Δεν περνάει μέρα χωρίς μια είδηση για τους πλειστηριασμούς, επιβεβαιώνοντας ότι η δραστικότερη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων από τις τράπεζες θα είναι από τα βασικά θέματα της τρίτης «αξιολόγησης», που κρύβει νέες δυσάρεστες εκπλήξεις για το λαό. Ετσι, λοιπόν, γράφεται ότι το κουαρτέτο είναι δυσαρεστημένο από την καθυστερημένη έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (Γενάρη 2018, αντί για Νοέμβρη 2017), ενώ και η ΕΚΤ εκφράζει ανησυχία για τη μη επίτευξη των στόχων σε ό,τι αφορά τον περιορισμό της έκθεσης των τραπεζών στα «κόκκινα» δάνεια. Το ΔΝΤ, από την άλλη, θέτει επιτακτικά ζήτημα νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών αν δεν υπάρξει άμεσα αντιστροφή της κατάστασης, ενώ διαρρέεται ότι οι τράπεζες θα προχωρήσουν και σε «bail in» («κούρεμα» καταθέσεων), αν δεν πετύχουν μείωση των «κόκκινων» δανείων με αύξηση των πλειστηριασμών. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Οτι εντείνονται οι πιέσεις στο λαό να αποδεχτεί ως τετελεσμένο την αύξηση των πλειστηριασμών και τη σταδιακή υποχώρηση της προστασίας για την πρώτη κατοικία, με τον εκβιασμό μάλιστα ότι ακόμα κι αυτά τα υποτυπώδη μέτρα που ισχύουν σήμερα φέρνουν πιο κοντά την προοπτική να υπάρξει «κούρεμα» καταθέσεων, ως ένα από τα μέτρα για να αντιμετωπίσουν οι τράπεζες τα «κόκκινα» δάνεια. Με άλλα λόγια, αυτό που λένε στο λαό είναι το εξής: «Καλύτερα να χάσει ο γείτονας το σπίτι του, παρά εσύ τις καταθέσεις σου». Κάπως έτσι δημιουργούν το έδαφος για να βγάλουν στο σφυρί, όταν το αποφασίσουν, χιλιάδες σπίτια λαϊκών οικογενειών, ή να τις υποχρεώσουν να κόψουν και το φαγητό, προκειμένου να καταβάλουν έστω και μια δόση για τα δάνεια που οφείλουν.