Σάββατο 19 Μάη 2018 - Κυριακή 20 Μάη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΟΙ ΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ
ΒΟΛΟΣ
Κέρδη στην ΑΓΕΤ - δηλητήριο στο λαό

Πολύ μεγάλη ήταν η πρόσφατη κινητοποίηση στον Βόλο ενάντια στην καύση των αποβλήτων

Eurokinissi

Πολύ μεγάλη ήταν η πρόσφατη κινητοποίηση στον Βόλο ενάντια στην καύση των αποβλήτων
Στις 5 Μάη πραγματοποιήθηκε στον Βόλο μια από τις πιο μαζικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών, με χιλιάδες λαού της πόλης να διαδηλώνουν ενάντια στην καύση σκουπιδιών (SRF/RDF) και πετ κοκ από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ, όπως και για να σταματήσει η παραγωγή απορριμματικών καυσίμων στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤΑ) Θεσσαλίας. Με τη μαζική αυτή κινητοποίηση, οι λαϊκές οικογένειες διατράνωσαν την κατηγορηματική τους αντίθεση στην πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που είναι συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων και μετατρέπει τον Βόλο σε θάλαμο τοξικών - καρκινογόνων ρύπων.

Το ΚΚΕ, από πέρυσι που δόθηκε από την κυβέρνηση η άδεια στη βιομηχανία, πρωτοστάτησε στην αποκάλυψη του ζητήματος και των ενόχων, κόντρα στην προσπάθεια να προκληθεί σύγχυση από τον ΣΥΡΙΖΑ, την εργοδοσία, τη δημοτική και περιφερειακή αρχή. Οι κομμουνιστές σε Βουλή, Περιφέρεια και δήμο, τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος στους μαζικούς φορείς, μπήκαν μπροστά για να γίνει υπόθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος η πάλη ενάντια στη μαζική δηλητηρίαση της πόλης, κομμάτι της συνολικής πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες και των αγώνων αυτήν την περίοδο για ΣΣΕ, ενάντια στους πλειστηριασμούς κ.λπ.

Ο Βασίλης Μεταξάς, Γραμματέας της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ, σημειώνει ότι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα του Βόλου εκτιμούν τη συνεπή στάση του Κόμματος, που στέκεται ενάντια στην προωθούμενη εξέλιξη η οποία στόχο έχει να αυξήσει την κερδοφορία της η βιομηχανία. «Από την πρώτη στιγμή επιμείναμε να αναδείξουμε ότι το πρόβλημα σχετίζεται με τη στρατηγική της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, και προφανώς της ΕΕ, της στρατηγικής "ο ρυπαίνων πληρώνει". Είναι το πλαίσιο πάνω στο οποίο ανοίγει νέο πεδίο κερδοφορίας για τις τσιμεντοβιομηχανίες, αυτό της αποτέφρωσης σκουπιδιών, με τις αντίστοιχες συνέπειες για την υγεία των λαϊκών οικογενειών», σημειώνει.

Αναφερόμενος στην αντιπαράθεση με τις άλλες δυνάμεις, τονίζει ότι «με καταμερισμένους ρόλους, κυβέρνηση, εργοδοσία και τοπική διοίκηση έκαναν ό,τι μπορούσαν για να επικρατήσει κλίμα αποδοχής, για να αποκρύπτεται η ουσία. Για παράδειγμα, οι υπερασπιστές της εταιρείας, προσπαθώντας να διαμορφώσουν κλίμα αποδοχής, επικέντρωναν στο κάθε πότε γίνονταν μετρήσεις των ρύπων, και αν αυτές είναι καλές ή κακές. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ανεβοκατεβάζει κατά το δοκούν τα επιτρεπτά όρια χωρίς καμιά επιστημονική τεκμηρίωση, με μόνο κριτήριο τις επιχειρηματικές ανάγκες. Για να απαντήσουμε λοιπόν επιθετικά και πειστικά, χρειάστηκε να μελετήσουμε και πιο εξειδικευμένα - επιστημονικά ζητήματα με τη βοήθεια του Τμήματος της ΚΕ. Κυρίως ώστε να αποκαλύψουμε, μέσα και από αυτόν το δρόμο, ότι η στρατηγική της κυβέρνησης είναι η στήριξη της κερδοφορίας, η εξασφάλιση φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος, και μπροστά σε αυτά είναι βάρος καθετί που βάζει εμπόδια, όπως η δημόσια Υγεία.

Αναδείξαμε δηλαδή ότι η καύση των επικίνδυνων αποβλήτων είναι πολιτική επιλογή, που υπηρετεί με πολλούς τρόπους την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Στεκόμαστε ιδιαίτερα σε αυτό, γιατί για παράδειγμα υπάρχουν και διάφορες φωνές που στέκονται ενάντια στην καύση και την παρουσιάζουν σαν ένα τεχνοκρατικό ζήτημα, ρίχνουν το φταίξιμο στη "μη εφαρμογή" διατάξεων - προβλέψεων της ΕΕ, την ίδια στιγμή που η ίδια η ΕΕ ενθαρρύνει αυτήν τη δραστηριότητα».

Η καπιταλιστική κερδοφορία είναι ο πραγματικός ένοχος

«Οργανώνοντας την πάλη», συνεχίζει ο Β. Μεταξάς, «έπρεπε να δώσουμε απάντηση σε πλευρές που αποτελούσαν έκφραση της προπαγάνδας της κυβέρνησης, όπως η καλλιέργεια των μειωμένων απαιτήσεων, το "εδώ δεν έχουμε δουλειά, τι ασχολούμαστε με τέτοια ζητήματα;", ή ότι "οι κομμουνιστές θέλουν να κλείσει το εργοστάσιο", "να πεταχτούν στο δρόμο οι εργαζόμενοι". Αναδείξαμε ότι μοναδικό κριτήριο λειτουργίας του εργοστασίου είναι η κερδοφορία, γι' αυτό εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων και δηλητηριάζει τους κατοίκους. Επομένως, η πάλη πρέπει να είναι κοινή. Αναδείξαμε ότι ο εκβιασμός "ανεργία ή καρκίνος" αποκαλύπτει τη σαπίλα του καπιταλισμού, γκρεμίζει την προπαγάνδα της "δίκαιης" ανάπτυξης.

Υπήρξε καλός συντονισμός, ώστε ταυτόχρονα με τις κινητοποιήσεις να θέσουμε το θέμα στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, σε δήμο και Περιφέρεια. Ταυτόχρονα, οργανώσαμε πλατύ άνοιγμα, με μοίρασμα χιλιάδων ανακοινώσεων, με περιοδείες, συσκέψεις, εκδηλώσεις. Περιοδικά φτιάχναμε και ανακοινώσεις που συνόψιζαν την αντιπαράθεση, ώστε να κατασταλάζουν συμπεράσματα. Αποδείχθηκε ότι αυτή η δράση μας άνοιξε "πόρτες", να υπάρχει γενικότερη αναγνώριση της στάσης μας, να γίνεται γενικά παραδεκτό ότι "το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στέκεται ενάντια σε αυτές τις εξελίξεις".

Οι δυνάμεις μας δοκιμάζονται στην αντιπαράθεση και στην εκλαΐκευση της πρότασής μας, μιας και με αυτήν τη δράση ερχόμαστε σε επαφή με κόσμο που δεν έχει σημαντική πείρα από την οργάνωση της πάλης, δεν έχει επαφή με το Κόμμα. Σε αυτόν τον κόσμο στοχεύουν και οι άλλες δυνάμεις, σπέρνοντας τη σύγχυση, τη μοιρολατρία, το "τίποτα δεν αλλάζει", το συμβιβασμό απέναντι στο δήθεν ουτοπικό της διεξόδου που βάζει το ΚΚΕ. Εμείς αναδεικνύουμε ότι και στην περίπτωση της καύσης των αποβλήτων συγκρούονται δύο λογικές. Από τη μία όσοι έχουν ευαγγέλιό τους την καπιταλιστική ανάπτυξη, που υπονομεύει τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων, και από την άλλη η αμφισβήτηση αυτού του δρόμου μέσα από το οργανωμένο εργατικό κίνημα, τη συμπόρευση με το ΚΚΕ. Οτι προστασία του περιβάλλοντος και καπιταλιστικό κέρδος είναι ασυμβίβαστα. Οτι η εργατική τάξη μπορεί να επιβάλει το δίκιο της και στα ζητήματα της υγείας του λαού, της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, του σεβασμού του περιβάλλοντος, αναπτύσσοντας την παραγωγικότητα της εργασίας και βελτιώνοντας την παραγωγή, χωρίς να τα φέρνει σε αντιπαράθεση. Οτι η αξιοποίηση της τεχνολογίας και της επιστήμης, με την παραπέρα ανάπτυξή τους προς όφελος του λαού και των αναγκών του, απαιτούν την κατάργηση των μονοπωλίων, την κοινωνικοποίηση της οικονομίας, τον κεντρικό σχεδιασμό, την εργατική εξουσία».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ