Πολύς λόγος έγινε πρόσφατα για τη δημόσια Παιδεία. Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε περήφανος για την κοινωνική του «ευαισθησία». Ο υπουργός Παιδείας... κήρυξε τον πόλεμο στην παραπαιδεία και τα φροντιστήρια. Και οι δυο τους, όπως και άλλα κυβερνητικά στελέχη, επικαλέστηκαν πολλά και διάφορα ως αποδείξεις, ανάμεσά τους και τις... αυξήσεις των κρατικών δαπανών για την «αναβάθμιση της δημόσιας Παιδείας»!

Οσο, όμως, κι αν οι κυβερνώντες ισχυρίζονται πως στηρίζουν τη δημόσια Παιδεία, δεν πείθουν κανένα, καθώς τα εργαζόμενα νοικοκυριά αναγκάζονται χρόνο με το χρόνο να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για να μορφώσουν τα παιδιά τους. Δε μιλάμε για όσους επιλέγουν να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία (Δημοτικά, Γυμνάσια κλπ.), αλλά για τις οικογένειες των εργαζομένων, που - για να καλύψουν την υποβαθμισμένη μόρφωση που παρέχουν τα δημόσια σχολεία - αναγκάζονται να στείλουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά φροντιστήρια, ξοδεύοντας - το λιγότερο - αρκετές δεκάδες χιλιάδες δραχμές κάθε μήνα.