Παρακαλούμε την προσοχή σας.

Τη Δευτέρα που μας πέρασε (7/9/2009), μετά την παρουσία του κ. Καραμανλή στη ΔΕΘ, ανάμεσα στα άλλα είχαμε και δυο κύρια άρθρα στον Τύπο, το ένα στην εφημερίδα «Εθνος», το άλλο στην εφημερίδα «Ημερησία».

*

Το «Εθνος» στο κύριο άρθρο του με τίτλο «"Παράσταση" που δεν πείθει...», ανέφερε:

«Εύλογο είναι έπειτα από μια ομιλία και μια συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού να καταγράφονται δεσμεύσεις, να επισημαίνονται προθέσεις και να ερμηνεύονται διαθέσεις. Οταν, όμως, ο πρωθυπουργός αυτός έχει μια προϋπηρεσία πεντέμισι χρόνων, τα πεπραγμένα της οποίας αποδεικνύουν ότι τα προβλήματα που εμφανίζεται αποφασισμένος ν' αντιμετωπίσει προσέλαβαν τις σημερινές διαστάσεις εξαιτίας των επιλογών του, τότε οι όποιες εξαγγελίες του ελάχιστη αξία έχουν (...). Για αυτό και το συμπέρασμα από την παρουσία του Κ. Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη είναι ότι τίποτα το ουσιαστικό δεν προσέθεσαν στην προεκλογική αντιπαράθεση τα όσα είπε (...). Οπως και να είναι, αυτό το διήμερο στη Θεσσαλονίκη ο Κ. Καραμανλής επιδίωξε να δώσει την εντύπωση ότι έχει αλλάξει. Δυστυχώς γι' αυτόν δεν το κατάφερε. Ηταν μια "παράσταση" την οποία είχε ξαναδώσει το 2004 και το 2007. Και δεν είναι ότι δεν πείθει πια. Είναι και ότι κουράζει».

*

Η «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» στο δικό της κύριο άρθρο με τίτλο «Αμ' έπος αμ' έργον» καταλήγει:

«Οπως και να έχουν τα πράγματα, ο κ. Κ. Καραμανλής είπε από τη Θεσσαλονίκη τα αυτονόητα, όλα αυτά που θα πρέπει να υλοποιήσει η επόμενη κυβέρνηση, είτε αυτή είναι της ΝΔ είτε του ΠΑΣΟΚ. Η κλεψύδρα έχει αρχίσει να αδειάζει επικίνδυνα. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Ο πρωθυπουργός είπε βέβαια την αλήθεια. Και ίσως δεν είναι ο μόνος που μπορεί να καταγράψει την πραγματικότητα και προτείνει λύσεις. Εκεί που η ΝΔ υστέρησε χαρακτηριστικά, είναι η λήψη αποφάσεων. Δεν τόλμησε, και τώρα η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Και αν η επόμενη κυβέρνηση δεν υλοποιήσει ριζικές μεταρρυθμίσεις, τότε η Ελλάδα θα βιώσει τη δική της βαθιά κρίση την ώρα που οι άλλες χώρες της ευρωζώνης θα έχουν μπει σε τροχιά ανάπτυξης».

***

Η απόσταση που χωρίζει το ένα άρθρο από το άλλο είναι εμφανής.

Το πρώτο, του «Εθνους», μιλά για πρωθυπουργική «παράσταση», με «ελάχιστη αξία» που όχι μόνο δεν έπεισε, αλλά που «κουράζει» πια τον Ελληνα...

Το δεύτερο, της «Ημερησίας», επιδαψιλεύει δάφνες στον πρωθυπουργό, ισχυριζόμενο ότι «είπε την αλήθεια», ότι «κατέγραψε την πραγματικότητα», ότι «πρότεινε λύσεις» και πως όσα είπε είναι αυτά που πρέπει να υλοποιήσει, «ριζικά» και «με τόλμη», από την επομένη των εκλογών, όποιος κι αν από τους ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι στην κυβέρνηση...

***

Κι όμως! Οι δυο εφημερίδες - με την εκ διαμέτρου αντίθετη «γλώσσα» - ανήκουν στο ίδιο εκδοτικό συγκρότημα. Εχουν τον ίδιο ιδιοκτήτη και απηχούν τις απόψεις του ίδιου αφεντικού (Μπόμπολας). Επομένως, εύλογο να αναρωτηθεί κανείς: Πώς είναι δυνατόν, να εμφανίζονται με τόσο διαφορετική εκτίμηση;

Η μια απάντηση είναι ότι έτσι υπαγορεύει η «δημοσιογραφική ελευθερία». Αλλο έντυπο το ένα, άλλο έντυπο το άλλο... Υπάρχει, όμως, και η εκδοχή πως εδώ βρισκόμαστε ενώπιον της διγλωσσίας που χρησιμοποιεί το εκδοτικό, επιχειρηματικό, εργολαβικό (κλπ.) κατεστημένο:

Αλλη η γλώσσα, δηλαδή, με την οποία το κατεστημένο απευθύνεται στον «λαουτζίκο», τον οποίο εν προκειμένω («Εθνος») θέλει να σπρώξει στο ΠΑΣΟΚ. Κι άλλη η γλώσσα με την οποία (στην περίπτωση της οικονομικής εφημερίδας «Ημερησία») απευθύνεται στο «Κολωνάκι», στην «αγορά», στους «επενδυτές» και στους «παράγοντες», που αδιαφορούν ποιος από τους δυο (το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ) θα τους κάνει τη «δουλειά», αρκεί να γίνει η «δουλειά».

*

Ποια από τις δύο απαντήσεις είναι η σωστή; Πρόκειται για διγλωσσία ή για «διαφορετική δημοσιογραφική προσέγγιση» πάνω στο ίδιο θέμα; Και - κυρίως - ποια γλώσσα είναι αυτή που λέει την αλήθεια; Νομίζουμε ότι ο καθένας μπορεί να εξάγει τα συμπεράσματά του...