Στα «γεμάτα» ξεκίνησε χτες ο κύκλος της 3ης «αξιολόγησης» του μνημονίου με τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου στην Αθήνα, ενώ, την ίδια ώρα, η πλευρά του ΣΕΒ ανοίγει τον «κοινωνικό διάλογο», όπως λένε, σχετικά με το «μέλλον της εργασίας μετά το μνημόνιο», που αφορά στην παραπέρα ελαστικοποίηση και τη διαμόρφωση συνθηκών εργασιακής ζούγκλας. Τα πάντα, στην κυριολεξία, υποτάσσονται στη στρατηγική για την ανάκαμψη των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, στη γραμμή της «παραγωγικής ανασυγκρότησης» και της «ανάπτυξης» για λογαριασμό του κεφαλαίου που διαφημίζεται από την κυβέρνηση στο τελευταίο διάστημα στις περιφέρειες της χώρας.

Θυμίζουμε ότι τα 95 νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της «αξιολόγησης» αφορούν ακόμη στην «αναθεώρηση» των κοινωνικών παροχών - όποια προνοιακά και άλλα επιδόματα έχουν απομείνει στις λαϊκές οικογένειες - τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά και τα νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργιών, την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες, τις «απελευθερώσεις» στην αγορά Ενέργειας, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.

Στα χτεσινά παζάρια, με τη συμμετοχή του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκη, κυριάρχησαν το ζήτημα της εξέλιξης και του βαθμού απόδοσης των αντιλαϊκών μέτρων στο φετινό κρατικό προϋπολογισμό όσο και η τελική διαμόρφωση των μεγεθών για το 2018, για το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, αναζητούνται και «συμπληρωματικά» αντιλαϊκά μέτρα, πέρα και πάνω από αυτά που ήδη έχουν ενσωματωθεί στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, με στόχο τον διπλασιασμό των «πρωτογενών πλεονασμάτων» από τη νέα χρονιά, στο 3,5% του ΑΕΠ.

Σε κάθε περίπτωση, το κλείσιμο των αντιλαϊκών «επιδόσεων» για το 2017 θα εξαρτηθεί από την πορεία των φορολογικών εσόδων που φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες (εισόδημα, χαράτσια ΕΝΦΙΑ κ.ά.) κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, ενώ υψηλόβαθμος παράγοντας του υπουργείου Οικονομικών εκτιμά ότι το 2017 θα υπάρξει «υπερκάλυψη» του στόχου. Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, στη χτεσινή συνάντηση δεν συζητήθηκε το ζήτημα τυχόν διανομής τμήματος από το υπερπλεόνασμα του 2017.

Σήμερα Τρίτη, η «ατζέντα» περιλαμβάνει τα Ενεργειακά, τη «στρατηγική ανάπτυξης» (αναπτυξιακή τράπεζα κ.ά.), ζητήματα που αφορούν στον «εξωδικαστικό συμβιβασμό», αλλά και την «επισκόπηση του προγράμματος», όπου θα μετάσχει η πολιτική ηγεσία των υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας, ενώ οι συζητήσεις σχετικά με τα δημοσιονομικά ζητήματα θα συνεχιστούν μεθαύριο Πέμπτη.

Παράλληλα, στη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, μεθαύριο Πέμπτη, αναμένεται να εγκριθεί η εκταμίευση της υποδόσης ύψους 800 εκατ. ευρώ, για τη χρηματοπιστωτική στήριξη προς το ελληνικό κράτος. Το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί «ουρά» της 2ης «αξιολόγησης» και έχει συνδυαστεί με τη μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου (ΑΑΔΕ, ΕΦΚΑ, ΕΟΠΥΥ) σε ιδιώτες.

«Η επιστροφή στο καθεστώς εργασιακών ρυθμίσεων που ίσχυε πριν την κρίση είναι μια ανιστόρητη ουτοπία, που δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική πραγματικότητα της χώρας μας».

Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα που εκπέμπει ο ΣΕΒ, ανοίγοντας το «διάλογο» σχετικά με το «μέλλον της εργασίας μετά το μνημόνιο», όπως έχει βαφτίσει τη σχετική πρωτοβουλία του. Μάλιστα, για το σκοπό αυτό οι εγχώριοι βιομήχανοι διοργανώνουν, σήμερα Τρίτη, συνέδριο με τη συμμετοχή και των «κοινωνικών εταίρων», των ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ και της ΟΚΕ, με τον πρόεδρο του ΣΕΒ, Θ. Φέσσα, να τονίζει: «Στόχος μας είναι να παρουσιάσουμε στην ελληνική κοινωνία, στην Πολιτεία και τους υπόλοιπους Κοινωνικούς Εταίρους - έως το τέλος του 3ου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, τον Αύγουστο του 2018 - μια ξεκάθαρη, πειστική και οραματική πρόταση για ένα σύγχρονο, ευέλικτο και παραγωγικό εργασιακό περιβάλλον που θα υπηρετεί μια ανοιχτή, διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία».

Την ίδια ώρα, το μοντέλο της μεγαλύτερης «ευελιξίας» και της πρέσας διαρκείας πάνω στους μισθούς και τα μεροκάματα, που πλασάρεται από τον ΣΕΒ, είναι απόλυτα ενταγμένο στη στρατηγική ανάκαμψης των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, που σε κάθε περίπτωση έρχεται να «κουμπώσει» και με το λεγόμενο «νέο παραγωγικό πρότυπο» και την «Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική 2021», που προωθεί και η κυβέρνηση.

Αναφερόμενος στους άξονες αυτής της πολιτικής, ο πρόεδρος του ΣΕΒ εστιάζει στα παρακάτω:

• «Λύση στην ελληνική κρίση απασχόλησης είναι μία ολοκληρωμένη στρατηγική απασχόλησης για τη στήριξη ενός νέου παραγωγικού μοντέλου στην Ελλάδα, βασισμένου στην ενίσχυση και την ανάπτυξη του τομέα διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων και υπηρεσιών, ο οποίος παράγει, εξάγει και δημιουργεί βιώσιμες θέσεις εργασίας. Αυτό χρειάζεται μεταξύ άλλων και το κατάλληλο πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς εργασίας και ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων», ενώ σύμφωνα με τον ΣΕΒ, «η δύσκαμπτη αγορά εργασίας του 2009 ήταν μέρος του προβλήματος που μας οδήγησε στη χρεοκοπία και όχι μέρος της λύσης».
• Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν, «ο μόνος τρόπος για τη διασφάλιση βιώσιμων θέσεων εργασίας είναι η πορεία των μισθών να συνδέεται και να εξαρτάται από την πορεία των παραγωγικοτήτων», ενώ παράλληλα «η διατήρηση και η βελτίωση της παραγωγικότητας της εργασίας (και όχι μόνο αυτής) είναι η ενδεικνυόμενη στρατηγική επιλογή για τις επιχειρήσεις, τις κυβερνήσεις και τους εργαζόμενους».
• Μάλιστα, εντάσσοντας το ζήτημα της «ταξικής συναίνεσης» ως κομβικό στη γενικότερη στρατηγική του κεφαλαίου, τονίζουν: «Ο κοινωνικός διάλογος, δηλαδή ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων, εργοδοτών και εργαζομένων, είναι κομβικός και πρέπει να διευρυνθεί με άλλα ζητήματα, όπως το Ασφαλιστικό, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και η επιχειρησιακή απόδοση, η υπερφορολόγηση, η επιχειρηματική μεγέθυνση, πέρα και πάνω από το στενό προσδιορισμό του κατώτατου μισθού».
• Στο «διά ταύτα» επισημαίνουν πως «οι ευέλικτες μορφές εργασίας δεν είναι ανάθεμα», αλλά «αναγκαίο συμπλήρωμα μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης αγοράς εργασίας».

Πλάτες σε αυτήν τη στρατηγική και την πολιτική βάζει και η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, ο γενικός διευθυντής της οποίας, Guy Ryder, ενόψει του σημερινού συνεδρίου, επισημαίνει πως «εάν αποτύχουμε να αναλάβουμε την ευθύνη για την οικοδόμηση του μέλλοντος της εργασίας που θέλουμε - λόγω ατολμίας, αδράνειας ή αντίληψης ιδιωτικού συμφέροντος - τότε είμαστε καταδικασμένοι να υποστούμε το μέλλον που οι άλλοι αποφασίζουν για μας»...

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομίας, Δ. Παπαδημητρίου, αναφορικά με το αμερικανικό επενδυτικό ενδιαφέρον, μιλώντας στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα», εστίασε, μεταξύ άλλων, στα Ναυπηγεία Σύρου και στο Καζίνο του Ελληνικού, που «βρίσκονται στα επενδυτικά πρότζεκτ που συζητούνται». Οπως είπε, υπάρχει ενδιαφέρον για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, «κυρίως λόγω της δυνατότητας μεταφόρτωσης υγροποιημένου φυσικού αερίου», καθώς και για το λιμάνι του Αστακού, σχετικά με την «ανάπτυξη ενός logistic center, ενώ «συζητήσεις γίνονται για την ανάπτυξη ξενοδοχειακών μονάδων τουρισμού υψηλού εισοδήματος σε Κρήτη και Πελοπόννησο» κ.ά.

Παράλληλα, Δ. Παπαδημητρίου θα συμμετάσχει στο «Οικονομικό Φόρουμ Αιγαίου» που διοργανώνεται στη Σμύρνη στις 25-26 Οκτώβρη, την έναρξη του οποίου θα κηρύξει ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μπιναλί Γιλντιρίμ.

Την ίδια ώρα, η στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) αναθεώρησε προς τα κάτω το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων για το 2016, συγκεκριμένα στο 3,7% του ΑΕΠ από 3,9% στην προηγούμενη εκτίμηση, παραμένοντας βέβαια πολύ πάνω από τον αντιλαϊκό στόχο (0,5%) του 2016. Τα στοιχεία αυτά επικυρώθηκαν και από τη Γιούροστατ, ενώ το ελληνικό κρατικό χρέος διαμορφώθηκε στο 180,8% του ΑΕΠ, από 176,8% το 2015.

Εξάλλου, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιούροστατ, το συνολικό ΑΕΠ στην Ευρωζώνη (2016) διαμορφώνεται στα 10,79 τρισ. ευρώ, ενώ όπως προκύπτει η συμμετοχή του ελληνικού ΑΕΠ σε αυτό υποχώρησε στο 1,6%. Η Γερμανία (με ΑΕΠ 3,1 τρισ.) κατέχει το 29,1% από το συνολικό ΑΕΠ της Ευρωζώνης και η Γαλλία (2,23 τρισ.) το 20,7%.