockdown, απαιτούσε τη συνέχιση της λειτουργίας των δικαστηρίων διότι «η Δικαιοσύνη είναι πυλώνας της δημοκρατίας» και «από κανένα επιστημονικό στοιχείο δεν προκύπτει ότι οι χώροι των δικαστηρίων έχουν αποτελέσει μέχρι σήμερα χώρους υπερμετάδοσης του ιού»! Την ίδια ώρα, συστήνει αποστάσεις και αντισηπτικά στους δικηγόρους και - σε ένα κρεσέντο κοινωνικού αυτοματισμού - τους καλεί να καταθέτουν μηνύσεις σε βάρος των δημοσίων και δικαστικών υπαλλήλων για παράβαση καθήκοντος σε περίπτωση «κακής εξυπηρέτησης»! Φυσικά, δεν διεκδικεί κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας της υγείας, αλλά ούτε και του εισοδήματος των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων.

Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα έχει επιδοθεί σε μια τεχνητή ένταση και διαμάχη με τις δικαστικές ενώσεις και ιδιαίτερα την Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, που διατυπώνουν την ανησυχία τους για τους κινδύνους της υγείας από τη λειτουργία των δικαστηρίων. Εφτασε, μάλιστα, στο σημείο να συνδέσει τη διαμάχη αυτή με την επιστημονική γνώμη που διατύπωσε η Ενωση για τον αντισυνταγματικό χαρακτήρα της απαγόρευσης των συναθροίσεων στο τριήμερο για την 17η Νοέμβρη. Η ίδια, βέβαια, δεν έβγαλε άχνα ούτε για τον πρωτοφανή αυταρχισμό της απαγόρευσης ούτε για το όργιο καταστολής που ακολούθησε.

Η πλειοψηφία των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων δικηγόρων με τα χαμηλότερα εισοδήματα, οι δικαστικοί υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στο χώρο της Δικαιοσύνης, έχουν κοινά συμφέροντα και κοινό αντίπαλο: Την εγκληματική αντιλαϊκή πολιτική σε βάρος της υγείας του λαού και των σύγχρονων δικαιωμάτων του. Γι' αυτό και από κοινού, πρέπει να παλέψουν για την άμεση λήψη μέτρων προστασίας της υγείας στα δικαστήρια, την προστασία του εισοδήματός τους. Η συμβολική κινητοποίηση στα δικαστήρια της Ευελπίδων στην Αθήνα στην απεργία της 26ης Νοέμβρη, με τη συμμετοχή του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων, της Επιτροπής Αυτοαπασχολούμενων Δικηγόρων και απεργούς δικαστικούς υπαλλήλους, υπηρετούσε αυτή την κατεύθυνση. Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαχητικά με νέες πρωτοβουλίες που προγραμματίζονται!

Η ίδια η έως τώρα πραγματικότητα αναδεικνύει τα προβλήματα με τη σύνδεση στο δίκτυο, που δοκιμάζουν την υπομονή και τις αντοχές παιδαγωγών, γονιών και παιδιών. Το κύριο όμως είναι η αντιπαιδαγωγική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να μη στηρίξει το έργο των παιδαγωγών να σταθούν δίπλα στα παιδιά με όλους τους τρόπους, δηλαδή να εξασφαλιστεί στο βαθμό του δυνατού μια σταθερότητα, μια παιδαγωγική συνέχεια. Και αντί γι' αυτό να γίνεται λόγος περίπου για "ηλεκτρονική κοινωνικοποίηση" των νηπίων, αφού, όπως διαβεβαιώνει το υπουργείο, όλα βαίνουν καλώς...

Να γιατί το άνοιγμα των νηπιαγωγείων με όλους τους αναγκαίους όρους και προϋποθέσεις είναι κοινωνική και παιδαγωγική ανάγκη.

Ετσι, πιο έντονα τα τελευταία χρόνια, χορτάσαμε από υποκριτικά λόγια, υπουργών και κυβερνητικών εκπροσώπων, για την έγνοια και τον ζήλο που επιδεικνύουν στην υλοποίηση της δίχρονης υποχρεωτικής φοίτησης στα νηπιαγωγεία χτίζοντας, έτσι, "ανώγια και κατώγια", αλλά πάντως όχι νηπιαγωγεία για να στεγαστούν τα χιλιάδες παιδιά.

Σε αυτόν τον αντιλαϊκό - αντιεκπαιδευτικό κατήφορο ξεχωρίζουμε:

-- Τη μείωση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού του 2021, όπως και τις προηγούμενες χρονιές. Την περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 50 εκατομμύρια για να δημιουργηθούν νέες υποδομές, πρώτα από τον ΣΥΡΙΖΑ, στη συνέχεια από τη ΝΔ, προεξοφλώντας, έτσι, τη μη ουσιαστική και με παιδαγωγικούς όρους αναβαθμισμένη υλοποίηση του μέτρου.

-- Τη θεσμοθέτηση, από τον ΣΥΡΙΖΑ, του άρθρου 220 του νόμου 4610/2019, που προβλέπει την, κατά παρέκκλιση των ισχυόντων επιστημονικών δεδομένων, τοποθέτηση προκάτ αιθουσών νηπιαγωγείων ακόμα και σε αυλές Γυμνασίων και Λυκείων, που διατηρεί και υλοποιεί η ΝΔ.

-- Τη μετακύλιση της ευθύνης, από την κυβέρνηση της ΝΔ, για την έγκριση, χρηματοδότηση και τοποθέτηση αιθουσών ελαφριού τύπου, των λεγόμενων τσίγκινων κλουβιών, στους δήμους!

-- Τη νομοθέτηση, από τη σημερινή κυβέρνηση, της αύξησης του αριθμού των νηπίων ανά τάξη, εν μέσω, μάλιστα, πανδημίας, από 22 σε 25 παιδιά!

-- Εκατοντάδες παιδιά αναμένουν να στεγαστούν στα υπό τοποθέτηση τσίγκινα κλουβιά.

-- Αλλα κάνουν διπλοβάρδιες και μοιράζονται προκάτ αίθουσες των 36 τετραγωνικών μέτρων.

-- Εκατοντάδες άλλα εξαιρέθηκαν γιατί οι δήμοι δήλωσαν αδυναμία να υποστηρίξουν το μέτρο, χωρίς φυσικά να έχουν διεκδικήσει από τις κυβερνήσεις το παραμικρό για να υλοποιηθεί αυτό.

-- Αλλα παιδιά αναγκάζονται να μετακινούνται εκτός γειτονιάς για να βρουν μια κενή θέση σε νηπιαγωγείο.

-- Τέλος, η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών στοιβάζονται σε υπερπληθή τμήματα των 25 μαθητών!

-- Φυσικά, δεν έγινε καμία μόνιμη πρόσληψη προσωπικού, εκπαιδευτικού, ειδικού εκπαιδευτικού, καθαριότητας και βοηθητικού!

Οι εικόνες αυτές συνάδουν με μια σύγχρονη πραγματικότητα ή μας μεταφέρουν ταχύτατα σε πολύ μακρινές δεκαετίες όταν η Προσχολική Αγωγή ήταν στο ξεκίνημά της;

Πώς είναι δυνατόν χιλιάδες παιδιά σε μια ηλικία που συγκροτούν οργανωμένα και συλλογικά τις όψεις της κοινωνικής πραγματικότητας, έξω από το περιορισμένο πλαίσιο της ασφάλειας της οικογένειας, να παίρνουν μια τέτοια, πρώτη, γεύση από αυτήν;

Γιατί η πρώτη επαφή με την οργανωμένη εκπαιδευτική διαδικασία, ακριβώς επειδή γίνεται με αυτούς τους όρους, να αναπαράγει και να εντείνει την κοινωνική και μορφωτική ανισότητα;

Πραγματικά, ο όρος παιδοφύλαξη δεν περιγράφει το μέγεθος της υποβάθμισης της παιδαγωγικής διαδικασίας, σε βάρος παιδιών και νηπιαγωγών!

Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των νηπιαγωγών να διαφυλάξουν βασικά ψήγματα παιδαγωγικής μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες, το γενικό πρόσημο της διαδικασίας δεν μπορεί να είναι θετικό γιατί δεν εξασφαλίζονται όλοι οι αναγκαίοι όροι και προϋποθέσεις.

Ξεχωριστό ζήτημα είναι οι αλλαγές στο περιεχόμενο λειτουργίας του νηπιαγωγείου, που προχωρούν απρόσκοπτα, άσχετα με την εξέλιξη της πανδημίας. Πρόκειται για παρεμβάσεις που θέτουν ως προτεραιότητα τη μετατροπή των νηπίων σε "παπαγαλιστές" δεξιοτήτων, για να συνεχίσουν σε αυτήν την αντιπαιδαγωγική ρότα στις επόμενες εκπαιδευτικές βαθμίδες.

Τουλάχιστον προβληματισμό προξενεί το "ξαναζέσταμα", από την ΚΕΔΕ, πάγιων αξιώσεων για πέρασμα περισσότερων αρμοδιοτήτων στους δήμους, όπως και αυτή των νηπιαγωγείων.

Η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών αρχών έχει σοβαρές ευθύνες για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα νηπιαγωγεία. Γιατί αποδέχτηκε τις κυβερνητικές ρυθμίσεις που τις καθιστούσαν υπεύθυνες για τα νηπιαγωγεία, χωρίς να μπορούν να φέρουν εις πέρας αυτό το έργο. Τώρα, επανέρχονται δριμύτεροι, ως "σωτήρες", ζητώντας να υπαχθούν τα νηπιαγωγεία στην ευθύνη των δήμων, γιατί, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, "γνωρίζουν καλύτερα τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας".

Ομως, το αντίθετο συμβαίνει. Και αυτό επιβεβαιώνεται από την κατάσταση που υπάρχει στους παιδικούς σταθμούς, που πέρασαν στην ευθύνη των δήμων πριν από 25 χρόνια.

Οι παιδικοί σταθμοί οδηγούνται στην κατηγοριοποίηση, ανάλογα με την ανταποδοτική δυνατότητα του δήμου, δηλαδή το ύψος των φόρων και των τροφείων που μπορεί να φορτώσει τους δημότες του, οδηγώντας στη διαφοροποίηση σε όλα τα επίπεδα. Αυτές τις αρνητικές συνέπειες τις επωμίζονται, για άλλη μια φορά, οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες, τα παιδιά τους, και στην τσέπη τους και στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Ο αριθμός των παιδικών σταθμών δεν καλύπτει τις ανάγκες για τα παιδιά μικρότερης ηλικίας, με αποτέλεσμα είτε να πηγαίνουν σε ιδιωτικούς σταθμούς, για όποιον μπορεί να πληρώσει, είτε να φωνάζουν τους παππούδες όπου υπάρχουν, για να τα φυλάνε.

Σε όλους τους δήμους οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς, στην πλειοψηφία τους, είναι συμβασιούχοι και έτσι δεν εξασφαλίζεται η σταθερή παιδαγωγική σχέση με τα παιδιά. Ο νέος κανονισμός που ψηφίστηκε, ο οποίος συγχρονίζει τα δεδομένα λειτουργίας τους, τους καθιστά ακατάλληλους και πολλοί από αυτούς λειτουργούν με παρατάσεις.

Τελικά, η αρνητική πείρα από τους παιδικούς σταθμούς επιβεβαιώνει ότι η λεγόμενη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων δεν οδηγεί σε καλύτερη γνώση των αναγκών. Αυτή μπορεί και οφείλει να την έχει το κράτος και το αρμόδιο υπουργείο.

Αυτό που διευκολύνεται είναι η παραπέρα απαλλαγή του κράτους από τέτοιες αρμοδιότητες, ώστε να εξασφαλίζονται πόροι για να διατίθενται για την ενίσχυση μεγαλοεπιχειρηματιών.

Διεκδικούμε ό,τι απαιτείται για να "σπείρουμε" στην ψυχή τους τη δύναμη της χαράς, της δημιουργίας και της αισιοδοξίας, προσφέροντάς τους καθετί σύγχρονο στην παιδαγωγική πραγματικότητα και καθημερινότητά τους.

Γιατί:

-- Κατά την προσχολική ηλικία, το μικρό παιδί μαθαίνει οργανωμένα και συστηματικά να κατανοεί τον κόσμο, κάνει φίλους, ακουμπά με εμπιστοσύνη στους πρώτους "δασκάλους" του που του προσφέρουν νέες γνώσεις, απαντώντας σε όλα τα "γιατί" που το βασανίζουν, κάνοντάς το συλλογικά, μέσα στην ομάδα, με τους συνομίληκούς του.

-- Από τη μικρή ηλικία, παίζοντας, απλώνει τα χέρια του για να αδράξει το μέλλον που του ανήκει, μιμείται, παίζει, γελάει, κατασκευάζει, ζωγραφίζει, λύνει προβλήματα, αποκτά, δηλαδή, παραστάσεις που θα είναι το αποθετήριό του, για τις επόμενες βαθμίδες Εκπαίδευσης, για την ίδια τη ζωή του.

Γι' αυτό πρέπει απλόχερα να προσφέρονται όλα τα αναγκαία μέσα για να γίνεται αυτό επιστημονικά, αναβαθμισμένα, οργανωμένα, ισότιμα για όλα τα παιδιά.

Τι σημαίνει αυτό;

Αμεσα, μέσα σε συνθήκες πανδημίας, απαιτούνται:

Να παρθούν μέτρα για να ανοίξουν με ασφάλεια τα νηπιαγωγεία, γιατί τα πανδημικά κύματα δεν θα σταματήσουν ακόμα κι αν υπάρξει σχετική, μικρή ανάσχεσή τους. Δηλαδή:

Μείωση της αναλογίας παιδιών / νηπιαγωγών, με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε εκπαιδευτικούς, καθαριότητα, βοηθητικό προσωπικό, για τη σωστή και επαρκή καθαριότητα.

Τακτικά, επαναλαμβανόμενα δωρεάν τεστ, ιχνηλάτηση για όλους, άμεση ιατρική αντιμετώπιση εφόσον υπάρχουν επιβεβαιωμένα κρούσματα. Ολα αυτά στην ευθύνη σχολιατρικής υπηρεσίας, διασυνδεδεμένης με το πρωτοβάθμιο σύστημα Υγείας. Επαρκή μέσα ατομικής προστασίας.

Εξεύρεση κατάλληλων χώρων, είτε σε κλειστές σχολικές μονάδες είτε σε άλλες δημόσιες δομές. Οχι στο αίσχος των τσίγκινων κουτιών, με 25 παιδιά σε 36 τ.μ.

Για την υποχρεωτική τηλεκπαίδευση στα νηπιαγωγεία σε συνθήκες αναστολής:

Η διά ζώσης παιδαγωγική πραγματικότητα, οι δεσμοί μεταξύ νηπιαγωγού και παιδιών, το δημιουργικό παιδαγωγικό κλίμα είναι αναντικατάστατη συνθήκη ανάπτυξης για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Σε συνθήκες αναστολής λειτουργίας των νηπιαγωγείων, η αποκοπή από το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, τους φίλους τους μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστα συναισθήματα, άγχος κ.ά.

Για όλα τα παραπάνω απαιτείται:

Η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας να εξασφαλίσουν τα αναγκαία τεχνολογικά μέσα, γρήγορο ίντερνετ, για όλα τα νηπιαγωγεία και όλα τα παιδιά.

Να στηριχτεί στο παιδαγωγικό έργο η κάθε νηπιαγωγός γιατί γνωρίζει καλύτερα τις ανάγκες της ομάδας και του κάθε παιδιού χωριστά για να χρησιμοποιήσει κάθε πρόσφορο μέσο, ώστε να διατηρήσει επαφή με τα παιδιά και τις οικογένειές τους, να προκαλέσει ερεθίσματα για δημιουργική απασχόληση.

Δηλαδή:

Κατάρτιση σχεδίου για την ανέγερση νέων σύγχρονων νηπιαγωγείων, με όλους τους αναγκαίους χώρους, όπως προσδιορίζονται από την επιστήμη, για να υποστηρίζεται ολόπλευρα το διαπαιδαγωγητικό έργο του παιχνιδιού, της άθλησης, σίτισης και ξεκούρασης.

Μόνιμο προσωπικό όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων. Νηπιαγωγοί, ειδικοί παιδαγωγοί και επιστημονικό προσωπικό, προσωπικό για την καθαριότητα και βοηθητικό προσωπικό.

Δημιουργία προϋποθέσεων για όσο το δυνατόν πιο ολιγάριθμα τμήματα για να μπορούν οι παιδαγωγοί να αφουγκραστούν τις ατομικές ανάγκες, να έχουν καθαρή εικόνα των ρυθμών προσαρμογής και εξέλιξης των παιδιών, της δυναμικής που συνθέτει η προσχολική ομάδα και να μπορούν να υλοποιούν τον γενικό σχεδιασμό.

Ιδρυση ειδικών νηπιαγωγείων, τμημάτων ένταξης για να παρέχεται ειδική επιστημονική παρέμβαση στα παιδιά με αναπηρία, καθώς, όσο πιο νωρίς ξεκινήσει η παρέμβαση τόσο πιο θετικά είναι τα αποτελέσματά της.

Επιστημονικό πρόγραμμα διαπαιδαγωγητικής παρέμβασης, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τις προσχολικής ηλικίας, για ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού. Δημιουργία κρατικών υποδομών επιστημονικής στήριξης, επιμόρφωσης και ενημέρωσης των γονιών για την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Για να μπορούν δηλαδή οι γονείς να παίρνουν υπεύθυνες επιστημονικές απαντήσεις για κάθε ζήτημα που τους απασχολεί, να μην αφήνεται αυτή η ανάγκη στην ατομική ευθύνη».

Στη μακροχρόνια καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης και... καψίματος του κεφαλαίου, η πανδημία έφερε στον αφρό τους συστημικούς βαρβάρους, με έναν τρόπο δυσώδη και άθλιο σαν τις θανατηφόρες αναθυμιάσεις από άτσαλη εκκένωση βόθρου. Ηταν το τέλειο άλλοθι, και αφορμή και αιτία και σημαίνον και σημαινόμενο για να καταπατηθούν αιωνόβια δικαιώματα, κατακτήσεις λαϊκών κινημάτων, επιστημονικά επιτεύγματα εξανθρωπισμού και βελτίωσης της ανθρώπινης εργασίας, αλλά και ιδεολογικές μάχες κερδισμένες στην πράξη. Αυτές οι τελευταίες που δόθηκαν πάνω από έναν αιώνα τώρα, για να μην είναι η εργασία δικαίωμα, αλλά εργαλείο και μέθοδος βίας ικανής να μετατρέψει τον άνθρωπο σε δούλο, κτήνος ή και απλώς res - αντικείμενο.

Η αναμονή της επιβολής μιας βάρβαρης λύσης διευκόλυνε σε τέτοιο βαθμό την εξάρθρωση των κοινωνικών κατακτήσεων, απ' την υγεία και την περίθαλψη κι από την παιδεία ως τη σύνταξη, μέχρι την υπερσυγκέντρωση της ισχύος των τεχνολογικών «θαυμάτων», σε ελάχιστα πολυεθνικά κέντρα, και την εξοντωτική διεύρυνση της φτώχειας των μαζών.

Ηδη ανοίγουν συζητήσεις, φιλοσοφικές και ψευτοδιανοουμενίστικες, για το πώς αυξάνεται η παραγωγικότητα με τετραήμερη βδομάδα εργασίας. Στη θεωρία. Στην πράξη, θεόρατες μάζες λυγίζουν στην αποδοχή δεκάωρης εργασίας, εφτά μέρες τη βδομάδα και μισθούς των 200 ευρώ, σε ατέρμονη ακροβατική τηλεργασία, στο Φαρ Ουέστ, ή καλύτερα τον μεσαίωνα της ψηφιοποιημένης εποχής. Ηδη οι ελάχιστες φωνές επιστημόνων, που ωρύονται ότι η πανδημία και τα κεφαλαιοβόρα εμβόλια δεν εξαφάνισαν όλες τις υπόλοιπες αρρώστιες από τον πλανήτη, πνίγονται από τους αλαλαγμούς ενός πλήθους που εκπαιδεύεται ταχύρυθμα να τσαλαπατιέται αύριο στο Κολοσσαίο της υπερκατανάλωσης αγαθών και να συγχέει τον πολιτισμό και την κοινωνικότητα με το πάστωμα σε κερκίδες, αρένες και μπιτσόμπαρα.

Από πρόσφατη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ με τηλεδιάσκεψη

Οι σχετικές κατευθύνσεις καταγράφονται σε όλες τις αποφάσεις και τις ανακοινώσεις της πρόσφατης περιόδου και χτυπούν καμπανάκι για τα νέα βάρη που φορτώνουν στην πλάτη του λαού, αντιμετωπίζοντας ακόμα και την πανδημία ως «ευκαιρία» για μέτρα στήριξης του κεφαλαίου και για βαθιές αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που υποστηρίζουν τις επενδύσεις του.

Η προοπτική της Τραπεζικής Ενωσης, μεταξύ άλλων, συνδέεται με τους όρους χρηματοδότησης του Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης των τραπεζικών ομίλων της ΕΕ και του ευρωπαϊκού συστήματος ασφάλισης καταθέσεων σχετικά με το ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο σε περίπτωση νέων κλυδωνισμών.

Σε σχέση με αυτά, η ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ υπενθυμίζει: «Το 2018, δεσμευτήκαμε να εισαγάγουμε το κοινό ταμείο πριν από το τέλος του 2023, υπό την προϋπόθεση ότι οι κίνδυνοι στον τραπεζικό τομέα θα έχουν μειωθεί επαρκώς».

Σήμερα και ενόψει της προσεχούς Συνόδου Κορυφής, το Γιούρογκρουπ επισημαίνει για την Ελλάδα: «Αναγνωρίζουμε τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί στη μείωση του κινδύνου από την Ελλάδα και την Κύπρο και σημειώνουμε με ικανοποίηση ότι η Ελλάδα και η Κύπρος υιοθέτησαν πρόσφατα φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στα πλαίσια της αφερεγγυότητας και θέσπισαν δευτερογενείς αγορές, συστήματα πληροφορικής (για πλειστηριασμούς) (...) για τη διευκόλυνση της περαιτέρω μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων».

Χαιρετίζουν δηλαδή όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν παρθεί για την άρση κάθε προστασίας στη λαϊκή κατοικία και τη δουλειά που έχει γίνει στην ανάπτυξη ενός πυκνού πλέγματος εκβιασμών στα λαϊκά νοικοκυριά, προκειμένου να ανασχεθεί η τάση αύξησης των «κόκκινων» δανείων και να απορροφηθεί μέρος των επισφαλειών, με αιματηρές θυσίες και απώλειες από το λαό.

Ωστόσο, καθώς οι κίνδυνοι διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων παραμονεύουν, τονίζεται ότι οι ευπάθειες παραμένουν και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με συνδυασμό πρόσθετων προσπαθειών σε επίπεδο τράπεζας, κράτους - μέλους και ΕΕ, φωτογραφίζοντας ιδιαίτερα την ανάγκη κλιμάκωσης των αντιλαϊκών παρεμβάσεων και στην ελληνική οικονομία.

Να σημειωθεί ότι τα «κόκκινα» δάνεια των ελληνικών τραπεζικών ομίλων (ως ποσοστό επί της συνολικής μάζας των χορηγήσεων στην ελληνική οικονομία) εξακολουθούν να κατέχουν - και μάλιστα με τεράστια απόσταση - την πρώτη θέση της σχετικής λίστας στην Ευρωζώνη.

Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμη και αν εκπληρώνονταν οι αρχικοί στόχοι ελληνικών τραπεζικών ομίλων για τη ραγδαία απομείωση των «κόκκινων» δανείων στο 20% μέχρι το 2022 (από περίπου 37% σήμερα) θα παρέμεναν σε επίπεδα 5πλάσια από αυτά των μέσων όρων στην Ευρωζώνη (περίπου 5%), προμηνύοντας και νέες παρεμβάσεις στην κατεύθυνση των πολιτικών που εφάρμοσαν μέχρι τώρα όλες οι κυβερνήσεις.

Οπως επισημαίνει άλλωστε και το Γιούρογκρουπ, «η κρίση του Covid είναι πιθανό να διακόψει προσωρινά ή να επιβραδύνει τις ευνοϊκές τάσεις που παρατηρήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη στενής παρακολούθησης των εξελίξεων (...), με σκοπό τη διατήρηση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας»...

Σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να υπάγεται σε καθεστώς «εμπεριστατωμένης επισκόπησης», καθώς διαπιστώνονται σειρά από «μακροοικονομικές ανισορροπίες», ενώ στο «διά ταύτα» η Κομισιόν «θεωρεί σκόπιμο να εξετάσει περαιτέρω την επιμονή των μακροοικονομικών κινδύνων και να παρακολουθήσει την πρόοδο στην άρση των υπερβολικών ανισορροπιών».

Με δεδομένες τις επισημάνσεις στελεχών της κυβέρνησης ότι «τζάμπα χρήμα δεν υπάρχει», η έκθεση προϊδεάζει για σκληρά αντιλαϊκά μέτρα το επόμενο διάστημα, προκειμένου να αποσβεστούν από την τσέπη του λαού τα δισ. με τα οποία μπούκωσε το κεφάλαιο στο όνομα της διαχείρισης των συνεπειών της πανδημίας, αλλά και εκείνα που η κυβέρνηση παρουσίασε ως μέτρα στήριξης των λαϊκών στρωμάτων.

Παράλληλα, η Κομισιόν στην έκθεση με τις Φθινοπωρινές Προβλέψεις, αναφορικά με τη διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας, επαναλαμβάνει ότι ο μεγάλος τομέας των υπηρεσιών και η εξάρτηση από τον διεθνή τουρισμό την καθιστούν «ιδιαίτερα ευάλωτη σε σοκ που προκαλούνται από ταξιδιωτικούς περιορισμούς και μέτρα κοινωνικής απόστασης», επισημαίνοντας πως η ταχεία πολιτική απάντηση (κυβερνητικά πακέτα στήριξης) περιόρισε τον αντίκτυπο στην απασχόληση και τις επιχειρήσεις.

Αλλη μια επιβεβαίωση ότι η εξωστρέφεια της οικονομίας, που έχουν κάνει ευαγγέλιο η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μεγαλώνει την έκθεση στις διεθνείς οικονομικές διακυμάνσεις και επιδρά στο βάθος της κρίσης και στην ελληνική οικονομία.

Καταλήγοντας μάλιστα η Κομισιόν επισημαίνει ότι η αβεβαιότητα παραμένει πολύ μεγάλη, ιδιαίτερα σε σχέση με τον τουριστικό τομέα, ενώ γίνεται λόγος για πρόσθετους κινδύνους που σχετίζονται με γεωπολιτικές εντάσεις στην περιοχή και μεταναστευτικές πιέσεις.

Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν, τα σενάρια αυτά (μακροπρόθεσμη ανάκαμψη, μελλοντικά ύψη επιτοκίων και δανειακών αναγκών) υπογραμμίζουν τη σημασία της εφαρμογής των μέτρων που περιλαμβάνονται στην αναπτυξιακή ατζέντα που εκπονήθηκε από την «Επιτροπή Πισσαρίδη», επισημαίνοντας ακόμη ότι το «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία από αυτήν την άποψη.

Να σημειωθεί ότι η ανάλυση «βιωσιμότητας» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει ορίζοντα το έτος 2060, προβλέποντας μέσο ετήσιο ρυθμό ενίσχυσης του ΑΕΠ για τη 10ετία 2020 - 2029 μόλις 0,6% και για την περίοδο 2030 - 2060 σε 1,5%, «πλεονάσματα» μετά το 2022, 2,2% του ΑΕΠ, προκειμένου να καταστεί «βιώσιμο» το κρατικό χρέος μέσω του οποίου χρηματοδοτούνται οι παρεμβάσεις στήριξης στο κεφάλαιο.

Την ίδια ώρα, στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, που υπέβαλε η κυβέρνηση στην Κομισιόν, περιλαμβάνεται μπαράζ από νέες αντιλαϊκές δράσεις σε ολόκληρη την γκάμα της οικονομικής πολιτικής. Σε αυτό ενσωματώνονται οι δεσμεύσεις της «ενισχυμένης εποπτείας», οι συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Εξαμήνων και βέβαια οι πάγιες αξιώσεις των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, με βάση και τη λεγόμενη έκθεση Πισσαρίδη.