Τετάρτη 2 Σεπτέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι «οικολογούντες» για τα δάση

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Μεγαλεπήβολα» σχέδια καταστρώνουν οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» για την προστασία των δασών, όπως μας ενημερώνουν με ανακοίνωσή τους. Μεταξύ αυτών - λένε - θα πρωτοστατήσουν στη δημιουργία «μιας μεγάλης κίνησης που θα κινητοποιήσει τους πολίτες για την πραγματική προστασία του δάσους, θα συμβάλλουν ενεργά στην ανάδειξη και στήριξη των καλών πρακτικών και θα προβάλλουν τις προσπάθειες για την προστασία του δάσους, ενθαρρύνοντας και ενισχύοντας τη συμμετοχή στις πρωτοβουλίες εθελοντών και στους συλλόγους προστασίας του δάσους». Πολύ ωραία όλα αυτά, μόνο που «ξεχνάνε» κάτι οι «Οικολόγοι - Πράσινοι». Ξεχνάνε την εμπρηστική πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, παράδοσης προς εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο δασών, ακτών, ορεινών όγκων. Κι αυτό που «ξεχνάνε» και κατά συνέπεια αφήνουν στο απυρόβλητο, δεν είναι η λεπτομέρεια, είναι το κύριο και βασικό. Γιατί βεβαίως ο λαός μπορεί και πρέπει να παλέψει για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος, αλλά αυτός του ο αγώνας θα έχει νόημα, προοπτική και αποτελεσματικότητα αν θέτει στο στόχαστρο την εφαρμοζόμενη πολιτική, αν στοχεύει στην ανατροπή της. Της πολιτικής και της εξουσίας που αυτή εκφράζει κι όχι στις παραιτήσεις κάποιων υπουργών, όπως προτείνουν οι «Οικολόγοι - Πράσινοι», εστιάζοντας στο δέντρο και μη βλέποντας το δάσος. Αυτή την πολιτική καμώνονται πως δεν βλέπουν οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» και κάνουν λόγο για «διαχρονική απουσία πολιτικής βούλησης» για την προστασία των δασών. Διαχρονική, όλων των κυβερνήσεων του δικομματισμού, είναι η βούλησή τους να εφαρμόζουν μια πολιτική εμπρηστική για τα δάση, τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. των μεγαλοεργοδοτών

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Κ. Μίχαλος, πρόεδρος του ΕΒΕΑ, ζήτησε τη στήριξη του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρη, προκειμένου να προωθηθούν και να ικανοποιηθούν οι θέσεις και οι αξιώσεις των εμποροβιομηχάνων. Μετά το πέρας της συνάντησης που είχαν χτες, ο κ. Μίχαλος επισήμανε ότι «η παγκόσμια οικονομική κρίση δυστυχώς έχει τονώσει και έχει φέρει στην επικαιρότητα τα διαρθρωτικά χρονίζοντα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τα οποία πιστεύουμε ότι μόνο με συναίνεση και πλαίσιο συνεννόησης, όλων των πολιτικών δυνάμεων, μπορούν να ξεπεραστούν, και να αφήσει αυτή η κρίση τις λιγότερες δυνατόν συνέπειες στη χώρα μας». Τι ζήτησε επί της ουσίας; Συναίνεση στην προώθηση μέτρων που βεβαίως θα ευνοήσουν τους εμποροβιομήχανους αλλά την ίδια στιγμή θα δώσουν ένα ακόμα «χαστούκι» στους εργαζόμενους και τα εναπομείναντα δικαιώματά τους. Αλλωστε, προ ολίγου καιρού ο κ. Μίχαλος είχε αποσαφηνίσει με ποιο τρόπο μπορεί να αντιμετωπιστεί η κρίση, προτείνοντας μείωση των ημερών εργασίας με μείωση μισθών. Τι απάντησε στο αίτημα του προέδρου του ΕΒΕΑ ο Καρατζαφέρης; Απάντησε: «Δε χωράει καμιά αμφιβολία ότι το ΕΒΕΑ είναι η ατμομηχανή της οικονομίας της χώρας. Αισθάνομαι την ανάγκη να εξομολογηθώ ότι μακάρι την ποιότητα της διοίκησης του ΕΒΕΑ να είχαμε και σε άλλους τομείς της διοίκησης της χώρας (...). Ακουσα με πολύ μεγάλη προσοχή τις θέσεις, υιοθετούμε ένα μεγάλο μέρος από αυτές». Αφού «λιβάνισε» το ΕΒΕΑ, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. εξέφρασε την υποστήριξή του, δηλώνοντας ότι συμμερίζεται τις θέσεις των «έρμων» των εμποροβιομηχάνων. Οχι ότι υπήρχε καμία αμφιβολία, απλά κάποια πράγματα καλό είναι να καταγράφονται.

Δεν είδαν, δεν άκουσαν...

Αναρωτιέται ο σκιτσογράφος Στάθης Σταυρόπουλος από τη στήλη του στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία»: «Γιατί δεν κάλεσε σε διαδηλώσεις για τις φωτιές - τις αιτίες και τις συνέπειές τους - η Αριστερά. (Καλά, απ' τους Οικολόγους, δεν περιμένω πολλά έτσι κι αλλοιώς) - αλλά η Αριστερά; Εκτός κι αν τα δάση και η καταστροφή τους είναι ήσσονος σημασίας θέμα (...) Μόνον κάποιοι μπλόγκερς κάλεσαν σε κινητοποιήσεις (κι ορισμένοι τούς άσκησαν κι από πάνω κριτική γιατί να 'ναι σιωπηλές) - ας καλούσαμε εμείς σε βροντερές. Τα "μέτωπα της φωτιάς" αποτελούνται από όσους επωφελούνται - γιατί η Αριστερά τούς αφήνει να αλωνίζουν; γιατί δεν καλεί σε δημοκρατική άμυνα εναντίον τους; Κάποτε η Αριστερά (ζώντας μέσα στον κόσμο) καλούσε σε δενδροφυτεύσεις (δεκαετία του '60), τώρα δεν καλεί καν σε διαδηλώσεις, κι αναδασώσεις κάνει ο ΣΚΑΪ! Δεν πάμε καλά...».

Δεν ξέρουμε σε ποια «αριστερά» απευθύνεται ο αρθρογράφος. Υποψιαζόμαστε ωστόσο ότι εννοεί την «αριστερά» που αυτός παρακολουθεί και ακολουθεί. Γιατί το ΚΚΕ (και όχι γενικά και αόριστα η άχρωμη «αριστερά») βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στα μέτωπα της φωτιάς, κινητοποιώντας τα μέλη και τους οπαδούς του ώστε να συνδράμουν στο έργο της πυρόσβεσης και της πυροπροστασίας. Το ΚΚΕ εδώ και μέρες έχει «οργώσει» τις καμένες περιοχές με περιοδείες στελεχών του, αναδεικνύοντας τον πολιτικό ένοχο για τις πυρκαγιές και παλεύοντας για την οργάνωση της πάλης. Κορύφωση αυτής της πλατιάς εξόρμησης ήταν και η μαζική συγκέντρωση που διοργάνωσε η ΝΕ Αττικής του Κόμματος και η αντίστοιχη Οργάνωση της ΚΝΕ την περασμένη Κυριακή στη Νέα Μάκρη με ομιλήτρια την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Φαίνεται πως για όλα αυτά ο αρθρογράφος της Ελευθεροτυπίας «δεν είδε και δεν άκουσε» τίποτα. Τον κατανοούμε. Η δράση του ΚΚΕ ελάχιστα προβάλλεται, αφού δεν είναι «πιασάρικη» και ακίνδυνη για την πολιτική που οπλίζει τους εμπρηστές, όπως οι «δενδροφυτεύσεις» του ΣΚΑΪ, οι μαζώξεις των μπλόγκερς και οι ίντριγκες που παράγει η «αριστερά» του Στάθη και της «Ελευθεροτυπίας».

«Βγάζουν λάδι» τον καπιταλισμό

Με αφορμή την 70ή επέτειο από την έναρξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, την 1η του Σεπτέμβρη του 1939, με την επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, έχουν πληθύνει τα δημοσιεύματα και οι δηλώσεις πολιτικών (εκδηλώσεις έγιναν στο Γκντανσκ), που προσπαθούν να περάσουν ένα κλίμα «συμφιλίωσης» σήμερα «ανάμεσα στους πρώην αντιπάλους». Φυσικά, το ρόλο τους παίζουν η ιμπεριαλιστική ΕΕ με τους ηγέτες των χωρών - μελών και της καπιταλιστικής Ρωσίας στην προσπάθεια ερμηνείας της Ιστορίας καταπώς τους βολεύει σήμερα, για την εμπέδωση στις νέες γενιές της προσπάθειας ταύτισης του φασισμού με το σοσιαλισμό.

Σε αυτό το ξαναγράψιμο της Ιστορίας θέλουν να κρύψουν, πίσω από τη δήθεν καταδίκη της βαρβαρότητας του πολέμου, ορισμένες βασικές αλήθειες μη βολικές σήμερα:

  • Οτι ο φασισμός - ναζισμός ήταν γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού που σπρώχτηκε από τον αγγλικό και γαλλικό ιμπεριαλισμό και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε για να χτυπηθεί βασικά το πρώτο εργατολαϊκό κράτος στον κόσμο, η Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.
  • Οτι το σύμφωνο «Ρίμπεντροπ - Μολότοφ», «μη επίθεσης» ανάμεσα στη ναζιστική Γερμανία και τη Σοβιετική Ενωση στις 23 του Αυγούστου 1939, ήταν ένας τακτικός ελιγμός που έδωσε το χρόνο στην ΕΣΣΔ για να προετοιμαστεί ώστε να συντρίψει στη συνέχεια το φασισμό.
  • Οτι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που ήθελαν την ήττα της ΕΣΣΔ για να αναμετρηθούν μετά με τον Χίτλερ για το μοίρασμα των νέων αγορών μετά την αντιφασιστική νίκη, έκαναν τα πάντα για να ξεκινήσει ο Ψυχρός Πόλεμος και να χτυπηθεί το νεοδημιουργηθέν σοσιαλιστικό στρατόπεδο στην Ευρώπη.
  • Οτι οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές μπήκαν στον πόλεμο στην Ευρώπη με την απόβαση στη Νορμανδία μόνο όταν είχε κριθεί, με την καθοριστική συμβολή της ΕΣΣΔ και των λαϊκών απελευθερωτικών κινημάτων, η έκβασή του και προκειμένου να προλάβουν την επέλαση του Κόκκινου Στρατού.

Ωστόσο, η εικόνα της κόκκινης σημαίας με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ του Βερολίνου δεν μπορεί να σβηστεί. Συμβολίζει όλη την προσπάθεια που κατέβαλε ο σοβιετικός λαός με καθοδηγητή το ηρωικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ενωσης. Τα πάνω από 20 εκατομμύρια ανθρώπων που θυσιάστηκαν για τη συντριβή του φασισμού. Σήμερα οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ πρωτοστατούν για να σβηστεί αυτή η προσφορά, να βγει λάδι η εγκληματική φύση του καπιταλισμού που και σήμερα δολοφονεί. Θέλουν να δημιουργήσουν την εικονική πραγματικότητα ότι στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο «πολεμούσαν δύο ολοκληρωτισμοί», ο «φασισμός και σταλινισμός». Η εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού (εξ ου και η καθιέρωση από την ΕΕ της 23ης Αυγούστου ως «μέρας μνήμης των θυμάτων του ολοκληρωτισμού») δε «βλέπει» στο παρελθόν αλλά στο μέλλον.

Αυτό που φοβούνται οι ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο είναι τα λαϊκά στρώματα και οι νέες γενιές να αντλήσουν διδάγματα από την τιτάνια πάλη του σοσιαλισμού. Σε αυτή την προσπάθεια συμβάλλει και το σημερινό αντιδραστικό καθεστώς της καπιταλιστικής Ρωσίας με τους ηγέτες των αστών Πούτιν - Μεντβέντεφ που προσπαθούν να καπηλευτούν την ιστορία της ΕΣΣΔ αλλά που ρίχνουν «νερό στο μύλο του αντικομμουνισμού» μιλώντας περί ανελεύθερου καθεστώτος. Χρέος του λαού, των λαών η υπεράσπιση του σοσιαλισμού παρά τα λάθη και τις αδυναμίες, αλλά και η πάλη ενάντια στην παραχάραξη της Ιστορίας. Είναι συστατικό της πάλης για το δρόμο του λαϊκού μετώπου για το σοσιαλισμό.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Στο πεδίο των εντυπώσεων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ποια θα είναι η υποτιθέμενη ...«εντυπωσιακή κίνηση» της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, για την οποία γράφουν και σεναριολογούν πολλές εφημερίδες και ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης!

Μέχρι στιγμής πάντως άπαντες δηλώνουν ότι ο ...πρωθυπουργός έχει αποφασίσει. Ετσι, για να έχει και αγωνία το παραμύθι.

Για «αλλαγές του πολιτικού σκηνικού» διαβάζουμε, για «κίνηση ματ», για «ανατροπή δεδομένων» και τόσα άλλα βαρύγδουπα.

Το «πινγκ - πονγκ» μεταξύ ανασχηματισμού και πρόωρων εκλογών δίνει και παίρνει με τις ...αποκλειστικές πληροφορίες να εμφανίζονται από παντού. Πραγματικός χαμός.

Ελα όμως που πραγματικές αλλαγές δεν μπορούν να υπάρξουν παρά μόνο αν αλλάξουν οι ασκούμενες πολιτικές. Κι αυτές ...δεν είναι διαπραγματεύσιμες.

Ο «ευρωμονόδρομος» είναι «ένα το κρατούμενο» είτε μιλάμε για τη Νέα Δημοκρατία, είτε μιλάμε για το ΠΑΣΟΚ και φροντίζουν να το αποδεικνύουν αμφότεροι με κάθε τρόπο.

Αλλωστε, αυτό ακριβώς προσπαθούν να κρύψουν τα εντυπωσιοθηρικά παιγνίδια και των δύο.

Οσο για τους «θεσμούς» που και οι δυο τους δηλώνουν πως τους έχουν ...«κορόνα στο κεφάλι τους» μόνο ως αστείο μπορεί να το πάρει κανείς.

Μόλις την προηγούμενη βδομάδα έκαναν (για μια ακόμη φορά) λάστιχο το Σύνταγμα για να ψηφίσουν το Μνημόνιο που προβλέπει ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να επιχειρεί όποτε θέλει στην Ελλάδα...

ΚΟΝΔΥΛΙΑ 296 εκατομμυρίων ευρώ για δημόσια έργα εξήγγειλε το ΥΠΕΧΩΔΕ, που, ως γνωστόν, συνεχίζει ακάθεκτο το έργο του εκσυγχρονισμού της χώρας. Πολλά τα λεφτά...

Κι όπου υπάρχουν πολλά λεφτά, εκεί είναι και ο ...ιδιώτης (στην προκειμένη οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες) για να τα πάρει.

Ετσι, λοιπόν, θα πληρώσουμε μια φορά από τα χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου, θα πληρώσουμε (από την ίδια πάντα πηγή) τα πανωπροίκια και τις καθυστερήσεις και στο τέλος θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε ...μέσω διοδίων. Ολα μελετημένα...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Αγωνία μόνο για ανατροπή

Παπαγεωργίου Βασίλης

Απέχει πολύ από την πραγματικότητα η εικόνα που καλλιεργείται από πολλές πλευρές, και από κυβερνητικά στελέχη, ότι τάχα «ο Κ. Καραμανλής μόνος του θα αποφασίσει για τις εκλογές». Μόνο τυπικά ο (εκάστοτε) πρωθυπουργός αποφασίζει για το χρόνο διεξαγωγής των πρόωρων εκλογών. Στην απόφασή του όμως βαραίνει πρωτίστως και καθοριστικά το συνολικότερο συμφέρον της αστικής τάξης που υπηρετεί και το οποίο συχνά εκφράζεται από τους «παράγοντες» της αγοράς, τα συγκροτήματα των ΜΜΕ, τους εκπροσώπους των λεγόμενων παραγωγικών τάξεων. Μια ματιά στα πρωτοσέλιδα και την αρθρογραφία των εφημερίδων των τελευταίων ημερών δείχνει ότι τα αφεντικά των ΜΜΕ επιθυμούν άμεση προσφυγή στις κάλπες, προκειμένου να υπάρξει «νωπή λαϊκή εντολή», ακριβώς για να επιταχυνθεί η υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, δηλαδή η κατεδάφιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα βέβαια ο (εκάστοτε) πρωθυπουργός δεν μπορεί να αγνοήσει και το συμφέρον του κόμματός του, το οποίο, σύμφωνα με τους βουλευτές και ορισμένους υπουργούς, υπαγορεύει να μη γίνουν εκλογές τώρα, αλλά να δοθεί η μάχη μέχρι την τελευταία στιγμή, δηλαδή το Μάρτη. Ολα αυτά τα έχει μετρήσει ο Κ. Καραμανλής και οσονούπω ενδέχεται να ανακοινώσει τις οριστικές αποφάσεις του. Σε κάθε περίπτωση όμως η αγωνία των λαϊκών στρωμάτων δεν (πρέπει να) είναι για την τύχη της κυβέρνησης και γενικότερα της σταθερότητας του αστικού πολιτικού συστήματος. Οσο πιο σταθερό είναι το πολιτικό σύστημα, τόσο το χειρότερο για τον εργαζόμενο λαό. Η αγωνία των εργαζομένων πρέπει να αφορά το πώς θα χαλάσει τα σχέδιά τους και θα ανατρέψει την πολιτική τους τόσο με τους αγώνες όσο και με την ψήφο τους.

Ο πραγματικός τους καημός

«Εκθείασε την περίοδο Στάλιν», γράφει ο ένας, «υπεραμύνθηκε του Στάλιν» συμπληρώνει ο άλλος. Ο λόγος για τις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία» και «Τα Νέα» αντίστοιχα και τους τίτλους στα ρεπορτάζ σχετικά με την προχτεσινή ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής σχετικά με τον αντικομμουνισμό που θεριεύει στην ΕΕ. Δεν είναι τυχαίοι οι τίτλοι και των δυο. Θέλοντας να τραβήξουν τη συζήτηση στο ασφαλές γι' αυτούς πεδίο της σταλινολογίας, διαστρέφουν το περιεχόμενο των όσων είπε η Αλέκα Παπαρήγα, επειδή έτσι τους βολεύει. Τα ίδια τα αποσπάσματα από την ομιλία που παρουσιάζει η «Ελευθεροτυπία» δείχνουν πως αυτό που «εκθειάζει» και «υπεραμύνεται» το ΚΚΕ είναι αυτό που πόνεσε και πονάει περισσότερο τους αστούς και τις γραφίδες τους: Την περίοδο στην ιστορία της ΕΣΣΔ κατά την οποία διά πυρός και σιδήρου - επειδή ακριβώς οι κουλάκοι (αστική τάξη στην αγροτική παραγωγή) έκαιγαν τη σοδειά, πήραν και τα όπλα κατά των μπολσεβίκων για να σταματήσουν την κολεκτιβοποίηση στην αγροτική οικονομία, μέσα από μεγάλη ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση και όξυνση της ταξικής πάλης - μπήκαν βαθιά τα θεμέλια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Σ' αυτή την περίοδο, που έχει τεράστια ιστορική σημασία και επηρέασε κατά πολύ τις εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Στάλιν, σαν ηγέτης του Σοβιετικού κράτους, είχε τη δική του ξεχωριστή παρουσία και συμβολή. Εκείνο ωστόσο που πονάει τους αστούς, είναι τα επιτεύγματα αυτής της περιόδου, η σημασία των οποίων έγινε ακόμα πιο ορατή όσο μεγάλωνε η (ιδεολογική, ακόμα και στρατιωτική) αναμέτρηση με το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Γι' αυτό αναπαράγουν μυθεύματα και ανιστόρητες αναλύσεις για τη συγκεκριμένη περίοδο, τρέφοντας τη φρούδα ελπίδα ότι τα διδάγματά της θα ξεχαστούν, θα στιγματιστούν. Γι' αυτό και χρησιμοποιούν τέτοιους τίτλους στις εφημερίδες τους. Για να πάνε την κουβέντα εκεί που θέλουν. Στο πεδίο δηλαδή της σταλινολογίας, πάνω στο οποίο η ίδια η ΕΕ σήμερα προσπαθεί να οικοδομήσει τη νέα αντικομμουνιστική εκστρατεία της.

Εχουν άγνοια;

«Την προθυμία του ΚΚΕ να δημοσιοποιεί στο κομματικό του έντυπο τα ονόματα όσων φίλων του συνεισφέρουν οικονομικά στην ενίσχυσή του ανακοίνωσε χθες η Αλέκα Παπαρήγα. Διευκρίνισε όμως ότι ο Περισσός με δική του πρωτοβουλία δεν πρόκειται να δώσει στη δημοσιότητα ονόματα ανθρώπων που συμβάλλουν οικονομικά στο ΚΚΕ αλλά δεν επιθυμούν τη δημοσιοποίησή τους». Στα «ΝΕΑ» φαίνεται πως ανακαλύπτουν σιγά σιγά τον κόσμο, εφευρίσκοντας καινούριες θέσεις του ΚΚΕ σε ό,τι αφορά τα οικονομικά του Κόμματος. Προς ενημέρωση της εφημερίδας, τους λέμε ότι το ΚΚΕ ούτως ή άλλως, χρόνια τώρα, δημοσιεύει στο «Ριζοσπάστη» την οποιαδήποτε οικονομική προσφορά, ανεξάρτητα από το ποσό, που ο δωρητής επιθυμεί τη δημοσιοποίησή της. Ανθρακες λοιπόν το δημοσίευμα, το οποίο, αν δεν οφείλεται σε άγνοια, αλλά σε συγκεκριμένη στόχευση (αφού μπορούν να δημοσιεύονται γιατί το ΚΚΕ αντιδρά;) πιστεύουν ότι θα περάσουν στις λαϊκές συνειδήσεις την άποψη πως το ΚΚΕ, με την άρνησή του να δίνει τις λίστες των ενισχυτών του κάτι κρύβει. Προσπερνούν το γεγονός ότι η δημοσίευση γίνεται εθελοντικά από τους ενισχυτές. Αλλωστε, ο σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν συνειρμούς ότι και το ΚΚΕ είναι μια από τα ίδια με τα αστικά κόμματα. Φανερός ο σκοπός τους, αλλά και το «κόλπο» τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο δρόμος του λαού

Στον κουρνιαχτό της εκλογολογίας, που με πείσμα αναπαράγουν τα αστικά ΜΜΕ, η ουσία για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα παραμένει μια: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ προσπαθούν να κρατήσουν τη συζήτηση στην επιφάνεια της μιας ή της άλλης διαχειριστικής πλευράς της κυρίαρχης πολιτικής, θέλοντας να κρύψουν τη στρατηγική γραμμή που χτυπάει ενιαία τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων, επηρεάζει και επιδεινώνει τη ζωή των εργαζόμενων και της νεολαίας σε όλες τις πτυχές της. Αυτή τη στρατηγική υπηρετούν με συνέπεια οι εταίροι του δικομματισμού και τα κόμματα που βρίσκονται στις παρυφές του.

Η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα αφορούν κάθε τομέα της ζωής τους: Εργασιακή ανασφάλεια, ελαστική εργασία, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εκ περιτροπής εργασία, τσεκούρωμα των ΒΑΕ. Ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, απαξίωση σπουδών και πτυχίων, αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, στροφή στην ληξιπρόθεσμη ψευτοκατάρτιση. Μετατροπή της Υγείας σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, απουσία μέτρων πρόληψης ασθενειών, ραγδαία αύξηση εργασιακών ασθενειών. Ακόμα και η εμπορευματοποιημένη ψυχαγωγία και οι διακοπές, αποτελούν πολυτέλεια για την πλειοψηφία των εργαζομένων.

Η παραπάνω πραγματικότητα δεν είναι αποτέλεσμα μεμονωμένων πολιτικών επιλογών της μιας ή της άλλης κυβέρνησης του κεφαλαίου. Είναι απόρροια της εφαρμογής της πολιτικής των μονοπωλίων, την οποία σχεδιάζουν και υλοποιούν από κοινού στην ΕΕ οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, που λειτουργεί με οδηγό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και τον οποίο βιώνουμε χρόνια τώρα. Γι' αυτό, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ σπεύδουν να πειθαρχήσουν στις επιταγές του κεφαλαίου για ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα των λαϊκών δικαιωμάτων. Ενδεικτική είναι η ομοψυχία με την οποία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προωθούν ρυθμίσεις προς όφελος του κεφαλαίου, όπως η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η επιδοτούμενη εργασία, οι νέες οικονομικές ενισχύσεις προς τις επιχειρήσεις, οι φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου.

Ομως υπάρχει κι άλλος δρόμος ανάπτυξης, παρόλο που οι ιμπεριαλιστές έχουν πέσει με νύχια και με δόντια να τον συκοφαντήσουν. Είναι η αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική πάλη για το σοσιαλισμό. Τον ζήσαμε τον 20ό αιώνα στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Εκεί που το πρώτο πείραμα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο άνοιξε τα φτερά του και έδωσε τα πρώτα δείγματα της υπεροχής του σε όλους τους τομείς της ζωής των εργαζομένων και της νεολαίας. Αυτός ο δρόμος, παρ' όλα τα λάθη και τις παρεκκλίσεις που έγιναν, παραμένει μονόδρομος για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Και μπροστά στις εκλογές, ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να ανησυχεί για την εναλλαγή των κομμάτων του κεφαλαίου στην κυβέρνηση, κατά μόνας ή σε συνεργασία. Αντίθετα, έχει κάθε συμφέρον να συνειδητοποιήσει τη δύναμή του, να βγάλει ανίσχυρη κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ανίσχυρα δηλαδή τα κόμματα του κεφαλαίου, ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ, για να ενισχύσει την πάλη ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Για να πάρει ο λαός τη ζωή στα χέρια του.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ