Τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων των καπιταλιστικών χωρών απασχόλησε όχι η προστασία των μεταναστών και των προσφύγων, αλλά ποιο μοντέλο μετανάστευσης ταιριάζει περισσότερο στις σημερινές και αυριανές ανάγκες των μονοπωλίων.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, είπε ότι σήμερα οι μετανάστες φτάνουν τα 214 εκατομμύρια - αριθμός μεγαλύτερος από ποτέ. Εκφράζοντας δε την αγωνία του διεθνούς κεφαλαίου σημείωσε πως λόγω της οικονομικής κρίσης τα εμβάσματα των μεταναστών προς τις πατρίδες τους μειώνονται. «Η Παγκόσμια Τράπεζα προβλέπει ότι το 2009 αυτή η μείωση θα ανέλθει στο 7% - 10%» και συνεπώς «περισσότερες χώρες έχουν συμφέρον να διαχειριστούν σωστά τις μεταναστευτικές ροές», συμπλήρωσε.

Από αυτή τη σκοπιά ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζακ Μπαρό, τόνισε την ανάγκη για: Προώθηση της κινητικότητας στο πλαίσιο της νόμιμης μετανάστευσης, εταιρικές διακρατικές σχέσεις κινητικότητας, καταπολέμηση της «παράνομης» μετανάστευσης με επιστροφή των μεταναστών στις χώρες προέλευσης, κυκλική προσωρινή μετανάστευση, ένα Μεταναστευτικό Κώδικα με ενιαίο επίπεδο εργασιακών δικαιωμάτων και μεταναστευτικό προφίλ της κάθε χώρας - μέλους που θα περιγράφει την κατάσταση κάθε χώρας και τους τομείς, όπου χρειάζεται εργατικό δυναμικό.

Αποκαλυπτική ήταν και η τοποθέτηση του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου της Σουηδίας, Τομπίας Μπίλστρομ, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι το παλιό μοντέλο της μόνιμης ή μακροχρόνιας μετανάστευσης «ξεθωριάζει» έναντι της βραχυπρόθεσμης, επαναλαμβανόμενης, κυκλικής μετανάστευσης με εθελοντική επιστροφή και επανένταξη του μετανάστη στη χώρα του. Σημείωσε δε πως η ΕΕ αναγνωρίζει ότι η μετανάστευση σε περίοδο ύφεσης της οικονομίας πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μέρος της λύσης καθώς οι μεταναστευτικές πολιτικές μπορούν «να εξασφαλίσουν ότι τα σωστά προσόντα θα είναι διαθέσιμα στη σωστή θέση, την κατάλληλη στιγμή»!