Επικίνδυνα και εξοντωτικά προγράμματα εφημεριών καλούνται να υπογράψουν οι γιατροί στα δημόσια νοσοκομεία, προκειμένου να «καλυφθούν» τα τεράστια κενά από την τραγική υποστελέχωση των νοσοκομείων. Στην πραγματικότητα, βέβαια, τα εξοντωτικά αυτά προγράμματα διακυβεύουν την υγεία και την ασφάλεια τόσο των ίδιων των γιατρών, όσο και των ασθενών, καθώς εξαιτίας της εντατικοποίησης αυξάνεται σημαντικά η πιθανότητα ιατρικών λαθών και επηρεάζεται συνολικά η ποιότητα των υπηρεσιών που μπορούν να παρέχουν οι γιατροί στους ασθενείς τους.

Ουσιαστικά η κυβέρνηση ζητά από τους γιατρούς, εκτός από το «να βάλουν πλάτη» στην πολιτική που διαμορφώνει εκρηκτικές καταστάσεις στα δημόσια νοσοκομεία, να δηλώσουν και ενυπόγραφα ότι θα δουλεύουν μέχρι τελικής πτώσης.

Σε πολλά Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία της χώρας, κυρίως στην περιφέρεια αλλά όχι μόνο, οι γιατροί κάνουν μέχρι και 15 εφημερίες το μήνα, λόγω της τραγικής υποστελέχωσης, για να «καλυφθούν» στοιχειωδώς οι εφημεριακές ανάγκες.

Να σημειωθεί ότι ακόμα και σε σχετική Οδηγία της ΕΕ προβλέπονται 4 εφημερίες το μήνα, ενώ διεκδίκηση της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) είναι το πενθήμερο - εξάωρο, με μια εφημερία τη βδομάδα που να ακολουθείται από ρεπό.

Ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τον Χρήστο Δάβουλο, ειδικευόμενο γιατρό παθολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ρίου, και τον Κωνσταντίνο Κύρλα, ο οποίος μέχρι πριν από λίγες μέρες εργαζόταν ως επικουρικός καρδιολόγος στο Νοσοκομείο Πρέβεζας και σήμερα υπηρετεί στο Νοσοκομείο Λευκάδας, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Πρέβεζας και μέλος του ΔΣ της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Ηπείρου.

«Στο Νοσοκομείο Πρέβεζας οι ειδικότητες που διατηρούν κλινικές (Παθολογική, Χειρουργική, Καρδιολογική, Παιδιατρική) έχουν έως 4 ειδικευμένους γιατρούς η καθεμιά, με αποτέλεσμα κάποιοι από τους συναδέλφους (νεότεροι ηλικιακά ή με ελαστικές σχέσεις εργασίας) να πραγματοποιούν 8 και 9 εφημερίες το μήνα. Πολλές φορές τις εφημερίες του μήνα τις καλύπτουν και 3 γιατροί, διότι τυγχάνει, όχι σπάνια, κάποιος συνάδελφος να ασθενήσει ή να αδυνατεί να εφημερεύσει. Να σημειωθεί ότι πολλοί γιατροί είναι περίπου 60 ετών, κουβαλώντας στην πλάτη τους πάνω από 30 χρόνια εφημέρευσης στο ΕΣΥ...», λέει ο Κ. Κύρλας.

Στο Νοσοκομείο Λευκάδας, νοσοκομείο μικρότερο, με λιγότερες κλίνες και μικρότερη δυναμική, οι κλινικές καλύπτονται εφημεριακά από 3 γιατρούς το πολύ. Παρόμοια εικόνα επικρατεί και στα υπόλοιπα νοσοκομεία της περιφέρειας Ηπείρου, όπως στο ΓΝ Αρτας και στο ΓΝ Φιλιατών.

«Μέχρι σήμερα όλοι αυτοί οι αφανείς ήρωες, οι γιατροί του ΕΣΥ, πραγματοποιούσαν και πραγματοποιούν αυτά τα εξοντωτικά προγράμματα, βάζοντας πλάτη να παραμείνουν οι κλινικές σε λειτουργία, διότι η αναστολή της λειτουργίας μιας κλινικής σε περιφερειακό νοσοκομείο πρώτα και κύρια ζημιώνει τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που κατά κανόνα απευθύνονται σε αυτές τις δομές», λέει ο Κ. Κύρλας.

Στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν την υπογραφή των γιατρών και κατά συνέπεια τη συνενοχή τους, οι διορισμένες από την κυβέρνηση διοικήσεις των νοσοκομείων επιδίδονται σε διάφορα εκβιαστικά διλήμματα και απόπειρες ενεργοποίησης του λεγόμενου «κοινωνικού αυτοματισμού».

«Πρόσφατα παρατηρήθηκε σε ορισμένα νοσοκομεία της Περιφέρειας, όπως στην Πρέβεζα και αλλού, οι διοικήσεις των νοσοκομείων, μετά από εισήγηση του επιστημονικού συμβουλίου, να ζητάνε από όλους τους γιατρούς που μετέχουν στις εφημερίες να υπογράφουν το πρόγραμμα εφημεριών, αναλαμβάνοντας ουσιαστικά την ευθύνη της υπερεφημέρευσης. Αυτή η εξέλιξη μόνο αντιδραστική μπορεί να θεωρηθεί, διότι εκ του πονηρού οι διοικήσεις, εκτός από τα εξοντωτικά ωράρια που ζητάνε, επιχειρούν να μεταθέσουν την ευθύνη που απορρέει από αυτά στα ίδια τα θύματα, στους γιατρούς», σημειώνει ο Κ. Κύρλας και προσθέτει: «Πολλοί συνάδερφοι δεν υπέκυψαν σε αυτήν την παράλογη απαίτηση και δεν υπέγραψαν. Οπου συνέβαινε αυτό, οι διοικήσεις υποστήριζαν εκβιαστικά πως εάν δεν υπογράψουν όλοι οι μετέχοντες το πρόγραμμα εφημεριών, ο επίτροπος δεν θα εγκρίνει το κονδύλι και δεν θα πληρωθεί κανένας, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να ενεργοποιήσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό».

Για τις αιτίες της υπερεφημέρευσης, ο Κ. Κύρλας ξεκαθαρίζει ότι αυτή δεν πηγάζει από έλλειμμα της χώρας σε ιατρικό δυναμικό:

«Αντιθέτως, η χώρα μας έχει ικανό αριθμό ιατρών για να πλαισιώσει επαρκώς τα νοσοκομεία της χώρας. Για να συμβεί όμως αυτό, θα πρέπει αφενός η σημερινή κυβέρνηση να βάλει προτεραιότητα της την Υγεία και να μη προσεγγίζει τις δομές Υγείας σαν επιχειρήσεις με κέρδη και ζημίες. Το νοσοκομείο - επιχείρηση θα είναι εξ ορισμού υποστελεχωμένο και το προσωπικό θα ξεζουμίζεται, οι υπηρεσίες που θα προσφέρει θα είναι προβληματικές, γιατί η ίδια η οπτική του νοσοκομείου - επιχείρηση είναι εξ ορισμού προβληματική από τη φύση της. Τα νοσοκομεία είναι δομές που διέπονται από μια σύνθετη λειτουργία. Πυρήνας αυτής της λειτουργίας είναι η σχέση γιατρού - ασθενή. Οταν σε αυτήν τη σχέση μεσολαβήσει η έννοια του κέρδους σε οποιαδήποτε μορφή - και αυτό ακριβώς είναι που γενικεύεται με την ακολουθούμενη πολιτική - αυτή η σχέση διαταράσσεται ανεπανόρθωτα».

Ο ιδανικός αριθμός εφημεριών, υπογραμμίζει ο Χρ. Δάβουλος, είναι μία τη βδομάδα, «ώστε να διαφυλάσσεται η σωματική ακεραιότητα των ασθενών και ο γιατρός να μπορέσει να ολοκληρωθεί και σαν άνθρωπος - επιστήμονας. Το τελευταίο κομμάτι, βέβαια, απαιτεί αλλαγές από την εκπαίδευση κιόλας, που είναι υπό τη "φροντίδα" των φαρμακευτικών, με σεμινάρια επί πληρωμή, καθοδηγούμενη έρευνα κ.λπ. Απαιτεί πρόσβαση και χρόνο σε επιστημονικά περιοδικά, στα αναγκαία και για την αυτομόρφωση. Επιπλέον, εξίσου σημαντικό είναι να υπάρχει χρόνος για συμμετοχή των υγειονομικών στον κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό βίο».

Οπως επισημαίνει, «το να αποδεχτούν οι γιατροί την υπερεφημέρευση, αλλά και τις περικοπές, τον κατακερματισμό του εργασιακού χρόνου, τις επικείμενες αλλαγές στην ειδικότητα, τη μείωση του προϋπολογισμού για τα δημόσια νοσοκομεία κ.ο.κ., αποτελεί στην ουσία αποδοχή της υπάρχουσας κατάστασης που βάζει την Υγεία στη δίνη των απολεσθέντων δικαιωμάτων, στο ζύγι των προαπαιτούμενων, όπως περίπου δήλωσε ο υπουργός και στην υπόθεση διεκδίκησης των αναδρομικών. Ο γιατρός πρέπει να ορθώσει ανάστημα, κόντρα στον εκφυλισμό και στην υποχώρηση του κινήματος, να πάρει ενεργό μέρος σε συσκέψεις - συνελεύσεις των Ενώσεων, αλλά και σε πρωτοβουλίες σε εναρμόνιση με άλλα σωματεία και συλλόγους, όπως π.χ. συνταξιούχους και φοιτητές Ιατρικής».

Να μη δεχτούν να υπογράψουν προγράμματα εφημεριών επικίνδυνα για τους ίδιους και τους ασθενείς τους καλεί τους γιατρούς στα δημόσια νοσοκομεία η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση» (ΔΗΠΑΚ) Γιατρών.

Παρεμβαίνοντας στο θέμα, καλεί τους γιατρούς να μην απεμπολήσουν εθελοντικά το δικαίωμά τους για ανθρώπινα ωράρια και συνθήκες δουλειάς.

«Να σταματήσουν τώρα οι άθλιες πρακτικές των διοικήσεων. Τέρμα πια στην κοροϊδία και τον εμπαιγμό της κυβέρνησης. Κοκορεύονται ότι "η μάχη για την επιβίωση της δημόσιας περίθαλψης έχει κερδηθεί". Απύθμενο το θράσος τους. Ας μπουν στον κόπο να μας εξηγήσουν πώς με σμπαραλιασμένους υγειονομικούς, που βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, εξασφαλίζονται "ποιοτικές συνθήκες περίθαλψης" στους ασθενείς!», σημειώνει η ΔΗΠΑΚ και καλεί:

«Ολοι στον αγώνα για μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, μόνιμου προσωπικού πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, για ανθρώπινα ωράρια και αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς, για να μπορούμε να προσφέρουμε στους ασθενείς μας τις υπηρεσίες Υγείας που τους αξίζουν».