Πλατιά σύσκεψη διοργανώνουν σήμερα Πέμπτη η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, ο Αγροτικός Σύλλογος Λαγκαδά και η ΟΓΕ, στις 7 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, για την προετοιμασία του μεγάλου συλλαλητηρίου που θα πραγματοποιηθεί στις 8 Σεπτέμβρη, στις 6 μ.μ. στην πλατεία Αριστοτέλους, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Καλούν εργαζόμενους, συνταξιούχους, ανέργους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, νέους, να συμμετάσχουν μαζικά στο συλλαλητήριο, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα σε κυβέρνηση και κεφάλαιο ότι ο εμπαιγμός δεν θα περάσει, ότι οι παραγωγοί του πλούτου δεν θα ανεχθούν μια ζωή μέσα στη μιζέρια, στην εξαθλίωση, στους πολέμους, για τα κέρδη μιας χούφτας παράσιτων στην οικονομία.

• ΠΑΜΕ: Ανακοίνωση για το συλλαλητήριο στις 8 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ
• Εργαζόμενοι στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ της «Cosco» στον Πειραιά: Οργανώνουν την πάλη τους για ΣΣΕ με αυξήσεις μισθών και δικαιώματα
• Πρόταση Οδηγίας ΕΕ για «διαφανείς και προβλέψιμους» όρους εργασίας: Η απάτη των «νέων ελάχιστων δικαιωμάτων» - περιτύλιγμα για την κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης
• Ναυτεργάτες: Προετοιμάζουν την επιτυχία της απεργίας στις 3 Σεπτέμβρη

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ.

Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι,

αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, νέοι, γυναίκες,

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τις μεγάλες καταστροφές του καλοκαιριού, ανεβαίνει ξανά στη Θεσσαλονίκη για να ανεβάσει το ίδιο έργο με τον τίτλο «επιστροφή στην κανονικότητα» ή «τέλος των μνημονίων».

Η «ανάπτυξή» τους σημαίνει ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060! Να χάνουμε συνεχώς από το μισθό μας, τη σύνταξή μας, την ασφάλισή μας. Στήνεται πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Οι πάνω από 700 μνημονιακοί νόμοι είναι εδώ. Μόνο η λαϊκή πάλη, με την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, η Κοινωνική Συμμαχία εργατών, αγροτών, ελευθεροεπαγγελματιών αυτοαπασχολούμενων, νεολαίας και γυναικών μπορούν να τους καταργήσουν!

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα οδηγεί το λαό μας σε περιπέτειες για τα κέρδη μιας χούφτας εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων. Μπαίνει πιο βαθιά στο παιχνίδι του ελέγχου των πηγών Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς της.

Εκλεισε με την ΠΓΔΜ συμφωνία για να ενισχύσει τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Αφησε ανοιχτούς αλυτρωτισμούς στα χέρια αυτών που με το ίδιο δηλητήριο ματοκύλισαν τους λαούς των Βαλκανίων. Φέρνει πιο κοντά το ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία, φέρνει πιο κοντά την αντιπαράθεση των μεγάλων ιμπεριαλιστικών πόλων. Διαλέγει στρατόπεδο, κάνει τη χώρα μας στόχο. Οι «λύκοι» αυτοί δεν έχουν πρόβλημα με τον πόλεμο, τις καταστροφές, τους σκοτωμούς, τους ξεριζωμούς. Αυτά είναι όλα κέρδη γι' αυτούς. Γι' αυτά τα κέρδη κόπτεται η «αριστερή» συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Φέτος τιμώμενοι στη ΔΕΘ είναι τα αμερικανικά μονοπώλια και πολυεθνικές που έρχονται να διαλαλήσουν την πραμάτεια τους.

Κανένας εργαζόμενος, κανένας λαϊκός άνθρωπος δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής όταν βλέπει ότι έχουν βγει τα μαχαίρια στην περιοχή μας με σχέδια για αλλαγή συνόρων. Διαδηλώνουμε την αντίθεσή μας στη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις στην περιοχή και απαιτούμε την απεμπλοκή της, να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου με τις οποίες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ γέμισε όλη την Ελλάδα από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη. Εξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια και το Αιγαίο.

Να οργανωθεί η πάλη στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας, κόντρα σε κυβέρνηση - κεφάλαιο - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Δεκάδες σωματεία και εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα δίνουν τον αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Συνεχίζεται η συσπείρωση ενάντια στους πλειστηριασμούς. Συνεχίζονται οι μάχες για πλήρη και σταθερή εργασία απέναντι σε μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας, για τη νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας, για την ανάκτηση των απωλειών των συνταξιούχων.

Δε μας ταιριάζει η απογοήτευση, η μοιρολατρία.

Εχουμε πλέον την πείρα και είναι πολυετής, δεν μπορούν να μας κοροϊδέψουν. Τέρμα πια στα ψέματα κυβέρνησης, ΕΕ και των κομμάτων της πλουτοκρατίας.

Απαιτούμε και δυναμώνουμε τον διεκδικητικό αγώνα για:

-- Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.

-- Κατάργηση όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων και των 3 μνημονίων.

-- Επαναφορά, υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ! Κανένας εργαζόμενος κάτω από τα 751 ευρώ.

-- Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.

-- Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.

-- Κάτω οι φόροι - να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.

-- Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου.

-- Να γίνουν προσλήψεις στα δημόσια νοσοκομεία, στα σχολεία, μόνιμων πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών και υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων.

-- Απαιτούμε υποδομές εδώ και τώρα, αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής θωράκισης για να μην πνιγόμαστε με την πρώτη βροχή, να μην καιγόμαστε το καλοκαίρι. Απαιτούμε συνθήκες ζωής και δουλειάς με βάση την εποχή μας, τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα μας αεροπλανοφόρο για επεμβάσεις. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γείτονες λαούς. Εχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες.

ΟΛΟΙ στο συλλαλητήριο στην πλατεία Αριστοτέλους, το Σάββατο 8 Σεπτέμβρη στις 6 μ.μ.

MotionTeam

Στο πλαίσιο της συζήτησης γύρω από την Πρόταση Οδηγίας για τη βελτίωση «της διαφάνειας και της προβλεψιμότητας των όρων εργασίας σε όλη την ΕΕ», γίνεται αναφορά στις αλλαγές που έχουν επέλθει στην αγορά εργασίας, με την εμφάνιση και επέκταση «νέων μορφών απασχόλησης», και στην ανάγκη να προβλεφθούν... «νέα ελάχιστα δικαιώματα» για τους εργαζόμενους. Η υπό διαμόρφωση και διαπραγμάτευση Πρόταση Οδηγίας πρόκειται να επικαιροποιήσει και να αντικαταστήσει την ισχύουσα Οδηγία «για τη γραπτή δήλωση» (91/533/EEC), βάσει της οποίας οι εργαζόμενοι έχουν το δικαίωμα να... ενημερώνονται γραπτώς για μια σειρά πτυχές της εργασιακής τους σχέσης.

Τη συζήτηση άνοιξε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρουσιάζοντας σχετική Πρότασή της τον περασμένο Δεκέμβρη. Οι συζητήσεις συνεχίστηκαν τον Ιούνη στο Συμβούλιο Απασχόλησης και Κοινωνικής Πολιτικής (EPSCO), ενώ στη βάση της Πρότασης που διαμορφώθηκε θα ακολουθήσουν διαβουλεύσεις με το Ευρωκοινοβούλιο.

Η αναθεώρηση της ισχύουσας Οδηγίας εντάσσεται στην πορεία υλοποίησης του περιβόητου «Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων». Ειδικότερα, η Οδηγία σχετίζεται με την αρχή 5 του ΕΠΚΔ, για «ασφαλή και ευπροσάρμοστη απασχόληση», και την αρχή 7, που αφορά την «ενημέρωση για τους όρους απασχόλησης» και την «προστασία σε περίπτωση απολύσεων». Το περιεχόμενο της Οδηγίας, γύρω από την οποία διαβουλεύονται ευρωενωσιακά όργανα και επιτελεία, προσφέρει μία ακόμα απόδειξη για την αντιδραστική κατεύθυνση και το στόχο των μέτρων που δρομολογούνται στο πλαίσιο του πολυδιαφημισμένου Πυλώνα.

«Οι διαπραγματεύσεις σχετικά με την Οδηγία για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας συγκαταλέγονται στις προτεραιότητες της αυστριακής Προεδρίας», αναφέρει στον ιστότοπό του το Συμβούλιο Απασχόλησης της ΕΕ (EPSCO), επισημαίνοντας πως η Πρόταση «θεσπίζει νέα ελάχιστα δικαιώματα για τους εργαζόμενους, στοχεύοντας ειδικά στις νέες επισφαλείς μορφές εργασίας».

Απέναντι στην ανάγκη των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, η ΕΕ προσπαθεί να λανσάρει γαρνιρισμένο το φρούτο των... «νέων ελάχιστων δικαιωμάτων», απογειώνοντας μάλιστα την κοροϊδία με ασάφειες και σειρά από «εξαιρέσεις» ακόμα και σε αυτά τα περιβόητα «ελάχιστα δικαιώματα»!

«Οι νέες μορφές απασχόλησης συχνά δεν είναι τόσο σταθερές όσο οι παραδοσιακές εργασιακές σχέσεις και οδηγούν σε μειωμένη προβλεψιμότητα για τους εργαζόμενους, δημιουργώντας αβεβαιότητα ως προς τα ισχύοντα δικαιώματα και την κοινωνική προστασία», αναφέρει το Συμβούλιο στο κείμενο που υιοθέτησε. Διαστρεβλώνοντας και πάλι τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, αναφέρει πως «στον εξελισσόμενο κόσμο της εργασίας υπάρχει αυξημένη ανάγκη για πλήρη ενημέρωση των εργαζομένων σχετικά με τις βασικές συνθήκες εργασίας τους, οι οποίες πρέπει να γίνονται γραπτώς και εγκαίρως».

Η «πλήρης ενημέρωση» δεν αφορά παρά τις αυτονόητες πληροφορίες για το εργασιακό καθεστώς κάτω από το οποίο καλείται ένας εργαζόμενος να δουλέψει: Τον τόπο εργασίας, τα καθήκοντα εργασίας, τη διάρκεια της απασχόλησης και άλλα παρόμοια. Η «ενημέρωση» αυτή βέβαια αποδεικνύεται ακόμα μεγαλύτερη κοροϊδία για τους εργαζόμενους που δουλεύουν με εργασιακές σχέσεις στις οποίες το ωράριο δεν είναι προκαθορισμένο αλλά διαμορφώνεται και μεταβάλλεται με βάση τις ανάγκες της εργοδοσίας. Για τους εργαζόμενους αυτούς το «δικαίωμα για μεγαλύτερη προβλεψιμότητα» περιορίζεται σε μέτρα όπως ο ορισμός ενός ελάχιστου διαστήματος ενημέρωσης πριν την έναρξη μιας βάρδιας, χωρίς καν το Συμβούλιο να προσδιορίζει τη διάρκεια του διαστήματος αυτού. Με άλλα λόγια, μεταφράζεται σε ενημέρωση για την επόμενη βάρδια λίγες ώρες πριν την έναρξή της, δίνοντας μια γεύση για τα «ελάχιστα δικαιώματα» που διαφημίζει η ΕΕ...

Στα ζητήματα για τα οποία πρέπει οι εργαζόμενοι να ενημερώνονται γραπτώς, περιλαμβάνεται και η ενδεχόμενη «δοκιμαστική περίοδος», όπως και η διάρκειά της. Το Συμβούλιο προκρίνει την ανάγκη η δοκιμαστική περίοδος να έχει «εύλογη διάρκεια», που δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τους 6 μήνες (άρθρο 7). Ωστόσο, δίνει τη δυνατότητα στα κράτη - μέλη να προβλέπουν δοκιμαστικές περιόδους μεγαλύτερης διάρκειας «στις περιπτώσεις που αυτό δικαιολογείται από τη φύση της απασχόλησης ή είναι προς το συμφέρον του εργαζόμενου»! Ετσι, πίσω από τα «ελάχιστα δικαιώματα» των εργαζομένων ξεπροβάλει το... δικαίωμα των εργοδοτών να επιβάλλουν «δοκιμαστικές περιόδους», δηλαδή να κρατούν σε ομηρία τους εργαζόμενους, καθώς και να επεκτείνουν τη διάρκεια της περιόδου αυτής στο όνομα της «φύσης της απασχόλησης».

Αλλο ένα «δικαίωμα» που προβλέπει η Πρόταση (άρθρο 8) είναι η δυνατότητα για «παράλληλη απασχόληση» ενός εργαζόμενου σε περισσότερους από έναν εργοδότες, με τον όρο ότι αυτή δεν θέτει σε κίνδυνο την «προστασία εταιρικών μυστικών» και δεν δημιουργεί «σύγκρουση συμφερόντων».

Αποκορύφωμα της κοροϊδίας αποτελεί το... δικαίωμα όσων δουλεύουν με «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις να αιτούνται τη «μετάβαση» σε θέση εργασίας με «πιο προβλέψιμες και ασφαλείς εργασιακές συνθήκες» (άρθρο 10) και να λαμβάνουν «γραπτή απάντηση» από τον εργοδότη αναφορικά με το αίτημά τους. Αφού λοιπόν ΕΕ, κυβερνήσεις και επιχειρηματικοί όμιλοι ξεγράφουν το δικαίωμα των εργαζομένων στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, με μεγάλη γενναιοδωρία τους δίνουν το «δικαίωμα» για... αιτήσεις και «γραπτές απαντήσεις»!

Τέλος, στην Πρόταση περιλαμβάνεται (άρθρο 1) η δυνατότητα των κρατών - μελών «να αποφασίσουν να μην εφαρμόσουν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την παρούσα Οδηγία σε εργαζόμενους που έχουν σχέση εργασίας διάρκειας ίσης ή μικρότερης των 5 ωρών την εβδομάδα κατά μέσο όρο, σε περίοδο αναφοράς τεσσάρων εβδομάδων».

Με δεδομένα τα παραπάνω, η Πρόταση του Συμβουλίου έχει κιόλας πάρει τα εύσημα από τους επιχειρηματικούς ομίλους, με την ένωση των εργοδοτών «BusinessEurope» να χαιρετίζει τα «βήματα στην κατεύθυνση μιας πιο ρεαλιστικής προσέγγισης της κοινωνικής Ευρώπης»...

Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτό που στερούνται οι εργαζόμενοι με «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης δεν είναι η πληρέστερη και άμεση ενημέρωση για τους όρους εργασίας τους. Οσο αναλυτικά και έγκαιρα κι αν ενημερωθούν γύρω από αυτούς, το γεγονός ότι οι όροι αυτοί εντείνουν την εκμετάλλευση και τους στερούν μια σειρά εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα δεν αλλάζει.

Οι «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, μάλιστα, δεν εξαντλούνται πλέον στις γνωστές μορφές της μερικής απασχόλησης και της προσωρινής εργασίας, αλλά αφορούν ένα ολόκληρο ψηφιδωτό από εργασιακά καθεστώτα. Η «ενοικίαση» εργαζομένων, οι συμβάσεις «μηδενικών ωρών», τα «mini jobs» και τα «flexi jobs», η εργασία «on call», η δουλειά με «voucher», οι εργαζόμενοι μέσα από «ψηφιακές πλατφόρμες» (πληθεργασία), είναι μερικές χαρακτηριστικές ψηφίδες της συνολικής εικόνας της δουλειάς - λάστιχο.

Από τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων εργαζομένων που δουλεύουν κάτω από ανάλογα καθεστώτα, πολλοί στερούνται την ασφάλιση, την επιδότηση όταν πετιούνται στην ανεργία, επιδόματα, άδειες και πάει λέγοντας. Δεν έχουν σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, το ωράριό τους μπορεί να συρρικνώνεται ή να επιμηκύνεται ανάλογα με τις ανάγκες του εργοδότη, βρίσκονται συνεχώς σε επιφυλακή για το ενδεχόμενο να τους καλέσουν να δουλέψουν.

Τα «νέα ελάχιστα δικαιώματα» δεν έχουν στόχο να αλλάξουν το παραπάνω τοπίο, αλλά αντίθετα, όπως το ίδιο το Συμβούλιο εξηγεί, «να πλαισιώσουν κατάλληλα την ανάπτυξη νέων μορφών απασχόλησης». Η «ευελιξία» αναγνωρίζεται από την ΕΕ ως «κινητήρια δύναμη» για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, και έτσι, αναφερόμενο στις «νέες μορφές απασχόλησης», το Συμβούλιο ξεκαθαρίζει ότι πρόκειται για μορφές που «στήριξαν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανάπτυξη της αγοράς εργασίας».

Επιπλέον, προσθέτει πως η «προώθηση της ασφάλειας και της προβλεψιμότητας στις εργασιακές σχέσεις» συμβάλλει στην «ανοδική σύγκλιση μεταξύ των κρατών - μελών και τη διατήρηση της προσαρμοστικότητας της αγοράς εργασίας».

Μια πιο σαφή εικόνα γύρω από το νόημα της «ανοδικής σύγκλισης» και της «προσαρμοστικότητας της αγοράς εργασίας» μπορεί κανείς να διαμορφώσει ανατρέχοντας στις εξαγγελίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον περασμένο Δεκέμβρη, όταν δηλαδή παρουσίασε την εν λόγω Πρόταση. «Η αυξημένη διαφάνεια και η προβλεψιμότητα θα ωφελήσουν τόσο τους εργαζομένους όσο και τις επιχειρήσεις», διαβεβαίωνε και εξηγούσε πως «οι νέοι κανόνες θα διαμορφώσουν ίσους όρους ανταγωνισμού για τις εταιρείες, έτσι ώστε οι εργοδότες να επωφελούνται από πιο θεμιτό ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά, με λιγότερα νομικά κενά». Η διαμόρφωση, δηλαδή, ενός πλέγματος «κοινών ελάχιστων κανόνων» αποτελεί μέρος της προσπάθειας για τη δημιουργίας μιας «εσωτερικής αγοράς» με όσο το δυνατόν πιο ομοιογενείς όρους, ώστε να ικανοποιείται το αίτημα των μονοπωλίων για περιορισμό των «στρεβλώσεων» στον ανταγωνισμό.

Το περιεχόμενο της προτεινόμενης Οδηγίας, τα επιχειρήματα για τη σκοπιμότητα των αλλαγών που φέρνει αλλά και τα εύσημα των επιχειρηματικών ομίλων αποδεικνύουν ότι οι διακηρύξεις για το «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο» και την «κοινωνική Ευρώπη» αποτελούν το περιτύλιγμα για την ένταση της αντεργατικής επίθεσης, που στόχο έχει το βάθεμα της εκμετάλλευσης, με γενίκευση της «ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις.

Η διοίκηση του σωματείου ενημερώνει τους εργαζόμενους στις προβλήτες μετά από συνάντηση που είχε με την εργοδοσία για τη ΣΣΕ στα μέσα Ιούλη

Παρά τις αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις ενάντια στις απεργιακές κινητοποιήσεις, παρά τις εργοδοτικές προσπάθειες να χτυπηθεί ο αγώνας, η πάλη των εργαζομένων ανάγκασε την εργοδοσία («Cosco» και εργολάβους) να δεσμευτεί - για πρώτη φορά από το 2010 που ανέλαβε το λιμάνι του Πειραιά - για την υπογραφή επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης και να προσέλθει στις σχετικές διαπραγματεύσεις.

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον πρόεδρο της ΕΝΕΔΕΠ, Μάρκο Μπεκρή, για τον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι και το σωματείο τους, για τα αιτήματά τους και τη στάση της εργοδοτικής πλευράς, αλλά και για το πώς αξιοποιεί η εργοδοσία το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ενισχύοντας το οπλοστάσιο του κεφαλαίου για την ένταση της εκμετάλλευσης.

Η περίπτωση της «Cosco» δεν είναι μοναδική. Αντίθετα, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της εντεινόμενης εκμετάλλευσης των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς. Επιβεβαιώνει ανάγλυφα ότι η μεγαλοεργοδοσία τσακίζει τα δικαιώματα των εργατών αξιοποιώντας όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που διατήρησε και «εμπλούτισε» παραπέρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το αντιλαϊκό έργο των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αφού αυτό αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την περιβόητη «δίκαιη ανάπτυξη».

Χαρακτηριστικό είναι το σύστημα των εργολαβιών, το οποίο - όπως μας λέει ο Μ. Μπεκρής - παρέλαβε, συνέχισε και δυνάμωσε η «Cosco», ένα απαράδεκτο σύστημα που βοηθά τους κεφαλαιοκράτες να δημιουργούν διαφορετικές ταχύτητες εργαζομένων στον ίδιο χώρο δουλειάς και λειτουργεί σαν κυματοθραύστης, βάζοντας εμπόδια στην ανάπτυξη κοινής συλλογικής δράσης.

Στην ίδια κατεύθυνση, υπάρχουν εργάτες που, αν και εκτελούν την ίδια εργασία, παίρνουν διαφορετικό μισθό. Στόχος της εργοδοσίας είναι και πάλι να κρατήσει τους εργάτες διαιρεμένους, αλλά και να εκμεταλλευτεί τη νομοθεσία ώστε να εξασφαλίσει ακόμα πιο φτηνά εργατικά χέρια. Ως παράδειγμα ο πρόεδρος του σωματείου φέρνει τον εαυτό του και άλλους συναδέλφους, που προσλήφθηκαν πριν το 2012 και ως λιμενεργάτες παίρνουν μεροκάματο περίπου 55 ευρώ καθαρά, ενώ συνάδελφοί τους που προσλήφθηκαν το 2015 παίρνουν περίπου 42 ευρώ καθαρά. Τα μεροκάματα αυτά, διευκρινίζει, περιλαμβάνουν δουλειά τις Κυριακές, τα νυχτερινά, τις κυλιόμενες βάρδιες.

«Εμείς διεκδικούμε ένα βασικό μισθό, επίδομα επικινδυνότητας 20%, το οποίο σήμερα δεν δίνεται, επιπλέον προσαύξηση για δουλειά την Κυριακή και τα νυχτερινά», σημειώνει ο Μ. Μπεκρής.

Αυτά η εργοδοσία τα χαρακτηρίζει υπερβολικές απαιτήσεις (!), την ίδια ώρα μάλιστα που πανηγυρίζει για την τεράστια κερδοφορία της από την εκμετάλλευση του μόχθου των εργαζομένων. Φτάνει στο σημείο μάλιστα να παρουσιάζει ως μέρος του μισθού στοιχειώδη δικαιώματα, όπως το διάλειμμα. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι δεν έδινε το διάλειμμα από το 2010 έως και το 2014, δηλαδή την περίοδο που δεν υπήρχε το σωματείο. Ακόμα, θεωρεί μέρος του μισθού βασικές υποχρεώσεις της, όπως η παροχή μέσων ατομικής προστασίας, ενώ με περισσό θράσος περιλαμβάνει στο μισθό και τη χασούρα που έχει από τις απεργίες!

Ακόμα, λέει ο Μ. Μπεκρής, «διεκδικούμε την αύξηση του αριθμού των εργατών στις πόστες», δηλαδή τις ομάδες φορτοεκφόρτωσης και στοίβαξης των εμπορευματοκιβωτίων. Οπως μας εξηγεί, «η αύξηση αυτή είναι πολύ σημαντική για να αντιμετωπιστούν η εντατικοποίηση της εργασίας και οι σοβαρές επιβαρύνσεις που έχει για την υγεία μας. Δεν υπάρχει εργάτης που να μην έχει πάρει αναρρωτική άδεια, κυρίως λόγω μυοσκελετικών προβλημάτων. Να πούμε ότι εκτός από τους λιμενεργάτες ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι χειριστές στις γερανογέφυρες και στα άλλα ανυψωτικά μηχανήματα, λόγω της στάσης του σώματος, μαζί με τους οδηγούς στις νταλίκες, λόγω των τρανταγμών που δημιουργεί η μετακίνηση και η τοποθέτηση τεράστιων φορτίων. Και εδώ η πρόταση της εργοδοσίας είναι τέτοια που ουσιαστικά προσπαθεί να διατηρήσει τον σημερινό αριθμό των 4 εργατών ανά πόστα. Οσο για τον πέμπτο εργάτη που προτείνει να προστίθεται αν κριθεί αναγκαίο, εμείς απαντάμε ότι για λόγους ασφαλείας οι εργάτες πρέπει να δουλεύουν ανά δύο στα διάφορα σημεία όπου πρέπει να βρίσκονται οι εργάτες της πόστας».

Το τρίτο βασικό αίτημα είναι η πλήρης και σταθερή δουλειά για όλους. Οπως αναφέρει ο Μάρκος Μπεκρής, «σήμερα απασχολούνται 1.300 εργάτες στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ. Σύμφωνα και με την εργοδοσία, μόνο οι 650, δηλαδή μόνο το 50%, δουλεύουν με πλήρη και σταθερή απασχόληση. Το υπόλοιπο 50% είναι με εκ περιτροπής απασχόληση, είτε με συμβάσεις αορίστου χρόνου είτε με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Η πρόταση της εργοδοσίας είναι να μετατρέπει συμβάσεις σε πλήρη και σταθερή απασχόληση μόνο για έναν μικρό αριθμό εργαζομένων κάθε χρόνο, ο οποίος θα εξαρτάται από την αύξηση του όγκου της εργασίας. Ετσι, βέβαια, δεν πρόκειται να επιλυθεί ποτέ οριστικά το πρόβλημα, ενώ μια τέτοια "λύση" περιέχει και την αντίθετη περίπτωση, να γίνουν απολύσεις εάν μειωθεί ο όγκος της εργασίας. Είναι αυτονόητο ότι το σωματείο είναι κάθετα αντίθετο σε αυτήν τη "λύση"».

Τέλος, η ΕΝΕΔΕΠ διεκδικεί την ένταξη των λιμενεργατών στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, η οποία προσκρούει στην υφιστάμενη νομολογία. Οπως επισημαίνει ο πρόεδρος του σωματείου, «παρά τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης ότι θα είχε αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες μέχρι τα τέλη του περασμένου Ιούνη, μέχρι και σήμερα δεν έχει δοθεί μια οριστική λύση».

Στη συνέχεια ο Μ. Μπεκρής αναφέρεται στη μάχη που δίνει το σωματείο για την καλύτερη οργάνωση των εργαζομένων, αλλά και στις συνεχείς προσπάθειες της εργοδοσίας να εμποδίσει την ανάπτυξη των αγώνων τους.

«Κάναμε πολλές συσκέψεις, που βοήθησαν πάρα πολύ ώστε η διαμόρφωση του πλαισίου αιτημάτων να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργατών, να ξεπεραστεί ό,τι εμποδίζει την κοινή μας δράση και να προχωρήσουμε στις απεργίες», επισημαίνει.

Και προσθέτει: «Με αποφασιστικότητα απαντήσαμε στις προσπάθειες της εργοδοσίας να σταματήσει τις απεργίες, στήνοντας ανεπιτυχώς απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, όπως απαντήσαμε και στις αποφάσεις της "τυφλής" δικαιοσύνης, που έκρινε τις απεργίες παράνομες κάθε φορά που προσέφευγε τη μια ο ένας και την άλλη ο άλλος εργολάβος. Οι απεργίες έγιναν με επιτυχία και τρανταχτή απόδειξη είναι ότι η εργοδοσία αναγκάστηκε να προσέλθει στις διαπραγματεύσεις, χωρίς όμως να σταματήσει τις προσπάθειες για να τις μπλοκάρει».

Ετσι, σήμερα, από τη μια η εργοδοσία συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις για υπογραφή επιχειρησιακής ΣΣΕ και από την άλλη εκδηλώνονται παράλληλες μεθοδεύσεις με στόχο τη χειραγώγηση και τον εκφοβισμό των εργατών. Μέσα στον Αύγουστο ξεκίνησε η διαδικασία για το στήσιμο ενός εργοδοτικού «σωματείου», με εργάτες να καταγγέλλουν πιέσεις και εκβιασμούς προκειμένου να γίνουν μέλη του. Επιπλέον, μόλις πριν από λίγες μέρες ο νέος επόπτης ασφαλείας, Βασίλης Παπαδόγγονας, χτύπησε πισώπλατα τον πρόεδρο της ΕΝΕΔΕΠ, Μ. Μπεκρή, την ώρα που αυτός μιλούσε στους συναδέλφους του καταγγέλλοντας το στήσιμο και το ρόλο του εργοδοτικού «σωματείου».

Τα γεγονότα αυτά, ωστόσο, φαίνεται πως πεισμώνουν αντί να φοβίσουν τους εργάτες. Στην προχτεσινή ανοιχτή συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΝΕΔΕΠ, δεκάδες ήταν οι εργάτες που είχαν ενεργή και ουσιαστική συμμετοχή. Με προβληματισμούς, παρατηρήσεις για τους αντεργατικούς σχεδιασμούς της εργοδοσίας και συγκεκριμένες προτάσεις για την καλύτερη οργάνωση των εργαζομένων, υπογράμμισαν με έμφαση την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν τον αγώνα τους για τα πέρα για πέρα δίκαια αιτήματά τους.

Σε μήνυμα που έστειλε στο ΠΑΜΕ, το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα (DKP) καταγγέλλει την πρόσφατη επίθεση εναντίον του προέδρου της ΕΝΕΔΕΠ, Μ. Μπεκρή, εκφράζοντας παράλληλα τη στήριξή του στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στο λιμάνι του Πειραιά.

Την καταβολή των δεδουλευμένων στα μέλη του πληρώματος του Φ/Γ πλοίου «ΚΑΛΥΨΩ Ι», που βρίσκεται στο λιμάνι της Λάρυμνας, απαιτούν τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και ΠΕΕΜΑΓΕΝ. Σύμφωνα με καταγγελίες των σωματείων, στους ναυτεργάτες του πλοίου οφείλονται από τη ναυτιλιακή εταιρεία «Καλυψώ 10» δεδουλευμένες αποδοχές μηνών.

«Απαιτούμε την άμεση παρέμβαση των υπηρεσιών του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας για την καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών των ναυτεργατών με βάση την ΣΣΕ Μεσογειακών Φ/Γ πλοίων», τονίζουν στην ανακοίνωσή τους. Οι ναυτεργάτες σε περίπτωση που η εταιρεία δεν τους καταβάλει τα δεδουλευμένα θα ξεκινήσουν από σήμερα, Πέμπτη, επίσχεση εργασίας μέχρι την καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών τους.

Συνεχίστηκαν χτες, για τέταρτη μέρα, οι απεργιακές κινητοποιήσεις των οδηγών τουριστικών λεωφορείων στη Ρόδο. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται από το Σάββατο σε επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες, με αίτημα την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ενώ παλεύουν επίσης για να μπει τέρμα στα ατελείωτα ωράρια με τα οποία αναγκάζονται να δουλεύουν.

Η απεργία συνεχίστηκε κόντρα στην προσπάθεια της εργοδοσίας να την χτυπήσει. Υπενθυμίζεται ότι ενάντια στην απεργία έχει κινηθεί η επιχείρηση «Ελληνικά Λεωφορεία ΑΕ», η εταιρεία με τα περισσότερα λεωφορεία και εργαζόμενους, καταθέτοντας αγωγή με την οποία επιδιώκει να βγάλει παράνομη και καταχρηστική την κινητοποίηση. Η έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου αναμένεται. Στο μεταξύ, συνεχίζονται και οι προσπάθειες δημιουργίας απεργοσπαστικού μηχανισμού. Μετά τις απειλές και τις πιέσεις που επιστράτευσαν, οι εργοδότες τώρα φέρνουν οδηγούς από την Αθήνα προκειμένου να κινήσουν τα λεωφορεία.

Στο πλευρό των απεργών βρίσκονται οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Από χτες κλιμάκιο της Γραμματείας Ρόδου του ΠΑΜΕ μαζί με τον Θανάση Οικονόμου, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας (ΟΣΜΕ), πραγματοποιούν περιοδείες και συζητούν με τους εργαζόμενους για τα δίκαια αιτήματα και την προοπτική του αγώνα τους. Υπενθυμίζεται ότι το ΠΑΜΕ με ανακοίνωσή του έχει καταδικάσει ως πρόκληση για όλους τους εργαζόμενους τις ενέργειες με τις οποίες η εργοδοσία χτυπά την απεργία των οδηγών «που ζητούν μεροκάματο και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς».

Από παλιότερη απεργιακή κινητοποίηση των ναυτεργατών

Για την προετοιμασία της κινητοποίησης, προχωρούν σε οργανωτική σύσκεψη την Τρίτη 28/8 στις 10.30 π.μ., στα γραφεία της ΠΕΜΕΝ. Επίσης, τη μέρα της απεργίας έχουν ορίσει προσυγκέντρωση στις 5.30 π.μ., στην πλατεία Καραϊσκάκη.

«Ολοι στην οργάνωση και περιφρούρηση του απεργιακού αγώνα, καμιά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, να δυναμώσει η ταξική πάλη σε κάθε χώρο δουλειάς, στην υπεράσπιση των σύγχρονων αναγκών», αναφέρουν στο κάλεσμά τους.

Για την προετοιμασία της απεργίας, τα σωματεία ζητούν επίσης την άμεση σύγκληση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ).

Στην ανακοίνωσή τους τα σωματεία σημειώνουν: «Εφοπλιστές - κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, θέλουν να επιβάλουν συνθήκες γαλέρας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, με ναυτεργάτες χωρίς ΣΣΕ, Κοινωνική Ασφάλιση, συνδικαλιστικά δικαιώματα, εφαρμόζοντας "τα διεθνή κρατούντα", όπως επικαλούνται οι εφοπλιστές, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας τους».

Οπως εξηγούν, «το "τέλος των μνημονίων", η "δίκαιη ανάπτυξη" που επικαλείται η κυβέρνηση», για τους ναυτεργάτες μεταφράζονται σε «ένταση της επιθετικότητας των εφοπλιστών, που αρνούνται την ανανέωση των ΣΣΕ με αυξήσεις, επιδιώκουν την κατάργηση της υποχρεωτικής εφαρμογής της κλαδικής ΣΣΕ και της ασφάλισης στον δημόσιο ασφαλιστικό φορέα ΝΑΤ - ΕΦΚΑ, τη διεύρυνση της ανασφάλιστης εργασίας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων», αλλά και σε «επιδείνωση του ακτοπλοϊκού συγκοινωνιακού δικτύου» σε βάρος του λαού.

Τα σωματεία προβάλλουν τις εξής διεκδικήσεις: Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις. Επαναφορά της υποχρεωτικότητας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων που υπονομεύουν τις ΣΣΕ και την Κοινωνική Ασφάλιση. Αγώνας ενάντια στον ν. 4387/2016, τον επανυπολογισμό των συντάξεων και τις περικοπές της «προσωπικής διαφοράς». Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με Συλλογική Σύμβαση, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία στη δουλειά, ενάντια στην ανεργία, με οργανικές συνθέσεις που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο.

Στο μεταξύ, για μια ακόμα φορά, εργοδοτικές ενώσεις αλλά και εκπρόσωποι της Τοπικής Διοίκησης σπεύδουν συντονισμένα να επιτεθούν στην απεργία, προτάσσοντας αυτήν τη φορά την τουριστική περίοδο και τη διασφάλιση των κερδών των εφοπλιστών και των μεγαλοεπιχειρηματιών του Τουρισμού.

Ετσι, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) σημειώνει ότι η απεργία γίνεται σε μια περίοδο «υψηλής κίνησης» και απαιτεί την ανάκλησή της, ισχυριζόμενος ότι επιβάτες, τουρίστες, ΙΧ και φορτηγά οχήματα «θα απειληθούν με εγκλωβισμό». Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) μιλά για 3 εκατομμύρια ξένους τουρίστες που θα επισκεφθούν την Ελλάδα το Σεπτέμβρη, ενώ η Ομοσπονδία Συνδέσμων Γραφείων Ταξιδίων και Τουρισμού (FEDHATTA) με επιστολή της στα αρμόδια υπουργεία ζητά την επέμβαση του κράτους για την ανάκληση της απεργίας και μιλά για σεβασμό «στα δικαιώματα των καταναλωτών - τουριστών»!

Αντίστοιχα, ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου, Γ. Χατζημάρκος, αναφέρει ότι η απόφαση για απεργία «σε μια περίοδο που η τουριστική κίνηση βρίσκεται στην κορύφωσή της, συνιστά πλήγμα στην εθνική προσπάθεια ανόρθωσης και σταθεροποίησης της χώρας».

Καημός της μεγαλοεργοδοσίας βέβαια δεν είναι το επιβατικό κοινό, οι άνθρωποι δηλαδή που υποχρεώνονται να ταξιδέψουν με τα καράβια και τους ναυτεργάτες «στο κόκκινο» από την εντατικοποίηση, αλλά η διασφάλιση των κερδών του κεφαλαίου και το χτύπημα της απεργίας των ναυτεργατών.

Χαρακτηριστικά, ο ΣΕΤΕ στην ανακοίνωσή του αναφέρει ότι «το 10% επί του συνόλου των άμεσων τουριστικών εσόδων της χώρας εισπράττονται τον Σεπτέμβριο». Μόνο που τα έσοδα αυτά δεν είναι «της χώρας», αλλά των μεγαλοεπιχειρηματιών του Τουρισμού, της Ναυτιλίας κ.ο.κ., την ίδια ώρα που ξεζουμίζονται οι εργαζόμενοί τους...

Απάντηση και αυτήν τη φορά στη συντονισμένη επίθεση στην απεργία των ναυτεργατών μπορούν να δώσουν μόνο η αλληλεγγύη από τους εργαζόμενους και το λαό, ο κοινός αγώνας ενάντια στον κοινό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την πολιτική που το υπηρετεί.

Σε κινητοποίηση στη διοίκηση της Alpha Bank (Σταδίου 40), σήμερα, Πέμπτη στις 11 π.μ., με αίτημα την ανάκληση της απόλυσης εργαζόμενου με αναπηρία, μέσα από τη διαδικασία της «εθελουσίας εξόδου», καλεί το Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Αττικής.

Στην παρέμβαση καλούν επίσης η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) και ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων.

Οι φορείς έχουν καταγγείλει πως ο εν λόγω εργαζόμενος, που προσελήφθη το 1992 με τις διατάξεις του νόμου για τα άτομα με αναπηρίες, παραπλανήθηκε και υπέγραψε αίτηση «εθελουσίας εξόδου», χωρίς να έχει αντιληφθεί το περιεχόμενό της. Απαιτούν τη διασφάλιση της παραμονής του εργαζόμενου στη θέση εργασίας του και παλεύουν για να δοθεί τέλος σε εκβιασμούς και πιέσεις προς τους εργαζόμενους συνολικά για συμμετοχή στο πρόγραμμα «εθελουσίας εξόδου».

«Οι τράπεζες, με πρόσφατα παραδείγματα τις ALPHA BANK και ΕΘΝΙΚΗ, εξωθούν σε "εθελούσια" απόλυση συναδέλφους ΑμεΑ, προκειμένου να γλιτώσουν από τα "βαρίδια" και να αυξήσουν την κερδοφορία τους», σημειώνει στην ανακοίνωσή του το Σωματείο. Πιο συγκεκριμένα, «στην Alpha Bank είναι δεκάδες οι περιπτώσεις των συναδέλφων ΑμεΑ τους οποίους καλεί η διοίκηση (Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού) προκειμένου να τους κατευθύνει σε υπογραφή της "εθελουσίας", και όταν αυτοί δεν δέχονται τους μετακινεί δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την κατοικία τους, τους τρομοκρατεί, τους αφήνει χωρίς αντικείμενο εργασίας προκειμένου να τους εξωθήσει σε παραίτηση». Αντίστοιχα, η Εθνική Τράπεζα μέσα στις καλοκαιρινές άδειες «αποφάσισε τη μαζική μετακίνηση συναδέλφων ΑμεΑ από τα καταστήματα σε μια υπερδιεύθυνση στη Λ. Συγγρού, χωρίς να τους ρωτήσει ή να τους προειδοποιήσει, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτή η μετακίνηση στην ήδη επιβαρυμένη καθημερινότητά τους».

Επιπλέον, η ΣΕΑΑΝ καταγγέλλει πως η Alpha Bank στο νέο οργανόγραμμα - κανονισμό «καταργεί την τεχνική υπηρεσία, άρα δεκάδες θέσεις εργαζομένων και μαζί με αυτές, τις μοναδικές που από το νόμο είναι προσδιορισμένες να δουλεύουν ανάπηροι, αυτές των τυφλών τηλεφωνητών».

Το Σωματείο Χρηματοπιστωτικού διεκδικεί: Τη δικαίωση του εργαζόμενου της Alpha Bank και την παραμονή του στη δουλειά. Να δοθεί τέλος σε κάθε εκβιασμό των τραπεζών για συμμετοχή των εργαζομένων στο πρόγραμμα «εθελουσίας εξόδου». Να πάρει πίσω η Εθνική Τράπεζα την απόφαση για μαζική μετακίνηση όλων των ΑμεΑ στην Υπερδιεύθυνση 038.