Οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ αποφασίζουν την επεξεργασία κοινής πολιτικής ενάντια στην τρομοκρατία και για το σκοπό αυτό προχωρούν στη διαμόρφωση ενός κοινού ορισμού της και προσανατολίζονται και σε μια σειρά άλλα μέτρα, ακόμη και ενιαίου ποινολογίου. Αποκαλυπτικό, πάντως, των γενικότερων προθέσεων και των πραγματικών τους στόχων είναι το περιεχόμενο του κοινού ορισμού της τρομοκρατίας. Διαβάστε λοιπόν: Οποιες πράξεις ή ενέργειες διαπράττονται εκ προθέσεως από άτομα ή ομάδες ατόμων, στρέφονται κατά ενός ή περισσότερων κρατών, των θεσμών ή του πληθυσμού τους, με στόχο να τα απειλήσουν, να βλάψουν βαρύτατα ή και να καταστρέψουν τις πολιτικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές των κρατών αυτών χαρακτηρίζονται ως τρομοκρατικές και θα έχουν την ανάλογη αντιμετώπιση.

Και μπαίνουν εύλογα τα ερωτήματα: Μια λαϊκή διαδήλωση, της οποίας τα συνθήματα στρέφονται ευθέως κατά της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, της ΕΕ, κλπ., κλπ., δεν αποτελεί μια απειλή κατά «των πολιτικών, οικονομικών ή κοινωνικών δομών»; `Η, τουλάχιστον, δεν μπορεί να συμπεριλάβει η όποια πολιτική ή δικαστική εξουσία μια τέτοια διαδήλωση ή το κλείσιμο των δρόμων από τους διαδηλωτές, στα περί τρομοκρατίας αδικήματα;