Σε ένα κατάμεστο από κόσμο θέατρο, το Σάββατο 28 του Οκτώβρη, το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (TKP) πραγματοποίησε στη Σμύρνη μια μεγάλη πολιτική εκδήλωση, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Σοσιαλιστική Οκτωβριανή Επανάσταση και την επέτειο από την ίδρυση της τουρκικής δημοκρατίας. Στην εκδήλωση παρευρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής το μέλος του ΠΓ της ΚΕ, Δημήτρη Αρβανιτάκη, αλλά και του Κόμματος Λαών της Ισπανίας, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Αστόρ Γκαρσία.

Σχετικά ενημερωτικά υλικά και ανακοινώσεις του TKP διακινούνταν στους παρευρισκόμενους, ενώ λειτουργούσε και ένα πλούσιο βιβλιοπωλείο με εκδόσεις των κλασικών, για τη δράση του κόμματος και για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ανάμεσά τους και μια ενδιαφέρουσα έκδοση που έδειχνε μέσα από εικόνες την πορεία των μπολσεβίκων προς την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ξεχώριζε επίσης μια ανακοίνωση που αφορούσε τις συνθήκες και τα προβλήματα που βιώνουν σήμερα στην Τουρκία οι γυναίκες και τις καλούσε να παλέψουν ενάντια στον καπιταλισμό, να διεκδικήσουν την ισοτιμία.

«Ολη η εξουσία στα Σοβιέτ!» Με αυτό το σύνθημα του Λένιν, ξεκίνησε η μουσικοθεατρική παράσταση, δίνοντας τον τόνο στα μέλη, στους φίλους του Κόμματος και στους εργαζόμενους που συμμετείχαν στην εκδήλωση να φωνάξουν ότι «τα εργοστάσια, η γη και η πολιτική εξουσία ανήκει στους εργάτες».

Το πρώτο μέρος του θεατρικού έργου αφορούσε τις κατακτήσεις της Σοβιετικής Ενωσης για τους εργάτες, τους αγρότες, τις γυναίκες, γενικά για όλο το λαό. Επικεντρώνονταν στη μάχη που έδωσε το πρώτο εργατικό κράτος του κόσμου από τη σύστασή του για την καθιέρωση του 8ώρου με νόμο, για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, για τον εξηλεκτρισμό όλων των περιοχών της χώρας, για την απάλειψη αντιδραστικών αντιλήψεων, όπως ο ρατσισμός που απαγορευόταν διά νόμου, προκειμένου να διευκολυνθεί η ομαλή συμβίωση των δεκάδων εθνοτήτων που ζούσαν στην περιοχή της Ρωσίας, μετέπειτα ΕΣΣΔ. Αλλά και για την πραγματική απελευθέρωση της Τέχνης, στο πλαίσιο ενός εργατικού κράτους και στην ελεύθερη πρόσβαση όλου του λαού στον Πολιτισμό.

Στην ιστορία μπλέκεται η ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού αστικού κράτους, γεγονός που συνδέεται και ιστορικά με τη Σοβιετική Ενωση. Δόθηκαν εικόνες από τη Μικρασιατική Εκστρατεία, που έδειχναν Τούρκους και Ελληνες φαντάρους στο μέτωπο της μάχης, στα βάθη της Ανατολίας να πολεμούν, αλλά και πλήθος κόσμου να εγκαταλείπει τα χωριά του, κουβαλώντας μαζί του όλο του το βιος, ξυπνώντας μνήμες καταστροφής, φτώχειας, ξεριζωμού.

Το γράμμα ενός Ελληνα κομμουνιστή στρατιώτη από το μέτωπο της Ανατολίας μαρτυρούσε τις δράσεις που έκαναν οι κομμουνιστές φαντάροι στο μέτωπο, διακινώντας φυλλάδια και καλώντας τους στρατιώτες, Ελληνες και Τούρκους, να μη γίνουν μέρος αυτού του ιμπεριαλιστικού πολέμου, να απειθαρχήσουν, ακόμα κι αν αυτό οδηγούσε στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Τους καλούσαν να μην παλέψουν κάτω από ξένη σημαία, η κάθε μία πλευρά για τα συμφέροντα της αστικής της τάξης, μα να ενωθούν ενάντια σε αυτές, αποδεικνύοντας ότι η φιλία του τούρκικου και του ελληνικού λαού, η αλληλεγγύη μεταξύ τους έχει τις ρίζες της στα βάθη του χρόνου, αλλά και στην κοινή ταξική καταγωγή, ως παιδιά της εργατικής τάξης, του λαού.

Μέσα στο μουσικοθεατρικό δρώμενο ήταν ενταγμένη και η ομιλία του Κεμάλ Οκουγιάν, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΤ. Αναφέρθηκε στην εξέλιξη των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων, στη συμβολή του μεγαλύτερου ιστορικού γεγονότος που γνώρισε η ανθρωπότητα, την Οκτωβριανή Επανάσταση. Μίλησε για τις σημερινές εξελίξεις στη χώρα και πώς αυτές διαμορφώνονται υπό τη διακυβέρνηση του Ερντογάν, ο οποίος ευνοεί συνεχώς την ανάμειξη της θρησκείας στο κράτος, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη αντιδραστικοποίησή του.

Αναφέρθηκε, επίσης, στη στρατηγική συνεργασία που έχει η χώρα με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, τη συμμετοχή σε επεμβάσεις, με την ιδιότητα του εταίρου αυτής της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας καθώς και για την προσπάθεια που γίνεται από μέρους της κυβέρνησης και της αστικής τάξης για την εφαρμογή των νόμων προσαρμογής στην ΕΕ. Αναφέρθηκε και στο πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί σήμερα ο σοσιαλισμός στην Τουρκία, βασισμένος στα διδάγματα της Επανάστασης των μπολσεβίκων τον Οκτώβρη του 1917.

Μεταξύ άλλων τόνισε: «Εργοστάσια, δάση, αγροκτήματα, φυσικός πλούτος, του υπεδάφους και μη, θα είναι ιδιοκτησία της εργατικής τάξης. Αυτή η εκδήλωση ξεκίνησε με αυτά τα λόγια: Από την αρχή της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917. "Εργάτες επαγρυπνείτε και περιφρουρήστε σαν κόρη οφθαλμού τη γη σας, τα σιτηρά, τα εργοστάσια, τον εξοπλισμό, τα προϊόντα, τη μεταφορά - όλα αυτά από δω και πέρα θα είναι δική σας περιουσία, δημόσια περιουσία". Τι ωραία! Εργάτες να περιφρουρούν γη, τα σιτηρά, τα εργοστάσια. Γιατί όλα αυτά θα ανήκουν στους εργάτες. Ποιο είναι το μερίδιο; Μόρφωση, υγεία, φράγματα, επενδύσεις, νέες τεχνολογίες, πάρκα, πολιτιστικά μέγαρα... Ούτε μια δεκάρα στον Κοτς, στον Σαμπαντζή, στους Αγάογλου και τους υπόλοιπους εκμεταλλευτές».

Στην προσπάθεια να συνδεθεί με το σήμερα και τους αγώνες που δίνει συνολικά η εργατική τάξη κάθε χώρας, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους εκμεταλλευτές της, διαβάστηκε στα τούρκικα, στα ελληνικά από τον Δημήτρη Αρβανιτάκη και στα ισπανικά από τον Αστόρ Γκαρσία, ένα μέρος από την Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας, για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση.

«Η ήττα του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο ακύρωσε τις κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζομένων και στις χώρες του σοσιαλισμού και στις καπιταλιστικές χώρες. Αποτελεί προσωρινό πισωγύρισμα που δεν αναιρεί όμως ότι η εποχή που ζούμε είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό», αναφέρθηκε.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τους συμμετέχοντες να τραγουδούν τον Υμνο της Διεθνούς, με τη γροθιά υψωμένη, μέσα σε συνθήματα όπως: «Ιμπεριαλιστές, καπιταλιστές να φοβάστε το TKP», «Εργοστάσια, γη και πολιτική εξουσία θα ανήκουν στο λαό», «Η νεολαία είναι το αύριο, ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον».