Η πολυαναμενόμενη ομιλία του Πρόεδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν στο αμερικανικό Κογκρέσο χτες, τρίτη μέρα της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, έγινε δεκτή με ιδιαίτερο ενθουσιασμό από τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης των ΗΠΑ. Ο εκπρόσωπος του γαλλικού ιμπεριαλισμού, που λανσάρεται ως «μεταρρυθμιστής» και θέλει να πάρει προβάδισμα έναντι κυρίως της Γερμανίας (η Αγκ. Μέρκελ συναντιέται αύριο με τον Τραμπ), προέβαλε τις αξιώσεις της αστικής τάξης της χώρας του. Υπογράμμισε τους ισχυρούς δεσμούς με τις ΗΠΑ, με αναφορές σε διάφορους τομείς στο όνομα της «υπεράσπισης των κοινών αξιών, της δημοκρατίας και της ελευθερίας και της ισότητας στην ανθρωπότητα». Μάλιστα, με περισσό θράσος, εξωραΐζοντας την καπιταλιστική βαρβαρότητα που υπερασπίζεται και μπόλικο αντικομμουνισμό, μίλησε για «κοινούς αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό (!) στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενάντια στο ναζισμό στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενάντια στις σταλινικές απειλές και σήμερα ενάντια στη διεθνή τρομοκρατία». Τα έβαλε «όλα στο μίξερ» για να κρύψει το κύριο, ότι όπως και στους δύο παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, έτσι και σήμερα ο σφοδρός ανταγωνισμός δεν αφορά την «ελευθερία των λαών» αλλά το μοίρασμα αγορών, πόρων και σφαιρών επιρροής. Σε αυτό διεκδικεί μερίδιο και το γαλλικό κεφάλαιο, συμμετέχοντας σε επεμβάσεις, καταστρέφοντας χώρες, ξεσπιτώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτές είναι οι «αξίες» και του Μακρόν.

Σε αυτό το πλαίσιο εξήρε και την «πολύ ειδική σχέση» ΗΠΑ και Γαλλίας, που όπως είπε «από κοινού πρέπει να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις, τα κράτη - εγκληματίες», και «στην εποχή του θυμού και του φόβου δεν πρέπει να περάσουν ο απομονωτισμός και ο εθνικισμός, αλλά η συνεργασία για τις κοινές αξίες». Μάλιστα, υπογράμμισε, «πρέπει να δράσουμε μαζί για να προστατεύσουμε τους διεθνείς θεσμούς, όπως ο ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ», και κάλεσε τις ΗΠΑ «να επανεφεύρουν την πολυπολικότητα». Αυτό που βεβαίως εννοεί είναι ότι η Γαλλία, οι ΗΠΑ και άλλες ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα πρέπει να έχουν το πάνω χέρι στη μοιρασιά της λείας.

Αλλωστε, σε αυτήν τη βάση, ως άλλος «διεθνής χωροφύλακας», μίλησε και για το Ιράν που «πρέπει να περιοριστεί η επιρροή του» και τάχθηκε κατά της αποχώρησης των ΗΠΑ από τη Συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα και υπέρ μιας νέας Συμφωνίας, που θα παίρνει υπόψη και τις αμερικανικές ανησυχίες (βλέπε αναλυτικά το θέμα πάνω).

Ιδιαίτερα δηκτικός ήταν για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής - με δεδομένη τη διαφοροποίηση της κυβέρνησης Τραμπ - δηλώνοντας «πεπεισμένος ότι οι ΗΠΑ, κάποια στιγμή, θα ενταχθούν στη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα». Είπε επίσης ότι «δεν υπάρχει πλανήτης Β» και «πρέπει να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητά του για τα επόμενα χρόνια... Για τα παιδιά και τα εγγόνια μας». Βεβαίως, η «ευαισθησία» και του Μακρόν και του Τραμπ και όλων των εκπροσώπων των καπιταλιστών δεν έχει σχέση με το μέλλον των λαών ή του πλανήτη, αλλά με το τι εξυπηρετεί καλύτερα τα κέρδη τους.