Οι χιλιάδες αντιλαϊκοί νόμοι, που «στρώνουν το χαλί» στους «επενδυτές», τσακίζουν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, αναθέτουν στους καπιταλιστές να ...«ελέγχουν» τους εαυτούς τους, όπως γίνεται για παράδειγμα με τους νηογνώμονες, είναι αποκαλυπτικοί για το πόση σημασία πρέπει να δίνουν οι εργαζόμενοι στα περί «τήρησης των νόμων», που είναι κομμένοι και ραμμένοι στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Πολύ περισσότερο, τα παραμύθια περί «υγιών» καπιταλιστών (που αποδεδειγμένα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία και με τους «βρώμικους», ενώ δένονται με χίλια νήματα και με τους μηχανισμούς του αστικού κράτους) δεν μπορούν να κρύψουν τις μόνιμες «ιεραρχήσεις» της καπιταλιστικής παραγωγής, που δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα, προκειμένου να διασφαλιστεί το κέρδος. Επομένως, οι εργαζόμενοι, μαζί με την απαίτηση να καταλογιστούν ευθύνες και να παρθούν όλα τα μέτρα για την απορρύπανση του Σαρωνικού, πρέπει ταυτόχρονα να απορρίψουν την προσπάθεια των αστικών επιτελείων να τους δείξουν το «δέντρο» για να κρύψουν το «δάσος» του καπιταλιστικού συστήματος, που εγκληματεί σταθερά σε βάρος τους.

Δεν περνάει μέρα χωρίς μια είδηση για τους πλειστηριασμούς, επιβεβαιώνοντας ότι η δραστικότερη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων από τις τράπεζες θα είναι από τα βασικά θέματα της τρίτης «αξιολόγησης», που κρύβει νέες δυσάρεστες εκπλήξεις για το λαό. Ετσι, λοιπόν, γράφεται ότι το κουαρτέτο είναι δυσαρεστημένο από την καθυστερημένη έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (Γενάρη 2018, αντί για Νοέμβρη 2017), ενώ και η ΕΚΤ εκφράζει ανησυχία για τη μη επίτευξη των στόχων σε ό,τι αφορά τον περιορισμό της έκθεσης των τραπεζών στα «κόκκινα» δάνεια. Το ΔΝΤ, από την άλλη, θέτει επιτακτικά ζήτημα νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών αν δεν υπάρξει άμεσα αντιστροφή της κατάστασης, ενώ διαρρέεται ότι οι τράπεζες θα προχωρήσουν και σε «bail in» («κούρεμα» καταθέσεων), αν δεν πετύχουν μείωση των «κόκκινων» δανείων με αύξηση των πλειστηριασμών. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Οτι εντείνονται οι πιέσεις στο λαό να αποδεχτεί ως τετελεσμένο την αύξηση των πλειστηριασμών και τη σταδιακή υποχώρηση της προστασίας για την πρώτη κατοικία, με τον εκβιασμό μάλιστα ότι ακόμα κι αυτά τα υποτυπώδη μέτρα που ισχύουν σήμερα φέρνουν πιο κοντά την προοπτική να υπάρξει «κούρεμα» καταθέσεων, ως ένα από τα μέτρα για να αντιμετωπίσουν οι τράπεζες τα «κόκκινα» δάνεια. Με άλλα λόγια, αυτό που λένε στο λαό είναι το εξής: «Καλύτερα να χάσει ο γείτονας το σπίτι του, παρά εσύ τις καταθέσεις σου». Κάπως έτσι δημιουργούν το έδαφος για να βγάλουν στο σφυρί, όταν το αποφασίσουν, χιλιάδες σπίτια λαϊκών οικογενειών, ή να τις υποχρεώσουν να κόψουν και το φαγητό, προκειμένου να καταβάλουν έστω και μια δόση για τα δάνεια που οφείλουν.

Τις μέρες αυτές συζητιέται στη Βουλή η ενσωμάτωση στο εθνικό Δίκαιο μιας Οδηγίας της ΕΕ σχετικά με την «ευρωπαϊκή εντολή έρευνας», στο πλαίσιο της «δικαστικής συνδρομής» ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η ενσωμάτωση αυτής της Οδηγίας, στο όνομα της «καταπολέμησης της εγκληματικότητας» και της «εμπέδωσης κλίματος ασφάλειας», ενισχύει τους μηχανισμούς καταστολής και πλήττει ακόμα περισσότερο στοιχειώδη λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες. Ετσι, με την «ευρωπαϊκή εντολή έρευνας», ένα κράτος - μέλος θα μπορεί στο εξής να ζητάει απευθείας ανάκριση υπόπτων από μια άλλη χώρα, ενώ προβλέπεται άρση του απορρήτου των συνομιλιών στο έδαφος ξένης χώρας και προσωρινές «μετατάξεις» υπόπτων από χώρα σε χώρα, προκειμένου να ανακριθούν. Τα μέτρα αυτά δεν είναι αποσπασμένα από το γενικότερο κλίμα που καλλιεργείται στην ΕΕ με αφορμή τις επιθέσεις που αποδίδονται σε οπαδούς του «Ισλαμικού Κράτους» και έχουν οδηγήσει το λαό σε χώρες όπως η Γαλλία να ζει σε καθεστώς «έκτακτης ανάγκης», που μόνο έκτακτη δεν είναι. Δεν είναι, επίσης, άσχετα με την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, που στο εσωτερικό μεταφράζεται σε ένταση των μηχανισμών καταστολής και του θεσμικού πλαισίου για την «ασφάλεια», στο οποίο χωράνε τα πάντα: Από την αντιμετώπιση του «ριζοσπαστισμού», της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας, μέχρι του εργατικού - λαϊκού κινήματος που αμφισβητεί τους στόχους και την πολιτική του κεφαλαίου. Χρειάζεται επομένως επαγρύπνηση από το λαό, καθώς επιβεβαιώνεται ότι η ΕΕ μόνο χειρότερη και πιο αντιδραστική μπορεί να γίνει.

1710 Πεθαίνει ο Δανός αστρονόμος, μαθηματικός και εφευρέτης Ολε Ρόμερ, ο οποίος έκανε τις πρώτες ποιοτικές μετρήσεις της ταχύτητας του φωτός.

1922 Γεννιέται ο Τσέχος δρομέας Εμίλ Ζάτοπεκ, ο επονομαζόμενος και «άνθρωπος - ατμομηχανή», 4 φορές χρυσός Ολυμπιονίκης.

1923 Ενοπλη εξέγερση ξεσπά στη Βουλγαρία υπό την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Α. Τσάνκοφ. Οι μάχες διαρκούν έως τις 29/9. Η εξέγερση πνίγεται στο αίμα. Το Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα δεν στήριξε την εξέγερση. Ως αντάλλαγμα, το δικτατορικό καθεστώς επέτρεψε τη νόμιμη λειτουργία του, αλλά ενέταξε και εκπροσώπους του στην «κυβέρνησή» του.

1938 Αγγλογαλλική διακοίνωση επιδίδεται στην κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας, με την «πρόταση» να δεχτεί τις αξιώσεις της ναζιστικής Γερμανίας για παραχώρηση αυτοδιοίκησης στη Σουδητία. Σύντομα θα ακολουθούσε η κατάπτυστη Συμφωνία του Μονάχου.

1944 Τμήματα της ΧΙΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ απελευθερώνουν τη Ναύπακτο.

1946 Οι στρατηγοί του ΕΛΑΣ Σαράφης, Μπακιρτζής, Καλαμπαλίκης, Τσαμάκος, Ματσούκας και άλλοι 28 ανώτεροι και κατώτεροι αξιωματικοί εκτοπίζονται στους Φούρνους.

1949 Πεθαίνει ο συνθέτης Νίκος Σκαλκώτας.

1961 Λίγο πριν από τις εκλογές της 29/10/1961, το «Κέντρο» συνενώνει τις δυνάμεις του ιδρύοντας την Ενωση Κέντρου, ύστερα από διαπραγματεύσεις και ζυμώσεις που διήρκεσαν μήνες.

1981 Πάνω από 250.000 Αμερικανοί διαδηλώνουν στην Ουάσιγκτον μετά από κάλεσμα των συνδικάτων κατά της οικονομικής πολιτικής του Προέδρου Ρίγκαν, κυρίως λόγω των περικοπών στο σύστημα της Κοινωνικής Πρόνοιας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαδήλωση μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ.

1985 Ισχυρότατος σεισμός, 8,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σαρώνει το Μεξικό. Πάνω από 10.000 χάνουν τη ζωή τους.

1994 Πεθαίνει ο ζωγράφος Αλέξης Ακριθάκης.