Στον κουρνιαχτό της εκλογολογίας, που με πείσμα αναπαράγουν τα αστικά ΜΜΕ, η ουσία για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα παραμένει μια: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ προσπαθούν να κρατήσουν τη συζήτηση στην επιφάνεια της μιας ή της άλλης διαχειριστικής πλευράς της κυρίαρχης πολιτικής, θέλοντας να κρύψουν τη στρατηγική γραμμή που χτυπάει ενιαία τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων, επηρεάζει και επιδεινώνει τη ζωή των εργαζόμενων και της νεολαίας σε όλες τις πτυχές της. Αυτή τη στρατηγική υπηρετούν με συνέπεια οι εταίροι του δικομματισμού και τα κόμματα που βρίσκονται στις παρυφές του.

Η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα αφορούν κάθε τομέα της ζωής τους: Εργασιακή ανασφάλεια, ελαστική εργασία, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εκ περιτροπής εργασία, τσεκούρωμα των ΒΑΕ. Ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, απαξίωση σπουδών και πτυχίων, αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, στροφή στην ληξιπρόθεσμη ψευτοκατάρτιση. Μετατροπή της Υγείας σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, απουσία μέτρων πρόληψης ασθενειών, ραγδαία αύξηση εργασιακών ασθενειών. Ακόμα και η εμπορευματοποιημένη ψυχαγωγία και οι διακοπές, αποτελούν πολυτέλεια για την πλειοψηφία των εργαζομένων.

Η παραπάνω πραγματικότητα δεν είναι αποτέλεσμα μεμονωμένων πολιτικών επιλογών της μιας ή της άλλης κυβέρνησης του κεφαλαίου. Είναι απόρροια της εφαρμογής της πολιτικής των μονοπωλίων, την οποία σχεδιάζουν και υλοποιούν από κοινού στην ΕΕ οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, που λειτουργεί με οδηγό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και τον οποίο βιώνουμε χρόνια τώρα. Γι' αυτό, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ σπεύδουν να πειθαρχήσουν στις επιταγές του κεφαλαίου για ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα των λαϊκών δικαιωμάτων. Ενδεικτική είναι η ομοψυχία με την οποία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προωθούν ρυθμίσεις προς όφελος του κεφαλαίου, όπως η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η επιδοτούμενη εργασία, οι νέες οικονομικές ενισχύσεις προς τις επιχειρήσεις, οι φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου.

Ομως υπάρχει κι άλλος δρόμος ανάπτυξης, παρόλο που οι ιμπεριαλιστές έχουν πέσει με νύχια και με δόντια να τον συκοφαντήσουν. Είναι η αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική πάλη για το σοσιαλισμό. Τον ζήσαμε τον 20ό αιώνα στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Εκεί που το πρώτο πείραμα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο άνοιξε τα φτερά του και έδωσε τα πρώτα δείγματα της υπεροχής του σε όλους τους τομείς της ζωής των εργαζομένων και της νεολαίας. Αυτός ο δρόμος, παρ' όλα τα λάθη και τις παρεκκλίσεις που έγιναν, παραμένει μονόδρομος για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Και μπροστά στις εκλογές, ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να ανησυχεί για την εναλλαγή των κομμάτων του κεφαλαίου στην κυβέρνηση, κατά μόνας ή σε συνεργασία. Αντίθετα, έχει κάθε συμφέρον να συνειδητοποιήσει τη δύναμή του, να βγάλει ανίσχυρη κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ανίσχυρα δηλαδή τα κόμματα του κεφαλαίου, ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ, για να ενισχύσει την πάλη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Για να πάρει ο λαός τη ζωή στα χέρια του.