Οπως αποδείχτηκε, με καθυστέρηση δέκα χρόνων, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρώμη και το Μιλάνο το Δεκέμβρη του 1969, με τους 16 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες, ήταν έργο νεοφασιστών - συνεργατών της CIA...

*

Τη δεκαετία του '90 υπήρξε μια ακόμα αποκάλυψη: Τόσο πίσω από την τρομοκρατική επίθεση τον Αύγουστο του 1974, στην Ιταλία, με τους 12 νεκρούς στο τρένο «Ιτάλικους», όσο και πίσω από τα τρομοκρατικά πλήγματα στην Μπολόνια με τα 80 θύματα, τον Αύγουστο του 1980, βρισκόταν η μασονική στοά «P-2», επικεφαλής της οποίας ήταν ο προσωπικός φίλος του Ρίγκαν και παλιός «γνώριμος» της CIA, ο Λίτσο Τσέλι...

*

Με δηλώσεις του στην εφημερίδα «La Republica», το 2000, ο επικεφαλής της ιταλικής στρατιωτικής αντικατασκοπίας τη δεκαετία του '70, ο Τζαναμέλιο Μαλέτι, αποκάλυψε:

«Ο σταθμός της CΙΑ στη Γερμανία προμήθευσε σε ακροδεξιές ομάδες πυρομαχικά και εκρηκτικούς μηχανισμούς, λειτουργούσε ως σύνδεσμος ανάμεσα στις ακροδεξιές οργανώσεις της Ιταλίας και της Γερμανίας, ενώ, παράλληλα, τους υπαγόρευε και τον τρόπο δράσης τους». Στόχος της CIA - κατά τον Μαλέτι - «να εμποδίσει με την τρομοκρατική συνδρομή της άκρας Δεξιάς τη στροφή της κοινωνίας στην Ιταλία και στη Γερμανία προς την Αριστερά»...

*

Ο στρατηγός Ουίλιαμ Γιαρμπόρο, καθοδηγητής των ειδικών υπηρεσιών της CΙΑ, δήλωσε στο περιοδικό «L' Europeo» (29/9/1978):

«Η λεγόμενη "τυφλή" τρομοκρατία είναι μια τακτική, επεξεργασμένη από τη CΙΑ, σε συνεργασία με διάφορους ατλαντικούς οργανισμούς. Η τακτική αυτή χρησιμοποιείται κυρίως σαν βασικό στοιχείο για διάφορα προγράμματα, που έχουν σαν σκοπό να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις και να πείσουν τον πληθυσμό να συμφωνήσει με την εγκαθίδρυση ισχυρού αστυνομικού κράτους»...

*

Στο «Εγχειρίδιο για τις μυστικές υπηρεσίες - Επιχειρήσεις σταθεροποίησης - Κατασκοπία», που συντάχθηκε από το αμερικανικό στρατιωτικό επιτελείο το 1970 και ήρθε στο φως της δημοσιότητας μια δεκαετία αργότερα, γίνεται λόγος για «διείσδυση ειδικών πρακτόρων» σε διάφορες οργανώσεις, οι οποίες «υπό τον έλεγχο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αρχίζουν βίαιες και άλλες πράξεις» στο έδαφος ξένων χωρών. Στόχος τους - σημειώνεται - είναι η δικαιολόγηση της επιβολής ενισχυμένων κατασταλτικών μέτρων από τη σύμμαχο προς τις ΗΠΑ κυβέρνηση εναντίον των εσωτερικών της αντιπάλων και των λαϊκών κινητοποιήσεων.

Για την ευόδωση του εγχειρήματος «η χρησιμοποίηση ακροαριστερών οργανώσεων» - όπως αναφέρεται σχετικά στο «εγχειρίδιο» - «μπορεί να οδηγήσει στο ζητούμενο στόχο»...

*

Γιατί δολοφονήθηκε ο Ιταλός πρωθυπουργός Αλντο Μόρο, ποιος ωφελήθηκε και πώς αξιοποιήθηκαν οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες»; Σύμφωνα με τις δηλώσεις στο περιοδικό «Πανόραμα» (8/8/1978) των Πικολί και Τζαμπερλέτι (πρώην γραμματέα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και πρώην υπουργού Εσωτερικών, αντίστοιχα)

«ο Μόρο πλήρωσε με τη ζωή του την προσπάθεια να αποδεσμεύσει την Ιταλία από την "υπό εποπτεία ελευθερία" στην τροχιά των ΗΠΑ και επειδή αρνήθηκε να αποκλείσει την είσοδο του ΙΚΚ στην κυβερνητική πλειοψηφία, παρά την πίεση του Πενταγώνου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ»...

*

Υπάρχει άραγε σχέση των ΗΠΑ και των μυστικών τους υπηρεσιών με τη διεθνή τρομοκρατία; Πάντως, αν πιστέψουμε όσα έγραφε η «Ουάσιγκτον Ποστ» τον Αύγουστο του 1981, ότι δηλαδή

«η CΙΑ επιστρέφει αθόρυβα στις παλιές μεθόδους εκτέλεσης των μυστικών υπονομευτικών επιχειρήσεων» και «υποστηρίζει κρυφά τις αντικυβερνητικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν...»,

τότε προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως «δημιουργός» του Μπιν Λάντεν και της «Αλ Κάιντα» είναι οι ΗΠΑ...

***

Περιοριστήκαμε σε μερικά μόνο σπαράγματα από τη διεθνή εμπειρία για τη διασύνδεση αυτού που αποκαλείται «τρομοκρατία» με τα πασίγνωστα σκοτεινά κέντρα, με τις μυστικές υπηρεσίες και τους διαβόητους μηχανισμούς.

Τα ντοκουμέντα είναι γνωστά και τα στοιχεία αδιάψευστα.

*

Κι, όμως, στη συζήτηση που έχει ξεκινήσει με αφορμή τη δράση των δολοφόνων με τα καλάσνικοφ, δεν είναι λίγοι αυτοί που προσπαθούν να απαξιώσουν όποια αναφορά και όποια ανάλυση λαμβάνει υπόψη της τη συσσωρευμένη εμπειρία και τονίζει ότι η συγκεκριμένη δράση είναι έργο προβοκατόρων.

Μάλιστα οι πιο πεισματάρηδες, οι επιδεικνύοντες τη μεγαλύτερη επιμονή στο να αποσυνδεθεί η ατομική τρομοκρατία από το ενδεχόμενο να κρύβονται πίσω της οι επιδιώξεις λογής «υπηρεσιών», είναι εκείνοι που όποτε ακούνε για τέτοιες διασυνδέσεις σπεύδουν να τις αποκηρύξουν και να τις λοιδωρήσουν, αποφαινόμενοι ότι τέτοιες προσεγγίσεις συνιστούν... ευφάνταστη «συνωμοσιολογία».

*

Παρεμπιπτόντως: το πραγματικά «φανταστικό» θα ήταν να ακούγαμε από το στόμα τους (έχουν το «θάρρος» να το πουν;) ότι στη «συνωμοσιολογία» συμπεριλαμβάνουν και υποθέσεις όπως αυτές

της «Κόκκινης Προβιάς»,

ή των «ορφανών βομβών» στην Αθήνα,

ή του βαν στην πλατεία Αμερικής με τους Αμερικανούς πράκτορες που φυγαδεύτηκαν άρον άρον από την Ελλάδα το 1993,

ή των τρομονόμων

ή των «κλιμακίων» από FBI μέχρι Σκότλαντ Γιαρντ που αποτέλεσαν το πλέον ορατό (υπο)προϊόν της μαφιόζικης δράσης των κατά καιρούς κουμπουροφόρων.

*

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, εμείς επιμένουμε:

Εκτός από την περιορισμένη (ή μήπως την ΗΠΑγορευμένη;) «φαντασία» ορισμένων, υπάρχει και η CIA...

Και - με τη σειρά μας - απορούμε: Τι άραγε τους «εμποδίζει» να δουν την πραγματικότητα και γιατί, όποτε γίνεται λόγος για τη CIA, τρέχουν από τους πρώτους για να εμφανίσουν το συγκεκριμένο «ευαγές ίδρυμα» σαν μια απλή... «οπτασία»;