Ενα σοβαρό θέμα έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα στη Σύρο, με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται με αντικείμενο την παραίτηση του δήμου Σύρου - Ερμούπολης από την είσπραξη των οφειλών των ναυπηγείων προς το δήμο, ύψους 418.000 ευρώ.

Το θέμα, που συζητείται και στο Δημοτικό Συμβούλιο προκειμένου να παρθεί σχετική απόφαση, έχει προκαλέσει αντιδράσεις, δεδομένου ότι είναι ενταγμένο στο «σχέδιο εξυγίανσης» των ναυπηγείων και στην εξαγορά του από τον αμερικανικό όμιλο της ONEX. Ωστόσο, τα χρήματα της οφειλής είναι χρήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη αναγκών των δημοτών, όπως στελέχωση της καθαριότητας, ανανέωση εξοπλισμού και στόλου ή ακόμα και μείωση των δημοτικών τελών.

Με αφορμή την υπόθεση και ενόψει της συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο, η «Λαϊκή Συσπείρωση» Δήμου Σύρου - Ερμούπολης εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία, μεταξύ άλλων, σημειώνει:

«Σύμφωνα με το σχέδιο εξυγίανσης που συμφωνήθηκε μεταξύ ΝΑΒΙΕΣ και ONEX και κατατέθηκε στο πρωτοδικείο, το παραπάνω ποσό θα "κουρευτεί" κατά 85,67% και τελικά θα αποδοθούν στο δήμο λίγο λιγότερα από 60.000 ευρώ σε 24 δόσεις. Ανάλογη είναι και η περίπτωση της ΔΕΥΑΣ, στην οποία οφείλονται 481.177,18 ευρώ και προβλέπεται να αποδοθούν τελικώς περίπου 69.000 ευρώ, ενώ από τα 6.445 ευρώ που οφείλει η εταιρεία - σύμφωνα πάντα με αυτήν - προς τον ΧΥΤΑ, προτείνεται να πληρωθούν περίπου 900 ευρώ.

Το συγκεκριμένο σχέδιο, νομότυπα, πατάει πάνω στη ισχύουσα πτωχευτική νομοθεσία, η οποία, όπως και το σύνολο των νόμων του κράτους, "μπαλατζάρει" κατάδηλα υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών. Ετσι, λοιπόν, οι μεγαλοοφειλέτες και οι πάσης φύσεως «κουβαλητές της ανάπτυξης» έχουν τη δυνατότητα, με βάση τη νομοθεσία και τις πολιτικές που ασκούν οι έως τώρα κυβερνήσεις, όχι μόνο να φοροαπαλλάσσονται σκανδαλωδώς, αλλά να μπορούν να φτιάχνουν και το πλαίσιο που θέλουν και τους βολεύει ώστε να παίρνουν δικαστικές αποφάσεις με τις οποίες διαγράφονται τα χρέη τους.

Η πρόταση "εξυγίανσης" που καταθέτουν όσον αφορά ειδικά τις οφειλές του Ναυπηγείου στο δήμο αντιγράφει προκλητικά τη λαϊκή παροιμία που λέει "τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου"! (...) Η γνωμοδότηση του γραφείου νομικής υποστήριξης του δήμου αντανακλά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και προδιαγράφει τη στάση της δημοτικής αρχής. Από τη μία δεν μπορεί να κρύψει ότι ως δήμος είμαστε κατάφωρα "ριγμένοι" και από την άλλη μας καλεί πολιτικά να υποκύψουμε στη βούληση των επενδυτών, με το αόριστο επιχείρημα ότι αφού οι εργαζόμενοι θα πάρουν την αποζημίωσή τους θα ωφεληθεί όλη η Σύρος και θα κινηθεί η αγορά.

Τα νόμιμα και αναφαίρετα δικαιώματα των εργαζομένων επιδιώκουν κάποιοι να τα κάνουν ασπίδα για να κρύψουν το πλιάτσικο που γίνεται, με θρασύ μάλιστα τρόπο, στα οφειλόμενα στο δήμο. Αλήθεια, θα χαίρουν της ίδιας μεταχείρισης από το Δημοτικό Συμβούλιο οι 700 τουλάχιστον Συριανοί που τους έχει ήδη μπλοκαριστεί ο ΑΦΜ από τη δημοτική αρχή και το επόμενο βήμα γι' αυτούς είναι η "σέντρα" της Εφορίας και του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού για το σπίτι, το χωράφι ή το μαγαζί; Ολοι γνωρίζουμε πως τα οφειλόμενα συνολικά στο δήμο είναι πάνω από 2 εκατ. ευρώ!».

«Οι αριθμοί επιβεβαιώνουν και στο δήμο μας ότι αυτοί που χρωστάνε τα περισσότερα είναι αυτοί που ποτέ δεν πληρώνουν!», συνεχίζει η ανακοίνωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης». «Εχουν με το μέρος τους νόμους, κεντρικό και τοπικό κράτος, το πολιτικό τους προσωπικό. Θα πληρώσει και πάλι ο φτωχός, ο άνεργος, ο συνταξιούχος. Να ένα ακόμη τρανό παράδειγμα για το ποιος είναι ο χαρακτήρας της λεγόμενης "δίκαιης ανάπτυξης" που έρχεται. Ο λαός γδαρμένος και στη γωνία, και το τραπέζι πάντα στρωμένο για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Για κανένα λαϊκό νοικοκυριό δεν θα δούμε ποτέ καμία έκθεση βιωσιμότητας, καμία λαϊκή οικογένεια δεν μπορεί να αποφασίσει να της χαριστούν τα χρέη της, όπως έκανε ο κ. Ταβουλάρης και ο νέος επενδυτής.

Και επειδή κάποιοι θα επικαλεστούν και πάλι την ανάγκη να μείνουν ανοιχτά τα Ναυπηγεία, εμάς θα μας βρουν απολύτως σύμφωνους. Η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία είναι σημαντικός κλάδος της οικονομίας σε τοπικό επίπεδο αλλά και γενικότερα, αναφορικά με το επίπεδο των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας. Ομως, με εργαζόμενους με πλήρεις και σταθερές σχέσεις εργασίας, με ανθρώπινα ωράρια, με τηρούμενα τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας και με εφαρμογή των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας τους.

Στη Σύρο, ιστορικά και σε άλλες εποχές ζήσαμε το "θαύμα" της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που το πότισαν με ιδρώτα, αίμα και την πιο στυγνή εκμετάλλευση η εργατιά και ο φτωχός λαός του νησιού. Οσο και αν επιχειρούν κάποιοι να το φτιασιδώσουν και να το αναστήσουν, είμαστε σίγουροι ότι και πάλι στην ούγια του θα έχει εκμετάλλευση, ακόμα και αίμα, αν ο λαός και οι εργαζόμενοι δεν το αντιπαλέψουν. Αν σταθούν κάτω από τις ΝΑΤΟικές και επιχειρηματικές σημαίες, και πάλι θα είναι χαμένοι.

Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε πως ούτε πολιτικά ούτε ηθικά απέναντι στο λαό της Σύρου είναι επιτρεπτό για το Δημοτικό Συμβούλιο να συναινέσει ώστε να παραιτηθεί ο δήμος από την είσπραξη των οφειλών της ΝΑΒΙΕΣ προς αυτόν. Τα χρήματα αυτά είναι χρήματα που ανήκουν στο σύνολο των δημοτών, είναι χρήματα που θα μπορούσαν και πρέπει να χρησιμοποιηθούν προς όφελος του συριανού λαού, για τη στελέχωση της υπηρεσίας Καθαριότητας με το αναγκαίο προσωπικό, την ανανέωση εξοπλισμού και στόλου για τη μείωση των δημοτικών τελών κ.λπ. Πιστεύουμε πως η δημοτική αρχή θα πρέπει να απαιτήσει τουλάχιστον την ισότιμη μεταχείρισή της με το υπόλοιπο Δημόσιο και να διεκδικήσει έστω την καταβολή του συνόλου του καθαρού ποσού κεφαλαίου».