Ολο και πιο συχνά, τελευταία, σε μια σειρά έντυπα, από την προεξάρχουσα στον τομέα αυτόν εφημερίδα «Δημοκρατία», αλλά και φασιστικές φυλλάδες όπως ο «Στόχος», η «Ελεύθερη Ωρα», με ειδικά αφιερώματα και προσφορές επιδιώκουν να διαστρεβλώσουν την Ιστορία και να επαναθεμελιώσουν τα γνωστά επιχειρήματα της περιόδου του εμφυλίου πολέμου περί «κομμουνιστικών εγκλημάτων» την περίοδο της Κατοχής.

Την ίδια στιγμή ηρωοποιούν τους αστικούς κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς που έδρασαν σε συνεργασία με τους ναζί αλλά και σε σύνδεση με την αστική κυβέρνηση του Καΐρου, ενάντια στο ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ, συνολικά ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, μηχανισμούς υπεύθυνους για εγκλήματα ενάντια συνολικά στο λαό.

Ο βίος και η πολιτεία τους είναι λίγο - πολύ γνωστά. Κι όμως, πολλά δεν έχουν ακόμα ειπωθεί, ακόμα περισσότερα δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Πρόσφατα, έφτασε στον «Ριζοσπάστη» ένας ογκώδης φάκελος, «ξεχασμένος» για δεκαετίες στο σπίτι ενός ανώτατου αστυνομικού υπαλλήλου, ένας φάκελος με καταγραφές από αυτήν ακριβώς τη δεκαετία του '40.

Απ' αυτόν τον φάκελο, που στο εξώφυλλό του φιγουράρει ο τίτλος «Ελληνική Χωροφυλακή», ανασύρουμε σήμερα ένα πολυσέλιδο έγγραφο, που μέσα από τις 3.500 περίπου λέξεις του, ο συγγραφέας του παρουσιάζει με στεγνή υπηρεσιακή γλώσσα τον βίο και την πολιτεία όλων εκείνων που στα κατοπινά χρόνια ονομάστηκαν «εθνικός κορμός»: Τα Τάγματα Ασφαλείας, η «Χ», ο ΕΔΕΣ, η «Ειδική Ασφάλεια», η «Μπουντ» κ.ά.

Το έγγραφο που υπάρχει στον Γενικό Φάκελο 10, Ειδικό Φάκελο 6 της Ελληνικής Χωροφυλακής, είναι μια από τις εκθέσεις που συντάσσει συγκεκριμένος πράκτορας τακτικά, όπως προκύπτει από τις σημειώσεις στο περιθώριό του, και αφορούν σε μία όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμη ενημέρωση των παραληπτών, ενόψει εξελίξεων που τρέχουν εκείνη την περίοδο. Ο ίδιος απευθύνεται στο «Κέντρο» και υπογράφει ως «Χ». Το «Κέντρο» σημειώνει στο τέλος του κειμένου χειρόγραφα: «Την έκθεση που μας στείλατε προσθέσαμε ακόμα μερικά και τα στείλαμε κάτω από τον Ρ». Ο παραλήπτης «Ρ» σημειώνει στο περιθώριο της πρώτης σελίδας «κατά τις 25 Αυγούστου καλό θα είναι να ετοιμασθή πάλι μια έκθεση που θα σταλή τέλη Αυγούστου».

Είναι Αύγουστος του 1944. Η χώρα κυβερνάται από τον Ράλλη, οι Γερμανοί ετοιμάζουν την αποχώρησή τους. Η αστική τάξη και οι σύμμαχοί της μέσα κι έξω από τη χώρα ανησυχούν για τη διάδοχη κατάσταση και ζητούν με συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο απαντήσεις από τους πράκτορές τους στην κρατική μηχανή, για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα. Ανάμεσα στις ερωτήσεις που ζητούν απάντηση, μία αφορά τις διαθέσεις του λαού για τα Τάγματα Ασφαλείας κι άλλη μία ζητά εκτίμηση για το μέγεθος της επιρροής του ΕΑΜ.

Ο πράκτορας που συντάσσει τη συγκεκριμένη έκθεση στις 10 Αυγούστου παραθέτει γεγονότα που δεν αφήνουν αμφιβολία για το τι συμβαίνει. Αναφέρει ποιος συνεργάζεται με ποιον για την εξόντωση των κομμουνιστών και, το σημαντικότερο, προειδοποιεί ξανά και ξανά τους «έξω» να πάρουν έγκαιρα αποστάσεις από τη διαμορφούμενη κατάσταση, καθώς κινδυνεύουν να τους πάρει όλους μαζί η μπάλα, δηλαδή η ογκούμενη λαϊκή οργή. Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να επισημαίνει πως πρόσφατες - τότε - δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου έδωσαν αέρα στα πανιά των ταγματασφαλιτών και επαναλαμβάνει την πρότασή του να υπάρξει ανοιχτή καταγγελία των Ταγμάτων Ασφαλείας.

Συγκλονιστικό είναι το τμήμα της έκθεσης που αναφέρεται στη δολοφονία της Ηλέκτρας Αποστόλου (ίσως είναι η πρώτη φορά που συναντάμε σε κρατικό έγγραφο την ομολογία για το ποιοι και πώς ακριβώς την κατακρεούργησαν). Οπως συγκλονιστικές είναι και οι αναφορές στα ολοκαυτώματα σε χωριά και στο πλιάτσικο στο οποίο επιδίδονται Ευζώνοι και Τάγματα Ασφαλείας, αλλά και τις προβοκάτσιες για να εμφανιστούν οι σφαγές ως έργο του ΕΛΑΣ.

Μέσα από το κείμενο η εθνικοφροσύνη ζέχνει από πάνω έως κάτω. Και μέσα στη μαυρίλα προβάλλει ο σωτήρας του λαού, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, και ταυτόχρονα ο τιμωρός των Ταγμάτων.

Κρίναμε σκόπιμο να παραθέσουμε ολόκληρο το κείμενο, η μελέτη του οποίου έχει να δώσει πλήθος απαντήσεων τόσο για την άσκηση της αστικής εξουσίας την περίοδο της Κατοχής, όσο και για τις ανησυχίες της αστικής τάξης για τη μετακατοχική περίοδο. Και, βεβαίως, θα συνεχίσουμε την παράθεση και άλλων στοιχείων από τον ενδιαφέροντα πράγματι αυτόν φάκελο.

Στην παρουσίαση του κειμένου διατηρείται η ορθογραφία του πρωτότυπου.