Ζωγράφου: 18.00, από Ούλοφ Πάλμε & Παπάγου. Καισαριανή: 17.30, από πλατεία Δημάρχου Παναγιώτη Μακρή. Βύρωνας: 17.30, από πλατεία Εθνικής Αντίστασης. Δάφνη - Υμηττός: 17.45, από πλατεία Αγίας Φωτεινής. Ηλιούπολη: 17.30, από Μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Καλλιθέα: 17.00, από πλατεία Δαβάκη. Αργυρούπολη: 17.45, από το δημαρχείο. Ελληνικό: 17.30, από πλατεία Σουρμένων. Γλυφάδα: 17.30, από πλ. Αγίου Τρύφωνα. Αλιμος: 17.00, από Δωδεκανήσου 57. Παλαιό Φάληρο: 17.15, από πλ. Ντάβαρη. Μπραχάμι: 17.00, από Αγίου Δημητρίου 163. Νέα Σμύρνη: 17.30, από «Polis Park» Aγίας Φωτεινής. Χαλάνδρι: 18.30 από 25ης Μαρτίου & Παλαιολόγου. Χολαργός: 18.00 από πλ. Κύπρου. Αγία Παρασκευή: 18.30 από πλατεία Αγίας Παρασκευής. Γαλάτσι: 18.00 από Παλαιό Τέρμα (Βεΐκου & Γαλατσίου). 5ο - 6ο Διαμέρισμα Αθήνας: 18.00 από πλ. Αμερικής, 18.15 από Κολιάτσου, 18.30 από Τράπεζα Πειραιώς (Τέρμα Πατησίων, Ανω Πατήσια). 7ο Διαμέρισμα Αθήνας: 17.30 από Αγιο Δημήτριο, 17.45 από Κατεχάκη & Πραντούνα, 18.00 από Βριλησσού & Μητροπέτροβα, 18.15 από Γκύζη και Αλεξάνδρας. Γούβα: 17.45 από Υμηττού (εν. «Opel»). Νέος Κόσμος: 18.00 από Ηλία Ηλίου & Φραντζή. Κουκάκι: 18.15 από πάρκινγκ Μετρό Συγγρού - ΦΙΞ (Φραντζή & Συγγρού). Νέα Μάκρη: 17.00, από κεντρική πλατεία. Ραφήνα - Αρτέμιδα: 17.30, από κτίριο πρώην ΟΤΕ. Παλλήνη: 18.00, από Αγιο Τρύφωνα. Γέρακας: 18.15, από ΕΛΤΑ (Μαραθώνος 93). Κορωπί: 17.30, από «Σκλαβενίτη». Παιανία: 18.00, από διασταύρωση Λαγού. Γλυκά Νερά: 18.15, από πλατεία Βασιλόπουλου. Λαύριο: 17.30, από Αγαλμα Μεταλλωρύχων. Κερατέα: 17.45, από πλατεία Αγίου Δημητρίου. Καλύβια: 18.00, από το δημαρχείο. Μαρκόπουλο: 18.15, από Φανάρια νεκροταφείου. Πέραμα: 18.00, από Λ. Ειρήνης 73. Κερατσίνι: 18.00, από πλατεία Λαού (Ταμπούρια), από Λαμπράκη και Π. Φύσσα, από πλατεία Χαραυγής και από πλατεία Κοσκινά (Δραπετσώνα). Κορυδαλλός: 18.00, από το Πνευματικό Κέντρο (Πλειάδες). Νίκαια: 18.00, από πλατεία Κουμπάκη (στάσεις Χαλκηδόνα, Περιβολάκι, Κρατικό). Πειραιάς: 18.00, από Αγιά Σοφιά (Βλαχάκου & Σαλαμίνος), με στάση στο Δημοτικό Θέατρο. Ελευσίνα: 17.00, από το δημοτικό πάρκινγκ. Ασπρόπυργος: 17.15, από πλατεία 1ου Δημοτικού.

Η πρόσβαση στο Πάρκο Τρίτση μπορεί να γίνει ως εξής:

• Με λεωφορείο

-- Α10 Στ. Λαρίσης - Αχαρναί, Β10 Στ. Λαρίσης - Αχαρναί, 735 Σταθμός Κάτω Πατήσια - Ζεφύρι - Αχαρναί, στη στάση «1η Πολυκατοικιών».

-- Β12 Μάρνη - Ανω Λιόσια, 711 Ζωφριά - Αττική, στη στάση «6η Χασιάς».

-- 420 Πειραιάς - Αγιοι Ανάργυροι, 892 Αγία Βαρβάρα - Χαϊδάρι - Αγιοι Ανάργυροι, στη στάση «Τέρμα».

• Οδικώς

-- Από την Αττική Οδό, στον κόμβο 7 που οδηγεί στη Λεωφόρο Δημοκρατίας και στον κόμβο 6 που οδηγεί στη Λεωφόρο Χασιάς (Φυλής).

-- Από την Εθνική Οδό, στην έξοδο στον κόμβο για Αγίους Αναργύρους - Ιλιον («Τρεις Γέφυρες»).

• Από τον προαστιακό, στη στάση Πύργος Βασιλίσσης.

Και την Παρασκευή, τη δεύτερη μέρα των εκδηλώσεων, από νωρίς, ακόμα περισσότεροι νέοι και νέες από κάθε γωνιά της Αττικής πλημμύρισαν τους χώρους, τις σκηνές, τα στέκια του Φεστιβάλ στο πάρκο «Α. Τρίτσης» στο Ιλιον.

«Είναι απίστευτο, δεν πίστευα ότι η ΚΝΕ μαζεύει τόση νεολαία», «ούτε που μπορούσα να φανταστώ πόσο όμορφος θα ήταν ο χώρος του Φεστιβάλ», «δεν περίμενα να δω τόσες χιλιάδες νέους στην ηλικία μου», «τελικά, πράγματι υπάρχει ελπίδα».

Είναι μερικές μόνο από τις δεκάδες ατάκες που καταγράφουμε περπατώντας στους χώρους του Φεστιβάλ και αποτυπώνουν τον ενθουσιασμό νέων ανθρώπων που για πρώτη φορά επισκέπτονται το Φεστιβάλ. Πολλοί είναι κι αυτοί που η εικόνα που αντικρίζουν, τους δίνει το τελευταίο «σπρώξιμο» για εκείνο που σκέφτονται από καιρό: Να κάνουν το βήμα, να οργανωθούν στην ΚΝΕ, «να γίνω μέρος κι εγώ όλης αυτής της προσπάθειας», όπως μας είπαν.

Τις ξεναγήσεις στις εκθέσεις, «διδάσκοντας μια Ιστορία που ποτέ κανείς δεν μας δίδαξε», τα αμέτρητα δρώμενα σε όλο τον απέραντο αυτό όμορφο χώρο, τα γιγάντια καλοφτιαγμένα πολύχρωμα πλακάτ και τις κατασκευές, τις τεράστιες εξέδρες, αλλά πάνω από όλα, όπως έλεγαν οι ίδιοι, αυτό που τους εντυπωσίαζε ήταν ο παλμός και η ζωντάνια, που εξέπεμπαν οι χιλιάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών, με τον πρώτο λόγο να έχουν οι νέοι και οι νέες, στέλνοντας το μήνυμα ότι, όπως ειπώθηκε, «ναι, μπορούμε να φέρουμε τούμπα τον κόσμο».

Η Δέσποινα, 14 ετών, έκανε όλο αυτό το δρόμο για να βρεθεί στο Φεστιβάλ από την Κόρινθο «με μία φίλη μου που είναι ΚΝίτισσα. Ηρθα και την πρώτη μέρα. Ενθουσιάστηκα. Είναι απίστευτο να βλέπεις τόσους νέους να έχουν την ίδια σκέψη, τον ίδιο στόχο. Εμαθα τόσα πράγματα που δεν ήξερα».

Η Βασιάνα, 16 ετών, από την Καισαριανή, που βρισκόταν στην ίδια παρέα, συμπλήρωσε: «Μου άρεσε πάρα πολύ η ξενάγηση που έγινε στον εκθεσιακό χώρο στο Στέκι Νεολαίας. Αυτή η αγωνιστικότητα, η αυτοθυσία για έναν καλύτερο κόσμο. Για πρώτη φορά έχω βγει βόλτα και δεν έχω κοιτάξει το κινητό μου. Είναι τόσο πολλά αυτά που πρέπει να δεις, να μάθεις, να διαβάσεις, να ακούσεις. Δεν περίμενα ότι θα ζούσα κάτι τέτοιο».

Η Ευαγγελία, 16 ετών, από ΕΠΑΛ, θα πει: «Είναι απίστευτο, δεν πίστευα ότι η ΚΝΕ μαζεύει τόση νεολαία. Τώρα πια σκέφτομαι να οργανωθώ, να γίνω μέρος αυτής της μεγάλης ομάδας. Θέλω να αγωνιστώ και εγώ για έναν κόσμο χωρίς αδικία και εκμετάλλευση. Το πρωί πάω στη σχολή και το απόγευμα ως το βράδυ δουλεύω σε καφετέρια, για να συμπληρώσω το οικογενειακό εισόδημα. Ο πατέρας μου είναι άνεργος. Γιατί να ανεχτώ αυτήν τη ζωή;».

Μπροστά στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» έχει πιάσει τη συζήτηση ένα πηγαδάκι νεολαίων. Από αυτούς ο Νώντας, 17 ετών, μαθητής Λυκείου, οργανώθηκε πριν από λίγους μήνες στην ΚΝΕ και τώρα ήρθε στο Φεστιβάλ για πρώτη φορά: «Είχα ακούσει, είπε, για το Φεστιβάλ αλλά δεν το περίμενα σε τέτοια διάσταση, τέτοια υποδομή, τέτοια προσπάθεια. Ούτε περίμενα να δω τόσα χιλιάδες παιδιά στην ηλικία μου. Συνιστώ σε όλους να περάσουν από την έκθεση που αναφέρεται στον κόκκινο χειμώνα και την επανάσταση. Τι να πω; Νιώθω τέτοια ανάταση και ενθουσιασμό. Ναι, είμαι πολύ υπερήφανος που είμαι ΚΝίτης».

«Με τους αγώνες, τα όνειρα, τη δύναμή μας... "θα χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα..." (Ν. Χικμέτ), τον Σοσιαλισμό». Αυτό το ανατρεπτικό μήνυμά του το 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» το «φωνάζει» σε κάθε του γωνιά, το διαλαλεί στις μουσικές και τα αφιερώματά του, στη ζωντάνια των χιλιάδων νέων που αγκαλιάζουν και φέτος τις εκδηλώσεις του.

Στη συνέχεια επισκέφτηκε τη Διεθνούπολη και περιηγήθηκε στην Εκθεση, συνομιλώντας ενδιάμεσα με επισκέπτες του Φεστιβάλ. Αμέσως μετά επισκέφτηκε το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχης», όπου αγόρασε βιβλία.

Μαχητική και αισιόδοξη συνάντηση χιλιάδων λαού και νεολαίας με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, μια μεγάλη νεανική γιορτή αντάξια της πορείας των 45 χρόνων του μοναδικού αυτού πολιτικού - πολιτιστικού θεσμού είναι το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», που κορυφώνεται το Σάββατο 21/9 με τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση, όπου θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και θα χαιρετίσει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος.

Και την Παρασκευή, τη δεύτερη μέρα των εκδηλώσεων, από νωρίς, ακόμα περισσότεροι νέοι και νέες από κάθε γωνιά της Αττικής πλημμύρισαν τους χώρους, τις σκηνές, τα στέκια του Φεστιβάλ στο Πάρκο «Α. Τρίτσης» στο Ιλιον.

«Με τους αγώνες, τα όνειρα, τη δύναμή μας... "θα χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα..." (Ν. Χικμέτ), τον Σοσιαλισμό». Αυτό το ανατρεπτικό μήνυμά του το 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» το «φωνάζει» σε κάθε του γωνιά, το διαλαλεί στις μουσικές και τα αφιερώματά του που συναντούν τους ποιητές.

Γιατί «τίποτα δεν γίνεται αν μένεις θεατής, όλα ανατρέπονται αν ξεσηκωθείς», όπως λέει ένα από τα γιγαντοσυνθήματα που καλωσορίζει τους επισκέπτες στη Λαϊκή Σκηνή και όπως ακούγεται στα πηγαδάκια που συζητάνε για την απεργία της ερχόμενης Τρίτης.

Το φετινό Φεστιβάλ γίνεται βήμα καταγγελίας της επικίνδυνης Συμφωνίας Ελλάδας - ΗΠΑ για την επέκταση των βάσεων, ενάντια στην οποία συγκεντρώνονται υπογραφές μαζικά σε διάφορα σημεία του πάρκου.

Κοιτά με περηφάνια την Ιστορία του ΚΚΕ και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, αντλώντας ουσιαστικά συμπεράσματα για το «σήμερα», μέσα από τις όμορφες εκθέσεις του, με κεντρική αυτή με τίτλο «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!», με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς, μέσα από τα μοναδικά αφιερώματα όπως αυτό στο πολιτικό τραγούδι του Θ. Μικρούτσικου και τα επαναστατικά τραγούδια όλου του κόσμου, που παρουσιάστηκε την Παρασκευή στην Κεντρική Σκηνή.

Γίνεται βήμα διεκδίκησης για το ίδιο το πάρκο που το φιλοξενεί, που παίρνει ζωή και αναμορφώνεται κάθε χρόνο από την ΚΝΕ για το Φεστιβάλ, ενώ όλο τον υπόλοιπο καιρό στενάζει από την υποχρηματοδότηση και κινδυνεύει από τα σχέδια εκμετάλλευσής του από επιχειρηματικούς ομίλους.

20.30: Χαιρετισμός από τον Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκο Αμπατιέλο.

20.45: Ομιλία από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

21.30: Συναυλία - αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Μίλτο Πασχαλίδη.

23.00: Συναυλία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

21.30: Συναυλία με την Φωτεινή Βελεσιώτου και τον Σωτήρη Μπαλλά.

22.30: Αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι από τον Γρηγόρη Βασίλα.

23.15: Παραδοσιακό γλέντι με τον Γιώργο Μάγγα.

23.45: Παραδοσιακό γλέντι με την Γιώτα Βέη.

21.30: Συζήτηση: «Το hip hop δεν σταματά». Συμμετέχουν: «Μιθριδάτης», «Ζωγράφος», «Retro», «Φρανκ» και Ιάσονας Φανός, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

22.30: Stand up comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο.

23.30: Hip hop συναυλίες με τους «Rebellion Connexion», «Κοινούς Θνητούς», «Φρανκ», «Το Σφάλμα».

21.30: Συναυλία με τα «Κίτρινα Ποδήλατα».

22.15: Συναυλία με τον Φοίβο Δεληβοριά.

23.30: Συναυλία με τον Στάθη Δρογώση και τον Μανώλη Φάμελλο.

19.00: «Το Στέκι μας συστήνεται...».

- Το μουσικό σύνολο «Seven Cloud» μαζί με το τμήμα φωνητικής του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ παρουσιάζουν διασκευές γνωστών κομματιών.

- Παρουσίαση φλαμένκο από το τμήμα χορού του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ.

18.00: Παρουσίαση ερευνητικών εργασιών: «Θέματα βιολογίας και θεραπευτικής» και «Νέα βελτιωμένα υλικά - εφαρμογές και δυνατότητες αξιοποίησής τους».

19.00: Τουρνουά πινγκ - πονγκ και σκακιού blitz παρτίδας 10 λεπτών.

* Συνεχής δραστηριότητα στον τοίχο αναρρίχησης και στους υπόλοιπους χώρους

19.00: Θεατρική παράσταση «Ο Δον Κιχώτης» του Θερβάντες από την παιδική θεατρική ομάδα της ΚΝΕ.

19.40: Συνάντηση των παιδιών και των ομάδων που συμμετείχαν στο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ.

* Δραστηριότητες που επαναλαμβάνονται στις «Γωνιές» του

18.00: Καλλιτεχνικό εργαστήρι. Χειροτεχνίες και κατασκευές με θέμα ζωάκια του δάσους.

19.30: Θεατρικό παιχνίδι με θέμα: «Για μια καλύτερη ζωή, θέλω τη Γη μου καθαρή».

21.30: Παράσταση Καραγκιόζη: «Ο Μέγας Αλέξανδρος και το καταραμένο φίδι», από το θέατρο σκιών του Θανάση Λιούνη.

Η σκηνή γεμίζει από μελωδίες ρεμπέτικων και παλιών λαϊκών τραγουδιών γεμάτων μνήμες... Τραγούδια γνωστά και αγαπημένα... Μια παρέα νέων μουσικών, η οποία με μεράκι, αφοσίωση και με τη δική της αισθητική αναβιώνει κομμάτια του λαϊκού ρεπερτορίου. Οι μουσικοί καταφέρνουν και γίνονται ένα με τον κόσμο που σιγοτραγουδούσε καθ' όλη τη διάρκεια του προγράμματος.

Οι ΠλανΩδειοι είναι: Αλέξανδρος Κεντρής, Σταύρος Ζαφείρας, Σταμάτης Πετσάκος, Αλέξανδρος Καμπουράκης και Αγης Παπαπαναγιώτου.

Ανεβαίνοντας στη σκηνή, ο Θάνος Μικρούτσικος είπε δυο λόγια από καρδιάς, καταχειροκροτούμενος από τους χιλιάδες θεατές της συναυλίας:

«Σας ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για την υποδοχή σας και επιτρέψτε μου, το νιώθω μέσα μου και θα ευχαριστήσω το ΚΚΕ και την ΚΝΕ για τη μεγάλη τιμή που μου κάνουν τα τελευταία χρόνια, τις προσκλήσεις να συμμετέχω σε συνέδρια, στις εκδηλώσεις στον Περισσό, στις συναυλίες εδώ στο Φεστιβάλ, πράγμα που ειλικρινά με συγκινεί».

Ο Θάνος Μικρούτσικος έκανε αναφορά στην ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη, την περασμένη βδομάδα, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Είχε εκλαϊκευτικά σημεία όπου χρειαζόταν και κυρίως για πρώτη φορά συνολικά αισθάνθηκα ότι επιχείρησε για αρκετές περιπτώσεις με επιτυχία να δώσει εξηγήσεις για ζητήματα και για προβλήματα που όλους μας προβληματίζουν τα τελευταία χρόνια.

Να εξηγήσει γιατί ο βάρβαρος καπιταλισμός, με την τεράστια δύναμη των μέσων που διαθέτει, δημιουργεί συνειδήσεις πολιτικά χαμηλού επιπέδου. Γιατί αυτό είναι μια αιτία, γιατί υπήρξαν προβλήματα αν θέλετε στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα τα τελευταία 30-40 χρόνια στην Ευρώπη, γιατί έγινε ζημιά στον υπαρκτό σοσιαλισμό...

Αλλά ταυτόχρονα να τονίζει ότι εμείς έχουμε υποχρέωση να παλεύουμε καθημερινά, να μη βιαζόμαστε για ν' αλλάξουμε τα πράγματα. Γιατί τα πράγματα, φίλες και φίλοι, είναι νόμος, αλλάζουν. Το θέμα είναι να τα αλλάξουμε στη σωστή κατεύθυνση, όχι στο χάος. Αλλά έστω σε αυτό που φαίνεται ουτοπία αυτήν τη στιγμή, το 'χω ξαναπεί κι εδώ, να φτάσουμε σε μια κοινωνία που δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να φτάσουμε σε μια κοινωνία που, όπως ο δικός μας Κάρολος είπε, ο ποιητής θα ψαρεύει και ο ψαράς θα γράφει ποιήματα. Εγώ το μόνο, το λίγο, που μπορώ να σας υποσχεθώ, είναι: Μέχρι τέλους, θα είμαι εδώ!».

Η «Ρωμιοσύνη» παρουσίασε κάποια από αυτά, αποτίοντας φόρο τιμής στον Στέφανο Βακάλη, που έγραψε και τον Υμνο της ΚΝΕ. Παράλληλα είπε πως «παρουσιάζουμε αυτά τα τραγούδια ελπίζοντας πως έτσι συμβάλλουμε στη σκληρή προσπάθεια να κρατηθεί η μνήμη των αγώνων του χθες ζωντανή και να μιλήσει σαν ζωντανή προς τους ζωντανούς, στους αγώνες του σήμερα».

Ακολούθησαν τραγούδια όπως «Αυτά τα κόκκινα σημάδια» και «Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια» του Χρήστου Λεοντή, «Κράτησα τη ζωή μου» του Μ. Θεοδωράκη σε στίχους Γ. Σεφέρη, ενώ το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με αντάρτικα τραγούδια και τον Υμνο της ΚΝΕ.

Ξεχωριστή στιγμή ήταν όταν στη σκηνή ανέβηκε για να τραγουδήσει για λίγο μαζί με τη «Ρωμιοσύνη» η Νατάσσα Μποφίλιου, που εισέπραξε θερμό χειροκρότημα στο «Νυν και Αεί» του Στ. Ξαρχάκου σε στίχους του Νίκου Γκάτσου και ευχήθηκε «καλούς αγώνες».

Το πολυπληθές συγκρότημα της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής ερμήνευσε άψογα έργα των Γ. Ρίτσου, Κώστα Βάρναλη, Μάνου Ελευθερίου, Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργου Σεφέρη, Ιάκωβου Καμπανέλλη, μελοποιημένα από τους Γιάννη Μαρκόπουλο, Μίκη Θεοδωράκη, Θάνο Μικρούτσικο, Χρήστο Λεοντή.

Μεταξύ άλλων, ακούστηκαν τραγούδια όπως «Οδηγητής», «Μαλαματένια Λόγια», «Δίκοπη ζωή» , «Ποιος τη ζωή μου», «Λίγο ακόμα», «Κάτω στης Μαργαρίτας τ' αλωνάκι», «Και να αδελφέ μου», «Ασμα Ασμάτων», με τους παρευρισκόμενους στη Λαϊκή Σκηνή να χειροκροτούν θερμά ξεχωριστά το κάθε άκουσμα.

Το κλίμα ανέλαβε να ζεστάνει στην αρχή ο Χριστόφορος Ζαραλίκος κάνοντας ένα «spoiler» από την παράστασή του στο Μαθητικό Στέκι το Σάββατο και σημειώνοντας ότι όλα είναι πολιτικά στη ζωή και ότι η γροθιά αποτελείται από πέντε δάχτυλα που επιλέγει κανείς να τα σφίξει και να την υψώσει για να ζήσει τη ζωή του όπως νομίζει... και τελικά όπως αρμόζει, όπως πρέπει.

Με αυτόν τον πρόλογο υποδεχτήκαμε στη σκηνή τον Θάνο Μικρούτσικο, που συγκίνησε με τα όμορφα λόγια του, στο χαιρετισμό του προς το πλήθος, που τον χειροκρότησε ζεστά (βλέπε διπλανό θέμα).

Τη σκυτάλη πήρε πρώτος ο Γιώργος Μεράντζας με τον «Μικρόκοσμο» και τη «Δίκοπη Ζωή», για να δώσει πάσα στον Κώστα Θωμαΐδη που τραγούδησε στίχους του Αναγνωστάκη, ενώ η Πολυξένη Καράκογλου τραγούδησε για όσους «τους έχω βαρεθεί».

Ο Διονύσης Τσακνής μάς θύμισε ένα τραγούδι του Τζον Λένον για τον ήρωα της εργατικής τάξης, «a working class hero»... Στα 45 χρόνια του Φεστιβάλ ο Δ. Τσακνής μίλησε για την παρουσία του από το 1975 στο ξεκίνημα του μοναδικού νεανικού πολιτικού - πολιτιστικού θεσμού, αλλά και για την εμφάνισή του από το 1992 και για πολλά χρόνια στο Φεστιβάλ μαζί με τον φίλο του και πρόσφατα, πρόωρα, χαμένο Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.

Ο Γιώργος Κιμούλης διάβασε κείμενα του Μπ. Μπρεχτ και ερμήνευσε καταπληκτικά τραγούδια από τη θεατρική παράσταση «Μάνα» του Μπρεχτ που ανέβηκε το 1975 στη χώρα μας, και τα τραγούδια σε μουσική του Χ. Αϊσλερ ενορχήστρωσε και απέδωσε τότε ο Θ. Μικρούτσικος, ο οποίος ήταν πανταχού παρών σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας διευθύνοντας τους εξαίρετους μουσικούς του και τους ερμηνευτές, χαρίζοντάς μας μοναδικές στιγμές.

Μία από αυτές ήταν όταν κάλεσε στη σκηνή τον Διονύση Τσακνή για να πει ένα δικό του τραγούδι, το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον» και να τραγουδήσει μαζί του «Το πλοίο των ονείρων μου με πάει σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε»... Ενώ όλοι οι ερμηνευτές συναντήθηκαν στη σκηνή για το τέλος της συναυλίας και μαζί τους ανέβηκε και ο Μίλτος Πασχαλίδης που ακολουθούσε στο πρόγραμμα της Κεντρικής Σκηνής, για να ενώσουν τη φωνή τους σε διεθνιστικά τραγούδια όπως το «Bella chiao».

Πριν και μετά τη συναυλία, μέσα σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης, με τους καλλιτέχνες συναντήθηκε και συνομίλησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Ο Δ. Κουτσούμπας με τον Γ. Μεράντζα, τον Δ. Τσακνή και τον Γ. Κιμούλη

Ο Δ. Κουτσούμπας με τον Θ. Μικρούτσικο

Η Πέννυ εμφανίστηκε και τραγούδησε στο Φεστιβάλ σε προχωρημένη εγκυμοσύνη - «κι ο μπέμπης μου χορεύει μαζί σας», είπε από το μικρόφωνο - παρουσιάζοντας ένα χαρακτηριστικό μέρος της δουλειάς της, τραγούδια που την έχουν καταστήσει μια από τις πιο αγαπημένες καλλιτέχνιδες του είδους της τα τελευταία χρόνια.

Τα γνωστά της χορευτικά swing τραγούδια «Το κορίτσι», «Ενα φιλί», «Εξωτικό χαρμάνι», το πιο ιδιαίτερο «Στην Τρούμπα, στην Καστέλα» - που ξεκινά σε ρυθμούς χασάπικου για να καταλήξει σε ένα ξέφρενο ska - αλλά και γνωστές επιτυχίες άλλων δημιουργών πρόσφεραν στο κοινό αυτήν την ιδιαίτερη μουσική ψυχαγωγία που κάποιος μπορεί να συναντήσει στο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».

Ξεχωριστή ήταν η στιγμή της συναυλίας όταν η Πέννυ Μπαλτατζή κατέβηκε από τη σκηνή, τραγούδησε και χόρεψε με το κοινό, το οποίο της ανταπέδωσε με τη ζεστή του συμμετοχή την εξαιρετική μουσική παράσταση που μας προσέφερε.

Στους ρυθμούς επαναστατικών τραγουδιών όπως το «Bandiera Rossa» και άλλων αγαπημένων κομματιών τραγούδησε το κοινό που μαζικά αγκάλιασε τη συναυλία. Ο στίχος «ο δρόμος που τραβώ δεν έχει τελειωμό» τραγουδήθηκε πάνω και κάτω από τη σκηνή, γεμίζοντας ενθουσιασμό το χώρο του Φοιτητικού Στεκιού.

Τα δύο συγκροτήματα ευχαρίστησαν την ΚΝΕ και το Φεστιβάλ, ενώ πριν κατέβουν από τη σκηνή οι «Sober on Tuxedos», ευχήθηκαν καλή αντάμωση.

Στο χώρο του Φεστιβάλ που απευθύνεται στους μικρούς φίλους της ΚΝΕ, αλλά και σ' αυτούς των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και του Γυμνασίου, τα χαμόγελα, τα γέλια και η δημιουργία ξεχείλισαν καθώς οι επισκέπτες του επισκέφθηκαν τις Γωνιές του «κόκκινου Αερόστατου» και παιδικής κατασκήνωσης με τίτλο «Ελα κι εσύ στην παρέα μας!», του «Σεβασμός στο περιβάλλον σημαίνει...», με πρωτότυπα παιχνίδια και κατασκευές, του Αθλητισμού, που περιλαμβάνει γνωριμία με μαχητικά αθλήματα και αθλήματα στίβου, του «Για έναν άλλο κόσμο, όμορφο και δίκαιο, για όλα τα παιδιά» αλλά και του «Στον κόσμο των ηλεκτρονικών παιχνιδιών».

Για τις τέσσερις Γωνιές - εκτός του Αθλητισμού - οι μικροί επισκέπτες χρησιμοποίησαν υλικά όπως πινέλα, απόχες και κόλλες, ενώ μέσα από τις κατασκευές κατανόησαν την επιτακτική ανάγκη να σωθεί το περιβάλλον και το πώς οι εταιρείες κερδίζουν υπέρογκα ποσά.

Πρωταγωνιστές όλα τα παιδιά που συμμετείχαν. Στοιχεία του θεατρικού το χιούμορ, η σάτιρα, αλλά και η καταγγελία μιας πιεστικής για τους μαθητές καθημερινότητας. Ο προβληματισμός φτάνει παραπέρα, για ένα καλύτερο σχολείο, σε μια καλύτερη κοινωνία. Συγκινητική στιγμή όταν δίνουν μήνυμα στους δασκάλους και καθηγητές τους, παραφράζοντας το ποίημα του Τ. Λειβαδίτη «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος», ως εξής: «Γιατί αν έστω κι ένα παιδί είναι χωρίς τροφή και βιβλία, κανείς δάσκαλος δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος!».

«Μπορούμε να κάνουμε το σχολείο καλύτερο αν αγωνιστούμε», δήλωσαν κάποιοι μαθητές. Γι' αυτό και δεν είναι τυχαία η επιλογή του αγαπημένου τραγουδιού των «Κοινών Θνητών» «Του Κόσμου οι Λαοί» για το κλείσιμο της παράστασης.

Μια πραγματικά αξιόλογη δουλειά από δύο πολλά υποσχόμενους νέους δημιουργούς, που ευχαρίστησαν την ΚΝΕ για την πρόσκληση που τους απηύθυνε να συμμετάσχουν στο Φεστιβάλ και αποχαιρετώντας το κοινό που τους παρακολούθησε ευχήθηκαν «κάθε χρόνο να γινόμαστε και περισσότεροι στους αγώνες».

Ειδικότερα, είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν - χωρισμένα σε ομάδες - το δρομικό αγώνισμα κάνοντας σλάλομ, ταχύτητα και εμπόδια, το μήκος άνευ φόρας και τη ρίψη μπάλας. Δίπλα τους σε αυτήν τη «γνωριμία» με τα αθλήματα είχαν τους προπονητές του Πανελληνίου Κώστα Αντωνόπουλο, Βίκυ Μανιάτη, αλλά και τον υπεύθυνο του ΣΕΓΑΣ, Στέφανο Ματάκη.

Νικητής από τις ομάδες... δεν υπήρξε. Αλλωστε, ο στόχος - η επαφή με τον Αθλητισμό - επετεύχθη.

Παράλληλα, έγινε παρουσίαση του «Afro fitness», μία εκδοχή της Zumba, με σύγχρονη αφρικανική μουσική από την ομάδα «Anasa».

Ο «παράξενος μουσικός» δελέαζε με την τρομπέτα του τα ζώα του δάσους που του ζητούσαν να τους μάθει μουσική. Ομως εκείνος τα εξαπατούσε και τα αιχμαλώτιζε στο δάσος. Αλλά η Νεράιδα του δάσους ήταν αποφασισμένη να μην ανεχτεί αυτήν την κατάσταση: Εχοντας ως συμμάχους της τα παιδιά του κοινού, ακολουθώντας την κίνηση των πουλιών, του ποταμού, σκαρφαλώνοντας στο βουνό και τρέχοντας μέσα στο δάσος, κατάφεραν να ελευθερώσουν τα ζώα που είχε αιχμαλωτίσει ο παράξενος μουσικός και να τον διώξουν από το δάσος των παιδιών!

Οι μικροί θεατές του Παιδότοπου συμμετείχαν με πάθος σε όλη την εξέλιξη του μουσικού αυτού παραμυθιού, ακολουθώντας κάθε κίνηση της Νεράιδας. Χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους φρόντισαν να φτάσουν οι νότες ψηλά, ως το φεγγάρι και τ' αστέρια, και κατάφεραν να γίνουν μαέστροι της ζωής!

Με γέλιο και πολύ καλή διάθεση υποδέχθηκαν οι μικροί φίλοι της ΚΝΕ στον Παιδότοπο τις μαριονέτες της παράστασης «Τεχνοβάτες», κλείνοντας με τον πιο όμορφο τρόπο το πρόγραμμα για παιδιά και γονείς.

Μπροστά στη σκηνή παρέλασαν πολλές μαριονέτες, που με τη συμμετοχή των παιδιών γέμισαν γέλια και παιδικές φωνές το χώρο της παράστασης.

Ο Δ. Κουτσούμπας με τον Γρ. Βαλτινό

Το αφιέρωμα «Τραγούδια σε γκρο πλαν», που επιμελήθηκε καλλιτεχνικά η Κίρκη Καραλή, περιλάμβανε συνθέσεις που ακούστηκαν σε ελληνικές ταινίες, καλύπτοντας μία περίοδο από το 1954 έως το 2000. Από τη «Λόλα» και τη «Στέλλα» μέχρι «Εκείνο το καλοκαίρι» και «Αυτή τη νύχτα που μένει», με οδηγούς τον Κακογιάννη, τον Κούνδουρο, τον Σακελλάριο, τον Βούλγαρη, τον Δημόπουλο, τον Ντασέν και άλλους σπουδαίους, υπό τους ήχους του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου και τόσων άλλων μεγάλων, όπως σημείωσε ο Γρηγόρης Βαλτινός, καλωσορίζοντας στο αφιέρωμα.

Εκτός από τον ίδιο, τα τραγούδια που ακούστηκαν ερμήνευσαν επίσης οι ηθοποιοί Δανάη Κατσαμένη, Λένα Κιτσοπούλου, Λήδα Μανιατάκου, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Μαριάνθη Σοντάκη και Ταξιάρχης Χάνος, με μαέστρο τον Γιάννη Παπαζαχαριάκη. Εκαναν το κοινό να σιγοτραγουδήσει μαζί τους «Κάθε λιμάνι και καημός», «Πες μου μια λέξη», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Θάλασσα πλατιά», «Ο μήνας έχει 13» και πολλά άλλα τραγούδια που προέκυψαν από τις συναντήσεις σημαντικών συνθετών και σκηνοθετών, που έντυσαν μουσικά αγαπημένες ταινίες, που άφησαν εποχή.

Ο Μ. Παπαδόπουλος

Σχολιάζοντας το θέμα, ο σ. Μάκης Παπαδόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Αρκετοί αντιλαμβανόμαστε εμπειρικά, ακόμα και αν δεν έχουμε ασχοληθεί με την ψηφιακή οικονομία, ότι ενώ έχουν αυξηθεί οι τεχνολογικές δυνατότητες για να διασφαλίσουμε την ευημερία της κοινωνίας, υπάρχουν μεγάλα εμπόδια για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας.

Βλέπουμε στην τηλεόραση διαφημίσεις για το "έξυπνο σπίτι", όπου κάποιος μπορεί να ανοίξει το κλιματιστικό και το πλυντήριο με το κινητό του, ενώ γυρίζει από τη δουλειά του, αλλά την ίδια ώρα υπάρχουν νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το λογαριασμό της ΔΕΗ για το φως, και φυσικά δεν μπορούν να αγοράσουν αυτό το ακριβό πακέτο υπηρεσιών.

Εύκολα, σε μια κοινωνία που αλλάζει γρήγορα, μπορούν να γεννηθούν αβάσιμες προσδοκίες και αυταπάτες ότι η νέα τεχνολογία θα οδηγήσει αυτόματα σε έναν καλύτερο κόσμο, της κοινωνικής ευημερίας, είτε αντίστροφα να υπάρξει δαιμονοποίηση της τεχνολογίας, ως του μεγάλου ενόχου για τα δεινά που ζούμε, την αύξηση της ανεργίας, της καταστολής, της φτώχειας.

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε την κεντρική συζήτηση την Παρασκευή το βράδυ

Για να αποφύγουμε την παραπλανητική σκέψη τόσο της τεχνοφοβίας όσο και της ουτοπικής ντετερμινιστικής προσδοκίας για τα αυτόματα κοινωνικά οφέλη που τάχα θα φέρει η νέα τεχνολογία, πρέπει να προσδιορίσουμε θεωρητικά, επιστημονικά, ιστορικά, ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος που ακυρώνει τις τεράστιες δυνατότητες που έχουν δημιουργήσει οι εργαζόμενοι, οι εργάτες για να υπάρξει κοινωνική ευημερία.

Γι' αυτό και είναι αναντικατάστατη η μελέτη και η δημιουργική ανάπτυξη του μαρξισμού - λενινισμού στις σημερινές συνθήκες.

Σήμερα, στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, το κεφάλαιο αποφασίζει τι, πότε, πού και πώς θα παραχθεί, ποιες είναι οι προτεραιότητες της επιστημονικής έρευνας, ποιο το περιεχόμενο της Εκπαίδευσης.

Σήμερα ζούμε στη ζούγκλα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Το ότι νέες τεχνολογικές δυνατότητες βρίσκονται στα χέρια του κεφαλαίου ευθύνεται για τα βάσανά μας, και όχι η ίδια η τεχνολογική εξέλιξη.

Δεν είναι μοιραίο τα drones να αξιοποιούνται για πολεμικούς σκοπούς, για να πλήττουν οι ΗΠΑ εύκολα, για παράδειγμα, μακρινούς στόχους στη Μέση Ανατολή. Θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολύ περισσότερο για πρόληψη και προστασία από μεγάλες φυσικές καταστροφές και βιομηχανικά ατυχήματα.

Γενικότερα η τεχνολογική εξέλιξη οξύνει τις αντιφάσεις του καπιταλισμού. Οσο αυξάνεται η αναλογία των σύγχρονων μέσων παραγωγής σε σχέση με την εργατική δύναμη στη διαδικασία παραγωγής, τόσο ενισχύεται η τάση πτώσης του ποσοστού κέρδους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πηγή του καπιταλιστικού κέρδους, της υπεραξίας, είναι η εκμετάλλευση της ζωντανής εργατικής δύναμης και όχι τα ρομπότ. Είναι ο απλήρωτος χρόνος του εργάτη που κλέβει και ιδιοποιείται ο καπιταλιστής.

Σήμερα βλέπουμε ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου να λιμνάζει, να υπερσυσσωρεύεται, να μη βρίσκει διεξόδους να επενδυθεί με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Αυτή είναι η βαθύτερη αιτία της επιβράδυνσης της διεθνούς οικονομίας και του κινδύνου μιας νέας διεθνούς κρίσης.

Φυσικά, η αστική πολιτική δεν παρακολουθεί παθητικά αυτήν την τάση. Παρεμβαίνει πολύμορφα για να την αναχαιτίσει, αξιοποιεί και τη νέα τεχνολογία για να αυξήσει το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης».

Σχολιάζοντας ο σ. Παπαδόπουλος ανέφερε:

«Ο σοσιαλισμός μπορεί να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας γιατί αλλάζει ριζικά το σκοπό της παραγωγής, γιατί θέτει ως γνώμονα της ανάπτυξης τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

Το δικό μας σχέδιο της κοινωνικοποίησης, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, απελευθερώνει την κύρια παραγωγική δύναμη, τον εργαζόμενο άνθρωπο, από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς, της εκμετάλλευσης.

Στο σοσιαλισμό οι εργάτες, οι εργαζόμενοι θα παίζουν ενεργό ρόλο στη λήψη, στην εφαρμογή και στον έλεγχο των αποφάσεων. Θα πρωταγωνιστούν μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις τους σε κάθε παραγωγική μονάδα, κάθε τόπο δουλειάς και μόρφωσης.

Μέσα σ' αυτή την ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, όπου η οικονομία θα έχει απαλλαγεί από τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους, μπορεί να υπάρξει κεντρικά σχεδιασμένη παραγωγή που να διασφαλίσει τη λαϊκή ευημερία.

Αυτές οι θεωρητικές θέσεις έχουν επιβεβαιωθεί από την ιστορική πείρα του 20ού αιώνα. Οι πρώτες δεκαετίες της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση απέδειξαν τη δυνατότητα να τεθεί κάτω από συνειδητό, σχεδιασμένο κοινωνικό έλεγχο η διαδικασία παραγωγής».

«Σήμερα ξέρουμε ότι η απάντηση στα νέα προβλήματα που θα γεννά η σοσιαλιστική οικοδόμηση δεν είναι η επιστροφή στις λύσεις της αγοράς, αλλά η επέκταση και πλήρης επικράτηση των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής στην οικονομία, η επιστημονική αναβάθμιση και η συνεχής προσαρμογή του κεντρικού σχεδιασμού στις νέες απαιτήσεις που θέτει το νέο επίπεδο ανάπτυξης της κοινωνικής παραγωγής.

Διδαγμένοι από την ιστορική πείρα, αποκτάμε νέα επαναστατική ορμή, βαδίζουμε με επαναστατική αισιοδοξία για να εξαλείψουμε το καρκίνωμα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, να καταργήσουμε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Η επαναστατική αισιοδοξία μας βασίζεται και στις νέες μεγάλες αντικειμενικές δυνατότητες που γεννούν η σύγχρονη εποχή της ψηφιακής οικονομίας και η "4η Βιομηχανική Επανάσταση" για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Αξίζει να δούμε πόσοι τεχνικοί και επιστημονικοί περιορισμοί που υπήρχαν στη Ρωσία του 1917 και στη Σοβιετική Ενωση του 1950, για την επιτυχία του κεντρικού σχεδιασμού και το βάθεμα των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής, δεν υπάρχουν σήμερα.

Σκεφτείτε τις δυνατότητες που δίνει η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας για να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος και να ενισχυθεί το δημιουργικό περιεχόμενο της εργασίας, για τους εργαζόμενους που αποτελούν την κύρια παραγωγή δύναμη κάθε εποχής.

Σκεφτείτε τις νέες δυνατότητες για τον επιστημονικό σχεδιασμό, να λαμβάνει γρήγορες και βέλτιστες αποφάσεις σε σύνθετα προβλήματα, αξιοποιώντας τις σύγχρονες δυνατότητες για γρήγορη συλλογή και εντατική επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων και πληροφοριών που αφορούν το σύνολο των αναγκών της κοινωνίας.

Σκεφτείτε τις νέες τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες για να διασφαλίσουμε όχι μόνο την επάρκεια αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων, τις νέες δυνατότητες για γρήγορη βελτίωση και έλεγχο της παραγωγής, τις νέες δυνατότητες για την πρόληψη και την αντιμετώπιση ατυχημάτων μεγάλης έκτασης, που αποτελούν κίνδυνο για χιλιάδες κατοίκους.

Μια ακόμα πλευρά αφορά τις νέες δυνατότητες διεπιστημονικής έρευνας, που θα έχει απαλλαγεί από τα δεσμά του ανταγωνισμού της αγοράς, από το σκοπό διασφάλισης του καπιταλιστικού κέρδους. Τις δυνατότητες της διεπιστημονικής έρευνας να προβλέψει έγκαιρα και εύστοχα μελλοντικές κοινωνικές ανάγκες και να προσδιορίσει προτεραιότητες για την οικονομία.

Ας σκεφτούμε επίσης μέσα στο πλαίσιο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης την ώθηση που μπορεί να δώσει η δημιουργική ανάπτυξη του μαρξισμού στη σύγχρονη έρευνα και γενικότερα στη διαδικασία της γνώσης.

Η συντριπτική υπεροχή του σοσιαλισμού συγκριτικά με τον καπιταλισμό αναδεικνύεται επίσης στις συνεκτικές απαντήσεις προς όφελος του λαού τις οποίες μπορεί να δώσει για όλα τα μεγάλα προβλήματα που γεννά η νέα εποχή της "4ης Βιομηχανικής Επανάστασης".

Ο σοσιαλισμός μπορεί να ανταποκριθεί στις αναγκαίες αλλαγές στο περιεχόμενο της εργασίας, στις αναγκαίες μετακινήσεις εργαζομένων σε νέα καθήκοντα και αντικείμενα εργασίας, σε νέους κλάδους, χωρίς αυτοί να κινδυνεύουν και να ζουν με το φόβο να μείνουν άνεργοι, ανασφάλιστοι, χωρίς ιατρική περίθαλψη, όπως στον καπιταλισμό.

Στο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας ο κεντρικός σχεδιασμός, σε αντίθεση με τη ζούγκλα της αγοράς, μπορεί να διαμορφώνει και να αλλάζει επιστημονικά - σχεδιασμένα την κατανομή του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού και των μέσων παραγωγής σε όλη τη χώρα, σε κάθε περιοχή, σε κάθε κλάδο.

Ο σοσιαλισμός μπορεί να διασφαλίσει την αναγκαία διαρκή εξειδίκευση και επανεκπαίδευση, την αναβάθμιση των γνώσεων και των εργασιακών ικανοτήτων των εργαζομένων. Μπορεί να ξεκλειδώσει, να απελευθερώσει τις δημιουργικές τους ικανότητες, γιατί τους φέρνει συλλογικά στο προσκήνιο της ιστορικής εξέλιξης για την κοινωνική απελευθέρωση. Μπορεί να αξιοποιήσει τη δύναμη της συλλογικής προσπάθειας, την ώθηση της σοσιαλιστικής άμιλλας».

Σχολιάζοντας την κυβερνητική πολιτική, ο σ. Παπαδόπουλος ανέφερε:

«Η κυβέρνηση προβάλλει την πολιτική της ως αναγκαία για να μη χάσει η Ελλάδα το "τρένο" της νέας τεχνολογικής επανάστασης. Δηλώνει ότι η πολιτική της είναι αυτονόητη, διότι με τις ίδιες κατευθύνσεις πορεύονται όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Υποστηρίζει ότι η αναπτυξιακή της πολιτική είναι ωφέλιμη για όλους, δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο, δεν έχει ταξικό χαρακτήρα.

Τι αξιοποιεί επικοινωνιακά η κυβέρνηση;

Αξιοποιεί τη σημαντική καθυστέρηση εκσυγχρονισμού των κρατικών υπηρεσιών που πράγματι ταλαιπωρεί τα λαϊκά στρώματα. Σκεφτείτε με τη γέννηση ενός παιδιού τον κύκλο που πρέπει να κάνει ένας γονιός για να το δηλώσει στο ληξιαρχείο, στο δήμο, στο ταμείο ασφάλισης. Οταν λοιπόν κάποιος ακούει ότι θα ενσωματωθούν πολλές υπηρεσίες σε μια ενιαία ψηφιακή πύλη, το gov.gr, και θα είναι προσβάσιμες μέσω υπολογιστή και κινητού, εύκολα μπορεί να επαναπαυτεί, να πιστέψει στο μύθο της "ανάπτυξης για όλους".

Μπορούμε και πρέπει να αποκαλύψουμε την απατηλή αστική προπαγάνδα ότι έρχεται η "ανάπτυξη για όλους". Γι' αυτό απαιτείται να ξεδιπλώσουμε πλατιά ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση, που να αποκαλύπτει ότι η πολιτική ψηφιακού εκσυγχρονισμού που προτείνει η κυβέρνηση δεν είναι ταξικά ουδέτερη, ωφελεί τους ισχυρούς ομίλους.

Πίσω από τις διακηρύξεις της ΝΔ για "ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους", κρύβεται ο στόχος να αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογικές δυνατότητες για να εφαρμοστεί πιο αποτελεσματικά και πιο επιτελικά από το κράτος η στρατηγική του κεφαλαίου σε βάρος του λαού. Ο Μητσοτάκης προβάλλει επικοινωνιακά τον αυτονόητο περιορισμό της άχρηστης γραφειοκρατίας, αλλά κρύβει τους βασικούς ταξικούς στόχους του "ψηφιακού εκσυγχρονισμού" του κράτους.

Στο χώρο της Υγείας, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση έχει κύριο στόχο τη μείωση της σχετικής κρατικής δαπάνης, με επιβάρυνση της λαϊκής οικογένειας, δηλαδή με την αύξηση της λεγόμενης ιδιωτικής δαπάνης.

Στο χώρο της Δικαιοσύνης, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί έχουν στόχο να μειώσουν τη δυνατότητα άμεσης αντίδρασης του λαϊκού κινήματος για την παρεμπόδισή τους.

Το ενιαίο ηλεκτρονικό σύστημα αδειοδότησης επιχειρήσεων θα αξιοποιηθεί μέσα στο σημερινό πλαίσιο νέων εκπτώσεων στους όρους αδειοδότησης και λειτουργίας σε σχέση με την προστασία των κατοίκων, των εργαζομένων και του περιβάλλοντος για να διευκολυνθούν οι επενδύσεις.

Γενικότερα, πίσω από τις διακηρύξεις για το "ψηφιακό άλμα" της πατρίδας μας κρύβεται η νέα πολύμορφη κρατική ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, με φορολογικές απαλλαγές για την εφαρμοσμένη έρευνα R&D, με μειωμένη φορολογία για έσοδα των επιχειρήσεων από πνευματική ιδιοκτησία.

Αντίστοιχα, οι διακηρύξεις για διευκόλυνση της προσαρμογής του εργαζόμενου στις νέες συνθήκες της αγοράς εργασίας μεταφράζονται στην απαίτηση του ΣΕΒ να προσαρμόζεται ο εργαζόμενος "στις απαιτήσεις της επιχείρησης, του κάθε πελάτη και γενικότερα της αγοράς". Ο ΣΕΒ θέλει να μας πείσει ότι η "ευέλικτη" εργασία, η εντατικοποίηση, τα ωράρια - "λάστιχο", η κατάργηση κάθε δικαιώματος σταθερής απασχόλησης, είναι τέκνα της νέας τεχνολογίας και όχι της αξιοποίησής της από τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Μας καλεί να δεχτούμε ως φυσικό φαινόμενο ότι οι προσφερόμενες νέες θέσεις εργασίας δεν θα είναι απλώς προσωρινές και σύντομης διάρκειας, αλλά θα κατανέμεται μία θέση σε 2 και 3 εργαζόμενους.

Η γενική τάση σε όλους τους κλάδους είναι η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και η συμπίεση του μέσου μισθού, η αφαίρεση εργατικών δικαιωμάτων, για να συγκρατηθεί η τάση πτώσης του ποσοστού κέρδους των μονοπωλιακών ομίλων. Γι' αυτό αυξάνεται η λαϊκή δυσαρέσκεια.

Γι' αυτό η άρχουσα τάξη αξιοποιεί τις νέες τεχνολογικές δυνατότητες για το παραπέρα χτύπημα του εργατικού κινήματος. Με τον νέο συνδικαλιστικό νόμο η ΝΔ προβάλλει την απαίτηση να διασφαλίζεται με ηλεκτρονική ψηφοφορία ότι συμφωνεί το 50%+1 των εργαζομένων για να προκηρυχθεί απεργία. Θέλει να υπονομεύσει τις Γενικές Συνελεύσεις, τη δύναμη της συλλογικής απόφασης, που αποτελεί την καρδιά της λειτουργίας των σωματείων. Μας λέει ότι "δεν μπορούν οι λίγοι να αποφασίζουν για τους πολλούς". Και ποιος τα λέει αυτά; Ο Μητσοτάκης, που κυβερνά αυτοδύναμος έχοντας πάρει το 40% όχι του συνόλου, αλλά του 57% των εγγεγραμμένων, δηλαδή λιγότερο από 25%.

Δεν κινδυνεύουμε από τον ψηφιακό μετασχηματισμό, αλλά από την καπιταλιστική αξιοποίησή του. Γι' αυτό και βγαίνουμε αποφασιστικά στο προσκήνιο, για να φωτίσουμε ότι η κυβερνητική πολιτική δεν είναι αυτονόητη, ούτε ωφέλιμη για όλους. Για να φωτίσουμε ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι μονόδρομος μόνο για το κεφάλαιο. Οτι υπάρχει ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος, που μπορεί να αξιοποιήσει και να αναπτύξει τη νέα τεχνολογία για την ικανοποίηση των αναγκών μας. Είναι ο δρόμος του σοσιαλισμού, της κοινωνικής απελευθέρωσης, γιατί πραγματική ελευθερία μπορεί να υπάρξει μόνο σε μια κοινωνία ελεύθερη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

«Ζωή χωρίς εκμετάλλευση, στην εποχή της "ψηφιακής οικονομίας"»: Στο θέμα αυτό ήταν αφιερωμένη η εκδήλωση που «φιλοξένησε», το απόγευμα της Παρασκευής, η Λαϊκή Σκηνή του Φεστιβάλ, με ομιλητές τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και την Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Η συζήτηση, που ξεδιπλώθηκε μέσα από ερωτήματα που τέθηκαν και τις απαντήσεις που δόθηκαν, προσέγγισε τη λεγόμενη «4η βιομηχανική επανάσταση», την «ψηφιακή οικονομία», με άλλα λόγια τις επιστημονικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις της εποχής μας και τις εφαρμογές τους, με εργαλείο τον μαρξισμό, αποκαλύπτοντας τις αντιθέσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής τις οποίες οξύνουν, τα νέα προβλήματα που τις συνοδεύουν, αλλά κυρίως τις δυνατότητες που δημιουργούν και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορούν να γίνουν πράξη.

Σύντομη παρέμβαση έκανε μετά τις ομιλίες ο Δημήτρης Πατέλης, καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, μιλώντας για το επαναστατικό δυναμικό που περικλείει η επιστήμη και η ανάπτυξή της.

Η Κ. Τσιουπρά

Το καπιταλιστικό σύστημα, όμως, προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξασφαλίσει την ισχύ του, η αστική τάξη να διατηρήσει την εξουσία στα χέρια της.

Αξιοποιεί όλους τους μηχανισμούς και τρόπους προκειμένου να εμποδίσει τη νέα γενιά - και όχι μόνο - να οργανώσει την αντεπίθεση, τον αγώνα για την ανατροπή αυτού του συστήματος.

Το ότι τίποτα δεν αλλάζει, ότι αυτό το σύστημα είναι αιώνιο, ότι ο κομμουνισμός είναι κάτι οπισθοδρομικό, ότι ο σοσιαλισμός απέτυχε και ότι είναι ένα καθεστώς αντιδημοκρατικό και ανελεύθερο, είναι μερικές από τις αντιλήψεις που βοηθάνε σε αυτήν την κατεύθυνση.

Αυτά για να είναι πιο πειστικά συνδέονται με τη διαστρέβλωση της Ιστορίας.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ "ποντάρουν" πολλά σε προγράμματα διαμόρφωσης της συνείδησης των νέων... Αποκαλυπτική είναι η στάση και του Ευρωκοινοβουλίου, που δεν δίστασε να εγκρίνει ψήφισμα στο οποίο ταύτιζε το ναζισμό με τον κομμουνισμό, ισχυριζόταν ότι η ΕΣΣΔ αποτελούσε πιστό σύμμαχο της ναζιστικής Γερμανίας!

Οι νέοι και οι νέες πρέπει και μπορούν με κριτικό, ταξικό τρόπο να αντιμετωπίζουν όλα αυτά που ακούνε και διαβάζουνε.

Η προσπάθεια για να κατακτήσουμε τη γνώση, να μάθουμε την αλήθεια, το τι κρύβεται πίσω από αυτά που γράφονται σε σχολικά και επιστημονικά συγγράμματα, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για να μπορέσουμε να δυναμώσουμε τον αγώνα μας για την άλλη κοινωνία. Σε αυτήν την κατεύθυνση συμβάλλει και η νέα έκδοση της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΝΕ "Αντεπίθεση. Για την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, τον Σοσιαλισμό".

Απέναντι στον αντικομμουνισμό και τον αντισοβιετισμό δεν πρέπει να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια. Αποκαλύπτουμε την αλήθεια, δεν αφήνουμε να πέσει τίποτα κάτω από όλα αυτά που μπορεί να ακούμε στα μαθήματα, ή να προβάλλονται από άλλες δυνάμεις.

Η διεκδίκηση ολοκληρωμένης μόρφωσης σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης είναι μάχη για να κατακτήσουμε περισσότερες συνειδήσεις στο δρόμο της σύγκρουσης και της ανυπακοής. Είναι μάχη για να μη μένει η νεολαία με σταυρωμένα τα χέρια. Γι' αυτό και η μάχη αυτή είναι μάχη πολιτική.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι να ισχυροποιηθεί ο αγώνας για την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος! Να δυναμώσει ο αγώνας για τη διεκδίκηση όλων των σύγχρονων αναγκών με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα, απέναντι στην κυβέρνηση, στα υπόλοιπα αστικά κόμματα, στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, συνολικά στο αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του.

Είναι σημαντικό σε κάθε χώρο νεολαίας να ανοίξει πλατιά η συζήτηση, να καλλιεργήσουμε εμείς τον προβληματισμό, για το τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει σήμερα! Οι νέοι κομμουνιστές, όσοι δεν συμβιβάζονται με τη σημερινή άσχημη κατάσταση, να πρωτοστατήσουμε στην οργάνωση του αγώνα σε κάθε χώρο, στην οργάνωση της διεκδίκησης για κάθε ζήτημα που απασχολεί τη νεολαία. Να πρωτοστατήσουμε ώστε να σπάσει ο συμβιβασμός με τα λίγα!

Γιατί η εποχή στην οποία ζούμε είναι η εποχή που πρέπει όλοι να ζούμε με τα πολλά! Γι' αυτό και το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!».

Αμείωτο παρέμεινε το ενδιαφέρον σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης

Παραμονές της πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας της Τρίτης και με αφορμή τη μάχη για την οργάνωσή της, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τη δράση των κομμουνιστών στα συνδικάτα, που «δεν μπορεί να μένει μόνο στην παράθεση των αιτημάτων, των διεκδικήσεων, της ενημέρωσης πάνω στις εξελίξεις ή να αναλώνεται μόνο σε πλευρές προστασίας των εργαζομένων από την εργοδοσία», σημείωσε ο Θ. Γκώγκος.

«Φυσικά δεν τα υποτιμάμε αυτά, είναι το α και το ω σε μια συνδικαλιστική οργάνωση», συνέχισε, «αλλά η δράση των κομμουνιστών στα συνδικάτα είναι πιο σύνθετη, έχει άλλη αφετηρία και άλλο τελικό σκοπό. Ο κομμουνιστής δεν μπορεί να μένει σε ένα πιο επιφανειακό επίπεδο, γι' αυτό και διαχωρίζεται από έναν συνεπή συνδικαλιστή που μπορεί να έχει ταξικό κριτήριο αλλά δεν είναι κομμουνιστής».

Το πάνελ της εκδήλωσης: Ν. Μαυροκέφαλος, Χρ. Μανταλόβας και Θ. Γκώγκος

Σε άλλο σημείο της παρέμβασής του σημείωσε: «Η προσπάθεια που κάνουμε καθημερινά για την άνοδο της ταξικής πάλης δεν αναμετριέται μόνο με τις δικές μας αδυναμίες ή το επίπεδο της ωριμότητας των εργαζομένων, αλλά και με την παρέμβαση της αστικής τάξης, των μηχανισμών της, των κομμάτων τους, με τους ανθρώπους τους στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Τι λένε όλοι αυτοί; Οτι πρέπει τα συνδικάτα να είναι μακριά και έξω από την πολιτική, από τους πολιτικούς αγώνες. Οταν μιλάνε σήμερα για "κομματικά συνδικάτα" και πως αυτοί τάχα τα θέλουν "ουδέτερα" και "ανεξάρτητα", εννοούν ανεξάρτητα από την πολιτική πάλη, από την ταξική πάλη.

Τα συνδικάτα ποτέ δεν ήταν, ούτε μπορούσαν να είναι "ουδέτερα". Πάντοτε, και ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, με τις αυξημένες αρμοδιότητες του κράτους και της κυβέρνησης, που επεμβαίνουν δραστικά στην ολότητα της κοινωνικής ζωής και στον περιορισμό των δικαιωμάτων των συνδικάτων, η πάλη των εργατών για τη διεκδίκηση και λύση οποιουδήποτε αιτήματος αντικειμενικά αποκτά πολιτικό χαρακτήρα.

Αρα οι αγώνες των εργαζομένων για την ικανοποίηση των όποιων οικονομικών τους αιτημάτων έχουν αντικειμενικά και πολιτικό χαρακτήρα, και σε αυτό το πλαίσιο προσπαθούν οι κομμουνιστές μέσα από τα συνδικάτα να τον αναδεικνύουν, να τον φωτίζουν και να τον προχωρούν παραπέρα».

Παίρνοντας στη συνέχεια το λόγο, ο Ν. Μαυροκέφαλος αναφέρθηκε αναλυτικά στα αντεργατικά μέτρα που περιέχει το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο της ΝΔ, η οποία «σε συνέχεια της πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, στόχο έχει να διαμορφώσει μεγαλύτερες προϋποθέσεις φτηνής εργασίας και μεγαλύτερης "ευελιξίας" για τους εργαζόμενους».

«Κανένα δικαίωμα, καμία συλλογική απαίτηση. Αυτά, λέει, μας έφεραν στην κρίση. Το να δουλεύεις 8ωρο και 7ωρο είναι μεσαίωνας. Το να αυξάνεται ο μισθός όσο αυξάνεται η προϋπηρεσία σου είναι αντιπαραγωγικό. Το να έχεις παροχές και κοινωνική πολιτική είναι αντικίνητρο. Με τέτοια σκουπίδια γεμίζουν το μυαλό των εργαζομένων», σημείωσε και εξήγησε το υπόβαθρο των αντιδραστικών αλλαγών στον συνδικαλιστικό νόμο:

Γι' αυτό παίρνουν μέτρα ενάντια στα συνδικάτα. Γι' αυτό προωθούν το γενικευμένο φακέλωμα με το ηλεκτρονικό μητρώο, γι' αυτό επιβάλλουν την ηλεκτρονική ψηφοφορία για να ξεμοναχιάζουν οι εργοδότες και οι προϊστάμενοι τους εργαζόμενους.

Το δόγμα "νόμος και τάξη" μεγαλώνει, τα συνδικάτα "στο γύψο", το άσυλο καταργείται, ενώ οι αποφάσεις των δικαστηρίων 9 στις 10 περιπτώσεις βγάζουν παράνομες και καταχρηστικές τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Τελευταίο παράδειγμα η απόφαση του δικαστηρίου που έβγαλε 4 φορές παράνομη την απεργία σε εργοστάσιο του Τύπου - Χάρτου, αφού αναγνώριζε το διευθυντικό δικαίωμα του εργοστασιάρχη ως ισχυρότερο από τη συνδικαλιστική προστασία του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου και Ανατ. Αττικής, που είναι εργαζόμενος στην επιχείρησή του. Βέβαια η αποφασιστική και παλικαρίσια στάση των εργαζομένων ανέτρεψε τα σχέδια της εργοδοσίας».

Απαντώντας στα επιχειρήματα της κυβέρνησης ότι το «ηλεκτρονικό μητρώο» και το ηλεκτρονικό φακέλωμα αντιμετωπίζουν τη νοθεία και τα φαινόμενα εκφυλισμού, σημείωσε ότι «πρόκειται για κάλπικα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, για να πει ότι οι αλλαγές γίνονται για το καλό των εργαζομένων. Αντίστοιχα επιχειρήματα για "περισσότερη δημοκρατία" είχε χρησιμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να χτυπήσει το δικαίωμα στην απεργία στο επίπεδο της επιχείρησης.

Οι διαδικασίες, οι υποδομές και τα καταστατικά των συνδικάτων προβλέπουν όλες τις απαραίτητες διαδικασίες για να γίνεται εμπεριστατωμένος έλεγχος. Ομως αυτοί που τα εμποδίζουν και τα κουκουλώνουν είναι οι εργατοπατέρες των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η εργατική αριστοκρατία μέσα στα συνδικάτα, που επιδιώκει να παραμείνει γαντζωμένη στην ηγεσία των συνδικάτων απολαμβάνοντας τα παχυλά προνόμια που τους έχουν εξασφαλίσει όλες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ. Με αντάλλαγμα φυσικά τη στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής από αυτές τις πλειοψηφίες».

Για το ζήτημα της «ηλεκτρονικής ψήφου» στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων, έφερε το αποκαλυπτικό παράδειγμα της ΟΤΟΕ, όπου ισχύει η λεγόμενη επιστολική ψήφος: «Στις τράπεζες εμφανίζεται πολύ υψηλή συμμετοχή στην ψηφοφορία για τη συγκρότηση των ΔΣ των σωματείων και την αντιπροσώπευση για το Συνέδριο της ΟΤΟΕ, σχεδόν στο 95% του κλάδου. Ενα πολύ μεγάλο τμήμα εργαζομένων ψηφίζουν με επιστολική ψήφο, όμως η τύχη αυτών των ψήφων αγνοείται μέχρι να ξεκινήσει η καταμέτρηση.

Η ηγεσία της ΟΤΟΕ, οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ κρατούν αυτά τα μυστικά για τον εαυτό τους και διαμορφώνουν το συσχετισμό για τη διοίκηση κατά το δοκούν. Αυτή η ηγεσία υπέγραψε λοιπόν τις 1.300 "εθελοντικές" απολύσεις στην Τράπεζα Πειραιώς χωρίς να κάνει Γενική Συνέλευση των εργαζομένων, να πάρει τη γνώμη τους. Η λογική της ανάθεσης και της ομηρίας σε όλο της το μεγαλείο».

Ενα ξεχωριστό κεφάλαιο της συζήτησης αφορούσε τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό και το ρόλο του στον εκφυλισμό του κινήματος. Ο Θ. Γκώγκος αναφέρθηκε στη στάση της συνδικαλιστικής μαφίας απέναντι στην απεργία της Τρίτης, λέγοντας ότι «δεν μπορούμε να την κρίνουμε έξω από τις εξελίξεις που υπάρχουν τους τελευταίους μήνες και τη συνολική στάση τους. Γι' αυτό και δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη η παρέμβασή τους σε διάφορους κλάδους, όπου μηχανορραφούν διάφορους τρόπους ώστε να προκαλέσουν πλήγμα στην επιτυχία της απεργίας.

Ο ίδιος ο Παναγόπουλος άλλωστε, πριν από 10 μέρες, στη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό και τις εργοδοτικές ενώσεις, είπε κατά λέξη πως "δε θα βιαστούμε να κρίνουμε την κυβέρνηση", όταν από το καλοκαίρι, τόσο στα πρώτα νομοσχέδια όσο και στις προγραμματικές δηλώσεις, είχαν διατυπωθεί με σαφήνεια οι θέσεις της νέας κυβέρνησης της ΝΔ. Γι' αυτό, το κτίριο της ΓΣΕΕ αποτέλεσε κατά την προεκλογική περίοδο ένα μεγάλο εκλογικό κέντρο της ΝΔ και πέρασαν από αυτό δεκάδες στελέχη της, υπουργοί, υποψήφιοι βουλευτές, από τον Χατζηδάκη και τον Βορίδη έως τον Πλεύρη και τον Μπογδάνο».

Θύμισε επίσης ότι το 2018, στην προσπάθεια της τότε κυβέρνησης να παρέμβει στον συνδικαλιστικό νόμο και στο δικαίωμα στην απεργία, οι συνδικαλιστικές αυτές ηγεσίες «όχι μόνο έλαμψαν διά της απουσίας τους, αλλά έκαναν τα αδύνατα δυνατά ώστε να μην υπάρχει απεργιακή απάντηση, να μη συνεδριάσουν τα όργανα των συνδικαλιστικών οργανώσεων, λέγοντας μάλιστα πως "υπάρχουν και άλλες μορφές πάλης"».

Αλλά και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο συνδικαλιστικό κίνημα, «που σιγά σιγά ξεμυτίζουν», σημείωσε ο συνδικαλιστής, «συνεχίζουν στην ίδια ρότα όσον αφορά τη βρωμιά απέναντι στο ΠΑΜΕ, ενώ στα πρωτοβάθμια σωματεία δεν έχουν καλέσει όχι ΔΣ και ΓΣ για απεργία, αλλά ούτε κιχ δεν έχουν βγάλει».

Ο Θ. Γκώγκος αναφέρθηκε επίσης στα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της ΟΙΥΕ, αλλά και στις αρχαιρεσίες Εργατικών Κέντρων στην περιφέρεια, λέγοντας ότι η μάχη που έδωσαν οι ταξικές δυνάμεις για την αποκάλυψη και την απόκρουση της νοθείας «εξελίσσεται και πρέπει να καταγραφεί ως μία σημαντική παρέμβαση απέναντι σε έναν σχεδιασμό της εργοδοσίας και του κράτους μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Είναι προφανές ότι όταν εμείς μιλάμε για ανασύνταξη του κινήματος, με τους όρους και τους δείκτες που μετράμε για αυτήν, την ίδια στιγμή υπάρχει ένας αντίστοιχος σχεδιασμός από την ανάποδη που έχουν το κράτος, η εργοδοσία και οι άνθρωποί της».

«Το μέτωπο ενάντια στη νοθεία και τους μηχανισμούς δεν είναι καινούργιο», πρόσθεσε ο Ν. Μαυροκέφαλος και εξήγησε: «Πάντα το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα πάλευε ενάντια σε τέτοια φαινόμενα. Ομως τα τελευταία χρόνια αυτή η κατάσταση οξύνθηκε, με κυρίαρχο φαινόμενο τη συμμετοχή των ίδιων των εργοδοτών και των διευθυντών τους στα συνδικάτα. Αυτοί έφτιαχναν τις εκλογές, συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια, εκλέγονταν στις διοικήσεις, με εμβληματικό το παράδειγμα των σούπερ μάρκετ.

Τα συνδικάτα και οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, όσοι επιπλέον δεν ανέχονταν αυτήν την κατάσταση, απευθύνθηκαν πρώτα και κύρια μέσα στους χώρους δουλειάς. Οργανώθηκαν χιλιάδες περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Τέθηκε το θέμα σε Διοικητικά Συμβούλια και Γενικές Συνελεύσεις. Βγήκαν ανακοινώσεις, γράφτηκαν άρθρα, φτιάχτηκαν χιουμοριστικά βίντεο.

Δεν μας προκάλεσε καμία εντύπωση ότι σε πολλούς χώρους δουλειάς μάς ρωτούσαν "τι είναι το ΓΣΕΕ". Πραγματικά οι εργαζόμενοι τόσα χρόνια σε πολλές επιχειρήσεις και κλάδους δεν τους ήξεραν, δεν τους είχαν δει ποτέ. Αυτά τα φαινόμενα καταδικάστηκαν πλατιά. Δεν βρέθηκε ούτε ένας πραγματικός εργαζόμενος να τους υπερασπιστεί στους χώρους δουλειάς. Μας έλεγαν όλοι "συνεχίστε, καλά κάνετε".

Επιπλέον, αυτό το μέτωπο μας έδωσε τη δυνατότητα να συναντηθούμε με πολλούς συνδικαλιστές που προέρχονταν από άλλες συνδικαλιστικές και πολιτικές αφετηρίες, δεν ανέχονταν όμως αυτήν την κατάσταση. Συνδικαλιστές και σωματεία που είχαμε με πολλούς συναντηθεί στους δρόμους τους αγώνα παρά τις διαφορές μας, στους αγώνες για τις ΣΣΕ, το Ασφαλιστικό και αλλού.

Ανοιξε μια μεγάλη συζήτηση μέσα στην εργατική τάξη για το μέλλον του συνδικαλιστικού κινήματος. Για τα αιτήματα και την προοπτική της πάλης των συνδικάτων κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων. Για συνδικάτα εργατών και όχι των εργοδοτών, που να είναι δίπλα στους εργαζόμενους και όχι απέναντί τους, που θα υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους. Που θα δουλεύουν δραστήρια για την οργάνωση των εργαζομένων, με μαζικές και δημοκρατικές διαδικασίες. Αυτή η συζήτηση αγκαλιάζει και συσπειρώνει ολοένα περισσότερα συνδικάτα και συνδικαλιστές. Είμαστε σε μια ελπιδοφόρα πορεία».

Πιάνοντας από εκεί το νήμα, ο Θ. Γκώγκος πρόσθεσε ότι «η δουλειά που κάνουμε σήμερα για την οργάνωση των εργαζομένων είναι δύσκολη και κοπιαστική. Μετά τη βροχή, λέει ο λαός μας, κάποιοι κοιτάνε τις λάσπες και κάποιοι το ουράνιο τόξο. Εμείς είμαστε με τους δεύτερους! Κοιτάμε τη διέξοδο, κοιτάμε τις δυνατότητες οργάνωσης νέων δυνάμεων με προσανατολισμό στους νέους εργαζόμενους, διότι είναι από τους πιο σημαντικούς δείκτες στην ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Είναι ανάγκη να πάρουμε πρωτοβουλίες οργάνωσης αυτού του κόσμου, να συγκροτήσουμε νέα σωματεία εκεί που υπάρχουν εργαζόμενοι ανοργάνωτοι και βασανίζονται, εκεί που φαίνεται πως υπάρχει κενό. Πρέπει να έχουμε σταθερά το μάτι καταρχάς σε στρατηγικούς τομείς και κλάδους της οικονομίας και σε μεγάλους χώρους δουλειάς, όπου εργάζονται εκατοντάδες εργαζόμενοι με διάφορες μορφές απασχόλησης, μισοάνεργοι - μισοεργαζόμενοι.

Οι συσχετισμοί δεν είναι στατικοί, δεν μπορεί να υπάρχει αποδοχή τους, άλλο αν γνωρίζουμε σήμερα ότι είναι αρνητικοί. Ανασύνταξη σημαίνει αλλαγή συσχετισμών, με οργάνωση πρώτα και κύρια στους χώρους δουλειάς. Μπορεί για παράδειγμα να υπάρχει ένα ΔΣ σε ένα χώρο δουλειάς που να είναι "λερωμένο" και εργοδοτικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως το ίδιο είναι και οι εργαζόμενοι, τους οποίους κάποιες φορές, άθελά μας, τους ταυτίζουμε.

Αντίστοιχα, σε ένα ΔΣ μπορεί να υπάρχουν - και έχουν υπάρξει - περιπτώσεις που καταγράφηκε διαφοροποίηση από αυτές τις δυνάμεις, όχι απαραίτητα απόσπαση, δεν κερδίσαμε αυτόν τον άνθρωπο ούτε πολιτικά ούτε συνδικαλιστικά, αλλά ακόμα και η ουδετεροποίηση είναι ένα βήμα και για αυτούς και για εμάς, που πρέπει να το μετράμε στη δουλειά μας.

Το επόμενο διάστημα έχουμε κάποιες εκκρεμότητες. Πρέπει να γίνουν τα συνέδρια στην ΟΙΥΕ και στη ΓΣΕΕ, και όπως φαίνεται δεν θα αργήσουν! Η δέσμευση είναι μία. Οτι τη μάχη που αρχίσαμε για συνέδρια εργατών θα την πάμε μέχρι τέλους, ανεξαρτήτως της επίθεσης που θα δεχτούμε και είναι εν γνώσει μας».

Κλείνοντας τη συζήτηση, ο Ν. Μαυροκέφαλος σημείωσε: «Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δίνουν όλες τους τις δυνάμεις στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους, στις πόλεις και στα χωριά, ώστε νέες δυνάμεις να μπουν στην ταξική πάλη, να οργανωθούν απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της.

Να συνειδητοποιηθούν πλατύτερα οι βασικές αιτίες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Γιατί υπάρχει η εκμετάλλευση, η φτώχεια, η ανεργία. Γιατί υπάρχει τεράστιος πλούτος συσσωρευμένος στα χέρια των λίγων, όταν οι πολλοί υποφέρουν. Ποιοι είναι οι λόγοι που δεν ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Σήμερα, με την τεράστια ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, μπορεί να γίνει ακόμα πιο κατανοητό ότι οι παράγοντες που εμποδίζουν την κοινωνική ανάπτυξη και την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών είναι το ίδιο το σύστημα της αδικίας, ο καπιταλισμός. Που προωθεί τον ατομισμό, την αποξένωση, τη ναρκω-κουλτούρα, τους πολέμους και την προσφυγιά.

Που δεν θέλει να υπάρχουν σταθερή δουλειά με δικαιώματα, δημόσια και δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Ασφάλιση, Πρόνοια υψηλού επιπέδου. Που δεν θέλει ο πολιτισμός και ο αθλητισμός να είναι βασικά στοιχεία της κοινωνικής ανάπτυξης κάθε εργαζόμενου και εργαζόμενης, κάθε νέου και νέας.

Μπορούμε να ζήσουμε διαφορετικά. Μπορούμε να φτιάξουμε ένα άλλο παρόν και ένα άλλο μέλλον. Φτάνει να παλέψουμε ενάντια στα παράσιτα, τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους, που έχουν την εξουσία και κλέβουν τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι».

Το σενάριό του ξετυλίγεται ως εξής: Ενας Ελληνας φοιτητής βρίσκεται στον Αμαζόνιο, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, για να συμμετάσχει σε μια συζήτηση για την προστασία του περιβάλλοντος. Επικοινωνεί με τους φίλους του στην Αθήνα και τους ενημερώνει ότι δεν μπορεί να φύγει επειδή έχει ανακαλύψει κάτι και ζητά τη βοήθειά τους. Από κει και πέρα, οι επισκέπτες - ομάδες μαθητών που θα πάρουν μέρος στο escape room καλούνται να βρουν απαντήσεις σε τρεις γρίφους, που στρέφονται γύρω από το σεβασμό στο περιβάλλον, τα αδιέξοδα, να ανακαλύψουν τις σημειώσεις του πρωταγωνιστή της Ιστορίας, ο οποίος θα τους αποκαλύψει τους ενόχους και τη διέξοδο για ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος.

Η συγκεκριμένη δραστηριότητα έρχεται ως συνέχεια των δράσεων που ανέπτυξε η ΚΝΕ το προηγούμενο διάστημα με αφορμή το περιβαλλοντικό έγκλημα στον Αμαζόνιο, αναδεικνύοντας τον πραγματικό ένοχο για την καταστροφή του περιβάλλοντος και καλώντας τη νεολαία να κάνει την προστασία του κομμάτι των αγώνων της.

Η πολύχρονη στήριξη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στον αγώνα των θεραπευτικών κοινοτήτων και των συλλόγων οικογενειών, η πρωτοπόρα δράση τους ενάντια στα ναρκωτικά και όλες τις εξαρτήσεις είναι το βασικό στοιχείο που έλκει τη μεγάλη τους συμμετοχή στο Φεστιβάλ. «Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δεν κάνει πολιτικό "εμπόριο" πάνω στα ναρκωτικά», ήταν η χαρακτηριστική φράση που μας είπε ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Οικογένειας της θεραπευτικής κοινότητας «Νόστος».

Παράλληλα, οι επισκέπτες στο Στέκι Κατά των Ναρκωτικών έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν την ειδική έκδοση με τίτλο «Ψάξε την πραγματική ουσία - Πες όχι σε όλα τα ναρκωτικά» και να ενημερωθούν για τις θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για τα ναρκωτικά, όπως επίσης και να παρακολουθήσουν την ψηφιακή έκθεση και το οπτικοακουστικό υλικό που ετοίμασε η Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ Κατά των Ναρκωτικών.

38 Οργανώσεις δίνουν φέτος το «παρών» στο χώρο του Φεστιβάλ, φέρνοντας μαζί τους ένα κομμάτι από την ιστορία του επαναστατικού και εργατικού κινήματος των χωρών τους, αφού κάθε περίπτερο είναι διακοσμημένο με μια σημαντική μορφή, μια μεγάλη απεργία ή χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από μεγάλες επαναστάσεις.

Ετσι η Διεθνούπολη - που φέτος βρίσκεται σε νέο χώρο - αποτελεί συνέχεια της Κεντρικής Εκθεσης του Φεστιβάλ, που είναι αφιερωμένη στα 100 χρόνια από την Κομμουνιστική Διεθνή.

Οι επισκέπτες που στέκονται με ενδιαφέρον στα περίπτερα εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στην πάλη των κομμουνιστών όλου του κόσμου, προμηθεύονται με ενδιαφέρον το ενημερωτικό υλικό των Οργανώσεων, αλλά και τα αναμνηστικά τους, ενώ συζητούν για τις συνθήκες εργασίας και μόρφωσης των νέων στις χώρες τους.

Ξεχωριστή είναι και η αναφορά στο 17ο Φεστιβάλ, το 1991, μετά την κρίση, που στο ταμπλό υπάρχει το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» από τότε, με τίτλο «Ψηλά ξανά οι σημαίες της ελπίδας» και επισημαίνεται η συμβολή του Φεστιβάλ στη διαδικασία ανασυγκρότησης της ΚΝΕ. Επίσης, αναφορά υπάρχει στο 2010, που το 36ο τότε Φεστιβάλ μετακόμισε για πρώτη φορά στο Πάρκο Τρίτση, αλλά και στο 33ο και το 39ο Φεστιβάλ που κάνοντας πράξη την αλληλεγγύη, στην πρώτη περίπτωση διέθεσε τα έσοδά του στους πυρόπληκτους της Ζαχάρως και στη δεύτερη έγινε μεγάλη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για τις λαϊκές οικογένειες που πλήττονταν από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Σημειώνεται ακόμα ότι τα Φεστιβάλ από το 2015 έως και πέρσι ήταν ενταγμένα στην πορεία εορτασμού των 100 χρόνων του ΚΚΕ.

Και τη δεύτερη μέρα, ο ειδικά διαμορφωμένος χώρος του βιβλιοπωλείου κατακλύστηκε από κόσμο που «διψάει» για καλό βιβλίο, για πολιτικές - ιστορικές εκδόσεις, ελληνική και ξένη λογοτεχνία, αλλά και προσεγμένες παιδικές εκδόσεις.

Από τη «Σύγχρονη Εποχή», ο Αντώνης Δεληγιάννης μάς λέει ότι οι εκδόσεις που κεντρίζουν το ενδιαφέρον είναι οι καινούργιες, ιδιαίτερα οι «φρέσκες», όπως η έκδοση της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ «Αντεπίθεση για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, το σοσιαλισμό», η «Αλληλογραφία για ''Το Κεφάλαιο''», που περιέχει αλληλογραφία των Μαρξ και Ενγκελς και συνδέεται με τη συγγραφή του «Κεφαλαίου», το βιβλίο «Φέλιξ Τζερζίνσκι: Μαχητής της επανάστασης», κ.ά.

Επιπλέον, όπως σημειώνει, λόγω των 100χρονων του Κόμματος υπάρχει ενδιαφέρον και για περσινές εκδόσεις, όπως το Λεύκωμα για τα 100 χρόνια δράσης του ΚΚΕ και το Δοκίμιο Ιστορίας που έχει και μελετητική αξία.

Στη μεγάλη προσέλευση του κόσμου «βοηθάνε οι προσφορές που κάνει η ''Σύγχρονη Εποχή''», καθώς «πιάνουν μια μεγάλη γκάμα βιβλίων (πολιτικό, λογοτεχνία, παιδικό βιβλίο)», τονίζει ο Αντ. Δεληγιάννης, προσθέτοντας πως «το καινούργιο φέτος είναι η ατομική συνδρομή στη ''Σύγχρονη Εποχή'' που δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να μπορεί να προμηθευτεί έγκαιρα όλες τις νέες εκδόσεις».

«Οι ανάγκες και τα όνειρα της νεολαίας δεν χωράνε στις συμπληγάδες του καπιταλισμού», σημειώνει το πρώτο ταμπλό της μικρής έκθεσης που έχει στηθεί στο Στέκι. Η κατρακύλα των μισθών, τα ποσοστά της ανεργίας και η αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων» αποτυπώνονται στα επόμενα. Μαζί με τα σχετικά στοιχεία και η διαπίστωση πως τα επιτεύγματα της επιστήμης, που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην καλυτέρευση των όρων δουλειάς και ζωής, στα χέρια των καπιταλιστών γίνονται παράγοντας έντασης της εκμετάλλευσης.

Απέναντι στην επίθεση στα δικαιώματα αλλά και στη συνείδηση των εργαζομένων, η ΚΝΕ υπενθυμίζει σε κάθε νέο εργαζόμενο πως «τα Σωματεία είναι όπλο στα χέρια μας». Απέναντι στο κήρυγμα της υποταγής, που διαλαλεί πως «οι αγώνες δεν έχουν αποτελέσματα», αντιτάσσει στιγμές πρόσφατων αγώνων που οδήγησαν στην υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων από τους οικοδόμους σε εργοτάξια, στην επαναπρόσληψη απολυμένου συνδικαλιστή σε εργοστάσιο, σε απεργιακές συγκεντρώσεις που «νέκρωσαν» χώρους δουλειάς και κλάδους. Τις γραμμές αυτών των «σχολείων αγωνιστικής διαπαιδαγώγησης», δηλαδή των συνδικαλιστικών οργανώσεων που δρουν με ταξική «πυξίδα» και κριτήριο τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων, πρέπει να πυκνώσει με τη δική της συμμετοχή η νεολαία. Για το σκοπό αυτό, στο Στέκι λειτουργεί χώρος με τίτλο «Γράψου στο σωματείο σου - Μάθε τα δικαιώματά σου».

Το περίπτερο της ΚΟΜΕΠ

Ο «Ριζοσπάστης» είχε την τιμητική του και στους άλλους χώρους του Φεστιβάλ, όπου τα δεκάδες συνεργεία των διακινητών έβαλαν ψηλά τον πήχη, προετοιμάζοντας παράλληλα την πανεξόρμηση του Σαββάτου, μέρα της μεγάλης συγκέντρωσης με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αυξημένη ήταν η κίνηση και στο περίπτερο της ΚΟΜΕΠ, για την ανανέωση των ετήσιων συνδρομών στην ιδιαίτερα χαμηλή τιμή των 25 ευρώ ειδικά για το Φεστιβάλ.

Στο περίπτερο του «Ριζοσπάστη»

Στην είσοδο της έκθεσης, τους επισκέπτες υποδέχεται το ταμπλό με το κάλεσμα ενότητας, όπως εκφράστηκε στο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» από τους Μαρξ και Ενγκελς: «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε».

Στη συνέχεια, ο επισκέπτης μπορεί να γνωρίσει τις στιγμές που αποτέλεσαν σταθμό στην προσπάθεια να γίνει πράξη αυτό το μήνυμα.

Από την ίδρυση της Α' Διεθνούς το 1864 και το πνευματικό της παιδί, την Παρισινή Κομμούνα, έως την αυτοδιάλυσή της μετά την έντονη ιδεολογική διαπάλη στο εσωτερικό της. Γίνεται αναφορά στην ίδρυση (το 1889) και τη δράση της Β' Διεθνούς, η οποία θα καθιερώσει την Εργατική Πρωτομαγιά, αλλά και στη σταδιακή επικράτηση των ρεφορμιστικών αντιλήψεων που θα οδηγήσουν στη χρεοκοπία της.

Επόμενοι σταθμοί στο ιστορικό χρονολόγιο η μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση που οδήγησε στη δημιουργία της Γ' Διεθνούς.

Η ιστορία της Γ' Διεθνούς παρουσιάζεται αναλυτικά, τονίζοντας ιδιαίτερα την προσφορά της στην ανάπτυξη του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος αλλά και με κριτική ματιά, με βάση την υπάρχουσα ιστορική εμπειρία. Με τέτοια κριτική ματιά αντιμετωπίζεται άλλωστε στην έκθεση η απόφαση για αυτοδιάλυση της Γ' Διεθνούς το 1943, κάτι που, όπως τονίζεται, ερχόταν σε αντίθεση με την αρχή του προλεταριακού διεθνισμού.

Ιδιαίτερα έντονη είναι η συμμετοχή της νεολαίας, που δείχνει ξεχωριστό ενδιαφέρον για να μάθει αλλά και να διδαχθεί από την Ιστορία της Κομμουνιστικής Διεθνούς, τις μεγάλες της στιγμές, αλλά και τα λάθη της, μα πάνω απ' όλα για να αποτελέσει οδηγό για τη δράση στο σήμερα.

Αλλωστε, όπως επισημαίνεται και σε ένα από τα ταμπλό της έκθεσης: «Η μελέτη της ιστορίας της Κομμουνιστικής Διεθνούς αποτελεί προϋπόθεση και πολύτιμη παρακαταθήκη για την ανασύνταξη του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος».

Στο χώρο της έκθεσης «δεσπόζει» και η μακέτα, σε κλίμακα 1:200, του «Πύργου του Τάτλιν», του μνημείου που δημιούργησε ο Β. Τάτλιν για την Γ' Διεθνή. Το έργο, που αναπαριστά τη σπειροειδή εξέλιξη της Ιστορίας, μαγνητίζει τα βλέμματα, ενώ την ίδια ώρα εμπνέει και με το μήνυμα που στέλνει: Οτι η πορεία προς τα μπρος είναι αδιάκοπη παρά τα προσωρινά πισωγυρίσματα...

Το ιδιαίτερα επίκαιρο σύνθημα - αίτημα «Να μην ανανεωθεί η Συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ για τις βάσεις» ξεχωρίζει επίσης στο χώρο. Στα υπόλοιπα ταμπλό περιλαμβάνονται αιτήματα, θέσεις, διεκδικήσεις της Επιτροπής για τους άνδρες και τις γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος - Ελληνική Ακτοφυλακή, και στιγμές από τη σταθερή δράση του Κόμματος στο πλευρό των πυροσβεστών. Η σταθερή στήριξη και ο αγώνας του Κόμματος για λύσεις στα προβλήματα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των οικογενειών τους. Αλλά και για τους στρατευμένους, με την καίρια επισήμανση ότι τα δικαιώματα των φαντάρων δεν σταματούν στις πύλες των στρατοπέδων.

Μάλιστα, μπορεί κανείς να ενημερωθεί για τις πολύπλευρες και πολυεπίπεδες πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε νομοθετικό επίπεδο, σε επίπεδο επαφών, συναντήσεων, περιοδειών και επισκέψεων στελεχών του Κόμματος, καθώς και των παρεμβάσεων της ΚΝΕ έξω από τα στρατόπεδα. Παράλληλα, το φωτογραφικό υλικό στα ταμπλό αλλά και τα οπτικοποιημένα στιγμιότυπα που προβάλλονται μέσω οθόνης κάνουν γνωστά τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις. Στα αξιοσημείωτα η σημαντική συμβολή του δισέλιδου για τους ένστολους που φιλοξενείται κάθε 15 μέρες στο σαββατοκυριακάτικο φύλλο του «Ριζοσπάστη» για την ανάδειξη των προβλημάτων τους και των διεκδικήσεών τους.

Το θεατράκι του Πάρκου Τρίτση γέμισε από κόσμο που έδωσε το «παρών» στις εξέδρες του προκειμένου να παρακολουθήσει το ξεχωριστό μουσικό δρώμενο. Παρά τον αέρα, που δυσκόλευε το έργο των μουσικών, η συναυλία πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία, με τους τέσσερις μουσικούς να αποσπούν στο τέλος το θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα των θεατών.

Η παρουσίαση έγινε από την Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού. Οπως σημείωσε, πρόκειται για μια πρώτη προσπάθεια ενασχόλησης με το θέμα του μεταμοντέρνου στην Τέχνη, χωρίς να φιλοδοξεί να δώσει τελειωμένες απαντήσεις. «Η επιδίωξή μας - τόνισε - είναι να κατανοηθεί η μεταμοντέρνα λογική. Γιατί το μεταμοντέρνο δεν είναι ένα καλλιτεχνικό ύφος, μια συγκεκριμένη τεχνοτροπία, αλλά μια αντίληψη, ένας τρόπος σκέψης και προσέγγισης της πραγματικότητας, που εκτείνεται από την καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία και φτάνει ως τον τρόπο ζωής».

Σε αυτό το πλαίσιο, η ομιλήτρια αναφέρθηκε στο πότε εμφανίζεται ο μεταμοντερνισμός στην Τέχνη, κάτω από ποιες συνθήκες, ποια είναι η θεωρία του και τα βασικά χαρακτηριστικά του, ενώ η παρουσίαση συμπληρωνόταν με προβολή εικόνων και παρουσίαση ενδεικτικών έργων του μεταμοντερνισμού. Η Ελ. Μηλιαρονικολάκη στάθηκε και στο πώς αυτός εκφράζεται σε πολλά είδη τέχνης, όπως στα εικαστικά, στη λογοτεχνία, στην αρχιτεκτονική, στον κινηματογράφο. Ολοκληρώνοντας την εισήγησή της σημείωσε μεταξύ άλλων ότι ο μεταμοντερνισμός, αναθεωρώντας και τελικά αποδομώντας τη μόνη επιστημονική κοσμοθεωρία, τη θεμελιωμένη στον μαρξιστικό διαλεκτικό και ιστορικό υλισμό, αποδομεί όλον τον ψυχισμό του ανθρώπου, τη σκέψη, το συναίσθημα, τη βούληση, «καταλήγει να αποτελεί το δεξί χέρι της αστικής κυριαρχίας, που 60 χρόνια τώρα τον ενισχύει, τον επιβραβεύει και τον αναπαράγει, για τις υπηρεσίες του να διαμορφώνει μια κατακερματισμένη συνείδηση, αδύναμη να συλλάβει το όλον της πραγματικότητας και γι' αυτό απόλυτα προσαρμοσμένη και υποταγμένη όχι στα πολλαπλά συστήματα εξουσίας του μεταμοντερνισμού, αλλά σε ένα και μοναδικό, το καπιταλιστικό».

(Εκτενή αποσπάσματα από τις εισηγήσεις της εκδήλωσης θα δημοσιευτούν σε επόμενο φύλλο του «Ριζοσπάστη»).

Ο Γιάννης Τασιούλας αναφέρθηκε στη δράση του Κόμματος για τη μετανάστευση και την προσφυγιά και στα συμπεράσματα που βγαίνουν από αυτή, επισημαίνοντας πως πρέπει να αξιοποιούνται «στην παρέμβασή μας, στην απεύθυνσή μας σε μετανάστες και πρόσφυγες, στην αντιμετώπιση ζητημάτων και προβλημάτων για την οργάνωση του αγώνα, τον καθορισμό του πλαισίου πάλης και αιτημάτων».

Σημείωσε ότι η μετανάστευση και η προσφυγιά είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, των πολέμων που κάνουν οι καπιταλιστές στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, σημείωσε, οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, όπως και αν πλασάρονται, «υλοποιούν σταθερά πολιτική ενάντια στον μετανάστη, στον πρόσφυγα, ενάντια στο εργατικό κίνημα συνολικά». Αναφερόμενος στο ρόλο των διαφόρων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), που δραστηριοποιούνται στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, είπε χαρακτηριστικά πως «δεν είναι "αθώες"» και ότι μεταξύ άλλων «επιχειρούν να κρατήσουν χειραγωγημένους εντός πλαισίου τους πρόσφυγες ή να οδηγήσουν την αγανάκτησή τους σε ανώδυνους δρόμους για το κεφάλαιο».

Από τις εργασίες του σεμιναρίου

Το θέμα της συζήτησης ήταν: «100 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς και της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων: Η πάλη για τον Σοσιαλισμό συνεχίζεται - Η σημασία του προλεταριακού διεθνισμού και της κοινής πάλης των Κομμουνιστικών Νεολαιών».

Ανοίγοντας τις εργασίες του σεμιναρίου, ο Πασχάλης Καγιάννης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και επικεφαλής της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα:

«Φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ) στη Μόσχα, τον Μάρτη του 1919. Η συγκρότηση της ΚΔ ήταν γνήσιο τέκνο της νικηφόρας Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης και αποτέλεσμα της ανάγκης συντονισμού και ενότητας του διεθνούς επαναστατικού εργατικού κινήματος. Μερικούς μήνες αργότερα, τον Νοέμβρη του 1919, ιδρύθηκε η Κομμουνιστική Διεθνής Νέων (ΚΔΝ) στο Βερολίνο για την ένωση των επαναστατικών δυνάμεων της νεολαίας, με βάση τη γενική γραμμή της ΚΔ και με πρόταξη διεκδικήσεων για τους όρους εκπαίδευσης, ζωής, δουλειάς της νεολαίας και την πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, του μιλιταρισμού.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ τιμούμε αυτήν τη σημαντική επέτειο για το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, αφιερώνοντάς της - μεταξύ άλλων πρωτοβουλιών - την Κεντρική Εκθεση του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή". Αναγνωρίζουμε τη συμβολή της ΚΔ στο διεθνές εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα, επισημαίνοντας ταυτόχρονα την ανάγκη άντλησης διδαγμάτων από την πείρα που συσσώρευσε η δράση της».

Υπογράμμισε επίσης ότι «σήμερα, στις συνθήκες που το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα αντιμετωπίζει δυσκολίες, αποτελεί ελπιδοφόρο γεγονός πως υπάρχουν ΚΝ που με τη στήριξη των κομμάτων τους αναπτύσσουν τα επαναστατικά τους χαρακτηριστικά, δεν υποτάσσονται στον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, κάνουν σημαντική προσπάθεια να ισχυροποιήσουν τους δεσμούς με νέους και νέες από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, ενώ πολλές από αυτές αντιμετωπίζουν ανυποχώρητα τις διώξεις, τον αντικομμουνισμό και την κρατική καταστολή. Αποτελεί διεθνιστικό καθήκον της ΚΝΕ, ουσιαστική τιμή της Ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος, της ΚΔ και της ΚΔΝ, να συνεχίζει να στηρίζει αυτήν την προσπάθεια με όλες της τις δυνάμεις».

Καταλήγοντας αναφέρθηκε στην πλούσια δράση της ΚΝΕ σε όλα τα μέτωπα πάλης και υπογράμμισε την ανάγκη συντονισμού των Κομμουνιστικών Νεολαιών στην κοινή πάλη ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Στις παρεμβάσεις που ακολούθησαν από τους εκπροσώπους νεολαιών από όλο τον κόσμο, έγινε ανταλλαγή πολύτιμης εμπειρίας, για τις επιτυχίες που έχουν στην κινητοποίηση νέων ανθρώπων και τις δυσκολίες που συναντούν.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με τους αντιπροσώπους των Οργανώσεων Νεολαίας που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ, στο προαύλιο της έδρας της ΚΕ

Ανάμεσα σε άλλα, ο Δ. Κουτσούμπας στάθηκε στις εξελίξεις στις διεθνή οικονομία και στο ενδεχόμενο μιας νέας κρίσης, νωρίτερα ίσως από ότι αναμενόταν αρχικά, σημειώνοντας τους κινδύνους που μεγαλώνουν για τους λαούς από την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Πρόσθεσε ότι «όλα αυτά τα ζητήματα οδηγούν στο να πυκνώνουν οι αναδιατάξεις περιφερειακών ή διεθνών ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, να πυκνώνουν οι πολεμικές στρατιωτικές συγκρούσεις, οι ανταγωνισμοί, οι τοπικοί περιφερειακοί πόλεμοι και οι κίνδυνοι γενικευμένου πολέμου στο μέλλον».

Υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ «επιδεικνύει υψηλή ετοιμότητα για την παρακολούθηση των εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο, σε όλη την περιοχή, μέσα στην οποία ενισχύονται ανταγωνισμοί, με πρωταγωνιστές όπως πάντα τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τη Γαλλία, άλλα ισχυρά κράτη της ΕΕ, στην αντιπαράθεσή τους με τη Ρωσία με την Κίνα, και εμπλέκονται και περιφερειακές δυνάμεις όπως η Τουρκία, το Ιράν, το Ισραήλ, η Αίγυπτος. Δεν διαφεύγει από την προσοχή μας ότι κλιμακώνεται η κατάσταση στον Περσικό Κόλπο, όπου συγκροτείται πολυεθνική δύναμη, με πρώτες τις ΗΠΑ, και άλλες χώρες.

Ο Δ. Κουτσούμπας στη συνάντηση

Σε άλλο σημείο τόνισε ότι «ξεχωριστή σημασία για έκφραση της αλληλεγγύης ανάμεσα στα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, ανάμεσα στους λαούς και τα κινήματά μας, θα έχει και η φετινή Διεθνής Συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που φέτος είναι κοινή συνδιοργάνωση του ΚΚ Τουρκίας και του ΚΚΕ και θα γίνει στη Σμύρνη και στον Τσεσμέ της Τουρκίας από 18 έως 20 Οκτώβρη.

Ταυτόχρονα, στον προγραμματισμό της ΚΕ είναι η παραπέρα σύσφιξη των σχέσεων ανάμεσα στα κόμματά μας και τις νεολαίες μας, η ανάπτυξη των διμερών αδελφικών συντροφικών σχέσεων, η προώθηση της Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας στην Ευρώπη, η συνέχιση της δράσης της Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης, αλλά και περιφερειακές συναντήσεις Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, όπως είναι αυτή με τα ευρωπαϊκά Κομμουνιστικά Κόμματα, τα βαλκανικά ΚΚ και τα κόμματα της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, που πολλά χρόνια γίνονται και ανταλλάσσουμε απόψεις, οργανώνουμε την κοινή πάλη, δράση και αλληλεγγύη με τους λαούς και τα κόμματά μας».

Ο Δ. Κουτσούμπας έκανε εκτενή αναφορά στις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και ενημέρωσε τις αντιπροσωπείες για την πανεργατική απεργία που ετοιμάζουν την Τρίτη τα συνδικάτα, με πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών.

Αναφέρθηκε επίσης στην προσπάθεια να αναπτυχθεί ένα ισχυρό κίνημα ενάντια στην «Αμυντική Συμφωνία» με τις ΗΠΑ, για να μην εγκατασταθούν νέες βάσεις, να κλείσουν όσες λειτουργούν, να σταματήσουν οι στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων, για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Σ' αυτό το πλαίσιο, ενημέρωσε τις ξένες αντιπροσωπείες για τις κινητοποιήσεις της ΕΕΔΥΕ, σωματείων και φορέων, όπως και για τη συλλογή υπογραφών.

Καταλήγοντας, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε: «Ο αγώνας μας είναι κοινός. Μπορεί να έχουμε διαφορές, μπορεί να έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις, πολιτικές, ιδεολογικές, σε στρατηγικά ή άλλα επιμέρους ζητήματα, με άλλους να συμφωνούμε περισσότερο, με άλλους λιγότερο, ο καθένας δρώντας και στις συνθήκες της χώρας του, με τις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει το κάθε κόμμα, το κάθε κίνημα, η κάθε νεολαία, όμως ο αγώνας μας είναι ένας.

Είναι κοινός, είναι για να κατορθώσουμε να παλέψουμε όλοι μαζί, με αλληλεγγύη, φιλία, συντροφικότητα, ώστε να ανατρέψουμε το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα και να οδηγήσουμε τις χώρες μας, τους λαούς μας, τη νεολαία σε μια νέα κοινωνία, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, τις κρίσεις και την προσφυγιά».