Την ίδια ώρα, ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο και για την «εμπροσθοβαρή» μείωση του αφορολόγητου ορίου από το 2019, δηλαδή ταυτόχρονα με την περαιτέρω κατακρεούργηση των συντάξεων. Μάλιστα, όπως επισημαίνεται από υψηλόβαθμες κυβερνητικές πηγές, η πλευρά του ΔΝΤ έχει διαμηνύσει ότι θα λάβει τις αποφάσεις μετά τις ανακοινώσεις αναφορικά με την εξέλιξη του ΑΕΠ στο Α' τρίμηνο του 2018. Παράλληλα, σε «στενή» παρακολούθηση θα βρίσκονται και οι εξελίξεις αναφορικά με την πορεία των φορολογικών εσόδων στο επόμενο διάστημα, ενώ βέβαια δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από την 1η Μάη ξεκινούν και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί για τα χρέη λαϊκών νοικοκυριών προς το φοροεισπρακτικό μηχανισμό, καθώς και για τις εισφορές αυτοαπασχολούμενων προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Σε αυτό το φόντο, κυβέρνηση και «θεσμοί» δρομολογούν την ολοκλήρωση του συνολικού «πακέτου» (προαπαιτούμενα, εποπτικό πλαίσιο μετά το 2018, κρατικό χρέος) με ημερομηνία - ορόσημο το Γιούρογκρουπ της 21ης Ιούνη 2018.
Στο νέο κύμα των αντιλαϊκών μέτρων που συζητήθηκε τις προηγούμενες μέρες από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και τους «θεσμούς», βρέθηκε και η «διευθέτηση» των εκκρεμοτήτων που αφορούν:
-- Το «αξιόπιστο σύστημα» αναφορικά με την «αντιπροσωπευτικότητα των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων», που αποτελεί άλλη μια «δικλίδα» ασφαλείας για τη μονιμοποίηση του χτυπήματος - διάλυσης των Συλλογικών Συμβάσεων.
-- Την «απλούστευση της εργατικής νομοθεσίας», μέσω της κωδικοποίησης των σχετικών νόμων σε «Κώδικα Εργατικού Δικαίου και Κώδικα Ρυθμίσεων Εργασίας», που έρχεται να μονιμοποιήσει κατ' απαίτηση του κεφαλαίου το αντεργατικό ξεσάλωμα όλων των προηγούμενων χρόνων.
Επίσης, στα προαπαιτούμενα συγκαταλέγεται και ο «μηχανισμός διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας», προκειμένου να αξιοποιούνται από τον ΟΑΕΔ, τα υπουργεία, αλλά και από «συμβούλους απασχόλησης» σε άτομα που αναζητούν εργασία.
Παράλληλα, «πρώτο πιάτο» της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας αποτελεί το περαιτέρω τσεκούρι σε προνοιακά και άλλα επιδόματα, αν και η «συζήτηση» ως προς τα κριτήρια και το ύψος των προνοιακών επιδομάτων βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.
Μεταξύ άλλων προβλέπονται:
Στο μεταξύ, στην ατζέντα, πέρα από την καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου (που έχει συμφωνηθεί να εφαρμοστεί το αργότερο μέχρι το 2020), μεταξύ άλλων προβλέπεται η «διεύρυνση της φορολογικής βάσης» για την επιβολή των φόρων στη μικρή ακίνητη περιουσία.
Να σημειωθεί ότι το ΔΝΤ, όπως προβλέπεται στο συμπληρωματικό μνημόνιο της κυβέρνησης με την Ευρωζώνη, θα έχει τον πρώτο λόγο αναφορικά με το χρόνο εφαρμογής του μειωμένου αφορολόγητου ορίου, που με τη σειρά του ισοδυναμεί με απώλειες της τάξης των 650 ευρώ το χρόνο για νοικοκυριά με εισόδημα της τάξης των 8.500 ευρώ.
Την ίδια ώρα, το υπουργείο Οικονομικών αντιμετωπίζει «δυσκολίες» σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση των νέων αντικειμενικών τιμών, που φαίνεται να παίρνουν και νέα παράταση. Σε κάθε περίπτωση, η τυχόν μείωσή τους θα αντισταθμιστεί με αυξήσεις στους συντελεστές του ΕΝΦΙΑ, προκειμένου να εισπράττονται τα προβλεπόμενα χαράτσια (2,65 δισ. σε ετήσια βάση).
Η απογείωση της φοροληστείας, άλλωστε, αποτελεί μέτρο «μόνιμου χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης» και βέβαια θα εφαρμόζεται «βρέξει - χιονίσει» και ανεξάρτητα από την όποια υπεραπόδοση των πρωτογενών πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς.
Σε αυτό το φόντο, για το αμέσως επόμενο διάστημα, ο «οδικός χάρτης» της κυβέρνησης περιλαμβάνει τον «επανυπολογισμό» των συντάξεων και την Υπουργική Απόφαση για το νέο συντριπτικό χτύπημα στο ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, την πλήρη κατάργηση της έκπτωσης του ΦΠΑ στα νησιά, την πώληση των λιγνιτικών μονάδων, εκ νέου «προσαρμογές» στον κρατικό μηχανισμό κ.ά. Οι νέες «παρεμβάσεις» θα ενσωματωθούν στο υπό διαμόρφωση «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» 2019 - 2022, που με τη σειρά του επίσης συγκαταλέγεται στα προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης».