«Ο ΣΥΝ είναι το πιο δημοκρατικό πολιτικό υποκείμενο στην πολιτική ζωή της χώρας (...) Ο ΣΥΝ δεν είναι μονολιθικό κόμμα».

«Θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να συνυπάρξουμε με το ΚΚΕ σε μια μετεπαναστατική κυβέρνηση που θα είχε ως στόχο να εγκαθιδρύσει τη σοσιαλιστική εξουσία (...) `Η το ΚΚΕ θα άλλαζε γραμμή και θα υιοθετούσε το δημοκρατικό δρόμο ή εμείς θα σπάγαμε πέτρες σε κάποια εξορία».

«Στην δική μας αριστερά (...) όταν η σύνθεση δεν είναι εφικτή, τότε θέτουμε τις διαφορετικές μας απόψεις στην κρίση των πολλών και φυσικά αποδεχόμαστε τη δημοκρατική τους επιλογή. Αυτή, ξέρετε, είναι μια βασική διαφορά ανάμεσα στα παραδοσιακά κομμουνιστικά κόμματα του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού - που ήθελαν οι διαφορές να λύνονται σε κλειστά κονκλάβια κορυφής και η βάση απλά να επικυρώνει προειλημμένες αποφάσεις - και στα δημοκρατικά αριστερά κόμματα της δημοκρατίας των μελών τους».

-- Ιούνης 2009: Ο Αλ. Τσίπρας καταγγέλλει «κλειστές γραφειοκρατίες που αποφασίζουν κεκλεισμένων των θυρών», προειδοποιεί «δεν πρόκειται να δεχτώ ούτε πραξικοπήματα, ούτε αιφνιδιασμούς» (απορία: Συμβαίνουν τέτοια πράγματα στο «πιο δημοκρατικό πολιτικό υποκείμενο»;) (...) και ...οργίζεται «δεν μπορεί να λειτουργούν επικαλυπτόμενα πολλά και διαφορετικά κέντρα, χωρίς να συντίθεται ο λόγος τους, δεν μπορεί να λειτουργούν οι τάσεις ως μηχανισμοί δημόσιας αντιπαράθεσης ή με συγκοινωνούντα δοχεία νομής αξιωμάτων».

-- Ιούνης 2009: Σε συνεδρίαση της ΚΠΕ καταγγέλλεται από ομιλητές το παρασκήνιο ως «παρακμή», «παρασκηνιακή σύγκρουση εξουσίας», «αυλικές βυζαντινές δολοπλοκίες» που «αηδιάζουν» και «φθορά της κουτάλας που λερώνει όλο τον χώρο»!

-- Ιούνης 2009: Ο Δ. Παπαδημούλης καταγγέλλει πως στον χώρο επικρατεί «κατάσταση παραγοντισμού, γραφειοκρατίας, καπελωμάτων».

-- Ιούλης 2009: Ο Αλ. Τσίπρας στην ΚΠΕ καταγγέλλει «φαινόμενα γραφειοκρατίας και εκφυλισμού» μέσα στον ΣΥΝ, λειτουργία μέσα «από διαιρέσεις και περιχαρακώσεις». Καταγγέλλει τον τρόπο λειτουργίας των τάσεων, «σκληρός συγκεντρωτισμός, εκβιασμός της ομοφωνίας, κατάργηση κάθε άλλου κριτηρίου για την ανάδειξη στελεχών, πολλές φορές ακόμα και φραξιονισμός», συμπληρώνοντας πως «δεν μπορώ να λειτουργήσω ούτε ως φερέφωνο αποφάσεων που λαμβάνονται σε κάποιες κλειστές συσκέψεις πλειοψηφιών ή μειοψηφιών» και «δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι (...) Είναι αδιανόητο οι αποφάσεις να μην παίρνονται στα βουλευόμενα όργανα του κόμματος (...) Υπάρχει ζήτημα θεσμικά νομιμοποιημένου κέντρου λήψης των αποφάσεων. Είναι αυτό το κέντρο η ΚΠΕ ή είναι οι χώροι όπου έγιναν χθες διεργασίες για να παρθούν αποφάσεις για το πώς θα ψηφίσουμε στην ΚΠΕ; Είναι κέντρο των αποφάσεων αυτό η ΠΓ; Ενα όργανο αποδεδειγμένα διάτρητο, καθώς όχι μόνο οι τοποθετήσεις αλλά και οι σκέψεις μπορούν να διαρρεύσουν και μάλιστα με στρεβλό τρόπο στα μέσα ενημέρωσης». Παρά τις εκκλήσεις Τσίπρα στην ΚΠΕ να ψηφίσει το νέο της γραμματέα η ίδια με ανοιχτά χαρτιά, ο νέος γραμματέας της τελικά ψηφίστηκε αλλού... Οπως άλλωστε συμβαίνει σε ένα ...δημοκρατικό κόμμα όπως ο ΣΥΝ!

Αφού όλα αυτά θέλουν να τα παρουσιάσουν σαν το απαύγασμα της εσωκομματικής δημοκρατίας, δικαίωμά τους. Ας μην επικρίνουν όμως το ΚΚΕ σαν «αντιδημοκρατικό». Πάει πολύ. Και εν πάση περιπτώσει ας αντιληφθούν κάποτε ότι η δημοκρατία δεν είναι ταμπέλα που αναρτάται, έχει περιεχόμενο συνυφασμένο με την πολιτική κάθε κόμματος, τα ταξικά συμφέροντα που αυτό εκπροσωπεί. Κι απ' αυτήν την άποψη η εσωκομματική «δημοκρατία» του ΣΥΝ είναι απολύτως ταιριαστή σε μια δύναμη διαχείρισης του συστήματος.